|
Vandaag zitten we in Oostenrijk , ik had op een speciale site voor vogelzotten een
stuk gelezen over het Raurus dal . Dit dal is bereikbaar na een wandeling van een
half uurtje bergop en dan begint het pas . Maar mooi is het wel .
De eerste 2 kilometer gaat het erg steil bergop , maar daarna is het pad beter te
doen . Ik moest noodgedwongen enkele kleine stops inlassen om mijne moteur
niet te laten oververhitten . En dan spreek ik niet over de P Mobiel .
Wat mij opviel is dat er hier weinig vogels zitten , het geluid van de vele beken
en watervallen was het enige wat ik hoorde . Dan maar een beetje naar beneden
gekeken en een drietal splinternieuwe Keversoorten gezien .
Zowat om de 500 meter kwam er een waterval naar beneden gedonderd , sommige
waren zeker 200 meter hoog . Bij andere leek het wel of het water in de grond
verdween .
De grote reden waarom ik hier ben , heeft te maken met 2 soorten vogels . Sinds de
jaren 80 zijn hier een aantal koppels uitgezet van de zeer bedreigde Lammergier .
Blijkbaar zitten er in deze omgeving 4 koppels , maar je moet al veel geluk hebben
om er ééntje te zien . Dit dal is ook gekend voor zijn Steenarenden , er zitten er
hier een tiental . Maar niets van dit alles te zien , maar wat komt daar dan door
de grijze lucht aanzweven ?
Op mijn vrienden de Vale Gieren kan ik altijd rekenen als de anderen verstek laten
gaan , een vijftal van deze beestjes kwam mij goeie dag zeggen . Wel heel slecht
weer om foto's te nemen . De zon was plots helemaal weg en er kwamen grijze
wolken aanzetten .
Zo zonder regenkledij kon ik maar beter terug naar beneden gaan , het weer kan
heel erg snel omslaan in de bergen . Maar daar hebben deze dames geen last van ,
ze hebben een dikke lederen vest aan .
Nog geen kwartier later was de zon er al terug en begonnen er ook vlinders uit te
vliegen . Bij het naar beneden gaan kwam ik enkele Duitsers tegen met de gekende
bierbuiken die zwetend aan de kant zaten . Hier en daar staat een bank aan de kant
met de tekst ; Fur die alte knakkers . Ze hebben hier aan mij gedacht !
Het vlindertje van de dag had ik enkele jaren niet meer gezien , de Rotsvlinder .
Hij zat op de grond , waarschijnlijk om mineralen en zouten van de stenen op
te likken . Ieder dier heeft mineralen en zout nodig , ook vlinders .
Ik was toch redelijk " choco " toen ik terug aan de P Mobiel kwam , die vijf
kilometer bergop was nog makkelijker dan terug naar beneden . Voor mijne
leeftijd moet dat niet meer zijn .
Groeten
Johan
PS : Nadien bleek dat ik hier fout zat , de vlinder is een andere soort en is een nieuwe
waarneming . Het is een Kleine Rotsvlinder . Nu eens in mijn boeken kijken waar de
verschillen zitten .
|
