Alhoewel dit niet echt pastte in mijn voorbereiding naar de halve marathon van Brussel toe, heb ik zaterdag toch deelgenomen aan de 12 uren Jogging in Westerlo.

Het betreft hier een aflossingsloop met start om 09:00 uur en einde om 21:00 uur. Er worden rondjes gelopen van ongeveer 740 meter over een vlak maar afwisselend parcours: een stuk bos, een stuk beton, een stuk gras en nog een beetje losgewerkte zandgrond.

Er wordt in ploeg gelopen en een ploeg mocht uit maximaal 50 lopers bestaan die dus gedurende die 12 uren continue rondjes moeten lopen. De ploeg met de meeste rondjes is winnaar.

Tussendoor staan er ook nog bijkomende aktiviteiten op het programma waarmee bonusrondjes te verdienen waren. Er waren ook een aantal thema-uren zoals:

• marathon uurloop: tijdens dat uur mocht maar één loper per ploeg lopen, deze moest dus het volle uur alleen volmaken

• vrouwenuur: elk rondje gelopen door een vrouw tijdens dat uur wordt dubbel geteld

• kinderuurtje: elk rondje gelopen door een kind jonger dan 12 jaar wordt dubbel geteld

De ploeg met de jongste en ook deze met de oudste deelnemer kregen een bonusronde.

Karen Claes, Johan Vermaelen en Rudy Sol hadden het KC-Team opgericht en vroegen dus of ik ook wou deelnemen. Zeker tijdens de eerste uren en laatste uren werden lopers gezocht.

Gezien dit toffe collega lopers zijn, kon en wou ik natuurlijk absoluut erbij zijn. Dus om 8 uur zaterdagmorgen stonden we in Westerlo. Eerste opdracht was het teamtentje verfraaien.

Om 09:00 werd dan de start gegeven. Tijdens de eerste twee uur liepen we met een man (ook vrouw) of vijf afwisselend rondjes. Gelukkig kwamen er nadien nog vele collega lopers opdagen om het team te vervoegen waardoor we goed rust konden nemen.

Rudy en Karen maakten hiervan gebruik om kinderen te gaan ronselen. Gezien ons team geen enkel kind meegebracht had, moesten we dus 'vreemde' kinderen lokken om tijdens het kinderuurtje voor ons te lopen (want dubbele punten te verdienen). Met chips en snoep leek dit aanvankelijk moeilijk te lukken want tijdens het begin van het kinderuurtje hadden we drie kinderen kunnen overtuigen. Maar toen de anderen zagen dat het leuk was, kregen we goed respons en konden we zonder problemen het kinderuurtje volmaken. Op een bepaald moment hadden we zelfs de jongste deelnemer (2,5 jaar oud) die een rondje aan de hand van papa voor ons maakte. Jammer genoeg kon een ander team nog een net iets jonger kind (drie weken jonger) strikken.

Maar de oudste deelnemer (81 jaar) die kon niemand ons afnemen (of overtreffen) en toen deze 'oude rakker' ook nog eens een half uurtje rondjes voor ons ging draaien (ja een half uur aan één stuk) dan begonnen toch ook de andere ploegen hem aan te moedigen. Respekt om op deze leeftijd nog zo fit te zijn.

Onze marathon uurloper, Bart deed een serieuze inspanning en liep een uur aan één stuk aan een gemiddelde van 16 km/u de beste tijd waardoor we goed konden opschuiven in het klassement.

Toen ook de vrouwen tijdens het vrouwenuurtje en tijdens de extra aktiviteiten hun beste beentje voorzetten stonden we rond 17 uur op een vierde plaats (8 ronden na plaats drie en 3 rondjes voor plaats vijf).

Tijdens de laatste uren werd er nog voluit gegaan voor plaats 3 maar ook dit team voelde de hete adem en gaf alles. Uiteindelijk zouden we op plaats vier stranden met een achterstand van 5 rondjes.

Gedurende die 12 uren legden we gezamelijk 193 km af. Fantastisch resultaat. We hadden de oudste en op één na jongste deelnemer en haalden ook nog de tweede prijs voor best verklede ploeg.

Bovendien konden we gans de dag genieten van een fantastisch weer, een uitmuntende teamgeest en een prima organisatie.

Volgend jaar absoluut terug maar nu eerst die stramme spieren proberen los te krijgen want vandaag staat al Dwars door Mechelen op het programma.

Bijlagen:
https://www.facebook.com/johan.vermaelen01/media_set?set=a.964670556892171.100000477067630&type=3   

De Herfstjogging in Boortmeerbeek op zondag was de afsluiter van mijn driedaags loopweekend. Na een dag eerder voluit gegaan te zijn, was het in Boortmeerbeek kwestie van te doseren. Een tempoloopje dus.

De plaatselijke joggingclub Icarus stond in voor de organisatie. Het betreft hier eerder een kleinschalige organisatie maar één die toch volledig in orde is. Keuze uit 1, 2 of 3 rondjes van 3,5 km op een biljartvlak, verhard parcours. Enkel een korte strook verharde grindweg en een graspad langs het plaatselijk voetbalveld konden als onverhard beschouwd worden.

Nadat het gans de voormiddag had geregend, bleven we in de namiddag gelukkig gespaard daarvan. De zon was wel van de partij maar de temperaturen lagen toch gevoeliger lager dan de dag voordien in Pijpelheide. Een aangename warmte met af en toe een strak windje zou ons gedurende de wedstrijd vergezellen.

Voor mij zouden vandaag twee rondjes volstaan. De lopers van de 3,5 km (62 deelnemers) waren om 14:45 uur vertrokken en tegen dat de andere afstanden (48 deelnemers aan de 7 km en 38 deelnemers voor de 10 km) konden vertrekken om 15:30 uur waren zij ook reeds allen aangekomen.

Ik positioneerde mij in de tweede helft van de kleine groep om zo te beginnen aan een tempo van 5'30 per kilometer. In de tweede helft van de wedstrijd werd het tempo dan opgetrokken om tenslotte na 34'22 te eindigen (gemiddeld tempo 5'12 en gemiddelde hartslag 141).

Besluit: een ideaal tempoloopje dus en een geslaagde training.

Tevreden naar huis vertrokken met nog het 'Groot Handboek Lopen' in mijn koffer (uitgeleend door Hilde Windmolders). Lectuur voor de volgende dagen :)

Op dinsdag staat er een lange langzame duurloop van 29 km op mijn schema. De laatste langzame duurloop voor de halve marathon van Brussel op 5 oktober. Hopelijk valt deze beter mee dan de vorige en heb ik deze keer geen last van de heupspieren de dagen nadien.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/595656345   

Na een rustig trainingsloopje tijdens de Wijnbergloop in Rillaar was het nu tijd om nog eens stevig door te gaan op de jogging De Hei Loopt in Pijpelheide.

Het zonnetje deed alleszins zijn duit in het zakje want het was warm, heel warm. Zo'n 25° en dat op een 20ste september. Bovendien gaf de omloop niet veel gelegenheid tot het ontwijken van de zon want op een klein strookje na was het continue lopen in volle zon.

Gezien ik ruim op tijd was, had ik nog de gelegenheid om een koffietje te drinken (kwestie van de Gidsen van Pijpelheide te steunen) en een onderhoudend gesprekje te hebben met Hilde Windmolders, een dame die ik op veel joggings regelmatig tegenkom.

Ingeschreven voor de 4,4 km (of te wel 1 rondje) met start om 14:30 uur. De start van de 8,8 (2 rondjes) en 13,2 km (3 rondjes) vond 45 minuten later plaats.

Vorig jaar had ik hier een heel sterke tijd, voor mijn doen, neergezet (20'47) en de bedoeling was om deze dit jaar te verbeteren. Zelfs te verpulveren want ik wou onder de 20 minuten eindigen.

Het parcours leent er zich dan ook toe: 100% verhard en biljartvlak. Bovendien veel rechte stukken.

Van bij de start had ik mij vooraan gepositioneerd om niet te veel tijd te verliezen. Na het inhalen van een klein aantal tragere mede-joggers zat ik direct goed in een groepje die zich na de eerste kilometer een tempo van ongeveer 4'30 per km oplegde. De volgende kilometers zou dit groepje wel uitdunnen maar het tempo bleef min of meer gelijk. Veel hulp kon ik helaas niet bieden aan de koplopers van het groepje want bij mij was het aanklampen. De warmte speelde zeker een rol want na een drietal kilometers was van het groepje zo goed als geen sprake niet meer. Nog twee lopers bleven naast elkaar het tempo bewaren met in hun spoor mezelf. Naar het einde toe moest ik dan wel een paar meters toegeven maar heel gelukkig en na 19'41 bereikte ik de aankomst. Geslaagd in mijn opzet en mijn snelste 4,4 kilometer ooit beloond met een mooie 29e plaats op 113 deelnemers (4e plaats in mijn categorie (mannen +50)).

Deze week nog een jogging op mijn programma: de herfstjogging in Boortmeerbeek (7 km). Met de temperaturen en de zon van vandaag is de naam 'herfstjogging' wel slecht gekozen maar het weerbericht kondigt toch frissere temperaturen aan en hier en daar ook een bui.

Afwachten dus wat dat in werkelijkheid zal geven.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/594659062   

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/594166412   

Na de zware inspanning tijdens de EcoTrail van Brussel op zaterdag ontbraken nog 10 trainingskilometers volgens mijn schema. Ideaal dus om naar Herenthout af te zakken om daar deel te nemen aan de Herenthoutse Bosloop en daar 10 km los te lopen op onverharde ondergrond.

Bovendien was het een mooie zonnige zondagnamiddag en dat alleen al deed mijn verkoudheid deugd.

Ik was nog juist op tijd om de 98 deelnemers aan de 4,4 km van start te zien gaan. Zij moesten een kleine en één grote ronde afleggen op een onverhard en zo goed als vlak parcours op voornamelijk boswegen.

Drie kwartier later, om 15:30 uur, ging de 10 km van start. Slechts 52 deelnemers hier. Hopelijk waren het niet allemaal goed getrainde atleten want ik wou het echt heel rustig houden maar wou dan ook weer niet als allerlaatste over de finish gaan. Toch een klein beetje wedstrijdmentaliteit.

Wij moesten een kleine en drie grote ronden afleggen.

Van bij de start stoven alle deelnemers weg en bleef ik helemaal achteraan hangen. Ik liep dan maar aan een tempo zodat ik de laatsten juist voor mij hield. In de loop van de wedstrijd zouden deze wel vertragen en dan kon ik hen op 'mijn gemakske' remonteren.

Halverwege had ik drie deelnemers al ingehaald maar deze bleven wel in mijn spoor hangen. Ik zou dus toch iets sneller moeten gaan dan ik initieel van plan was. De hartslag onder de 140 houden zou er niet inzitten.

Uiteindelijk als 42e op 48 aankomers over de finish gegaan in een tijd van 55'42 of een gemiddelde van 5'34 per km. Toch een goede 10 seconden per kilometer sneller dan wat ik bij de start in gedachten had. Een gemiddelde hartslag van 144. Iets hoger dan mijn doel maar de verkoudheid die mij toch nog parten speelt zal hierin ook wel een rol gespeeld hebben.

Volgende week een lange duurloop (minstens 25 km) gepland en in het weekend drie wedstrijden. Twee hiervan zullen wel op trainingstempo moeten afgewerkt worden want alles moet wijken in voorbereiding naar de halve marathon van Brussel toe.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/590362810   

Sinds geruime tijd was ik al ingeschreven voor de EcoTrail van Brussel. Een 18 km trail met start en aankomst aan het Atomium op zaterdag 13 september.

De avond voordien begon ik al nattigheid te voelen. Letterlijk dan want mijn neus raakte verstopt en begon te lopen. Als dat maar goed kwam. Tijdens de nacht ook nog op een paar Strepsilkes zitten zuigen om de keelpijn zoveel mogelijk te onderdrukken. Zaterdagmorgen dus snipverkouden maar gelukkig geen koorts. Dus toch maar afgezakt naar het Atomium met in gedachten: een trail in het hartje van Brussel ? Het zal wel eerder een parkloop zijn of zoiets.

Om 15:30 uur stonden we met zo'n 1500 klaar voor de start. De eerste kilometer liep nog over deels verharde deels parkwegen maar daarna kwam het trailgehalte toch serieus naar boven. Op en neer, zeer nijdige klimmetjes met even nijdige afdalingen, single tracks, bruggetjes en bijna alles op onverharde wegen door het groen (ja, ook bos) in de ruime buurt van het Atomium. Na 5 kilometer wist ik al genoeg: dit zou een taaie brok worden, zeker met de flanellen benen waarop ik liep.

Was ik blij dat we juist voor halverweg de bevoorrading binnenliepen waar ik net zoals zovele anderen van profiteerde om een paar minuutjes te bekomen en een beetje reserves (banaan, chocolade, sportdrank) te nuttigen waarna we terug het bos werden ingestuurd voor nog een aantal kilometer zwaar labeur.

De laatste drietal kilometers verliepen dan min of meer terug op verharde weg met ondermeer een doortocht door het Koning Boudewijnstadion (het vroegere Heizel) waar we binnenliepen aan de startplaats van de 100m en recht voor de eretribune op de piste passeerden om aan de andere kant het stadion terug te verlaten. Impressionant zelfs zonder publiek.

Na nog een klein ommeweggetje in het groen juist naast het Atomium konden we dan eindelijk de aankomst overschrijden juist onder het Atomium.

Het was een heel leuke omloop met toch wel een groot trailgehalte. Natuurlijk niet vergelijkbaar met de trails in de Ardennen maar het was zeker geen straten- of parkloop. Mijn gemiddelde van 6'22 per km zegt genoeg (zelfs al was ik dan verkouden).

Absoluut een aanrader voor volgend jaar.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/589627955   

Gezien ik nog een tiental trainingskilometers mankeerde deze week, op zondag dan maar naar Bertem getrokken voor de Teusserjogging aldaar, deel uitmakend van het Scott2Run criterium.

Er was ook een 5 km wedstrijd met start om 15:00 uur maar ik had dus gekozen voor de 10 km wedstrijd (2 rondjes van 5 km) met start om 16:00 uur.

Voor de start natuurlijk de normale collega's tegen het lijf gelopen (Rudy Sol, Johan en Wendy Vermaelen, Bjorn Peeters en zijn Bjokkesteam, en nog een paar anderen). De meesten onder hen waren hier om hun puntentotaal in het Scott2Run criterium op te drijven.

Er werd ons een heuvelachtige omloop voorgeschoteld met een licht dalende start op betonweg gedurende zo'n 600m waarna een licht golvende landelijke kasseiweg volgde gedurende een goede kilometer. Daarna volgde een stijgende strook kasseiweg (500m) die daarna overging in een bosweg (zo'n 500m) met een serieus steile klim op het einde. Daarna volgde gedurende een paar honderd meter een dalende bosweg die overging in een licht dalende landelijke kasseiweg gedurende een goede kilometer. Op het einde van het rondje volgde dan terug een licht stijgende betonweg.

Geen gemakkelijke omloop dus en het was toch goed opletten voor enkelverzwikkingen door de vele kasseien en de hobbelige boswegen.

Het doel was om er een tempotraining aan een gemiddelde van 5'30 per km van te maken. Om dit te realiseren moest ik op het einde er nog twee kilometer aan een gemiddelde van 4'46 per km uitpersen. Maar eind goed, al goed. Mijn voorziene trainingskilometers voor deze week staan op de teller en vanaf volgende week kunnen we de kilometers opdrijven in aanloop naar de marathon van Kasterlee in november.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/585038780   

Na een weekje vakantie aan zee in Koksijde was het vrijdagavond tijd om deel te nemen aan de Waterloop in Aarschot, een jogging deel uitmakend van het Aarschots Joggingcriterium.

Tijdens mijn vakantie toch twee trainingen van elk ongeveer 10 km kunnen afmaken waarvan één op het strand. Lopen in het (natte) zand is toch wel serieus zwaar want duidelijk zichtbaar aan mijn tempo en hartslag maar toch zo leuk.

Na twee uurtjes in de auto had ik nog juist de tijd om iets te eten, mijn jogging kledij aan te trekken en naar Aarschot af te zakken.

De Waterloop speelt zich grotendeels af langs de oever van de Demer. Grotendeels onverhard (hard aangestampte kiezel) en zo goed als vlak. Keuze uit 4, 8 of 14 km. Net zoals vorig jaar gekozen voor de 8 km (volgend jaar nemen we toch maar de grote omloop).

Iedereen vertrekt samen en tijdens de eerste honderd meter is het aanschuiven want de startstrook is smal en er zijn hier altijd veel deelnemers. Bovendien starten de drie afstanden samen.

Na ongeveer een kilometer is het terug even korte file want iedereen moet onder de spoorweg door. Zo'n typisch spoorwegbruggetje onderdoor zoals men er zoveel vindt in Vlaanderen.

Ik had helemaal geen zin in een snelheidswedstrijd en hield het dus maar bij een goede training. Bovendien heb ik reeds gemerkt dat elke week voluit gaan niet bevorderlijk is voor de conditie en mijn volgend doel is in zicht: de halve marathon van Brussel op 5 oktober.

Het was toch een leuke zomeravond in Aarschot en aan de aankomst kregen we nog een mooie handdoek van de Knoet. Voor zij die het wensten, was er nadien nog een optreden in de Knoet (gekend Aarschots café) van Kontrair, een lokaal bandje maar dat heb ik aan mij laten voorbijgaan.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/583417657