SCHELDERODE - Carolina Lagaert
maakt samen met haar collega-lopers van Joggingclub Scheldevallei uit
Melsen van de 20 km van Brussel op Pinksteren een protestloop. Omdat ze
vanaf eind juni geen opvang meer heeft voor haar zwaar beperkte dochter
Daphné.
Daphé Van Achter is op 1 mei 21 jaar geworden. De jonge vrouw
heeft echter een zwaar geestelijke beperking en functioneert op een
mentale leeftijd van een jaar. Volgens moeder Carolina vertoont ze ook
autismespectrumstoornissen en automutileert ze. Dat betekent dat zij
zichzelf constant pijn doet als ze niet wordt vastgebonden.
Onze dochter heeft geen pijngrens en heeft als gevolg van haar zelfverminkend gedrag maar één oog meer. Zelfs als ze in bed ligt, moeten wij haar vastbinden. Toch heeft ze tot nu toe altijd een gepaste opvang gekregen in het diensten- en verzorgingscentrum De Triangel in Lovendegem. Daar kan ze echter niet langer blijven. Het centrum heeft nochtans een gepaste volwassenenwerking, maar ze mag niet zomaar doorstromen. Wij moesten een nieuwe aanvraag indienen, maar ze is niet erkend. Want ze is niet prioritair'.'
Alles heeft te maken met het enorme tekort aan opvangplaatsen voor volwassen mensen met een handicap. Daardoor krijgen de centra vanuit de overheid alleen nog nu en dan een cliënt doorverwezen die thuis in een zeer schrijnende toestand zit. Wie in aanmerking wil komen, moet al haast ouderloos zijn of toch minstens in een situatie verkeren dat hij of zij nergens anders meer dan in een instelling terechtkan. Zorgvragers met een normale thuissituatie zoals bij ons, moeten er niet aan denken in die eerste prioritaire categorie te belanden, hoe zwaar hun beperkingen ook zijn', legt Carolina Lagaert uit.
Daphné plots thuis moeten opvangen, ziet ze echter als een bijna onmogelijke opgave. Mijn man is zelfstandig kapper. Ikzelf baat samen met mijn zus een horecazaak uit. Dat laatste zal ik mogen opgeven voor een taak die ik echt niet zomaar aankan. Eigenlijk zet Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) met zijn verscherpte toewijzingscriteria mijn dochter zomaar op straat en ik kan er haast niets aan doen.'
Protestloop
Behalve protesteren dan en haar problemen onder de aandacht brengen. Daarom liet de vrouw voor zichzelf een t-shirt maken met de boodschap Ernstig mentaal gehandicapt 21-jarig kind op straat. Help ons, minister Vandeurzen. Dat wilde ze aantrekken tijdens haar deelname aan de 20 km van Brussel. Patrick Vandevyvere, de voorzitter van Joggingclub Scheldevallei uit Melsen, waarbij de vrouw al enkele jaren loopt, verklaarde zich meteen bereid haar te steunen en hulde zijn volledige team voor de wedstrijd en alle supporters in het fel oranje t-shirt.
Nu maar hopen dat de media dit beeld oppikken en iets in gang zetten', zegt de Schelderoodse. Ik weet anders niet wat ik nog kan doen.'
Onze dochter heeft geen pijngrens en heeft als gevolg van haar zelfverminkend gedrag maar één oog meer. Zelfs als ze in bed ligt, moeten wij haar vastbinden. Toch heeft ze tot nu toe altijd een gepaste opvang gekregen in het diensten- en verzorgingscentrum De Triangel in Lovendegem. Daar kan ze echter niet langer blijven. Het centrum heeft nochtans een gepaste volwassenenwerking, maar ze mag niet zomaar doorstromen. Wij moesten een nieuwe aanvraag indienen, maar ze is niet erkend. Want ze is niet prioritair'.'
Alles heeft te maken met het enorme tekort aan opvangplaatsen voor volwassen mensen met een handicap. Daardoor krijgen de centra vanuit de overheid alleen nog nu en dan een cliënt doorverwezen die thuis in een zeer schrijnende toestand zit. Wie in aanmerking wil komen, moet al haast ouderloos zijn of toch minstens in een situatie verkeren dat hij of zij nergens anders meer dan in een instelling terechtkan. Zorgvragers met een normale thuissituatie zoals bij ons, moeten er niet aan denken in die eerste prioritaire categorie te belanden, hoe zwaar hun beperkingen ook zijn', legt Carolina Lagaert uit.
Daphné plots thuis moeten opvangen, ziet ze echter als een bijna onmogelijke opgave. Mijn man is zelfstandig kapper. Ikzelf baat samen met mijn zus een horecazaak uit. Dat laatste zal ik mogen opgeven voor een taak die ik echt niet zomaar aankan. Eigenlijk zet Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) met zijn verscherpte toewijzingscriteria mijn dochter zomaar op straat en ik kan er haast niets aan doen.'
Protestloop
Behalve protesteren dan en haar problemen onder de aandacht brengen. Daarom liet de vrouw voor zichzelf een t-shirt maken met de boodschap Ernstig mentaal gehandicapt 21-jarig kind op straat. Help ons, minister Vandeurzen. Dat wilde ze aantrekken tijdens haar deelname aan de 20 km van Brussel. Patrick Vandevyvere, de voorzitter van Joggingclub Scheldevallei uit Melsen, waarbij de vrouw al enkele jaren loopt, verklaarde zich meteen bereid haar te steunen en hulde zijn volledige team voor de wedstrijd en alle supporters in het fel oranje t-shirt.
Nu maar hopen dat de media dit beeld oppikken en iets in gang zetten', zegt de Schelderoodse. Ik weet anders niet wat ik nog kan doen.'
)
