Dag 35 Treviniano Romano Rome 45 km TOTAAL 2412 km
Toeval is een heel mooi beestje. Gisteren letterlijk aan Carrefour in Trevignano Luc en Leen Morlion uit Ingelmunster ontmoet. En die lieve mensen nemen zomaar onze overtollige bagage mee naar Belgenland! Dus wij gezwind als 2 hazewinden richting Rome. We rijden niet, we glijden. Het is zondag en de Romeinen liggen ergens aan een strand. We komen de stad binnen langs de achterkant van Vatikaanstad. De tranen komen los wanneer we de lange hoge muur voorbij razen. De duizenden mensen, die de paus kwamen bezoeken voor de zondagse plechtigheid , verlaten het plein terwijl wij het trots en emotioneel oprijden. Dit hebben we toch weer gefikst. Met 2415 km op de teller, bakken regen en emmers zweet zijn we erin geslaagd om deze namiddag om 12u55 het Sint Pietersplein in Rome te bereiken. Twee dappere Galliërs groeten Caesar en het Romeinse volk. Ave!
Na een ereronde nog 20 km heen en weer Rome doorkruist en als afsluit van deze apotheose nog een pauselijk festijn in een trattoria aan de achterdeur van Franciscus. Moe maar gelukkig! Morgen nog een dagje aan het meer van Bracciano , dinsdag de fietsen inleveren om op te sturen naar huis en woensdag de vlieger op. We zitten nu reeds te knabbelen op volgende fietsproject... Met dank aan alle volgers met of zonder commentaar. Het was een hart onder de riem om te weten dat de vrienden ons steunen!!!
Yes. Nog 44 km van Rome verwijderd. Zware dag achter de rug. Enorm veel korte nepen zoals we zeggen. Steile hellingen en dalingen volgden elkaar op. Zeer lastig voor de spieren en .. de moraal. Toch was het een hele opluchting als boven aan onze laatste klim het meer van Bracciano zagen liggen. Vlug flesje wijn gaan kopen om te aperitieven aan het zwembad van onze luxe b&b van vanavond. O ja . Nog een anekdote. We zijn vandaag door het dorpje Vaselino gereden. Het waren daar dan ook allemaal gepensioneerden!!!!!
Mooi weer, mooie dag. Vanmorgen vroeg vertrokken want het is belangrijk dat het zwaarste van de rit voor 12.00 wordt gereden. Alles wat daarna komt is goed zweten, zo goed zweten dat het water uit alle mogelijke poriën vloeit naar alle andere mogelijke plooitjes en gaatjes van het lichaam. Nog even afscheid genomen vanaf de buitenkant van Orvieto... vonden we mooier dan de binnenstad. Geen echte ziel aanwezig en zeer toeristisch. We zijn wel enkele prachtige dorpjes doorgereden die dan weer top waren door hun eigenheid en ongerepte sfeer. Ook het dorpje Civita, een verlaten spookstad na aardbeving, was zo aangrijpend mooi in zijn tristesse. Zie foto. Morgen wordt er veel bezocht, oa het landgoed van Villa Farnese, om te eindigen aan het meer van Bracciano. Nog ca 45 km van ons einddoel. Nu eerst nog wat bruzwemaperitieven...
Ontwaken met krekelmuziek en de geur van Umbrië. Het domein San Carlo reikt zover je kan kijken. De ochtend is fris, de ontbijttafel staat gedekt, de croissants geuren heerlijk. Seniora Rosa is een gastvrouw comme il faut. We vertrekken hier niet graag maar we moeten dit paradijsje uit en de berg op naar Orvieto. Rustige weg maar Italiaanse sttijl... soms meer put dan weg! In Orvieto Scala eerst iets eten en dan hotel. Dit is duidelijk meer Rome. Slordiger. Na de siësta de funicular op en de stad in. Bewondering voor de kathedraal maar de rest is uitgeblust en loom. Morgen weer een zware dag en de warmte is moordend. Maar we komen er. Zaterdag of zondag!
Vanmorgen al vroeg uit de veren want we wilden nogal snel aankomen in onze b&b van vandaag. Redelijk plat gefietst en zelfs wind in de rug. Ondertussen staan er meer dan 2150 km op de teller. Volgens de planning zouden we zondag in Rome arriveren. Dan hebben we nog 2 dagen om uiteindelijk woensdagmorgen de "plain bek hoom" te nemen. Maar nu eerst nog wat genieten van het zwembad en ... de vino bianco.
Siena in de morgen met enkel de werkende mens in het straatbeeld. Het heeft iets. Ontbijtje buiten de stadspoort waar de echte Italiaan zijn brioche en cappuccino rechtstaand nuttigt en wij dus ook. Toch altijd bekijks als we in fietskledij verschijnen. Maar bewondering ook voor onze 2100 km. Het landschap de Crete waar we doorrijden laat ons stil worden. Zo desolaat. Zo droog. Zo wijds. Lijkt helemaal anders dan alles wat we al zagen. Bergje op, bergje af... laat je glijden! Maar het is drukkend warm dus traag is de boodschap. Ascenciano, San Quirico, Pienza en nu op kamer in Montepulciano met jawel een hels onweer om onze oren en gietende, stromende, zeikende regen. Maar geen nood, terrasdeur staat open en wij koelen af hoog en droog. We weten ondertussen... dit waait over! (He Rob)
Doordat de afstand niet zo groot was hebben we wat laat vertrokken. Fout hoor. Het wordt zo snel te warm dat we, naar voorbeeld van vorig jaar, vroeger moeten vertrekken. De wolken onderweg waren dus welkom en gelukkig geen regen. Siena hebben we 23 jaar geleden gedaan met de kinderen. Is nog altijd even schilderachtig mooi. Straks restaurantje. Och wat kan het leven toch zwaar zijn.
Een zondag in Toscane. Pistoia slaapt nog als we de stad uit rijden. Enkel de wielertoeristen zijn op post. Met zijn tientallen crossen ze ons voorbij. Wij malen ons tempo met de glimlach. Boven staan ze ons aan te moedigen maar wij moeten door, zij gaan de berg weer af. Enkele druppels houden ons koel maar na 50 km en een picknick komt er een Toscaans onweer waar we 2 uur voor moeten schuilen. Donder, bliksem en regen met bakken. We rijden uiteindelijk toch verder o.a. door de geboortestad van Boccacio. (DECAMERONE)
De laatste lange klim van 13 km gaat naar San Geminiano. Vol toeristen maar doordat het zondagavond is komt de stad weer tot zichzelf en kunnen wij genieten van een prima b&b donna nobile en een aanrader Echoes met een baas die superfan is van Belgische bieren! Gelukkig ook van Italiaanse wijn... hier een Carmignano van 2009 geproefd... en geledigd!
Goed geslapen in centrum van de stad Pistoia. Trein genomen naar Firenze. In een half uurtje ter plaatse in het centrum. Het was een hele opgave om zoveel moois samen te vatten in één dag maar het is ons gelukt. We komen terug voor meer detail. Zie foto's. Morgen op van Pistoia naar San Geminiano. O ja, bijna vergeten te vermelden. Het is stralend weer.
Gisteren landelijk ontbijt in Antigua Canonica met zicht op de bergen. Nog nooit zo stil geslapen. De weg op, langzaam klimmen en dagschoteltje in Poretta. Verder klimmen door fantastisch mooie kloof. Na 20 km dalen zien we grootstad Pistoia en Firenze. Prachtige b&b maar o wee, is reeds bezet per vergissing van de eigenaars. Dus appartement ter vervanging in midden van de stad. We gaan op ontdekking. Jong en zeer levendig. Morgen niet fietsen maar Firenze bezoeken met de trein.
Toeval is een heel mooi beestje. Gisteren letterlijk aan Carrefour in Trevignano Luc en Leen Morlion uit Ingelmunster ontmoet. En die lieve mensen nemen zomaar onze overtollige bagage mee naar Belgenland! Dus wij gezwind als 2 hazewinden richting Rome. We rijden niet, we glijden. Het is zondag en de Romeinen liggen ergens aan een strand. We komen de stad binnen langs de achterkant van Vatikaanstad. De tranen komen los wanneer we de lange hoge muur voorbij razen. De duizenden mensen, die de paus kwamen bezoeken voor de zondagse plechtigheid , verlaten het plein terwijl wij het trots en emotioneel oprijden. Dit hebben we toch weer gefikst. Met 2415 km op de teller, bakken regen en emmers zweet zijn we erin geslaagd om deze namiddag om 12u55 het Sint Pietersplein in Rome te bereiken. Twee dappere Galliërs groeten Caesar en het Romeinse volk. Ave!
Yes. Nog 44 km van Rome verwijderd. Zware dag achter de rug. Enorm veel korte nepen zoals we zeggen. Steile hellingen en dalingen volgden elkaar op. Zeer lastig voor de spieren en .. de moraal. Toch was het een hele opluchting als boven aan onze laatste klim het meer van Bracciano zagen liggen. Vlug flesje wijn gaan kopen om te aperitieven aan het zwembad van onze luxe b&b van vanavond. O ja . Nog een anekdote. We zijn vandaag door het dorpje Vaselino gereden. Het waren daar dan ook allemaal gepensioneerden!!!!!
Mooi weer, mooie dag. Vanmorgen vroeg vertrokken want het is belangrijk dat het zwaarste van de rit voor 12.00 wordt gereden. Alles wat daarna komt is goed zweten, zo goed zweten dat het water uit alle mogelijke poriën vloeit naar alle andere mogelijke plooitjes en gaatjes van het lichaam. Nog even afscheid genomen vanaf de buitenkant van Orvieto... vonden we mooier dan de binnenstad. Geen echte ziel aanwezig en zeer toeristisch. We zijn wel enkele prachtige dorpjes doorgereden die dan weer top waren door hun eigenheid en ongerepte sfeer. Ook het dorpje Civita, een verlaten spookstad na aardbeving, was zo aangrijpend mooi in zijn tristesse. Zie foto. Morgen wordt er veel bezocht, oa het landgoed van Villa Farnese, om te eindigen aan het meer van Bracciano. Nog ca 45 km van ons einddoel. Nu eerst nog wat bruzwemaperitieven...
Ontwaken met krekelmuziek en de geur van Umbrië. Het domein San Carlo reikt zover je kan kijken. De ochtend is fris, de ontbijttafel staat gedekt, de croissants geuren heerlijk. Seniora Rosa is een gastvrouw comme il faut. We vertrekken hier niet graag maar we moeten dit paradijsje uit en de berg op naar Orvieto. Rustige weg maar Italiaanse sttijl... soms meer put dan weg! In Orvieto Scala eerst iets eten en dan hotel. Dit is duidelijk meer Rome. Slordiger. Na de siësta de funicular op en de stad in. Bewondering voor de kathedraal maar de rest is uitgeblust en loom. Morgen weer een zware dag en de warmte is moordend. Maar we komen er. Zaterdag of zondag! 
Vanmorgen al vroeg uit de veren want we wilden nogal snel aankomen in onze b&b van vandaag. Redelijk plat gefietst en zelfs wind in de rug. Ondertussen staan er meer dan 2150 km op de teller. Volgens de planning zouden we zondag in Rome arriveren. Dan hebben we nog 2 dagen om uiteindelijk woensdagmorgen de "plain bek hoom" te nemen. Maar nu eerst nog wat genieten van het zwembad en ... de vino bianco.
Siena in de morgen met enkel de werkende mens in het straatbeeld. Het heeft iets. Ontbijtje buiten de stadspoort waar de echte Italiaan zijn brioche en cappuccino rechtstaand nuttigt en wij dus ook. Toch altijd bekijks als we in fietskledij verschijnen. Maar bewondering ook voor onze 2100 km. Het landschap de Crete waar we doorrijden laat ons stil worden. Zo desolaat. Zo droog. Zo wijds. Lijkt helemaal anders dan alles wat we al zagen. Bergje op, bergje af... laat je glijden! Maar het is drukkend warm dus traag is de boodschap. Ascenciano, San Quirico, Pienza en nu op kamer in Montepulciano met jawel een hels onweer om onze oren en gietende, stromende, zeikende regen. Maar geen nood, terrasdeur staat open en wij koelen af hoog en droog. We weten ondertussen... dit waait over! (He Rob)
Doordat de afstand niet zo groot was hebben we wat laat vertrokken. Fout hoor. Het wordt zo snel te warm dat we, naar voorbeeld van vorig jaar, vroeger moeten vertrekken. De wolken onderweg waren dus welkom en gelukkig geen regen. Siena hebben we 23 jaar geleden gedaan met de kinderen. Is nog altijd even schilderachtig mooi. Straks restaurantje. Och wat kan het leven toch zwaar zijn. 
Een zondag in Toscane. Pistoia slaapt nog als we de stad uit rijden. Enkel de wielertoeristen zijn op post. Met zijn tientallen crossen ze ons voorbij. Wij malen ons tempo met de glimlach. Boven staan ze ons aan te moedigen maar wij moeten door, zij gaan de berg weer af. Enkele druppels houden ons koel maar na 50 km en een picknick komt er een Toscaans onweer waar we 2 uur voor moeten schuilen. Donder, bliksem en regen met bakken. We rijden uiteindelijk toch verder o.a. door de geboortestad van Boccacio. (DECAMERONE)
Goed geslapen in centrum van de stad Pistoia. Trein genomen naar Firenze. In een half uurtje ter plaatse in het centrum. Het was een hele opgave om zoveel moois samen te vatten in één dag maar het is ons gelukt. We komen terug voor meer detail. Zie foto's. Morgen op van Pistoia naar San Geminiano. O ja, bijna vergeten te vermelden. Het is stralend weer. 
Gisteren landelijk ontbijt in Antigua Canonica met zicht op de bergen. Nog nooit zo stil geslapen. De weg op, langzaam klimmen en dagschoteltje in Poretta. Verder klimmen door fantastisch mooie kloof. Na 20 km dalen zien we grootstad Pistoia en Firenze. Prachtige b&b maar o wee, is reeds bezet per vergissing van de eigenaars. Dus appartement ter vervanging in midden van de stad. We gaan op ontdekking. Jong en zeer levendig. Morgen niet fietsen maar Firenze bezoeken met de trein.
