Ik ga jullie vertellen over de sport tweedaagse die plaats vonden op zeven en acht mei.
We moesten in de ochtend allemaal verzamelen aan het station om half acht om daar de trein te nemen.
We moesten moesten 2 keer overstappen in Landen en in Luik, dus moesten we in totaal 3 treinen nemen.
De eerste rit duurde vijf minuten, de tweede 15 minuten en de derde duurde 10 minuten.
Toen we de eerste keer overstapte in Luik moesten we 15 minuten wachten op onze volgende trein, dus konden we op ons gemak in de winkeltjes rondlopen in het grote en indrukwekkende station van Luik.
Toen we uiteindelijk aankwamen in de Ardennen om half twaalf moesten we eerst twee uur en half wachten op een speeltuintje van een school omdat we pas begonnen met de activiteiten om 1 uur.
Eenmaal 1 uur moesten we onze bagage in een aanhangwagen stoppen omdat we nog een wandeling van 40 minuten moesten maken naazr de jeugdherberg waar we gingen overnachten.
Toen we aankwamen in de jeugdherberg kregen we even vrije tijd om onze bedden uit te kiezen en ze ook op te maken.0
Het waren stapelbedden van 3 bedden hoog.
Ik lag in het midden tussen het onderste en het bovenste bed.
Na de vrije tijd begonnen we aan de activiteiten.
We gingen naar een locatie waar alle activiteiten op ongeveer 30 meter hoogte waren.
We werden in 2 groepen verdeeld.
3Sport moest meegaan met Veerle en 4sport met Steven.
Dit waren onze begeleiders voor de komende 2 dagen.
De eerste activiteit noemde 'via ferrata' wat staat voor: via een ijzeren weg.
We moesten tegen de kant van een berg klimmen door middel van grote ijzeren nietjes in de rotswand.
Ik ging als eerste naar boven omdat ik hier heel fel zin in had.
In het begin dacht ik dat velen dit en de andere activiteiten niet zouden durven, maar iedereen beklom de rotswand bij de eerste activiteit.
Brecht, die hoogtevrees heeft, heeft zijn grenzen overwonnen en deed met bijna alle activiteiten mee.
Bij de volgende activiteit moesten we over een brug lopen op ook weer 30 meter hoogte.
Deze brug was de minst enge activiteit van de dag omdat de ondergrond van de brug was gemaakt van hout waardoor het makkelijk en vlot ging.
Er waren wel verschillende afstanden tussen de houten planken, maar dit maakte het niet echt moeilijker.
De volgende opdracht was weer een brug.
Ditmaal was het een brug die bestond uit 3 touwen.
1 Om onze voeten op te zetten en 2 andere om ons met onze handen vast te houden.
Dit was de engste activiteit van de dag omdat je in het midden van de brug soms heel fel naar links of naar rechts leunde waardoor het leek alsof je ging vallen.
Bij de volgende activiteit moesten we op een ladder klimmen helemaal naar de top en dan naar beneden rappellen.
Al bij al was dit een heel leuke eerste dag.
In de avond rond 9 uur verzamelde we voor de jeugdherberg om de groepjes in te delen voor de nachtwandeling.
De groepjes werden gekozen door de 5 meisjes.
Ik zat in de groep van Katrien, Jonas, Rien, Glen en Jan Libens.
We kregen allemaal een kaart mee per groepje en we moesten de aanwijzingen volgen.
In het begin ging het redelijk goed totdat we op een treinspoor uitkwamen waar we normaal gezien niet moesten zijn.
Het bleek dat Jonas de kaart verkeerd had gelezen en dat we ergens links in plaats van rechts moesten afslaan.
Na een tijdje kwamen we een andere groep tegen en gingen we samen verder.
Uiteindelijk kwamen we alle groepen tegen buiten die van Kimberley.
We liepen met de groepen de rest van der tocht samen.
De wandeling was wel leuk, maar vele mensen zeiden de hele tijd dat we moesten stoppen omdat er mensen achter waren.
Dit was best wel ambetant omdat ze kwaad begonnen te worden dat ik en Frank doorliepen.
We liepen door omdat de mensen die achterlagen gewoon lui waren.
Bijna heel de rest van de tocht was er ruzie en gezaag.
Toen we de eindstreep zagen begonnen we allemaal te spurten.
Ik liep vooraan samen met een paar andere mensen.
Toen ik in de bocht liep gleed ik uit waardoor heel men knie open lag en vol zat met bloed.
We kwamen ongeveer aan om half twaalf en om twaalf uur gingen we naar ons bed.
Eenmaal in de kamer zagen we dat Kimberley haar groep ook daar was.
In de kamer sliepen de meesten al buiten ik, Brecht, Rien en Glen.
We konden niet slapen omdat Frank de hele tijd aan het snurken was.
Uiteindelijk vielen we toch in slaap om ongeveer half twee.
De volgende dag gingen ik, Brecht, Rien en Jelle ons douchen.
Daarna ontbeten we en konden we aan de volgende activiteiten beginnen.
De eerste opdracht was weer een 'via ferrata'.
Dit keer moesten we niet via ijzeren nietjes klimmen, maar via ijzeren kabels die tegen de rotswand was gespannen.
De volgende activiteit waren twee bruggen.
De eerste was een gewone brug zoals de eerste dag en de tweede brug was een apenbrug.
Een apenbrug is een brug die bestaat uit twee kabels.
1 Om op te staan en 1 boven het hoofd om ons met de handen vast te houden.
Dit was eigenlijk niet zo spectaculair omdat het niet zo hoog was als de bruggen van de eerste dag.
Na de bruggen gingen we dieper in het bos om de 'mini deathrides' te doen.
Dit waren kabels die gespannen waren van boom tot boom waar we met behulp van katrolletjes overheen moesten slingeren.
De laatste activiteit was een apenbrug en een rappel.
We moesten via en apenbrug naar een platform gaan dat ongeveer 15 meter hoog was.
Eenmaal op dit platform moesten we naar beneden rappellen.
Maar dit keer moesten we niet met onze voeten ons afduwen tegen een muur of rotswand, maar moesten we het gewoon zonder doen.
Dit was de laatste activiteit van de dag.
Onze begeleidster,Veerle, nam afscheid van ons en wij gaven een daverend applaus aan haar.
Om 3 uur in de namiddag moesten we weer een wandeling maken van 40 minuten op weg naar onze trein en op weg naar huis.
Donderdag 7 april maakten we met het 3de jaar een uitstap naar Diest.
We verzamelden aan de school om 8:30.
We reden ongeveer een half uurtje eer dat we in Diest aan kwamen.
De groepjes waren een paar dagen voor de uitstap bekend gemaakt in school.
In de voormiddag kregen we allemaal een bundeltje en een kaart per groepje.
Wouter van Economie mocht van Mr.Esters de kaartlezer zijn.
We moesten plaatsen opzoeken in Diest en een aantal gegevens noteren wat ons werd gevraagd.
Soms moesten we ook tekenen.
In het begin ging dit heel goed tot dat Wouter zei dat we verkeerd zaten.
Iedereen lachte.
Mr.Esters nam het even over en we kwamen weer op het goede spoor.
Een paar minuten later kwamen we een ander groepje tegen waarmee we de rest van de voormiddag plaatsen opzochten.
Om 12 uur mochten we even iets eten en drinken en konden we ons omkleden.
In de namiddag gingen we teambuilding doen.
Ik en Axel waren heel verheugd omdat we dit allebei geweldig vinden.
Bij de eerste opdracht moesten we van één paal naar een andere paal geraken met alleen een koord tussen de 2 palen gespannen.
We hielden allemaal elkaar vast aan de schouders en gingen zo over het koord.
De rest van de oefening was simpel.
Bij de volgende opdracht moesten we door een tractorband geraken die op 3 meter hoog hing zonder da band aan te raken.
Alleen de eerste persoon mocht de band aanraken, dus lieten we de eerste persoon in de band zitten om de mensen die door de band gingen op te vangen zodat ze de band niet aanraakten.
Dit lukte geweldig goed en het ging vlot vooruit.
De andere opdrachten waren ook heel leuk.
De leukste opdracht van de dag was dat we over een hindernisparcour moesten gaan per 2 en aan elkaar vast gebonden.
Na deze leuke dag gingen we met de bus terug naar school en zo op weg naar huis.
Dit was mijn verslag over onze uitstap naar Diest.
We verzamelde na school op woensdag 6 april met 3 en 4 sport aan de sporthal. Een meneer deelde fluovestjes uit maar er waren niet genoeg dus de helft had er geen. Na een half uur gingen we naar de hoofdingang om naar een briefing van Mr.Esters te luisteren. Hij zei dat we goed moesten oppassen op de grote banen en dat we hem niet mochten voorbijsteken. Hij zei ook dat we de tocht niet moesten onderschatten omdat het best wel zwaar ging zijn. Eenmaal vertrokken zat de sfeer er goed in. Iedereen was aan het praten met elkaar en we lachten om alles. Toen we juist uit Zepperen dorp waren had Chelsey kramp in haar knie en moest ze in de bezemwagen zitten. Af en toe namen we een stoppauze om iets te drinken of te eten. Na een half uur fietsen zat Frank zijn ketting vast en moesten we even stoppen, maar na 2 minuutjes was het probleem al opgelost en konden we rustig verder fietsen. Een uurtje later hoorde ik van Jan dat Kimberly was flauwgevallen op de fiets. Ik en Jan gingen dus met de fiets in volle spurt naar Kimberly die ondertussen al weer bijgekomen was. Ze had niks meer op haar gezicht dan een schrammetje, maar ze had wel veel hoofdpijn. Kimberly heeft verder gefietst tot in Scherpenheuvel. Hier was ik heel fel onder de indruk van. Eenmaal in Scherpenheuvel aangekomen namen we een uurtje pauze. Tijdens dit uurtje mochten we eten en drinken uit de bezemwagen halen. Brecht,Jelle,Glen,Axel en ik zijn ook even de basiliek van Scherpenheuvel binnengegaan en hebben iets in een boek geschreven dat daar lag. We zijn ook kaarsen gaan branden. De terugweg was heel grappig omdat Jan 2 keer bijna viel. De eerste keer fietste ik voorbij Jan en zag ik hem de split doen in een gracht. De 2de keer was van een stijle berg af en de enige die weer de bosjes in reed was Jan. Iedereen lachte zich echt kapot. Op de terugweg fietste Willem, die eerst in de bezemwagen zat, 3/4 van de weg en nam Kimberly het toen terug over. Toen we aankwamen gingen we ons omkleden en gingen ik en Jan nog een balletje trappen. Toen iedereen bijna thuis was waren ik en Kimberly nog alleen over. Kimberly haar oma en opa kwamen om de geleende fiets terug op te halen. Kimberly deed heel haar verhaal aan haar oma en opa en toen ging ze terug naar binnen naar internaat. Ze zei nog tegen haar opa,oma,Mevrouw Olislaeghers en mij goedendag en ging toen naar binnen. Toen kwam mijn Pa mij halen en was de dag voorbij. In totaal hebben we 86 kilometer gefiets. Op de heenweg deden we er twee uur en dertig minuten over en op de terugweg deden we er twee uur en tien minuten over. De volgende dag stuurde ik nog even met Kimberly om te horen hoe het ging met haar en ze zei tegen mij dat ze een hersenschudding had.
Dit was mijn opstel over de fietstocht naar Scherpenheuvel. Ik hoop dat julie genoten hebben.
Zaterdagmorgen moest ik match spelen tegen Terkoest Alken.
De match begon redelijk goed, maar op een moment toen het 3-4 stond voor Terkoest begonnen de supporters,toen ik vrije trap moest nemen,te schreeuwen dat mijn bal tien meter naar achter moest.
Uit woede stak ik mijn wijsvinger op naar de supporters waarop zij steeds harder begonnen te schreeuwen.
Ik riep heel simpel:'kom dan af als ge u zo groot voelt'.
Hierop floot de scheidsrechter mij bij hem en gaf mij een gele kaart.
De scheidsrechter zei:'je moet je mond houden tegen je supporters' waarop ik zei:'mijn supporters?!Dat zijn die sukkels van Terkoest!!'.
De scheidsrechter vroeg of ik nog een gele kaart wou waar op ik 'nee het is goed zo'.
Hij begreep mij verkeerd en dacht waarschijnlijk dat ik 'is goed' zei.
Hierop ga hij mij een rode kaart.
Het gevolg is dat we verloren hebben met 3-7.
Nu kan ik ook een paar weken niet spelen omdat we volgend weekend geen match hebben en het weekend daarna mag ik niet meedoen.
De trainer was niet boos op mij omdat ik 100 procent gelijk had, maar het is wel ten nadele van mij, dus moet ik leren mij te beheersen op het plein en slimmer te zijn dan zij.
De volgende dag was een fijne dag omdat we met vrienden naar Hasselt gingen.
We waren de hele dag in de stad en hadden veel plezier.
Omstreeks 7uur namen we de bus en gingen we naar de cinema.
We gingen de film Season of The Witch kijken.
Ik vond de film niet zo geweldig goed omdat hij niet zo spannend was.
De laatste en gevaarlijkste vijand ging veel te snel dood, maar voor de rest viel de film wel mee.
Na de film namen we afscheid en gingen we allemaal naar huis.
Thuis ging ik nog even op de playstation om daarna in mijn bed te gaan om morgen naar school te gaan.
Ik ga jullie even vertellen over de talendag afgelopen donderdag 24/2.
De taal die ze voor het derde jaar hadden gekozen was Frans.
Toen ik dit hoorde in de klas dacht ik dat het saai ging zijn omdat ik Frans niet goed kan en omdat ik Frans niet leuk vind.
Maar toen we op school aankwamen bleek dit heel anders te zijn.
In de ochtend begonnen we met een Franse film te kijken om de rest van de voormiddag een sportieve quiz te spelen.
Velen vonden de film slecht, maar ik vond dit helemaal niet.
De film was niet al te lang en best wel grappig met aangrijpende momenten.
Als ik de film een punt op tien moest geven zou ik zeven zeggen.
Zoals ik al zei gingen we dus de rest van de voormiddag in de sporthal een sportieve quiz spelen.
Het leek een beetje op honkbal maar dan zonder knuppel.
Eén groep moest per 2 aan de honken staan om de tennisbal,die werd geworpen,op te vangen en de tweede man aan de honk moest vragen stellen over bijvoorbeeld de film, maar ook vragen over de geschiedenis en de cultuur van Frankrijk.
De andere groep moest op het fluitsignaal de tennisbal gooien en van honk naar honk lopen om de vragen te beantwoorden.
Je mocht alleen door naar de volgende honk als je een vraag goed had.
En dat was soms best wel grappig omdat sommige mensen heel veel vragen fout hadden en dan stonden ze met 10 man rond je om vragen te beantwoorden.
Als er een dubbel fluitsignaal klonk, dan moest iedereen ophouden met vragen te beantwoorden en moesten de mensen die tussen 2 honken in waren een honk terug.
Toen dit voorbij was, moesten we ons in 2 grote groepen opdelen en in die 2 groepen moesten we in groepjes van 2 naar verschillende lokalen gaan om liedjes in te oefenen voor het swingpaleis in de namiddag.
Al bij al was dit wel een leuke voormiddag.
Toch was de namiddag veel leuker omdat er zoveel sfeer was en er veel gelachen werd.
In de namiddag moesten we allemaal verzamelen in de voorzaal van de school om aan het swingpaleis deel te nemen.
De 2 groepen moesten hun dan nog eens in 3 splitsen.
Eén groep moest vragen op gaan lossen om bonuspunten te verzamelen, de andere groep moesten zingen en de andere groep was het publiek van de groep die moest zingen.
De wedstrijd bestond uit 3 delen.
Bij het eerste deel moest je verder zingen wanneer de muziek werd stopgezet, bij het tweede deel moest je de titel van een liedje raden wanneer het begin van een liedje werd afgespeeld en bij het derde deel moest heel de groep in het midden van de belangstelling gaan staan om een volledig liedje te zingen.
De jury gaf punten op hoe goed de groep zong,op hoe goed ze meewerkten(of we ze goed konden horen en of de tekst goed was)en op hoe goed de sfeer was van de groep en het publiek van de groep.
Dit was echt een geweldige afsluiter van de dag.
Er was echt zoveel sfeer.
Dit was een van de leukste dagen van het schooljaar en ik kijk uit naar de talendag van volgend jaar wanneer ik in het vierde jaar zit want dan is de taal Engels.
Dit was mijn opstel over de talendag van 2010-2011.
