Dus dit is mijn verhaal:

Ik ben een heel verlegen en ingetogen persoon.Wat deels komt door dat ik me nooit echt geaccepteerd heb gevoeld in mijn familie.En nu heb ik soms nog het gevoel dat ik er niet echt bij hoor. Ik heb me nooit ergens echt op mijn plaats gevoeld.Nu nog ik woon nu in België ik ben hier geboren en altijd ik heb hier altijd gewoond. Ook al heb ik nooit ergens anders gewoond ik voel me toch niet thuis hier.al van kleins af aan voel ik me meer thuis als we op vakantie  zijn dan als ik thuis ben .

Toen ik in de lagere schoolt zat. Had ik nooit echt stabiele vriendschap relaties. Ik kon de ene dag heel goed bevriend zijn met iemand. En de volgende dag gepest worden door die zelfde persoon. Door deze jaren ben ik heel onzeker geworden. En vind ik het nu moeilijk om mensen te vertrouwen.

Buiten dat alles ben ik ook nog een heel gevoelig persoon. Ik reageer heel hard op hoe mensen zich voelen. Als ik met iemand moet troosten. Is er een grote kans dat ik na een tijd ook gewoon zit te wenen. Maar ook omgekeerd als mensen blij zijn.

Die gevoeligheid heeft me al heel veel goede dingen op geleverd. Zo als dat ik heel goed kan aanvoelen hoe een persoon zich voelt. Een beetje zo als Patric Jane maar dan een veel minder extreem.

Het heeft me ook al slecht dingen opgeleverd. Toen ik kleiner was wist ik niet zo goed hoe ik met al die emoties om moest gaan. Dus stopte ik ze maar weg en kropte alles op. Dan zoude ze wel weg gaan dacht ik niet dus. Toen ik 8 jaar was stierf mijn neef en samen met mijn lagere school jaren heb ik altijd alles opgekropt. Alles in één grote rugzak gepropt die ik overal mee naar toe nam. Tot vorig jaar toen werd de rugzak te zwaar. 

Op aanraden van de dokter ben ik toen naar een psycholoog gegaan. Daar moest ik heel mijn rugzak leeg maken. Dat was heel moeilijk voor mij. Er werd nooit in mijn rugzak gekeken laat staan leeg gemaakt. Het was net of ik een vliegtuig moest nemen. Naar een leven met een kleinere rugzak.Allen toen ik bij de controle kwam moest ik daar heel mijn rugzak leeg maken. Dit was zo zwaar dat ik in een depressie geraakte. Ik ging amper naar school en zat alleen maar alleen thuis. Mijn vliegtuig was defect. Ik heb een heel jaar op mijn vliegtuig zitten wacht. Met de juiste hulp is mijn vliegtuig er geraakt. Nu zit ik in de lucht "ik vlieg!" Nog niet zo hoog nog niet boven de wolken. Maar daar geraak ik wel. Blijkbaar zaten er veel dingen in mijn rugzak die ik niet mocht meenemen op het vliegtuig in mij  rugzak. Dus zit ik nu in men vliegtuig,in de lucht,op weg naar een nieuw leven, met een rugzak die voor meer dan de helft leeg is.

Mijn leven begint eindelijk na al die jaren rollen. En ik voel me nu veel beter.

Zo dit was mijn mijn verhaal. Ik heb al veel meegemaakt waarvan natuurlijk niet alles hierboven staat. Ik zou wel een boek kunnen schrijven van men leven. Maar ik al die jaren problemen heb ik ook veel geleerd. En daarmee zou ik graag jullie helpen. Dus helemaal rechts kan je me een e-mail sturen. Stuur me gerust als je raat van me wilt (ik vertel het niet door ;-) ). 

Liefs Jo

Ik ben Jorinde maar zeg maar Jo. Welkom op mijn blog. Ik ga zo veel mogelijk leuke dingen op deze blog plaatsen. Zoveel mogelijk uiteen lopende onderwerpen. Deels om dat ik het voor iedereen leuk wil maken, maar ook om dat ik heel veel interesse heb.

Deze keer is het een kort artikel maar er komen er snel langere en over een leuk onderwerp. 

Liefs Jo