Ik ben Jill
Ik ben een vrouw en woon in Kortrijk (België) en mijn beroep is maatschappelijk assistent.
Ik ben geboren op 10/01/1981 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: reizen.
Het plan aangevat om rond te trekken door Argentinië, Bolivia en Peru. Deze blog opgestart om vrienden en familie op de hoogte te houden over mijn avonturen. Hopelijk heb ik enkele boeiende verhalen te vertellen ;)
Categorieën
Jill's reisdagboek
31-01-2012
Arequipa & de Colca canyon + Cusco, Sacred Valley & Machu Picchu
Arequipa of de witte stad zal ik vooral herinneren
als de stad der taxis. 90 % van de autos zijn er taxis, een grappig uitzicht
soms. De stad is gelegen aan de voet van een vulkaan. Vanuit mijn hostel had ik
dan ook een prachtig uitzicht op de bergen en de vulkaan J. De stad zelf staat vol koloniale gebouwen. Naar mijn mening een zeer
levendige en toffe stad. Na lange tijd zelfs een supermarkt gezien ;). De stad
verkend met Geraldine, een Belgische dat ik voorheen al had ontmoet. Er zijn
toch enkele boeiende bezienswaardigheden in de stad. Zo is er het museum van de
ijsprinses. Op de vulkaan zijn er drie kindermummies gevonden, één ervan is
door de koude extreem goed bewaard. Haar haar en nagels heeft ze nog, ook al is
ze 500 jaar dood. De kinderen werden door de Incas aan de vulkaan geofferd.
Verder nog een groot klooster bezocht waar enkele zusters nog steeds geïsoleerd
leven. Na al dat stadgebeuren, kreeg ik wel zin om de natuur in te trekken. Een
driedaagse trekking in de Colca Canyon gedaan. Eerst de vallei volledig naar
beneden en hierna, pff, terug naar boven. Wel adembenemend mooi. Tijdens de
neerdaling zijn er zelfs twee condors rakelings langs mij gevlogen. Nog even
getwijfeld om deze trekking samen met enkele andere backpackers te doen maar
hierna toch besloten om dit georganiseerd te doen, dit met een leuke bende.
Achteraf gezien een goede beslissing. Terug in Arequipa leerde ik een
Nederlands meisje kenen die de trekking met enkele anderen had gedaan. Ze waren
verloren gelopen en zo ook door giftige planten gelopen waardoor ze nu met
brandwonden zit.
Het leek me tijd om naar Cusco te gaan.
Ik was aangenaam verrast door de stad. Ik had één en al toerisme verwacht, wat
ook wel het geval is maar de sfeer zat goed. Enkel de voortdurende vraag
Machu Picchu, signorita, begon wat te enerveren. Een beetje teveel Machu
Picchu op het einde ;). Wel een stad waar er altijd iets te doen is en een
party gevonden kan worden. Daar begonnen aan de jungle trek naar de Machu
Picchu. Naast trekking heb ik zo ook mountainbike en rafting gedaan. Vanaf nu
een fan van rafting J. Na een
klim met veel teveel trappen (ze vertelden me dat er 1800 trappen zijn maar ik
heb ze niet geteld ;)), eindelijk Machu Picchu bereikt. De stad is fascinerend
om te zien maar vooral de omringende natuur deed het voor mij. Ik kon het bijna
niet geloven dat ik er was. De moeite meer dan waard.