Ik ben Jill
Ik ben een vrouw en woon in Kortrijk (België) en mijn beroep is maatschappelijk assistent.
Ik ben geboren op 10/01/1981 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: reizen.
Het plan aangevat om rond te trekken door Argentinië, Bolivia en Peru. Deze blog opgestart om vrienden en familie op de hoogte te houden over mijn avonturen. Hopelijk heb ik enkele boeiende verhalen te vertellen ;)
Categorieën
Jill's reisdagboek
18-01-2012
Amazone base en lago titcaca
Toch even getwijfeld om de tocht naar de amazone base te maken. De
weersvoorspellingen waren niet goed en de kostprijs redelijk hoog. Ik moest
immers heen en terug met een klein vliegtuigje (20 mensen) van La Paz naar
Rurrenbaque. Een mens leeft maar één keer en dus toch besloten de sprong naar
Rurrenbaque te maken. Ik was nog maar geland en ik wist dat ik de goede
beslissing had genomen. Het vliegveld was pistoriek. Je landde midden in het
woud en het vliegveld was een barak met een loket of drie. En het weer, dat was
prachtig. Dan de toer. Ik had besloten een 3 daagse pampa tour te doen, wat
betekent de amazone verkennen via het water. We waren nog maar vertrokken in
ons bootje en we zagen als schildpadden, alligators, apen en verschillende
vogelsoorten. Onze slaaphutten waren midden in het woud, je zag de alligators s
avonds liggen en we hoorden de brulapen. Mijn eerste avond is spijtig genoeg in
mineur geeïndigd. Het onvermijdelijke moest gebeuren, geveld door migraine. s
Avonds dus knock out in bed en de alligator watching at night gemist. De groep
zei achteraf dat ik weinig gemist heb maar ik kan het natuurlijk niet weten. De
volgende dag (mijn verjaardag) was ik beter maar ik moest oppassen. Een grote
braspartij heb ik dus nog tegoed. Die dag op anacondajacht geweest. Anacondas
leven zowel in het water als op het land, dus eerst tot aan onze bovenbenen in
het water aan het zoeken. Hilarische momenten. De Aussies in de groep waren
stoer maar als het eropaan komt wat bangerikken. Je moest ze horen roepen als
ze dachter een slang te voelen.Uiteindelijk een kleiner exemplaar gevonden op
land maar het bleef indrukwekkend. Om iets tegengesteld te doen in de nm. gaan zwemmen
tussen roze dolfijnen. Een ongelooflijke ervaring. Waar je zwemt zie je
verderop steeds dolfijnen opduiken.Ze komen wel niet te dichtbij waardoor je ze
niet kunt aanraken. De dolfijnen kwamen zelf wel aan de voeten voelen van twee
Aussies. Nog nooit gasten zo snel in een boot zien springen J. Mijn elegante zelfe zijnde, heb ik mijn
bovenbeen blauw geslagen om terug in de boot te klimmen ;). Verder die dag nog
andere dieren gezien zoals luiaards, een soort grote rat en opnieuw veel apen
en schilpadden. De laatste dag was opnieuw dieren zien en zwemmen met
dolfijnen. Ik kon me niet indenken dat je zoveel dieren kon zien, zo snel op
elkaar. Bon, ik zou kunnen blijven praten over de amazone base maar ik moest
verder met mijn reis.
Een korte stop in La Paz en hierna naar lago Titicaca nl. Copacabana.
Een zeer toeristisch stadje maar wel gezellig. Even op stap geweest met een
frans meisje (het zit hier vol van Fransen). Hierna wou ik naar Isla del sol,
het eiland waar volgens de Incas de zon geboren was. De boot genomen naar het
noorden van het eiland. Het dorpje zat vol met backpackers en het strandje
stond vol met tentjes. Ik had er een hippie gevoel. Iedereen zat er te relaxen,
muziek te maken en maté te drinken. Het eiland zelf is tevens zeer mooi. Het is
een mix van alles. Je ziet het toeristische stuk maar ook de herders, boeren en
de typische bolivianen. Na een nacht ginds te relaxen, de volgende dag gaan trekken
van het noorden van het eiland naar het zuiden. Prachtige uitzichten maar
enkele zware beklimmingen gehad.Ofwel heb ik geen conditie maar ofwel heb ik
last van de hoogte. Voor mijn eigenwaarde ga ik voor het laatste J. Nog een nachtje in Copacabana en hierna met
pijn in het hart de bus genomen naar Arequipa, Peru. Ik zal Bolivia missen, een
prachtig land maar ik ben benieuwd wat Peru me zal brengen.