Steeds droom ik van reizen en de wonderen van de wereld te zien. Mijn vertrek echter verloopt steeds met de gepaarde zenuwen. Tja opnieuw niet anders natuurlijk. Het doet raar wanneer je plots alleen op het vliegtuig zit (klein paniekske gehad) maar eens vertrokken beginnen de reiskriebels opnieuw. Op het vliegtuig een toffe madam leren kennen die in Brussel werkt voor kankerpatiënten. Mijn tussenstop in Atlanta was hierdoor toch minder saai dan eerst gedacht. Een lekkere supergesuikerde smoothie gedronken, tja amerikanen.

Uitgeput en om eerlijk te zijn stinkend dan eindelijk aangekomen in Buenos Aires of goede luchten/ gunstige winden. In realiteit weinig wind gevoeld. Eindelijk zonneschijn J. In mijn kamer een toffe duitser leren kennen en al drinkend enkel australische meiden. Bon eerste nacht al aan de drank, het kan niet veel beter. Voor ik dit deed wel al wat “the streets of Buenos Aires” bezocht. Het is een heel varierende stad, ieder stadsgedeelte heeft zijn eigen sfeer en uitzicht.

De volgende dag een fietstocht in Buenos Aires, samen met enkele van de mensen die ik gisteren leerde kennen. Een toffe manier om de stad te bezichtigen en tot mijn verassing doenbaar met het verkeer.We hebben ons vooral gefocust op het noorden en zagen ondermeer het graf van Evita Péron. ’s Avonds was er een BBQ in het hostel. Bon, een mens moet meefeesten hé.

De volgende dag gaf me toch een dubbel gevoel. In de stad was er een optocht voor la presidente. Ze was tevens aanwezig voor het geven van een speech. Verrassend om te zien hoe enthousiast de mensen reageerden. Overal waren ze muziek aan het maken. Een leuke sfeer maar zo speciaal voor iemand die niet echt uit een land komt met veel nationalistische gevoelens. Later op de dag zijn we met enkele naar een graffiti walktour geweest. Prachtige street art gezien. Maar wetend dat street art vooral een expressie is van rebelie tegenover de regering, denk je wel nog eens na over die stadssfeer in de morgen.

In de avond eindelijk mijn argentijnse steak gaan eten. En mocht iemand geïnteresseerd zijn, de verhalen zijn waar. De beste steak dat ik ooit heb gegeten.

Nu was het mijn laatste dag in Buenos Aires. In de morgen nog wat zitten bijpraten met anderen en uiteindelijk samen met iemand uit Oostenrijk naar het stadsdeel “La Boca” geweest. Je moet de gekleurde huizen gezien hebben maar tjee, zo toeristich en fake. Blij dat ik het gezien heb, maar ik kan er toch niet te lang blijven. Je neemt dan de stadsbus terug waardoor je de arbeidersbuurt passeert en opnieuw beseft hoe gekleurd toeristische plaatsen zijn. Absoluut niet het echte leven in Buenos Aires, die is toch iets grimmiger.

Bon nu op de bus naar de watervallen van Igazu. Op een luxebus. Genoeg over mezelf geschreven. Hasta Luego!!!

13-12-2011 om 00:59 geschreven door Jill  

Het vertrek nadert!!! Woensdagmorgen vertrek naar Argentinië. K zit in een mood van dagdromen en kleine paniekaanvallen. Jeetje nog een hoop werk te doen maar k ben goed in uitstelgedrag. Het leek me nu het ideaal moment om eens te checken hoe die blog hier werkt. Bij deze, is gebeurd

04-12-2011 om 22:32 geschreven door Jill