Welkom op mijn blog! Ik ben Kirsten, gehuwd met Jimmy en mama van Finn en Tijl. Ik ben momenteel zwanger van ons nummertje 3 en hij of zij wordt eind april verwacht. Oorspronkelijk ging nummertje 3 er eentje uit een ver land zijn, maar ons adoptieavontuur is even uitgesteld. Ik ga trachten hier wat te komen vertellen wat er in ons dagelijks leven en in mijn hoofdje omgaat. Veel leesplezier
Finn mag van ons haar middagdutje in in ons (mama bed volgens haar) doen, ze kijkt eerst even wat tv (momenteel enkel dvd van Plop en de kabouterschat), krijgt wat pap (gewoon melk) en dan is ons mieke content. Ik heb er al een beschermdoek ingelegd voor als ze een ongelukje moest hebben, dus maak mij niet echt zorgen als ze in ons bed gaat slapen zonder pampertje. Nu gisteren hoorde ik dat ze wakker was, en normaal roept ze mij dan direct, nu dus niet, ik dacht bij mezelf: "ik ga maar eens een kijkje nemen". Zag ik haar met ons dekbed sleuren, ze had het overtrek er al ronduit gehaald en die lag al in de wasmand in badkamer, nu de donsdeken zelf nog, maar dat is nogal een gewicht, maar ze kreeg hem toch waar ze hem hebben wou. Toen zag ze mij staan en ze schrok een beetje en zei: "mij pipi daan op mama bed, nu mij lakie was, lakie vuil en mama nieuwe lakie leg". Hihi! Ik was niet boos, want ongelukjes kunnen gebeuren he. Grappig eigenlijk.
Eindelijk zegt ons meisje het: haar eigen naam. Tot op heden noemde ze zichzelf "mij", als je vroeg hoe ze heette: "mij". Na wat oefenen met oma, papa en mezelf, kan ze het nu en is ze zo fier op zichzelf en aan iedereen wie het horen wil (of niet horen wil, maakt voor haar geen verschil) zegt ze dat ze Finn is. Super!
Mijn eerste opvangkindje en haar ouders zijn vandaag op bezoek geweest: om nog wat concrete afspraken te maken, administratie in te vullen en om onze opvangruimte te bewonderen en uit te testen. Op het moment dat zij aanbelden, werd Finn ineens wakker en als Finn ineens wakker wordt, is ze slecht gezind en ja hoor, nu ook het geval; ze wou enkel mama. Na enkele minuutjes was dat toch al opgelost en heb ik haar zover kunnen krijgen dat ze met oma kleertjes ging aandoen. Tijl speelde intussen vrolijk met Ine en Ines papa hield een oogje in het zeil terwijl ik dingen invulde met de mama. Ja, volgende week dinsdag is het zover; dan ben ik werkelijk onthaalmoeder. Ik kijk er naar uit, hoewel ik weet dat er veel bij komt kijken hoor, het is een nieuwe wending in mijn leven en ik zie het volledig zitten!
Weer eens naar de kermis! Ja wij zijn de laatste tijd nogal kermisgangers, terwijl hier normaal gezien niet zo zot van zijn. Vorige zondag zijn we even met ons viertjes naar Stevoort kermis geweest, gewoon uit verveling en we kozen dan voor een kleine kermis ipv de grote in Hasselt, omdat wij dachten dat het daar enorm druk zou zijn. Van Stevoort kermis moest je je niet veel voorstellen: 1 molentje, 1 viskraam, botsauto's, vliegertjes en frietkraam, maar meer heeft zo'n kindje niet nodig. Tijl en Finn genoten van het molentje en Jimmy en ik zijn er ook op geweest hoor. Tijl is nog te klein om alleen te gaan en Finn kan het wel alleen als ze voor iets kiest dat om te zitten is (auto, busje...), maar nu koos ze dus voor een fietsje en mocht mama mee. Woensdag zijn we dan na ons bezoekje aan de dokter even met Finn alleen naar de kermis in Hasselt geweest (enkel op Kolonel Dusartplein zelf) omdat wij dat beloofd hadden als ze flink zou zijn en nu gisteren zijn we samen met opa, oma, tante Karen en nonkel Johnny geweest, alleen Jimmy was er niet bij, want hij was werken. Kindjes hebben in het molentje gezeten (samen met nonkel Johnny), ze hebben mogen vissen, touwtjes trekken, zijn samen met mama en oma op de Carrousel geweest en daarna vielen ze beiden mooi in slaap en hebben wij een terrasje gedaan en een kermisfriet gegeten. Was nog eens gezellig, die kermisdrukte, mooi weer en de hele familie.
Heb voormiddag bezoek gehad van dienstverantwoordelijke Anita, van de Bambi's en zij kwam de opvangruimte even inspecteren (een groot woord, want is een fijne mevrouw, die gewoon raad en advies geeft hoor) en nog wat uitleg geven over mijn naderende start als onthaalmoeder! De opvangruimte werd goedgekeurd en wij hadden ook niets anders verwacht, het zou maar erg zijn en Jimmy zou iets gekregen hebben na al dat werk. Straks komen ouders van een opvangkindje nog langs om papieren in te vullen en de opvangruimte te bekijken en zij zullen ook tevreden zijn (hoop en denk ik). Kijk er naar uit!
Onze opvangruimte is eindelijk, na maanden hard werk, vooral van Jimmy dan, klaar en het is super, al zeg ik het zelf! Ben benieuwd wat Anita van Kind en Gezin maandag hierover zal zeggen, want het is enorme verandering!
Ja, vandaag hebben we er weer een date opzitten met internetvrienden, deze keer met Erika en Ina uit Grimbergen. Ina is een dagje jonger dan ons Finn en Erika (Ina's mama) en ik praatten al een hele tijd (+/- 3 jaar) met elkaar via de pc (forum, email en elkaars site) en nu was het dan eindelijk tot een ontmoeting gekomen. We hadden een uitstapje naar PlopsaIndoor op het programma staan. Tijl ging naar mijn mama en Jimmy moest werken, Erika's echtgenoot was aan de bouw bezig, dus het was een vrouwendagje, wat overigens heel goed meegevallen is en we hebben besloten dat wij zeker nog eens zullen afspreken, maar dan wachten we geen 2 jaar!
Ja, ik heb ze! Eindelijk, na meer dan 2 jaar wachten heb ik mijn porseleinen kronen en het resultaat mag er zijn, naar mijn bescheiden mening (en dat mag ook voor die prijs). Het plaatsen duurde wel lang, want was om 13u15 bij de tandarts en pas om 17u terug thuis. Aangekomen, natuurlijk even wachten in de wachtzaal, daarna de voorlopige kronen eruit kloppen (inderdaad!), daarna mocht ik dan zonder tandjes (alleen kleine blokjes die van mijn eigen tanden nog over waren) door Genk centrum naar het Labo, waar ik mijn kronen nog eens moest passen en de kleur mocht kiezen (net alsof je een auto koopt he), toen mochten mijn kroontjes de oven in (om de kleur en glans erin te bakken) en na 10 minuutjes waren ze klaar. Deed de tandtechnieker ze mooi in een ijscremedoos en hopla ik kon terug naar de tandarts waar ze dan geplaatst konden worden. Natuurlijk nog even in de wachtzaal blijven, maar niet veel later was het dan aan mij. Het plaatsen zelf merkte ik niet echt (was ook nog wel wat verdoofd, maar is voornamelijk op mijn eigen afgeslepen tanden zetten) en dan le moment suprême: spiegelmoment en ja ik was tevreden. Dan nog even meedelen wanneer ik mocht (lees moet) komen betalen, aanstaande maandag en nog extra voorlopige kroon op mijn 7e tand plaatsen en voila, ik was buiten. Zo fier dat ik mijn nieuwe eetkamer constant aan het bewonderen was, tot ik bijna in iemand zijn gat reed en ik dan toch tot het besef kwam dat ik mijn ogen beter op de weg gericht hield, want anders zou er van mijn mooie tandjes niet veel overblijven. Ik ga nu zeker de komende dagen constant lachen!
Vandaag hadden we eindelijk (na weken wachten) onze afspraak bij dokter Phlix voor Finn haar constipatieprobleem. Ze zat blijkbaar met een bekkenblokkage en die heeft hij dus verholpen. Hopelijk is haar probleem nu voorbij, want het is zo zielig haar te zien afzien he. Als het na een week niet beter is, moet ik hem opnieuw contacteren en een 2e behandeling laten volgen. Ben eens benieuwd.
Goedemorgen, deze nacht had Jimmy nachtpost en ik was wat bang omwille van de kindjes. Als Tijl wakker werd, was Jimmy de persoon die hem ging troosten en dat lukte fantastisch, maar zodra hij mij zag, associeerde hij mij waarschijnlijk met eten en dan gaf hij niet op (denk dat hij in zijn binneste wel weet dat ik na verloop van tijd zou toegeven, al was het maar om Finn niet wakker te maken). Dus deze nacht mijn vuurdoop en ik moet zeggen dat ons Tijltje flink heeft doorgeslapen van 20u tot 5u30! Toen mocht hij bij mij komen eten en was hij gelukkig. Finn heeft ook flink geslapen, dus iedereen tevreden he!
Deze voormiddag kreeg ik het idee om naar Ikea te gaan. Enkele weken geleden zijn we onder ons viertjes geweest en had ik 4 eetstoelen gekocht voor in de opvang. Leuk, maar was wel de tabletjes en de verkleinkussens vergeten te kopen (dom dom dom), dus vandaag terug een tripje naar Wilrijk, maar deze keer met oma en tante Karen. Hebben fijn geshopt en heb nu hopelijk alles wat ik denk nodig te hebben. Daarna nog even langs de Quick gepasseerd en toen richting Genk (ik moest de helft van het gezelschap gaan afzetten).
Kwam ik bij de tandarts aan, bijna half uur in wachtzaal moeten wachten en dan roept hij mij en vertelt mij dus dat ze nog niet klaar waren en dat ik volgende week vrijdag moet terugkomen! Dus nog geen nieuwe tanden. Dat blijft maar duren he en dan telkens de afstand Alken-Genk, hij kon mij even gebeld hebben, maar ja, het is nu zo.
Niet voor Tijl of Finn, maar voor mezelf! Eindelijk, na meer dan 2 jaar ermee bezig geweest te zijn (afslijpen, afdruk nemen, opnieuw bijwerken, bloedingen tijdens Tijls zwangerschap...), zijn mijn porseleinen kronen eindelijk klaar en mag ik ze om 14u gaan laten plaatsen. Voorlopig nog maar 6, andere 4 moet ik nog laten doen, maar toch! Ben blij, maar ook wat nerveus, want gaat om een serieus bedrag he! Hou jullie op de hoogte als ik terug ben!
Even helpen: gras! Ja ons gras is mooi aan het uitkomen dus volgend jaar kunnen we fijn in de tuin zitten en spelen. Dit jaar moesten we het stellen met ons overdekt terras, maar wij konden buiten en dat is van tel he. Zie Finn en Tijl al fijn spelen volgende zomer op het gazon. Joepie! Verder zitten we vooral in de verf! Jimmy is alles een kleurtje aan het geven in de opvangruimtes en vandaag gaat hij vloer leggen, het einde van de (die) werken is dus in zicht. Daarna nog klinkers leggen, huis deels nog invoegen en huis volledig verven en dan kunnen we even pauzeren.
Zo klinkt het de hele dag! Finn heeft enorm last van constipatie (waarvoor wij op 20/9 een afspraak hebben) en zeurt dan fel. Erg hoor, maar ja, we kunnen er toch niet veel aan doen, we hebben al verschillende dingen geprobeerd: korreltjes van dokter Vogel, laxeermiddel, op de voeding letten... maar niets helpt. Het is erg onze meid zo te zien, maar zodra ze dan heeft kaka kunnen doen is ze weer de vrolijkheid zelf! Tijl kan sinds vandaag alleen gaan staan (zonder steun dus) en holt als een gekje achter zijn looptreintje aan. Ik heb het gevoel dat het niet lang meer zal duren vooraleer hij vertrokken is. Wat gaat het snel he!
Dat is een favo-zinnetje van ons Finn; gisteren was ze mee met Karen, mijn zus, naar feestje op de verkaveling geweest en daar stond alles in teken van kindjes: springkastelen, blokken, trampolines, schminken... (daarom leende Karen haar petekindje maar voor enkele uurtjes, want zelf heeft ze er nog geen). Dat schminken zag Finn dus niet zitten, want dan werd ze "een beetje vuil". Op alles zegt ze ook dat het "een beetje vuil" is, vloer, zetel, kleertjes met vlekken, afwas... Wat overigens haar laatste nieuwe hobby is: afwassen van de flesjes! Ze kan zich er uren (!!!) mee amuseren door ze telkens opnieuw af te wassen, af te drogen, weg te tasten en dan ... helemaal opnieuw te beginnen! Grappig, maar zolang ze het leuk vindt! Tijl heeft vandaag een 4tal stapjes alleen gezet (bij Jimmy, ik was net te laat), dus gaat niet meer zolang duren. Spannend, maar oh zo gevaarlijk (in mijn ogen dan). Hij klimt ook werkelijk overal op, dus moet hem constant in het oog houden, voor je het weet, zit hij bovenop de salontafel (legt eerst wat kussens waar hij op kan kruipen)!
Jimmy is net even met de kindjes vertrokken! Naar de winkel, juwelier, speeltuin en iets huren om de muren mee te schuren dus heb ik het rijk even voor mij alleen. Niet om te rusten, maar om eens wat door te poetsen, wat bijna onmogelijk is met de kindjes. Ofwel is Tijl aan het jammeren ofwel is Finn bezig met haar "mama, mama, mama...", pas op, ze wil wel altijd helpen, maar of dat echt helpen is... Niet dus! Ik kan wel poetsen en stofvegen met hun erbij, maar dat duurt dan een eeuwigheid. Vooraleer ik aan het laatste stukje van de living ben, is er gegarandeerd eentje aan het knoeien aan de andere kant van de living! Hihi! Het poetsen gebeurd hier dus in 27 stappen wat dus totaal niet opschiet met als resultaat dat ik gerust een hele dag aan de living en keuken kan zitten! Gelukkig werk ik momenteel niet, want anders ging het gewoon niet. Bovenal ben ik iemand die goed tegen rommel kan en dat is dan wel mooi meegenomen, want als ik nu een pietje precies zou zijn, amai, ik zou nogal gefrustreerd rondlopen! Soit, ik heb de helft van mijn veranda al gedaan (op een half uurtje dus) wat inhoudt: ramen gewassen en gedweild, daarbij heb ik Prince nog eens fijn geborsteld en een beetje met hem gespeeld, wat ook al een eeuwigheid geleden was. Foei! Nu de andere helft van de veranda nog doen en dan kan ik aan wat anders beginnen en dan nog eens even tijd gevonden om wat te komen schrijven: luxe!
Joepie! Vandaag was het weer even zomeren, wat overigens een beetje aanpassen was, want ik was al volledig overgeschakeld naar het "herfstgevoel". De zomerkleding had ik enkele dagen geleden mooi opgeborgen en de kleerkasten waren volledig ingepalmd met dikke truien, lange broeken, laarzen, kousenbroeken... Gelukkig was het allemaal snel terug uitgehaald en konden de kindjes nog eens in t-shirt en sandalen naar buiten. Ik moest deze morgen naar de tandarts en heb de kindjes even bij oma gelaten. Na mijn tandarts bezoek, gezellig buiten gezeten bij oma en een laat ontbijt genomen onder de carport. Omdat ik om 14u met ons Finnemie een afspraak had bij de kapper, leek het mij handiger om in Genk te blijven en ook om Finneke wakker te houden tot na de knipbeurt, daarom stelde ik voor om even te gaan wandelen in Bokrijk. Opa kwam ook net aangereden en Finn wist hem toch te overtuigen om even met ons mee te gaan om naar de Bambi's te gaan kijken. Mijn kleine meid is de laatste tijd nogal in de ban van "Bambi"! Net toen wij de oprit afreden, kwam Eddy ook even langs, dus hij ook maar mee naar Bokrijk. Diertjes gekeken, gewandeld, speeltuin en dit alles onder de blakende zon. Nog vlug een terrasje gedaan en daarna oma en Tijl naar oma's thuis gebracht (opa en Eddy waren met aparte auto) en Finn en ik naar de kapper. Oma was er wat op tegen dat ik haar haartjes wat "in model" wou laten knippen, dus Finn had er ook al geen zin meer in, maar ik heb haar toch enthousiast gekregen door te zeggen dat ze een K3 kapsel kreeg. Oh ja, dat zag ze wel zitten en ze was superbraaf bij Chantal. En inderdaad, na het knippen van de puntjes, kreeg ze 2 K3-ingevlochten vlechtjes! Wat was ze fier... Ze glunderde helemaal met haar nieuwe coupe. Daarna nog even langs oma (voor het geval Finntje wou slapen, niet dus) en toen naar huis. Dagje weer omgevlogen!
Vandaag was het dus de dag van onze "gezamelijke date"! Met zijn allen deze morgen gepakt en gezakt (leek alsof we voor een weekend op vakantie gingen) richting Nederland vertrokken. Kindjes waren super in de auto, dus dat was al plezant, Tijltje heeft trouwens een dik half uur geslapen, wat mooi meegenomen was he. Aangekomen even telefoontje dat wij er waren en toen is Manfred, samen met Sanne ons op de parking komen afhalen. Na een hele wandeltocht naar hun bungalow, kon ik eindelijk "live" kennismaken met José. Kindjes fijn aan het spelen en wij konden wat bijkletsen. Daarna met zijn allen een frietje (of op zijn Nederlands "patat") gaan eten en wezen zwemmen. Denk dat hier de papa's zich het meeste geamuseerd hebben, want Jimmy was dolenthousiast over de glijbanen ed, gelukkig is ons Finn ook zo'n waterrat en vond ze het geweldig om samen met haar papa al die dingen uit te proberen. Na het zwemmen nog wat gedronken en daarna zijn we stilletjes beginnen inpakken en de kinderen waren zo moe (niet meer geslapen overdag) dat ze nog voor wij het park volledig uit waren, lagen te slapen! Schattig!
Neen, deze week heeft Jimmy vrij (verlof), maar de kinderen begrepen dat blijkbaar niet, want om 5u waren ze allebei wakker en klaar om aan hun dag te beginnen. Ik niet dus! Heb Finn op de 2-zit geinstalleerd met haar pap, donsdeken, tutje en Doodoo en heb mij zelf met Tijltje op de 3-zit gelegd en zo borstvoeding beginnen geven en wat ik in mijn hoofdje had, lukte, enkele minuutjes later waren we allemaal terug in dromenland en dit tot 6u10! Heb dus nog een uurtje kunnen rekken wat overigens een heel verschil is hoor: 5u of 6u 's morgens.