De nacht van donderdag op vrijdag ben ik rond 2 uur Belgische tijd geland in Keulen. Hier eindigde mijn Turkse avontuur op een vliegtuig vol hoofddoeken!
Bedankt om mijn verhalen op de voet te volgen, en misschien tot een volgende reeks verhalen, wie weet
Hier ben ik weer! Het is zaterdagnacht, 2 uur. Ik en Anne komen net terug van ons laatste etentje met Babs (en nog enkele andere mensen). En wat raad je, de hele getto van Izmir (Buca Koop, plaatske waar ik leef) heeft dus weer geen elektriciteit meer! Heel plezant allemaal, want dan moet je via de trap naar de derde etage (oké, niet zo hoog, maar toch) dan kom je boven en moet je beginnen zoeken naar een sleutelgat eens je binnen in huis bent, moet je dan ook nog beginnen zoeken naar enkele kaarsen Man man man! Wat een leven!
Maar goed, ik ging dus iets schrijven over Izmir die leeg loopt. Zoals eerder vermeld kwamen we dus van bij Babs. Het was haar laatste avond hier in Izmir. Morgen vertrekt ze al naar huis en de rest volgt: Nesem gaat naar Istanboel maandagochtend, de andere Belgen gaan maandagavond, ik en Chris gaan donderdag, Sofia gaat vrijdag, Anne en Q gaan zondag .
Doet bijzonder raar om afscheid te nemen van iedereen! Ik heb dan ook niet echt afscheid genomen van Babs, want ik weet gewoon dat ik haar terugzie! Ik bedoel, 2 of 3 uurtjes rijden is niets! We zijn het nu toch al gewoon van lang op een bus te zitten, of verre afstanden te doen met de auto, dus waarom kunnen we dat ook niet gewoon doen in België en Nederland, toch? Dus Babs, stel dat je dit leest, ik zie je zeker terug! Ik bel je gewoon even op, spring in de auto of de trein en 3 uurtjes later zie je me verschijnen (als ik de GPS meeheb uiteraard :p )
Maar goed, iedereen spreekt ook al van een reünie in Walibi, dus da komt zeker en vast in de chacosse! Als niemand anders het organiseert, dan doe ik het wel, lijkt me cool idee!
Maar goed, ik ga dan eens slapen nog 4 keer slapen en ik mag in het vliegtuig stappen!
Voor wie denkt dat het in Izmir nie wisselvallig kan zijn, heeft het goed mis!
Donderdag was het echt precies lente, bijna 20 graden, zonnetje, echt zalig weertje! Tot ik vrijdagochtend opstond en het hoorde donderen de hersft was er terug. Het water viel met bakken uit de lucht. En zoals ik al eerder heb vermeld, de straten zijn hier niet bestand tegen veel regen Dus gevolg bij hevige regenval: blanke straten! Nie te doen! Zo erg heb ik het nog nie meegemaakt hier! Echt nie plezant!
Ik ben gisteren naar Pamukkale geweest, samen met Chris, Nesem, Thomas en Ivana. We hadden een auto gehuurd en Chris heeft gereden. Hij is al gewoon aan het gekke verkeer, want hij heeft zijn stage gedaan in Mexico vorig jaar, dus daar is het nog gekker!
Om 9 uur vertrokken, en rond 11.30uur waren we daar. Eerst een restaurantje gezocht om iets te eten. We hebben Gözleme met spinazie gegeten, das een soort pannenkoek met spinazie. Heel lekker! Samen met een cola hebben we 2 euro betaald, das dus echt GEEN geld! Daarna naar Pamukkale zelf. Van beneden ziet het er precies uit als een berg met sneeuw op. Maar eens je boven bent, heb je een heel ander zicht op de kalkstenen! We moesten ook onze schoenen uitdoen! Op blote voeten door het water. Wij kwamen van de ingang beneden, dus eerst was het ijskoud water! (aja, logisch, water komt altijd van boven!)
Maar daarna kwam het warme water, zalig! :d Is echt iets heel bizars, kan het niet beschrijven, dus je moet er zeker zelf eens heen als je daartoe de kans krijgt!
Meer heb ik daar niet over te vertellen, tis nie te beschijven in woorden Je moet maar eens mijn site checken voor fotos! J
Ben ier sneller terug dan verwacht! Hoorde vandaag dat mijn vlucht op 31 januari geannuleerd is! Ik heb dan maar aan Nesem gevraagd om Sunexpress te bellen en nu heb ik dezelfde vlucht maar op donderdag 29 januari.
Dus samengevat: ik vlieg naar Keulen op 29 januari om 22.40 uur.
Hallo allemaal! Weeral een tijdje geleden, maar vorige week was het echt een drukke week. Eerst een beetje uitzieken, en dan was het al donderdag! Vrijdag was er een 80ies party in Alsancak van een internationale studentenorganisatie. Ik verwachtte zoals gewoonlijk niets meer van een avond uit, maar tot mijn grote verbazing was het echt heel leuk! Er was een live band die 80ies muziek speelde, echt goed!
Zaterdag was het de officiële verlovingsceremonie van Ösner, ons huisgenootje. De hele familie van Ösner was hier, verschrikkelijk! s Avonds kwam ook nog de familie langs van Erhan, haar verloofde. Het hele huis zat dus vol met turken! Ze hadden onze kamers en dergelijke ook al ingepalmd, dus wij moesten ergens anders slapen dit weekend. Maar dus, 2 families in ons appartement Allemaal heel stressvol, de woonkamer zat vol met mensen die daar gewoon zaten te zitten. Ze zeiden (bijna) geen woord. De jonge garde was naar de kamer van Nesem gevlucht om lol te maken, en in de keuken hoorde je veel gefluister en geroddel, ook al verstond ik er geen woord van! De officiële gebeurtenis is eigenlijk de aanvaarding van de beide families dat Ösner en Erhan gaan trouwen. De oudsten van de familie moeten dus hun toestemming geven. Na dit te hebben gedaan, werd er goud overhandigd aan Ösner, door de familie van Erhan. Dit is een beetje een soort van bruidschat al. Het zorgt ervoor dat als ze ooit zouden scheiden of dergelijke, dat Ösner toch nog een soort van eigendom heeft, in de vorm van goud. Er werd wat baklava gegeten en er werd wat gedronken en toen verlaatte Erhan zijn familie ons appartement.
Wat was me dat een opluchting!!! Ösners familie begon bij wijze van spreken te dansen en te springen in de woonkamer! Ze waren blij dat alles goed verlopen was! En dan de cadeautjes! Niet ingepakt in normaal inpakpapier, maar in speciale doeken met kant. Een pakketje voor opa, een pakketje voor mama en papa, een pakketje voor Nesem (zus) en natuurlijk een groot pakket voor Ösner!
Voor de rest valt er niet veel te vertellen Tis deze week mijn laatste week school, dus derna ist nog 2 weekjes chillen J
Eerst en vooral aan iedereen een Gelukkig nieuwjaar!!! Dat 2009 iets moois mag betekenen voor jou!
En dan nu mijn verslag van Istanboel:
Dinsdagochtend zijn we vertrokken naar Istanboel, voor de 2de keer. Rond 7 uur steeg ons vliegtuig op, en 3 kwartier later stonden we al in een besneeuwd landschap in Istanboel. Samen met Ruud en Babs hebben we een taxi genomen naar onze hotels. Eens in het hotel aangekomen, konden we nog niet direct in onze kamers, die waren ze nog aan het kuisen. Maar de vriendelijke man aan de balie bood ons al een ontbijtje aan, en dat ging er zeker in. Dus hupakee, ons voeten onder tafel geschoven en een lekker ontbijtje naar binnen gespeeld. Na het ontbijt konden we inchecken. We besloten om eerst wat uit te rusten van de vermoeiende reis :p Rond 1 uur maakten we ons klaar om die prachtige stad terug in te trekken. Heel grappig was dat we onze weg al overal wisten J Dus die namiddag zijn we nog eens naar de Grand Bazar geweest want Anne moest nog enkele souvenirtjes hebben. Die avond zijn we nog iets gaan drinken en kwamen we de Nederlandse vriendinnen van Anne tegen (die waren daar ook voor oud en nieuw, bij een Turkse vriendin). Nog even wat bijgepraat en dan bedje binnen.
Woensdag hebben we de kruidenbazaar bezocht, want die was de vorige keer dicht vanwege het Suikerfeest. Daarna, gewoon wat rondgelopen en nagedacht wat we die avond gingen doen voor oudjaar Uiteindelijk kwamen Annes vriendinnen met een leuk idee: oud en nieuw vieren in een club tussen Europa en Azië (Istanboel heeft een Europees deel en een Turks deel) dus wij daarheen! Was wel leuk, maar niet helemaal wat ik verwacht had. Maarja, ik zit nog steeds in Turkije é J
Op Nieuwjaar niets gedaan, voelde me ook al minder goed (Lopende neus en hoesten). Dus ook vroeg gaan slapen
Vrijdag hadden we afgesproken met Ruud en Babs om het Dolmabahce paleis te gaan bezoeken. Dat is echt prachtig en kolossaal! Zeker de moeite waard! Rond de middag hielden we het daar voor bekeken, en gingen we ergens anders heen, waar er kleine leuke straatjes waren met kraampjes met eten. Een van de specialiteiten was een grote gekookte aardappel, opengesneden, en dan van alles en nog wat erin gooien! Een andere specialiteit was wafels, maar dan niet de bekende Belgische wafels, maar een echte wafeldürüm!!! Met chocolade en vers fruit, heerlijk! Daarna zijn we nog naar de Galatatoren geweest, maar door het slechte weer kon je niet veel van de stad zien. Nog iets gezelligs gaan drinken, en dan ben ik gaan slapen, want voelde me plots weer zo slap
Zaterdag, last day, zijn ik en Anne nog naar de Basilica cisterne geweest, PRACHTIG! Dat was dus vroeger een waterreservoir voor de stad, maar nu kan je daar gewoon inlopen. Allemaal zuilen in het water, met lichten op die zuilen gericht, echt sprookjesachtig! Das een van de mooiste dingen in Istanboel!
Rond 3 uur kwamen Babs en Ruud ons met de taxi halen om naar het vliegveld te rijden. Helaas zat het verkeerd vast door een auto-ongeluk. Dus waren we juist op tijd op de luchthaven, maar het is nog steeds Turkije, er was niemand meer aan de incheckbalie. Dus vliegtuig gemist. Dus moesten we met het volgende vliegtuig mee van 19.25u. Dus ik was maar heel laat thuis, waardoor ik niet naar de dokter kon L
De dokter zal dus voor maandag zijn. naar het schijnt is er ene gratis clinic op onze kampus, dus maandag ga ik daarheen met Nesem.
Gisteren was het dus kerstavond. Eerst naar de kapper geweest om krulletjes te maken, en dan dinner in een superleuk restaurantje. We hebben echt superveel en lekker gegeten. Vooral den dessert was mijn ding J
Vandaag is er kerstdinertje bij ons, dus ik ga straks naar de winkel om te koken. En daarna is er een Christmasparty in een club. Gezellig dus!
Ik en Anne zijn dinsdag naar de hamam geweest. Was me dat weer een avontuur! Eerst en vooral heeft Nesem een beetje gezocht op internet wat er een betrouwbare hamam zou kunnen zijn, want hier zijn er zo geen toeristische hamams Na eentje gevonden te hebben, maakten ik en Anne ons klaar en sprongen we de bus in. Eens uit de bus startte onze zoektocht naar de hamam. Na een beetje zoeken hebben we die uiteindelijk ook gevonden. Het was er eentje, enkel voor vrouwen, dus dat was wel al heel relaxed. We kwamen daar binnen, en de borsten kwamen mij al tegemoet! Wij in gebrekkig Turks uitleggen dat we een scrub en massage wilden Dus zo een oud klein vrouwtje bracht ons naar zo een kleedkamertje. Wij trokken heel zelfvertrouwd onze bikini aan, maar die ging al snel weer uit in de hamam zelf. We kwamen daar binnen, en da zat vol oude vrouwen, met zeker meer dan 2 michelinbanden!!! Allemaal in grote, witte bomma-onderbroeken. Keb mijn ogen moeten uitkijken!
Eens mijn ogen even gewend waren aan het zicht, konden we beginnen genieten. Liters warm water hebben we over ons gegoten! Na een tijdje wachten, was het aan ons om de scrub te ondergaan. Man, wa voelde ik me vuil! Al die pellekes die van mij kwamen! Die vrouw die da deed, was ook bijna helemaal naakt, op een gegeven moment had ik zelfs haar borst vast terwijl zij mijn arm aan het scrubben was echt grappig! Na de scrub, kwam natuurlijk ook de zeepmassage, en dat was superzalig! Ze namen echt hun tijd, heerlijk!
We voelden ons helemaal herboren toen we buiten wandelden, en dat voor de prijs van 13 euro! Dit doen we zeker nog een keertje vooraleer we teruggaan naar huis!
Even laten weten, ik en Anne hebben net vlucht geboekt naar Istanboel voor oudejaarsavond!!! We zijn maar 1 keertje in Turkije om dat te vieren, dus willen we dat goed doen! Vlucht en guesthouse samen is een kleine 100 euro, dus dat valt reuze mee! Babs en Ruud (haar vriend) zijn daar ook, en er zijn ook vriendinnen van Anne daar van Nederland, dus dat wordt weer een nieuwe belevenis!
Hallo allemaal! Even een klein verslagje van mijn weekendje Cappadocia
Ik ben dus vrijdagavond vertrokken, samen met nog een 15-tal andere mensen, waaronder Sofia, Babs en Quirijn. Het was een georganiseerde reis door ESN (Erasmus Student Network). We zagen de lange busrit niet echt zitten, maar die viel uiteindelijk heel goed mee. Af en toe eens een plasstop, en rond 10 uur kwamen we aan in ons hotelletje. Echt een heel goedkoop hotelletje, maarja, we moesten er maar 1 nacht slapen, dus zo erg was dat nu ook weer niet. Na een half uurtje op ons plooien komen, stapten we alweer de bus in op weg naar de ondergrondse stad. We hadden zaterdag ook een hele dag begeleiding door een gids, wat heel handig was, omdat hij precies weet wat belangrijk is. The undeground city is iets heel speciaals. Als je bedenkt dat daar echt mensen in geleefd hebben, dan zijn wij toch echt gelukzakken hoor! Ze hebben die ondergrondse stad gemaakt, ter bescherming als er troepen passeerden. Van in elk huis (rots let gaten in) was er een gang naar de ondergrondse stad. Er zijn ook hele smalle gangen in de stad, want stel dat de vijand toch binnenkwam, konden ze enkel 1 per 1 passeren, en dus kostte dat tijd. Allemaal heel slim bekeken.
Na de ondergrondse stad te hebben bezocht, zijn we naar een plaats gegaan waar een hele hoop van die rare rotsen staan. De gids vertelde ons dat die rare vormen gekomen zijn door de uitbarsting van een vulkaan. De lava van die vulkaan had verschillende soorten gesteenten, en sommige gesteenten vergaan sneller dan andere door erosie, water, wind en daardoor zijn die rare vormen ontstaan. Echt heel bizar, maar zo mooi! (bekijk zeker de fotos!) In sommige rotsen kan je echt ook figuren ontdekken, zoals bijvoorbeeld een kameel.
Na dat te hebben bezocht, zijn we iets gaan eten in een klein stadje. Daarna zijn we nog naar een plaats gereden waar de rotsen lijken op champignons. Daar konden we ook in de huisjes binnengaan, maar dat is enkel een uitgeholde rots met gaten in als ramen. Ik kan me echt niet voorstellen dat mensen zo leefden (tem 1950 ongeveer leefden daar nog mensen in vertelde de gids ons). Vooraleer het donker werd, zijn we nog naar de top van een berg gereden waar we een prachtig zicht hadden op het hele gebied. In de verte kon je ook sneeuw zien liggen.
Eens in het hotel terug, hadden we even tijd om op adem te komen. Ik was zo moe, dat ik een uurtje heb geslapen. Daarna hadden we avondeten in het hotel en een Turkse avond op een prachtige locatie. Het was een soort amfitheater, maar binnen. Eten en drinken was allemaal inclusief. We hebben buikdanseressen gezien, en de typische Turkse dansen. We hebben ons kapot gelachen! Die avond ben ik gaan liggen in mijn bed, en in 1-2-3 was ik weg, ik was KAPOT!
De volgende ochtend ging de wekker om kwart na 7. Opgestaan, kleren aangetrokken, ontbeten en weg waren we weer! Eerst naar Ihlara Valley, zoals de naam het zegt, een vallei. Echt prachtig! Ik vond het superleuk om nog eens in de echte natuur te zijn! Beneden in de vallei liep een klein riviertje. We hebben daar beneden enkele kilometers gewandeld, naast het riviertje, ZALIG! Gewoon even weg van alle drukte. Daarna hadden we besloten om Konya te bezoeken, aangezien we die stad toch moesten passeren om naar Izmir terug te keren. Natuurlijk hebben we weeral pech gehad, plots hadden we platte band. Dus, hupsekee, die 2 buschauffeurs die band vervangen. We stonden echt in een veld met klei in plaats van zand, en om die band te vervangen, moesten we allemaal uit die bus, DUS allemaal met kleivoeten. Supergrappig, want klei gaat niet snel van je voeten. Hebben dus weer heel wat afgelachen. Onderweg zijn we ook nog naar Kervansaray gaan kijken, dat is een soort handelsgebouw van vroeger. In Konya aangekomen, hebben we daar iets klein gegeten, en daarna hebben we onze reis verder gezet naar Izmir.
Rond 4uur s nachts zijn we aangekomen in Izmir het einde van een zalig weekendje Cappadocia!
Heb het deze week een beetje druk gehad met schoolwerk, vandaar dat ik nog niet veel van mij heb laten horen. Ik ben deze week te weten gekomen dat er een geplande trip is naar Cappadocia, georganiseerd door de Universiteit. Het is dus echt 15 uren met de bus heen, en 15 uren terug, maar na lang twijfelen heb ik toch besloten om mee te gaan. We maken er wel iets leuks van op die bus! Tijd om elkaar goed te leren kennen! :D
De trip kost 65 euro, bus, hotel, ontbijt en diner inbegrepen, dus dit is heel goedkoop. Ik vertrek vrijdagavond en ben maandagmiddag terug, als alles goed meezit.
Ik zie het in ieder geval nog zitten! Nog een 40-tal dagen en ik ben hier weg, dus ik moet er nog van profiteren voor de dagen dat ik hier ben.
Volgende week is het al Kerstmis!!! Ongelofelijk! Er is een aperitief georganiseerd bij De Belgen en daarna gaan we met zn allen eten op restaurant, lekker gezellig. Op kerstdag zelf, heb ik zelf een kleinschalig dinertje georganiseerd, en daarna is er een Christmasparty, georganiseerd door Ömer (Nederlandse Turk). Wordt dus leuk!
Voor oudejaarsavond weet ik nog niets definitiefs. Er wordt van alles gespeculeerd, maar niets is definitief, typisch Turks ;) We zien wel
Als ik meer weet, laat ik jullie dit zeker weten! En anders kan je volgende week mijn avonturen lezen over Capadocia!
Vandaag was het Anne haar verjaardag. Lekker uitgeslapen en dan hebben we besloten om zelf naar Girne te gaan, de vraag was enkel: Hoe?.
Aangezien we da al beetje gewoon zijn van onze plan te trekken, zijn we gewoon naar de grote baan gegaan, op zoek naar een taxi die ons naar het busstation kon brengen, maar helaas, hier zie je niet zoveel taxis als in Izmir dus we bleven maar lopen tot er plots een krot van een busje stopte, dusja, wij daar in op naar het busstation, daar een busje genomen naar Girne, en wat blijkt, die bus passeerde eigenlijk voorbij ons appartement! Typisch weer iets voor ons, maja, we wisten da niet é J
Toen we in Girne aankwamen zijn we lekker iets gaan drinken op een terrasje in het zonnetje, want ja, t was Anne haar verjaardag, dus we moesten er enen op drinken é!
Dan hebben we nog een beetje op de boulevard aan de haven rondgelopen, Girne is echt een heel gezellig stadje.
Daarna zijn we een visrestaurantje gaan zoeken want Anne wou vis eten. En dat hebben we ook gevonden! Een restaurantje aan de zee, heel gezellig, en niet zo duur ook eigenlijk. Ik heb lekkere paella gegeten, EINDELIJK eens iets anders dan pide en kebab! MMMmmmm
s avonds zijn we nog iets gaan drinken in een Turkse club. Ik noem dat niet echt een club, maja, die Turken hebben een andere definitie van uitgaan.. Dus eeuuhm, eens ik terug ben in België, moet ik mijn schade een beetje inhalen! Be prepared ;)
Voor diegenen die het nog niet weten, ik vlieg naar Keulen in de nacht van 31 januari naar 1 februari, dus op 1 februari ben ik terug op Belgische bodem (papa komt mij in Keulen halen).
Door een misverstandje, moet ik wel alleen naar huis vliegen, maarja, ben groot genoeg é ;)
Even een berichtje uit Cyprus! Ik ben net terug van het Griekse deel van Cyprus, ZALIG was da! Varkensvlees, euros, kerstlichtjes maar goed, ik begin van bij het begin
Gisterenochtend werden we afgezet aan de grens tussen het Turkse deel en het Griekse deel. Paspoortcontrole en hup, te voet over de grens, heel raar. Maar dan ben je eerst in een klein stukje niemandsland (bufferzone van de VN). Echt heel raar! Eens we eindelijk in Europa waren :p zijn we op zoek gegaan naar de oude stad van Nicosia (Lefkosia = Turkse naam voor Nicosia). Maar die vonden we dus niet echt zonder kaart, dus zijn we eerst op zoek gegaan naar een kaart. Die hebben we gevonden en zo konden we makkelijk het oude stadsdeel vinden. Eens we daar waren, zijn we naar het toeristenbureau gegaan. Die mevrouw heeft ons een beetje uitgelegd wat er interessant was om te bezoeken en hoe we naar en andere stad konden reizen.
Dan hebben we ontbeten in een restaurantje in 1 van de vele kleine, gezellige straatjes in het oude deel van de stad. We hebben ook enkele kerken bezocht en andere interessante gebouwen, heel leuk. En tussendoor in het zonnetje gaan zitten en lekker iets drinken. Rond half 3 hebben we de shuttlebus genomen van Nicosia naar Larnaka. In een goed uurtje stonden we daar en zijn we een hotelletje gaan zoeken. Eens we daar wat spulletjes achtergelaten hadden, zijn we nog even de stad ingetrokken. Gewoon een beetje genieten van de prachtige versierde etalages. Daarna lekker restaurantje gezocht. Daar hebben we lekkere varkensfilet gegeten met moster-honingsaus. HEERLIJK! En rond 9 uur zijn we onder de wol gekropen, we waren KAPOT!
Vandaag hebben we lekker lang geslapen, lekker badje genomen en gaan ontbijten. Heerlijk croissantje, kaas, fruit, yoghurt dan wat langs de boulevard gelopen naar het fort van Larnaka. Ook nog een klein kerkje gezien. Dan een taxi genomen naar het zoutmeer, want daar zijn flamingos te zien en een prachtig, klein moskeetje. Dan teruggekeerd naar Larnaka en nog een lekkere milkshake gaan drinken. Om kwart na vier zijn we teruggekeerd naar Nicosia met de shuttlebus. Aangezien onze telefoons niet werken, moesten we dus naar een telefoonkot gaan om te bellen, maar daarvoor moesten we dus een telefoonkaart kopen. En uiteindelijk zijn we terug in het Turkse deel van Cyprus beland
Maar ik mis nu al de kleine, leuke briefjes van de Euro en het varkensvlees, en de leuke etalages die speciaal versierd zijn voor eindejaarsfeesten en de kerstlichtjes en zo verder J
Eerst en vooral, mijn gsm doet het hier niet, dus je moet me niet smsen en dergelijke want ik heb niets van ontvangst, heel irritant, maarja, het is nog steeds een deel van Turkije hé J
Toen we hier aankwamen waren de zus van erkan en haar vriend ons aan het opwachten op het vliegveld.Wij in de auto gestrompeld, en ik natuurlijk met die grote valies, keb et op mijn schoot moeten houden, want da autotje was nie zoooo groot :p
Maargoed, we zijn naar ons appartement gereden om bagage af te zetten, want ik kon natuurlijk niet een hele dag met een valies op mijn schoot in die auto zitten J
Daarna zijn we naar Nilay (zus van Erkan) haar vriendje zijn appartement gereden en hebben we daar uitgebreid ontbijt gehad. Na een beetje gebabbeld te hebben, zijn we de stad eens gaan bezoeken met de auto, gewoon een globale kijk echt raar, want de autos rijden hier ook links aangezien het een deel is(of geweest is) van Engeland. Voor de rest niets speciaals gebeurd. De plannen zijn dat we maandag en dinsdag met de auto op stap gaan in het Turkse deel van Cyrpus, samen met Erkan, zijn zus en haar vriend. Woensdag en donderdag hebben we de mogelijkheid om naar het Griekse deel te gaan, wat we waarschijnlijk wel gaan doen . En vrijdag is het Anne haar verjaardag, dan doen we ook wel iets speciaals, alleen weten we nog niet wat.
Tot de volgende!
Jessica
PS: alleen bereikbaar via deze site of via mail (geen GSM mogelijkheden)
Hier ben ik met deel 2 van mijn verhaal. Sorry voor de vertraging, maar ik had niets van internet. Turkije en internet gaat niet samen.
Waar was ik gebleven, ohja, Bodrum. Zondagochtend zijn we dus opgestaan, en zijn we naar een patisserie gereden in Gümbet (want daar logeerden we eigenlijk) en lekker ontbeten. Daarna zijn we naar Bodrum centrum gereden. Daar een beetje rondgewandeld en wat fotos genomen. Het ziet er echt leeg uit als het seizoen gedaan is. Er waren wel nog enkele winkeltjes open, met veel kortingen, aangezien het seizoen gedaan is. Na wat shopping, zijn we aan het strand, jawel, OP het strand een theetje gaan drinken. We hadden zicht op de baai met de bars en op het kasteel. Zoals je kan zien op de fotos was het op 30 november helemaal NIET koud! Ik kon gewoon rondlopen in een T shirt met lange mouwen!
Na een beetje genoten te hebben van de zon, en de prachtige kustlijn van Bodrum, besloten we om naar de windmolens te rijden. Dat is gewoon magnifiek! Aan de ene kant zie je de baai van Bodrum, en aan de andere kant zie je de baai van Gümbet. Als je naar de fotos kijkt, zie je ook dat de lucht prachtig is. Ik vind het echt prachtige fotos! Zo een fotos kan je in het seizoen niet nemen, omdat er dan niets van wolken zijn. En het loopt dan ook vol met toeristen. Nu was het heel relaxed.
Na de windmolens zijn we Amy en Setchkin gaan oppikken, en zijn we naar het grote shoppingcentrum gereden in Bodrum. Daar hebben we lekker gegeten en daarna een spelletje bowling gespeeld. Na de bowling nog wat bijgekletst met Nesem, Anne en Amy, en dan de bus op, back to Izmir.
Vrijdagochtend stond ik dus op, en Nesem en Anne kwamen naar mij met het idee om dit weekend naar Bodrum te gaan. Nesem heeft vrienden die daar wonen, en die waren al een hele week in Izmir, en die keerden nu terug naar huis (Bodrum).
Dus heb ik maar beslist om mee te gaan, aja, zo een kans krijg je geen 2 keer Aangezien Anne Turkse les had, konden we maar s avonds vertrekken, met de bus, aangezien die vrienden al vertrokken waren. We zijn eerst naar Didyma gereden. Daar hadden we door 2 nog andere vrienden (Engelse homos :p) een appartement ter beschikking gekregen. Ik en Anne lagen op een kamer met 2 dubbele bedden, dus elk een dubbel bed! Woehoew!
Die avond zijn we naar het enige café gereden dat nog open was, en jawel, daar was een bingo avond aan de gang! We zaten gewoon tussen de Engelse memes en pepes!!! :p Echt heel grappig! We begonnen dan Bullshit te spelen, en elke keer we Bulshit riepen, waren die oudjes in shock! :p
Daarna naar een karaokebar, of wat er moet op lijken. t Was precies of we stonden in een Engelse living waar mensen stonden te zingen voor een TV. :p
Vandaag hebben we lekker lang geslapen, en ontbeten in een Pastanesi. Das een soort bakker. Heel lekker! Daarna zijn we naar het strand gewandeld, en hebben daar een kleine fotoshoot gehouden. De kust was gewoon helemaal leeg, geen enkele toerist te zien, heeeeel raar! Maar wel zalig, met de wind in ons haar, en een prachtige zee/strand!!!
Daarna zijn we naar de tempel van Apollo gereden met de auto. Kleiner dan Efese, maar er staan nog meer stenen recht Daar hebben ik en Anne ook hele mooie fotos gemaakt! Die komen maandag zeker online te staan (heb nu mijn kabel niet bij). Dan terug de auto in gejumpt, en met 6 mensen en een koffer vol bagage in een kleine Renault, op naar Bodrum. En hier stopt mijn verhaal voor vandaag. Amy ( een Engelse vrouw die samenwoont met een Turk, de vrienden van Nesem dus) is momenteel heerlijke spaghetti aan het maken dus ik ga bijna eten!
Kusjes
En tot de volgende met deel 2 van mijn verhaal in Bodrum .
Hieronder kan je een schema'tje vinden met de punten die ik tot nu toe al heb gekregen. Die worden wel altijd aangevuld, dus soms zal je eens naar beneden moeten scrollen
Eindelijk nog eens ets interessants te vertellen! Ik ben vandaag op stap geweest met mijn 3 huisgenootjes, Anne (Nederland), Öznur en Nesem (de 2 turkse zusjes). We zijn eerst naar de Asansör geweest. Das de bekende oude lift in Izmir. Van daaruit hadden we een prachtig zicht over de hele baai van Izmir. Echt prachtig! Ik ben toch nog altijd verbaasd als ik de stad zo zie vanuit de hoogte. Zo een indrukwekkende grote stad! We hebben daar boven aan de Asansör hele mooie fotos genomen. Die kan je uiteraard al bekijken op mn netlogsite J
Daarna zijn we naar Inciralti gegaan. Daar hebben we gegeten, buiten aan de boulevard aan de zee, en dit op 25 november! Dat is echt gek! We hebben vandaag, na een weekje regen, echt prachtig weer gehad. In de zon was het zeker 22 graden. Er was wel veel wind, maar who cares als de zon schijnt. J Heel lekker gegeten en gedronken voor 3 euro :p Nog zo een positief puntje aan Turkije, eten op restaurant is zo goedkoop! :d
Na het lekkere eten zijn we langs de boulevard gewandeld naar een soort winkelcentrum (meer iets als Inno, maar dan met cafétje in en een soort Carrefour op de benedenverdieping). Op de weg daar naartoe, hebben we een prachtige boot zien liggen naast de Boulevard, samen met een duikboot. Daar hebben we uiteraard ook een fotoshoot gehouden. Meer fotos vind je op mijn site.
Om alles samen te vatten, we hebben een hele leuke dag gehad, en we gaan dit zeker nog eens doen!
Eventjes melden dat ik gisteren niet naar Pammukale geweest ben. Het heeft hier al 2 dagen serieus veel geregend. En dan bedoel ik echt regenen, motregen kennen ze hier niet!
Dus we gaan wel eens als het zonnetje schijnt en we vrij zijn hopelijk lukt dat nog, want ik wil het echt wel eens zien!
Vandaag heb ik het hele hui gekuist want het is onze kuisweek, en de was gedaan. Een beetje huishoudelijk werk dus. Voor de rest nie veel nieuws te vertellen
Gisteren een examen gehad, echt kut! We hadden op voorhand een proefexamen gekregen, en dat zou perfect gelukt zijn, maar het werkelijke examen was gewoon hele tijd over Turkije. Heel makkelijk voor de turken die de les volgen, maar heel moeilijk voor de buitenlandse studenten. Ik weet wet wat over Turkije, maar belange niet zo veel over de verschillen in de publieke en private sector. Ik kon mijn theorie wel opschrijven, maar je moest het echt toepassen, en dan werd het wat moeilijk als je niets weet van Turkije. Maar als ik het zo hoor, heeft iedereen maar wat geluld op zijn blad. Ik ben el van plan om dat eens te zeggen tegen die professor, want dat is niet eerlijk.
Waarschijnlijk zal ik er wel doorzijn hoor, maar tis gewoon het principe dat telt!
Na het examen waren ik en Babs niet meer te houden, en zijn we begonnen aan een report te schrijven, want tegen volgende week moeten we er 2 schrijven. Vandaag gaan we eens nr Hatay, die markt waar ik met mama en papa ook geweest ben. Ik moet nog een sinterklaascadeautje kopen, en een cadeautje voor Anne haar verjaardag.
Morgen (woensdag) gaan we naar Pammukale, als er nog 4 plaatsen vrij zijn op de bus, dat moeten we vandaag nog regelen. Hopelijk schijnt het zonnetje morgen, want gisteren was het grijs en bewolkt. Maar ik ben echt benieuwd hoe het er in het echt uitziet.
Ik heb sinds zondag ook draadloos internet, en het zou een betere verbinding moeten zijn, dus Skype, here I come :p
Er staan ook nieuwe fotos op mijn netlogsite. Onder andere van Sofia die naar de kapper is geweest, en een totale make-over heeft gekregen J
De laatste dagen heb ik met mijn neus in de boeken gezeten...
En het is beloont! Het examen was niet zo moeilijk...
20 meerkeuze vragen zonder GIS correctie! Dus das al relaxed, aloewel sommige vragen echt crappy engels waren en ik ze dus 5 x moest herlezen voor ik het eigenlijk verstond :)
Maar hoe dan ook, je kon gokken :p
En dan 5 open vragen, waarvan je er 2 of 3 moest uitkiezen, ahankelijk van de punten... Je moest in totaal 60 punten hebben op de open vragen.
Dus ik heb 2 vragen opgelost, eentje van 40 en eentje van 20 punten.
Da viel ook wel mee, maar ben toch blij dat ik mijn boek heb gelezen...
Nu maandag ook nog een examen, maar dat is zo veel niet.
Nu ga ik mee met nne naar hetHiltonhotel in Alsancak, want er is daar iets te doen van universiteit Maastricht.
Gisteren is Babs blijven slapen. We hebben er dan maar een leuk feestje van gemaakt, typisch vrouwenfeestje :p
Eerst wilden we lekker koken, maar de gas was op. Dus wij gebeld naar ons Turks huisgenootje die op dat moment in Ankara zat. Zij heeft dan gebeld naar de gasmaatschappij, en een half uurtje later was da klein manneke hier al. Hij zette de gasfles neer in de keuken en brabbelde wat, maar ja, wij verstonden dat niet echt, dus wij weer gebeld naar Nesem, en die telefoon aan da klein manneke gegeven. Hij heeft dan alles uitgelegd tegen Nesem in het tursk, en dan heeft zij ons alles uitgelegd in het engels. Het kwam er dus op neer dat de fles die leeg was, van een andere maatschappij was en dat hij een compatibel aansluitingsmechanisme moest halen. Dus hij terug weg in tussentijd wilden we dus ons eten afmaken, maar dan zonder gas, dus moesten we wat inventief zijn
Wij de toaster genomen, de toastplaat eraf en de pan om de warme ijzers gezet, en zo konden we verder bakken :p
10 minuutjes later was da manneke er terug alles aangesloten, vertrekt hij, vergeet ie toch wel zijn schroevendraaier nie! Dus die ligt hier vandaag nog altijd J
Dan lekker gegeten, en dessertje gemaakt (ijs met soort sabayon en gebakken appeltjes) mmmm lekker!
EN DAN . Mamma mia bekeken, das tich echt typisch vrouwenavond! Twas echt supergezellig!
Vandaag heb ik een beetje gewerkt voor school vanop mn balkonnetje, en op dit huidige moment (20.20u) zit ik nog steeds op mijn balkonnetje, met wat kaarsen, een dik deken en de maan boven mijn hoofd, ZALIG!
Wat ik morgen doen, weet ik nog niet
Kusjes
Jessica PS, er staat een filmpje op mijn netlog site van de boottrip, en er staan ook foto's van de sleep-over van gisteren...
1 november in Turkije Da kan je je nie voorstellen!
Om 10 uur zijn we op de bus gestapt richting Cesme. Rond 11 uur zijn we daar op de boot gestapt, een prachtige plezierboot! De ambiance was al begonnen op de bus, en we hebben dat natuurlijk verder gezet op de boot. De zon scheen, en er waren bijna geen wolken, dus we kregen een beetje te warm. We besloten om in het koude zeewater te jumpen, echt cool! Met muziek op de achtergrond, twas echt partytime!
Ik kan er niet veel woorden meer aan vuilmaken ik zou zeggen, bekijk de fotos en je ziet zelf wel hoe leuk het was!
Gisteren hebben ik en Anne het heel rustig gehouden We zijn rond 13 uur opgestaan (we hadden echt eens nood aan lang slapen) en hebben hele namiddag sex and the city gekeken. We hadden beetje een bad day. Iedereen zit in Istanboel, en dus hadden we een rustig weekendje gepland. Nadat we het complete seizoen 2 hadden bekeken, hadden we besloten om naar de kapper te gaan, en daarna gezellig iets te gaan eten in Alsancak. We kwamen terug van de kapper (die slechts 2.50 euro kostte om te wassen en steil te blazen ) en dachten, waarom ons niet eens helemaal opkleden. Dus, zogezegd, zogedaan helaam opgekleed op de bus naar Alsancak.
Zijn daar ook 2 turken tegen het lijf gelopen, die ook nog moesten eten. Dus zij mee.
t Was een leuke avond
Vandaag terug lang geslapen, en beetje computerwerk gedaan, onder andere mn blog bijwerken en fotos uploaden Straks waarschijnlijk nog eens naar de bazaar gaan (er is elke zondag markt in heel Buca!).
Deze week zijn mama en papa op bezoek geweest. Zondag ben ik met enkele kameraden naar Gümüldür geweest, naar het strand bij mama en papa hun hotel. Dat was weer een hele belevenis! Eerst en vooral moesten we er geraken. We zijn bijna 3 uur onderweg geweest met de dolmuss! Eens we daar waren, wouden we ons installeren op het strand, bij mama en papa (die een zetel hadden van het hotel), maar dat was buiten de beachboy gerekend! We moesten ons verder zetten, dus dat deden we dan ook, en dan begon er een visser te klagen dat we in zijn vislijn zouden zwemmen Dus we verzetten ons terug, dichter bij mama en papa, maar dan kwam die beachboy weer zagen, dat we ons achter de lijn moesten gaan zetten (de lijn was een klein padje dat van de boulevard recht naar de zee liep). Dus wij terug naar daar, en mama en papa die zetel mee versleept, omdat ze bij ons wouden zitten. En DAN kon onze dag beginnen! t Was wel plezant en warm, maar in de namiddag begon er een koud windje te waaien. Rond 5uur zijn we dan naar huis gegaan. Erkan had telefoonnummer gekregen van de Dolmuss, dus die was er nogal snel. We waren allemaal uitgeput en moe, en sliepen goed.
Maandag zoals gewoonlijk, een gewone schooldag en tussen de lessen door een cadeautje gaan kopen voor papa zijn verjaardag.
Dinsdag had ik terug afgesproken met papa en mama om ze Izmir te laten zien. Eerst zijn we met de bus naar Balcova geweest, naar een plaatselijk marktje. Daar hebben we weer goeie slagen kunnen doen, maar hoe kan het ook anders! Daarna met de bus naar Konak, waar we iets gegeten hebben aan de boulevard, met zicht op de hele baai van Izmir. Rond 2 uur hebben we dan het bootje genomen naar Karsjaka, de andere kant van de baai. We hebben daar eens door de hoofdstraat gelopen en een koffie/thee gedronken. Dan terug gekeerd naar Konak, om naar Kemeralti te gaan, das een wirwar van kleine straatjes, een typische bazaar. Ook nog wat geshopt en een sapje gedronken. Rond 6uur zijn we dan weer op de bus gestapt richting Buca koop (waar mn appartementje gelegen is). Mama en papa waren onder de indruk van de rammelende bussen in zo een grote stad! Daarom had ik ze ook meegenomen in de bus, omdat je dan pas merkt hoe het leven hier gaat!
Eens terug in de flat, me wat opgefrist en zijn we naar Buca Haykan gereden (met de auto deze keer). Daar zijn we naar een restaurant gaan eten voor papa zijn verjaardag, samen met mijn kameraden. t Was heel gezellig Als afsluiter van de dag nog een theetje gaan drinken in een parkcaféke, waar ze de voetbal uitzendden op groot scherm.
Woensdag eerst nog naar de les geweest, en s avonds kwamen papa en mama mij oppikken. Ze hebben me binnengesmokkeld in het hotel, met mama haar bandje!Ik kon gemakkelijk blijven logeren op hun kamer, want ze hadden een familiekamer gekregen, met 4 bedden! Kmoest alleen zien dak mn tandenborstel niet liet slingeren, en dat ik mn bed mooi opmaakte voor ik de kamer verliet, zodat de kuisvrouwen niets doorhadden. k Heb daar heel goed gegeten die 2 dagen!
Donderdag zijn we in het hotel gebleven, en hebben we wat gerelaxt aan het zwembad. t Was goe weer om in t zonnetje te liggen, maar t was soms wat te warm. Dan zochten we verkoeling in het IJSKOUDE zwembad, alleen konden we er nooit lang inblijven! s Avonds zijn we eens naar Kusadasi gereden. Wou da nu na al die jaren toch nog eens terug zien!
Vrijdag zijn we met de auto naar çesme gereden. Das een schiereiland op 90 KM van Izmir. We dachten aan het strand te kunnen zitten, maar niets was minder waar. Er was zo veel wind, dat het iets te koud was om aan het strand te zitten. We hebben wat door het stadje gelopen en besloten om een sapje te gaan drinken. Die vent komt onze bestelling opnemen, en we zeggen zo 3 vers geperste fruitsapjes. Hij bekijkt ons zo, en herhaalt onze woorden om te zien of ie ons wel goed begrepen had. Hij gaat naar binnen, komt terug buiten, neemt zijn fiets en rijdt weg. Papa zo voor de grap: Ie zal zeker nog om appelsienen moeten rijden. En t was maar amper zo, na 10 minuten kwam hij terug met zijn fietske, MET een zakje appelsienen! Daar ebben we toch mee gelachen ze!
Daarna met de auto naar de andere kant van de baai gereden, en daniets gaan eten aan de haven. t Was een mooie afsluiten van de week met mama en papa .
7.45 uur, mn alarm van mn gsm gaat af, arrgghhh, zo vroeg! Toch sta ik op Ik gooi 2 boterhammetjes in de broodrooster en druk op het knopje van de waterkoker. In tussentijd ga ik me douchen, en probeer om mn roommates niet wakker te maken
Na de heerlijke douche, smeer ik de toasts met Nutella choco, heerlijk, en neem ze mee naar mn kamer. Vrouwen kunnen 2 dingen tegelijk, dus moet ik daar ook gebruik van maken terwijl ik ontbijt, doe ik ook wat mascara op.
Om 8.30 uur loop ik de deur uit en neem de shortcut naar school, te voet. Na een kleine 15 minuutjes zwoegen en zweten (tis namelijk bergop), kom ik aan op de campus van Dokuz Eylül University. Ik ga nog een flesje water halen en loop naar de klas waar we normaal les hebben. Zoals altijd komt de lector TE laat! Heel irritant, omdat ik altijd op tijd ben een kwartiertje later, kan de les dan toch beginnen de meeste lessen zijn wel interessant, maar er zijn toch ook enkele lessen waar ik van denk, komaan, zo kan ik ook les geven. Zoals bijvoorbeeld woensdagochtend voor het vak retail keken we naar een film (Youve got mail) de hele les lang! Daarvoor was ik dus helemaal uit mijn bed gerold!
Na een uurtje, krijgen we meestal een pauze van een half uur, en dan heb ik tijd om eens naar het toilet te gaan . MAAR, er is maar 1 normaal toilet op de hele campus! Dus als die het niet doet, mag je je voorover gaan bukken, zoals op een Frans toilet wat eigenlijk het Turks toilet is
Na de les loop ik terug naar huis dan zie je grote vuilbakken waar iedereen zijn vuil kan ingooien, want hier hebben ze dus geen grote vuilzakken en PMD zakken, of een containerpark, hier gooien ze alles in 1 grote vuilbak op straat. Dan zie je heel veel katten en honden rond de vuilbakken hangen, maar ook mensen met een grote witte zak op wieltjes die halen de grote plastik flessen uit de vuilbakken, en alles wat nog bruikbaar is
Wat komen we zo nogal tegen op straat ohja, bussen die voorbij vlammen en helemaal niet merken dat ik daar op straat loop
Eenmaal terug op mn appartementje, zet ik mn laptop op, om mn mail te checken
s avonds komt er bijna altijd iemand eten, of gaan wij ergens gaan eten gezellig kletsen en een filmpje kijken.
6 oktober 2008, m'n eerste echte schooldag. Om 9uur les, wel vroeg, maar vanaf volgende week is dat al maar 9.30u meer :p dus valt nog goed mee! Ik en Babs zijn al heel druk in de weer om enkele projecten af te maken, omdat haar vriendje komt half oktober, en mama en papa komen dan ook, dus we willen dan een beetje tijd maken voor hen. Daarom zijn we deze avond bij Erkan geweest, nadat we eerst gezellig pannenkoeken hadden gemaakt, om aan ons project te werken, en het is bijna af! Joepie!
Vandaag moet ik naar Alsancak gaan, om mn residence permit in orde te brengen aaargh, ik haat papierwerk, en zeker als ik maar de helft van de informatie heb! Maar ja, we zien wel, kmoet me nog wat aanpassen aan de Turkse sloomheid Daarna ga ik met Babs naar Bornova, naar Ikea. Er is daar ook een groot shoppingcenter, omdat ik nog enkele spulletjes nodig heb voor in de keuken en zo
Verder valt er niet te veel te vertellen Ohja, Donderdag is er een welkomstparty in Alsancak, allen daarheen dus! J
Om 19 uur turkse tijd vertrokken met de minibus vanuit Buca Koop (De plaats van m'n appartementje)
28/09/2008
Om 7 uur ongeveer aangekomen in onze Hostel. (de link daarvan staat in mn vorig blogbericht) MAAR, twas superhard aan het regenen, en we mochten nog niet direct in onze kamer! Er waren ook nog geen bars open, dus we werden gewoon helemaal nat! Tot op een moment dat een hele lieve jongen zijn bar gewoon geopend heeft en ons thee aangeboden heeft. We waren zo moe dat we bijna in slaap vielen aan tafel! Tot onze grote verbazing offerde hij ons een kamer aan (het was ook een soort van Hostel) dus zijn we daar maar op ingegaan. We hebben zo goed geslapen dan, en waarschijnlijk wel heel grappig om ons 4 in een dubbel bedje te zien liggen! (Check zeker de foto's op mn netlog!) Maar goed, kben die mens eeuwig dankbaar! Daarna ingecheckt en eens rondgelopen in de buurt. We moesten dus maar 300 meter lopen, en we waren aan de Blue Mosk en de Aya Sofıa! Echt prachtig!
29/09/2008
Vandaag zijn we naar de grote bazaar gegaan, het echte paradijs! Heb echt mooie dingetjes kunnen kopen voor een spotprijsje, zoals onder andere de beroemde theeglaasjes van Turkije!
Deze avond naar Taksim geweest, de andere kant van de brug, samen met drie turken die we vrijdag al leerden kennen toen we uitgeweest zijn. (Sems is bv een vrıend van de roommate van Sofıa) We hebben heeeel lekker gegeten ın een typisch turks restaurantje, met turkse muziek en dergelijke, heel leuk. daarna nog een stapje in de wereld gezet... een soort club met livebands, ook heel leuk! (check ook de pictures! :p)
30/09/2008
Vandaag hebben we gewoon wat rondgelopen in de stad, aangezien het deze nacht heel laat was :p en voor de rest hebben we niet veel uitgespookt...
1/10/2008
Vandaag goed ontbeten en een boottocht gemaakt op de Bosporus rivier, samen met de turkse jongens.normaal hadden we geen tickets meer om op 1 of andere boot mee te gaan, maar we hadden weer eens geluk, er sprak ons een man aan die een bootje had, en we zaten er quasi alleen op in vergelijkıng met de toeristische boten... die zaten echt volgepropt! daarna iets gaan eten ın Taksim. En dan het beste van de hele dag... iets gaan drinken op een dakterras met heel Istanboel in het zicht!!! EN ik heb het zicht gezien in daytime en ın nighttime, echt supermooi!
2/10/2008
Vandaag hebben we de Aya sofıa en de blue mosk bezocht... we zijn ergens gaan eten rond de kruidenbazaar, die niet open was vanwille de Bayram (duurt 3 dagen, vandaag laatste dag). Deze avond wat gaan eten in Mc Donalds, ooh wat zijn wij zo verslaafd... :p en daarna nog opt gemakje iets gaan drinken op een ander dakterras bij onze hostel.
3/10/2008
Vandaag de laatste dag, hebben het Topkapipaleis bezocht. Echt een prachtig paleis! 's Avonds gaan eten in een restaurantje dicht bij onze hostel, aangezien we rond 22 uur moesten vertrekken naar de Otogar (busstation). We hadden allemaal echt geen zin meer in de lange busrit, maar er zat niets anders op...
4/10/2008
Om 9.30u was ik eindelijk thuis... Ik heb ontbeten, want had verschrikkelijke honger en ben dan gaan slapen tot laat in de namiddag. Dan hebben ik en Anne besloten om eens onze was te doen, en heb ik ook mijn kamer es gekuist... :)
Gisterenavond was echt een keileuke avond! Eerst terrasje gedaan, biertje en waterpijpje, en daarna naar 1 of andere club met een live band. Die vond ik niet zo goed, ma bon ja Daarna zijn we naar een rnb/hiphop club geweest, en da was echt superleuk! Er waren ook veel Amerikanen! Ik en Sofia zijn helemaal uit de bol gegaan, dit was echt ons ding! Volgende week gaan we er zeker terug heen! Nu een beetje aan het bekomen van de zware nacht.
Straks onze koffer pakken, om dan om 6 uur Belgische tijd te vertrekken met de minibus van het busagentschap naar het grote busstation. Daar nemen we dan de bus naar Istanboel. Als het goed zit, duurt die rit zo een 8 à 9 uurtjes.
Ik ben weg tot volgende week zaterdag. Dus vanaf zaterdag zal er weer gepubliceerd worden :p
We hebben gisteren via internet ook een Hostel geboekt, dat is een soort jeugdherberg, voor een heel goedkoop prijsje! 14 Euro per nacht, per persoon, inclusief ontbijt! Man man, hoe doen we het toch.. :p (zie website: http://www.hostels.com/availability.php/HostelNumber.15803 ) (kopieer deze link in een webbrowser)
Vanochtend was Nesem ([Neché]) hier ook, ons andere Turkse flatgenootje. Ze was eventjes van Bodrum naar Izmir gekomen voor enkele praktische zaken. Tis echt een heel leuk meisje! Ze had ook een cadeautje mee voor mij vanuit Bodrum, een mok van Bodrum. Daar kan ik lekker thee uit drinken, want dat drinken we hier heel veel! In plaats van koffie na het eten, drinken we hier thee.
Bon, kga nog een filmpje bekijken of es naar de winkel gaan om eten, om vanavond nog iets lekkers te maken vooraleer we vertrekken op ons avontuur.
Nog even wat informatie:
Wie mij eens een kaartje of dergelijke per post wil sturen, kan dat doen op:
Jessica De Ruyte
Buca Koop MAH.
1412 Sokak
Esnaflar Sitesi Koreli apt.
NO: 12D:7
Buca/Izmir
Turkey
En wie fotos wil bekijken, kan dat doen op mijn Netlog webpage:
Vandaag was mn laatste dagje les voor deze week. Heb echt niet veel les Onze reis naar Istanboel gaat niet door omdat er naar het schijnt geen bussen meer vrij zijn maar dat gaan we wel nog eens uitpluizen, want turkggen zo veel... Dusja, maar we gaan er zeker ooit es heen! In december hebben we nog een weekje vakantie, dus dan kunnen we er ook nog naartoe gaan
Ik en Babs zijn vandaag ook al begonnen aan 1 van de 4 groepswerken En we hebben besloten om vanavond eens uit te gaan in Alsancak.
Morgen hebben we in de namiddag nog juist onze les Turks. De eerste lessen ga ik wel volgen om de basis te hebben, maar derna ga ik die gewoon skippen denk ik, aangezien we er toch geen credits voor krijgen
Ik laat gewoon even weten dat het vandaag m'n eerste schooldagje is...
Echt super grote campus! precies een dorp waar je in loopt met allemaal verschillende gebouwen...
We hebben al een groepsopdracht gekregen die ik ga maken met Babs, een meisje van Nederland.
Volgende week hebben we al terug vakantie, lekker gezellig! Waarschijnlijk gaan we dan naar Istanboel voor enkele dagen...
Even een weet je datje... İzmır is met zijn 2 en een half mijoen de 3de grootste stad van Turkije, na Istaboel met 13 miljoen inwoners en Ankara met 3,5 mıljoen. Als je weet dat het brussels hoofdstedelijk gewest 1 miljoen ınwonders telt, kan je je waarschijnlijk wel inbeelde hoe groot İzmır wel moet zijn, laat staan İstanboel!
Tot de volgende!
BTW, ik heb vannacht heel goed geslapen ın m'n nieuwe flat!
Vandaag was de kennismakingsdag. In het begin het was allemaal wat onwennig, met de verschillende talen en landen. Er zijn 2 jongens van Frankrijk, 2 meisjes en 2 jongens van Nederland, enkele Duitsers, 1 meisje van Finland, en dan wij, 5 Belgen. Eerst zijn we naar 1 of ander museum geweest, maar niemand was echt geïnteresseerd in dat museum. We wilden elkaar onmiddellijk leren kennen, en socialisen. Dus veel heb ik niet gezien van dat museum. Daarna hadden we lunch in het studentenrestaurant van de campus in Izmir zelf (niet mijn campus). Toen we ons buikje rond gegeten hadden, stapten we in het schoolbusje om een ritje in Izmir te maken. We zijn ook naar de campus gaan kijken van de afdeling Fine Arts. Sofia ging dit normaal studeren, maar we zijn te weten gekomen dat ze daar geen woord Engels spreken, dus alle lessen zijn in het Turks. Dus nu is ze een beetje aan het nadenken of ze toch niet beter naar de business campus komt en iets studeert in verband met marketing. Voor de rest was er niet echt iets speciaal. s Avonds hebben we nog iets gedronken met een deel van de groep.
19/09/2008
Vandaag is er niet zo veel speciaal gebeurd. Er waren enkele presentaties over de Turkse cultuur, wat wel interessant was. Daarna hadden we onze lunch, en zijn we eens naar Kasjnaka geweest (of zoiets), dat is de andere kant van de baai van Izmir. Dat was met de boot, want met de bus moet je helemaal rondrijden.
s Avonds zijn we met zijn allen gaan eten in een restaurant met typisch Turks eten. Dat was heel leuk, omdat ik zo iedereen wat beter heb leren kennen.
20/09/2008
Vandaag hadden we een uitstap naar Efesus (= Efese). Ik had dat al gezien, maar toen was het heel warm. Vandaag was het warm, maar er was geen, of bijna geen, zon, dus het was aangenaam om daar rond te lopen. We kregen ook af en toe wat uitleg van de man (iemand van de school) die ons een beetje begeleidt tijdens de introductiedagen. Ook Erkan was mee. Ze kunnen heel goed Engels, waardoor de communicatie heel goed verloopt. Na de oude stad te hebben bezocht, zijn we naar het dorpje van Efese gereden om te eten. Heel lekker, een soort pannenkoek met kaas erin. Daarna moesten we terug het busje op, om terug te keren naar Izmir. Het grappige was, de buschauffeur was een beetje zijn weg kwijt. Zo er zijn dus ook Turken die verkeerd rijden in Turkije, OEF, we zullen niet de enige zijn die eens verdwalen
In Buca koop zijn ik, Sofia, Erkan en Anne (een meisje van Nederland) afgestapt om op zoek te gaan naar een appartementje. (Anne heeft daar al een appartementje bij 2 Turkse meisjes) We zijn gaan aankloppen bij enkele agentschappen, maar er viel niet echt iets goedkoop uit de bus. Dus hebben we het anders opgelost. Bij Anne en die 2 Turkse meisjes is er nog 1 slaapkamer vrij, waarin ik morgen mijn intrek ga nemen. Het is echt een heel mooi en typisch appartementje. Er is een badkamer met douche, toilet en lavabo, 3 slaapkamers (2 met 1 persoonsbed en 1 met 2-persoonsbed), een soort van living/woonkamer met sofas en tv en er is ook nog een keuken. Ik ga mn eigen kamer hebben, net zoals Anne, en de 2 Turkse meisjes (= zussen) zullen in het 2persoonsbed slapen.
Sofia gaat waarschijnlijk haar intrek nemen in de vrouwenappartementen, hier noemen ze het ook wel soms de Hilton voor vrouwen. Het is daar echt heel chique. Ik ben blij dat ik eindelijk iets heb gevonden die heel dicht ligt bij de school. Ik kan er gewoon te voet naartoe. Van de dorm zou ik 3 bussen moeten nemen, elke keer ik naar school moet. Ik vraag me echt af waarom ze bij ons in Gent op school zeiden dat we hier het beste logeerden, waarschijnlijk van luiheid om ons te helpen om een andere slaapplaats te vinden.
Nadat we dus die agentschappen hadden bezocht, hadden we heel veel honger. We zijn gaan eten in Erkan zijn flat, bij zijn ouders en zn zus. Die waren echt heel vriendelijk. Echt heel raar! Die wisten van niets dat we zouden komen eten, en we kwamen gewoon mee met Erkan, en die zeiden direct van ja, blijf en eet mee met ons! Dat is wat ik zo leuk vind aan de Turkse bevolking, de gastvrijheid. Ze zijn zo lief. Eerst soep, dan rijst met kip en groenten en als dessert watermeloen. Maar dat was nog niet alles, dan moesten we in de zetel gaan zitten en kregen we Turkse thee (niet hetzelfde als appelthee) en een soort van soezen met chocolade. Ik denk als we hier veel gaan komen eten, dat ik echt enkele kilos zal verdikken!
Nadat we hadden gegeten, vertelde Erkan dat zijn zus in het Turkse Cyprus studeert voor engineering, en dat ze maandag vertrekt naar daar. De kleren daar zijn heel duur, dus had zijn zus gaan shoppen in Izmir. Ze begon haar aankopen allemaal te showen, en het stopte maar niet! Echt grappig. Zij kan Engels, maar niet zo goed als Erkan, maar ze probeert wel. Echt, jullie hebben helemaal geen idee hoe de mensen hier zijn! als je naar Bodrum of zo gaat, zijn er een heleboel Turken die je bedriegen en je erop leggen, misschien zijn er hier ook wel zo enkele die bijvoorbeeld in de bazaar werken of zo. Maar Eliz, Erkan, Hakan . die zijn zo vriendelijk en gastvrij. Erkan heeft al ongeveer 8 mensen geholpen om een flat te vinden. En hij verdient daar helemaal geen cent mee.
Dus mama en papa, jullie hoeven jullie geen zorgen te maken! Als jullie naar hier komen in oktober, dan wil ik echt dat jullie eens op bezoek gaan bij bijvoorbeeld Erkan en zijn ouders, dat jullie kunnen zien dat niet elke Turk een bedrieger is. Mama, jij had gezegd dat ik moest blijven waar is was, maar je hebt geen enkel idee hoe groot het hier is! Ik zou elke dag een goed uur onderweg zijn naar school. Nu kan ik gewoon te voet naar school. In Buca Koop zijn er ook heel veel studenten, er zijn hier winkels, eetgelegenheden ed. Daar waar die dorm is, is misschien 1 winkeltje en thats it! Dus morgen verhuis ik naar het appartement bij Anne. Het is ook handig dat zij Nederlands praat. We spreken wel Engels met iedereen erbij, maar als ik een woordje niet weet, helpt ze mij, dus zo leer ik het wel!
21/09/2008
Vandaag heb ik kunnen uitslapen. Gisterenavond zijn we nog naar het appartement gegaan om Christian (Duitster) te installeren. Dat was ook in Buca Koop. We hebben nog een hele tijd gebabbeld, en dan heb ik de taxi genomen naar de dorm om mijn valies in te pakken. K moet zeggen, k heb ze perfect dicht gekregen!
Ik ben net aangekomen bij Anne, en ze is nu m'n ontbijt aan het klaarmaken. Nu zie ik het paecht zitten! Groetjes en tot de volgende!
Jessica
PS: jullie hoeven jullie echt geen zorgen te maken om mij, kben met m'n gat in de boter gevallen hier! Binnenkort foto's aangezien ik hier internet heb!
Amai, dit was me het dagje wel! Maar beginnen bij het begin
Gisterenavond heb ik nog de laatste hand gelegd aan mijn valies (lees: valies + sportzak). Dat was echt wikken en wegen, want ik mocht 30 kg meenemen, en ik zat aan 45 kilo! TE veel, dus moest ik een selectie maken van wat belangrijk was en wat niet. MOEILIJK!
Na veel gedoe zat ik uiteindelijk aan 37 kilo.
Vandaag had ik afgesproken met de rest om 9uur. Rond 7 uur vertrokken naar de luchthaven, om de files te vermijden, maar helaas
Daar aangekomen, gaan inchecken, wat ook niet zo makkelijk bleek te zijn. De mevrouw aan de balie zag ons komen, en ze begon al te zuchten. Nja, we hadden gemiddeld 2 valiezen per persoon mee, en we zijn met 5. J na alles afgewogen te hebben, bleek dat we 27 kilo bagage te veel hadden. DUS, moesten we normaal 5 euro betalen per extra kilo. Gelukkig was die man aan de balie van Turkish Airlines een hele lieve man (kwam dat omdat we eens diep in zijn ogen hebben gekeken, of was het gewoon een vriendelijke turk?). Hij heeft ons maar 10 kilo aangerekend, dus al bij al viel dat reuze mee!
De vlucht naar Istanboel is zonder vlekken verlopen, tot we daar geland waren. Ik weet niet of jullie dat weten, maar Istanboel heeft echt een hele grote luchthaven. We wisten dus totaal niet waar we naartoe moesten. Bij gevolg hebben we lang moeten aanschuiven voor de paspoort- en visumcontrole. Er waren ook nog enkelen die zich een visum moesten aanschaffen, dus dat werd ook aanschuiven. We hadden 90 minuten om over te stappen, maar we hebben onze vlucht maar nipt gehaald! GELUKKIG!
De vluchtnaar Izmir duurde een klein uurtje, maar dat was snel voorbij aangezien we ook terug eten kregen en we dus een tijdje zoet waren met een heerlijk broodje en een choclamousseke :p
Toen we hier in Izmir geland zijn, mochten we naar een apart deel gaan van de luchthaven, aangezien onze bagage automatisch was veranderd van vlucht in Istanboel. Dat ging dus allemaal vrij snel. Hakan stond ons op te wachten, een mentor van 1 van ons. Die heeft ons geholpen met de bagage in het busje te proppen van het school. (geloof het of niet, het GRATIS busje van de school). Een goed half uurtje later viel onze mond open van verbazing. Het gebouw is echt prachtig! En dan hadden we de binnenkant nog niet gezien! Na enkele formaliteiten in te vullen, kregen we onze kamer. Super gewoon! Precies een hotel. Handdoeken en lakens van de dorm zelf. En ik denk zelfs dat er gekuist wordt ook. De internetaansluiting is wel nog niet in orde. Maar morgen zien we de directeur en we gaan er op hameren dat dat wel in orde moet komen, aangezien alle cursussen op internet komen.
Eliz, mijn mentor, is echt een heel lief meisje. Ze kwam me verwelkomen hier in mn kamer. Ze heeft ons ook een heleboel uitleg gegeven en morgen gaan we met haar en haar vriend op stap naar Izmir centrum. Eten kunnen we hier ook, in het studentenrestaurant, voor een spotprijs! Voor 3 YTL (dat is ongeveer 1,60 euro) heb je hier een pizza met frieten en een blikje drank. Natuurlijk zal dat geen dagelijkse kost worden, morgen gaan we inkopen doen!
Bon, ik ga nog ietske drinken op ons terraske.
Ik hoor jullie wel!
Kusjes van het hete Turkije
Jessica
17/09/2008
Merhaba!
Eventjes nog een klein verslagje uitbrengen, voor ik mn oogjes sluit
Deze voormiddag zijn we boodschappen gaan doen, beetje frisdrank, water en dergelijke inslaan. Daarna hebben we even onze mails gecheckt tot we gestoord werden door het personeel van de dorm. In de gang aan onze kamers, was er een waterlek, die ze niet zomaar konden oplossen (typisch Turks :p). DUS, wij moesten verhuizen van kamer (lees: alles terug inpakken, verhuizen en terug uitpakken). Maar bon ja, in deze kamer werkt er ten minste 1 spots :p Voor de rest is alles dik in orde op de kamers.
Rond 2 uur hadden we een meeting met Erkan, de hoofdbegeleider van de studenten (= Tutor). Hij stelde ons voor om op zoek te gaan naar een appartement meer in het centrum aangezien we anders elke dag 3 bussen moeten nemen om op school te geraken! Er valt hier anders ook helemaal niets te beleven. Het is echt jammer dat ze zo een mooie dorm in zo een saaie buurt hebben gebouwd. Dus, wij op zoek in Buca, maar helaas nog niets gevonden. Erkan heeft wel beloofd om morgen verder te zoeken, en hij houdt ons op de hoogte.
Deze avond is Eliz haar vriendje ons dan komen oppikken om met de bus naar Izmir centrum te rijden. Izmir zelf is echt heeeel groot. We hadden het niet zien aankomen, maar er was storm op komst. In de verte zag je de bliksemflitsen uitlopen over de bergen, prachtig! Enkele boulevards verder, hadden we een afspraak met de rest van de tutors. We waren nog maar net binnen in het restaurant, toen het begon te stortregenen. Als je nog geen turken gezien hebt die zich de benen van onder het lijf lopen, dan zou je het zeker vandaag kunnen zien hebben! Het was spurten om alle terrassen op te ruimen. Maar wij zaten gelukkig allemaal binnen! J Het was heel gezellig. We hebben zelfs al kennisgemaakt met de Turkse taal. Als afsluiter zijn we nog iets gaan drinken bij Starbucks om vervolgens te onderhandelen met de taxichauffeurs om ons terug naar de dorm te brengen.
Morgen de kennismakingsdag op school. Maar daar vertel ik morgen wel over.
Ik ben al een tijdje druk bezig om alle papieren in orde te krijgen qua verzekeringen en dergelijke.
Gisteren ben ik dan ook naar het Turkse consulaat gereden in Wilrijk om een visum aan te vragen.
Amaaai, was dat een vriendelijke turk Niet dus!
Die vent kan wel nog wat leren van de echte turken uit Turkije hoor! Maar swat, had ik eindelijk mijn papieren, ga ik naar de kassa, zegt die vent:"dat is dan 90 euro".
Lap! ik had maar 85 euro bij.... DUS... op naar Wilrijk centrum
Uiteindelijk heb ik dan toch nog ergens een bank gevonden, en is alles in orde gekomen... nu nog wachten tot m'n visum klaar is...
Daar hebben ik en Anne ook hele mooie fotos gemaakt! Die komen maandag zeker online te staan (heb nu mijn kabel niet bij). Dan terug de auto in gejumpt, en met 6 mensen en een koffer vol bagage in een kleine Renault, op naar Bodrum. En hier stopt mijn verhaal voor vandaag. Amy ( een Engelse vrouw die samenwoont met een Turk, de vrienden van Nesem dus) is momenteel heerlijke spaghetti aan het maken
dus ik ga bijna eten!
Het heeft hier al 2 dagen serieus veel geregend. En dan bedoel ik echt regenen, motregen kennen ze hier niet!
Niet dus! 
