Afgelopen weekend stond de uitwedstrijd tegen Ninove op het programma. Het weer zat wel mee, maar door het vroege uur niet echt een aanlokkelijke verplaatsing naar een directe concurrent, met evenveel punten in de stand.

Toen we arriveerden verbeterde het niet toen we het veld zagen. De term ‘patattenveld’ klinkt niet vriendelijk, maar meer kon je er echt niet van maken. Het was nipt groter dan een preminiemenveld: de backlijn lag circa 50 centimeter van de zijlijn verwijderd en reikte tot halverwege het veld. Als minivoetbalveld kan het fungeren, maar als voetbalveld… Ok, je zou kunnen zeggen dat dit goed is voor technische spelers, maar de staat van het gras (of wat er nu reeds van overschiet) tussen de putten door was ook niet denderend opbeurend. Toen we dit aanhaalden aan de Ninoofse mensen werden we direct afgesnakt. Vermoedelijk zullen we niet de eerste zijn die bij het zien ervan een opmerking maken. Via de feuille wisten we dat het wederom behalve 1 speler een volledige ploeg tweedejaars was.

De wedstrijd zelf: vanaf het begin was het duidelijk dat het niet onze match zou worden. We trapten wel 20 keer naast de kapriolen makende bal en vonden nergens ruimte door de te kleine oppervlakte en de gestalte van Ninove, waardoor we nooit in ons spel kwamen. Ninove van hun kant probeerde ons van bij het begin achteruit te duwen. Dit lukte ook aardig en na amper 3 minuten kwamen ze reeds op voorsprong na een geloste hoekschop. Na 10 minuten trapte de Ninoofse keeper, die als enige de logge bal hoog en ver kon trappen, uit. De bal hotste en botste over 3 van onze spelers, waardoor de Ninoofse spits alleen voor Brent kwam en afwerkte. Net op dat moment waren we beter in het spel aan het komen en was het terug naar af. Toch kregen we een tweetal kansjes om tegen te scoren voor de rust. Dit lukte ons ook daadwerkelijk na een direct getrapte vrije schop van Simon, maar de scheidsrechter gaf de bal onverklaarbaar aan Ninove toen hij naderhand onrechtstreekse bal pleitte. Jammer, maar helaas, want dit zou een ander wedstrijdbeeld opgeleverd hebben. Na 2 minuten in de tweede helft profiteerden ze nogmaals na te laks verdedigen van onze kant en niet veel later volgde een nieuwe floddergoal, waardoor we 4-0 in het krijt stonden. Toch probeerden we, maar het mocht helemaal niet zijn vandaag toen Jesper solo ging, op de lat trapte en Mattice de afvallende bal scoorde, alleen zag de scheidsrechter opnieuw rijkelijk na de gescoorde actie een vermeend buitenspel op de eerste bal twee fasen eerder. Begrijpen wie begrijpen kan. Uiteindelijk werd de nul op het bord door Sami binnengetikt op voorzet van Simon. Op hoekschop kwamen we nog een stapje dichterbij door Robin. Stilaan was er zenuwachtigheid te bespeuren bij Ninove en toen we de geloste vrije trap van Robbe binnenduwden was de spankracht terug in het spel, alleen besloot de scheids een derde maal een goal af te keuren, ditmaal op een fout die wederom niemand gezien had.

In de slotminuten kon Ninove na een mooie één-twee dan nogmaals scoren op een afgeweken trap.

Het verlies was verdiend en vooral aan onszelf te danken, daar we nooit aan voetballen toekwamen. Het veld speelde hier echter ook een belangrijke rol in. Alleen is het verdict cijfermatig te zwaar, te meer de scheidsrechter 3 dubieuze doelpunten van onze zijde afkeurde. Ook nu weer een wedstrijd waar we lessen uit trekken. Volgende week tegen de tweede in de stand, Merelbeke.

Speelden voor Lembeke: Brent, Maxim, Axel, Dylan, Sami, Robin, Simon, Jesper, Robbe, Enrique, Mattice, Thorben & Len. Sami en Robin scoorden elk één keer.

Auteur : Dirk Van De Walle

Na de eerste maand provinciaal voetbal, waar we toch al tegen een paar sterke tegenstanders uitkwamen en niet onaardig presteerden, stond de thuismatch tegen Meldert op het programma. Ook dit keer een te duchten tegenstander. Door een breuk van de pink was Milan er niet bij, maar zowel Mattice (na 1 weekje blessurerust) als Jesper (na vier weken verplichte afwezigheid door een enkelblessure) sloten terug aan bij de groep. Enkel Arthur is nog afwezig wegens blessure.

Door de hevige regenval de afgelopen dagen lag het veld er nat en dus heel zwaar bij. Dit maakte het voor beide ploegen er niet makkelijker op. Toch toonden we allebei dat we voor de overwinning gingen. Ook dit keer was de tegenstander een ploeg met een overgroot aantal tweedejaarsspelers, maar dit schrikt ons al lang niet meer af.

Het was wel Meldert die het beste aan de wedstrijd begon en via de kwieke linksbuiten als eerste de neus aan het venster stak. Met een voorzetschot trapte hij de bal tegen de tweede paal in de openingsminuten. Dit was echter het sein om het spel beetje bij beetje naar ons toe te trekken. We kregen meer grip op de tegenstander, die mondjesmaat de rol moest lossen. Na een tiental minuten kwam er de eerste waarschuwing via Robbe. Hij reageerde attent op een te korte terugspeelbal en verschalkte de aanstormende keeper via een lob met rechts, maar hij zag de bal net over verdwijnen. Een minuutje later was het Enrique die op rechts aan de haal ging, maar hij zag zijn trap op de lat stranden. Meldert was eventjes het spoor bijster en op het kwartier was het Robbe die van net over de middellijn aanzette met de bal, al spurtend alle verdedigers achter zich liet en de uitkomende doelman met een magistrale lob te grazen nam. Op dat moment kon Meldert, dat wel technisch en verzorgd voetbalde, niet veel hier tegenover zetten. Via een tweetal schuchtere pogingen zochten ze een treffer, maar Brent stond pal in ons doel. Na 20 minuten werd Enrique door de linies gelanceerd, maar hij kon niet afwerken doordat hij net voor de backlijn bruutweg omver werd getrapt. Een gele kaart was Meldert zijn deel, hoewel rood eigenlijk beter op zijn plaats was. Een paar minuten later een gelijkaardige scene: Enrique werd in het straatje gestuurd, de verdediger die aan zijn broekje begon te trekken en net voor de backlijn Enrique omver duwde. Ook dit maal leverde de vrije trap echter niets op. Al bij al een verdiende 1-0 voorsprong bij de rust.

Na de pauze waren het vooral middenveldduels die het spelbeeld bepaalden. De bal ging heen en weer zonder dat iemand gevaarlijk kon zijn, Meldert kon door hun fysieke overwicht het laken wel iets meer naar zich toetrekken. Ze kregen zelfs één reuzenkans toen een doorgebroken speler oog in oog stond met Brent, maar onze keeper toonde zijn waarde door de bal te pareren. Van onze zijde kwamen we ook niet meer aan grote kansen toe, tot uiteindelijk Mattice vanaf rechts twee man in de wind zette en met zijn linkse kattenpoot de bal fraai aan de verste paal binnenkrulde. De vreugde was immens bij onze jongens en terecht. Opnieuw een mooie overwinning tegen een sterke tegenstander, waarbij vandaag vooral de vechtlust en mentaliteit opvielen en niet zozeer ons gekende vloeiende spel. Maar desondanks een Meldertse supporter, die ons als een bende zotten beschreef met enkel klop- en gooispel – wat op basis van de eerste helft zwaar overdreven is –, is een overwinning op wilskracht een nieuwe les die onze jonge jongens geleerd hebben. Volgende week wacht ons wederom geen kleintje met Ninove.

Speelden voor Lembeke: Brent, Maxim, Axel, Dylan, Sami, Robin, Simon, Robbe, Mattice, Enrique, Len, Bram, Jesper & Thorben. Scoorden voor Lembeke: Robbe x1 & Mattice x1.

Auteur : Dirk Van De Walle

Match 5, dit maal naar Lovendegem. Altijd een moeilijke verplaatsing, maar ditmaal mochten we op het immens grote A-terrein spelen, dat er perfect bijlag. Via de feuille wisten we op voorhand dat we weer tegen een nagenoeg volledige ploeg tweedejars uitkwamen, behalve 2 jongens die op de bank startten. Daags voordien hadden een pak spelers zich tevens uitgesloofd in de scholenveldloop. Tot slot waren zowel Pierre, Mattice, Arthur en Jesper er door blessures niet bij. Het was kortom een ietwat bang gevoel dat overheerste in onze rangen. Maar niet zo bij onze jongens, want ze vlogen er vanaf de eerste minuut in. Deze was wel vijf minuten later gestart door een hevige plensbui, maar dit deerde ons niet. Het spel tekende zich al heel snel af voor de Lovendegemse goal en dit zou zo blijven voor de rest van de wedstrijd. Al snel kwamen er kansen voor onze jongens, maar scoren lukte alsnog niet. Enrique kwam tot 3x toe oog in oog met de keeper te staan, maar het lukte telkens net niet om af te ronden. Ook Robbe en Simon kwamen tot scoringskansen maar verzaakten. En zoals een voetbalwet geldt kwam Lovendegem via hun eerste aanval tot scoren. Een mooie goal, het moet gezegd, maar tot dan hadden ze er echt niets van gebakken. Kort daarop kwamen ze bijna zelfs op een dubbele voorsprong, maar de bal ging net naast. We waren echter niet aangeslagen en na een lichte duwfout ging de bal op de stip. Robin kon de unieke gelegenheid echter niet afronden, waardoor we met een wrange 1-0 de rust ingingen. Vanaf dat moment waren we een beetje bevreesd voor de tweede helft, maar fysiek kwamen we totaal niet tekort. Sterker zelfs, de tweede helft was wederom éénrichtingsvoetbal richting de goal van Lovendegem. Onze keeper Brent diende slechts 3 x de bal letterlijk op te rapen gedurende de hele tweede helft, terwijl we opnieuw de kansen bij elkaar speelden via prachtig voetbal. De druk van ons werd te groot zodat Lovendegem plooide en kraakte. Eerst werd Robbe alleen weggestuurd, waarna hij de uitkomende goallie enig mooi met een lobje verschalkte. Vervolgens leverde de eerste hoekschop van de wedstrijd gevaar op, waarbij Thorben via zijn tip de bal in doel devieerde, maar alleen de scheidsrechter had hierin een fout gezien. Net zoals in de laatste minuten van de eerste helft begonnen dan de wisseltijd van Lovendegem, waarbij de trainer ongeveer 10 keer om de 30 seconden een speler verving.

De vreugde was terecht immens toen we in de laatste minuten alsnog de overwinning binnenhaalden toen Enrique de bal afsnoepte van de Lovendegemse keeper en de bal panklaar legde voor Robbe, die op zijn beurt kurkdroog de bal binnenramde. Eindstand 1-2, meer dan verdiend.

Een prachtprestatie, niet door de uitslag of de behaalde punten, maar door het geleverde spel door al onze jongens dat vanuit de nok van de tribune een plezier was om te bekijken.

Speelden voor Lembeke: Brent, Maxim, Axel, Milan, Dylan, Sami, Robin, Simon, Jesper, Robbe, Enrique, Bram & Len. Robbe scoorde voor Lembeke beide treffers.

Auteur : Dirk Van De Walle

Onze tweede thuismatch kwamen we uit tegen de leider in onze prille competitie, Lochristi. Ook nu weer konden we onze eigen uitrusting niet aantrekken, daar Lochristi in hetzelfde blauw als ons speelde. Met enige schrik in het hart zagen we deze wedstrijd tegemoet, te meer we wisten dat het allemaal 2^e jaars spelers zijn en we via via gehoord hebben dat het een heel sterke tegenstander is. Na luttele minuten was het al prijs, 0-1 en heel eventjes tekende zich een doemscenario af. Maar niets was minder waar, want de rest van de hele eerste helft was Lochristi nergens meer en was het al Lembeke wat de klok sloeg. We speelden vrank en vrij en de bloemenploeg wist niet waar ze het hadden. Via mooi combinatievoetbal versierden we ook een pak kansen. Uiteindelijk kwamen we 2-maal op gelijkaardige manier tot een doelpunt: via prachtig uitgespeeld voetbal werd Enrique in stelling gebracht en hij aarzelde niet. Met een oververdiende 2-1 voorsprong gingen we de pauze in. Ondanks deze beresterke eerste helft wisten we dat het niet evident zou worden. Misschien zelfs door deze eerste helft, want onze jonkies hadden veel energie verbruikt. Daarenboven was het duidelijk dat de ietwat “speciale” trainer van Lochristi, die rustig sigaretten stond te paffen langs de zijlijn, zijn spelers had opgedragen hun sterkste wapen, hun fysiek & leeftijdsverschil in de weegschaal te leggen. Dit zorgde al snel in de tweede helft voor de gelijkmaker, toen de bal op hoekschop nogal lullig in de voet van de tegenstander viel en deze van kortbij kon scoren. Desondanks knokten onze jongens voor iedere bal, maar de trappen die ze kregen zorgden ervoor dat de trainer tot 5-maal (!!!!) toe een wenende speler diende te vervangen. De scheidsrechter zag er keer op keer geen erg in en liet het potige voetbal begaan. In de laatste vijf minuten lukte het Lochristi dan toch hun zuurverdiende puntjes mee te nemen na een afgeweken schot en nadat onze kleinste Maxim getorpedeerd werd door de twee grootste Lochristi-spelers. De scheids vond het ook nu weer niet de moeite het spel stil te leggen, waarop een speler van Lochristi in de daaropvolgende verwarring simpel kon scoren doordat iedereen zich meer om Maxim bekommerde.

Slotsom: op basis van hun gestalte en fysiek neemt Lochristi de overwinning mee, maar er was alom respect van de ouders van Lochristi voor onze jonge ploeg dat andermaal fris en monter voetbal bracht. Doe zo verder jongens!

Speelden voor Lembeke: Brent, Maxim, Axel, Milan, Dylan, Sami, Robin, Simon, Robbe, Mattice, Enrique, Len, Bram & Thorben. Enrique scoorde voor Lembeke beide treffers.

Auteur : Dirk Van De Walle

Bijlagen:
http://picasaweb.google.com/jesperverstraete   

Speelden voor Lembeke: Brent, Maxim, Axel, Milan, Dylan, Sami, Robin, Simon, Jesper, Robbe, Enrique, Bram & Len. Scoorden voor Lembeke: Enrique, Robbe & Mattice.

Auteur: Dirk Van De Walle

De gedrevenheid was groot bij onze jongens en van bij de start legden we een verschroeiend tempo op, waarbij Maldegem geen voet aan de grond kreeg. Met een prima veldbezetting achteraan, de controle op het middenveld en veel hoge druk door onze drie spitsen kwam Maldegem steeds een stap te kort. Maar ondanks dit veldoverwicht bleef een vroeg doelpunt uit. Sterker zelfs, Maldegem kon tot tweemaal toe net niet scoren na misverstand bij ons waardoor de Maldegemse spits alleen voor onze keeper Brent kwam. Na 10 minuten lukte het ons dan wel de verdiende voorsprong te scoren, nadat Mattice met een duivels sluw pasje Enrique alleen op weg stuurde. Deze aarzelde niet, verschalkte de goalie en rondde mooi af. Luttele minuten later dachten we een tweede goal te vieren na de trap van Simon. Het was echter optisch bedrog, want de bal was juist naast gegaan. Maldegem kwam bijna op een diefje terug, maar een mooi schot suisde rakelings over. Er volgden nog een aantal gevaarlijke standjes voor de Maldegemse goal, maar een hogere score bleef uit tot de 20^e minuut.

Speelden voor Lembeke: Brent, Maxim, Axel, Milan, Dylan, Sami, Robin, Simon, Robbe, Mattice, Enrique, Len, Pierre, Bram & Thorben.

Scoorden voor Lembeke: Enrique, Mattice en Robin

Auteur : Dirk Van De Walle

Dit seizoen is het jaar van de grote verandering voor de meeste van onze U13 spelers. Na een mooi fantastisch seizoen vorig jaar komen ze nu uiteindelijk terecht bij de “grote” jongens. Ondanks de aanpassingen qua scheidsrechter, aantal spelers, wedstrijdduur, groter veld was iedereen er klaar voor om deze stap te zetten. Daarnaast komen we als “klein” ploegje uit 3^e provinciale terecht in de sterke provinciale reeks, waar we ons mogen tonen tegen goede ploegen.

Speelden voor Lembeke: Brent, Maxim, Axel, Milan, Dylan, Sami, Robin, Simon, Jesper, Robbe, Enrique, Pierre, Arthur & Thorben. Scoorden voor Lembeke: Robbe, Jesper, Sami, Enrique x2 en Robin x3.

Auteur : Van De Walle Dirk

VOORDE – FC LEMBEKE 0-10

De heenmatch in de kwartfinale van de jeugdcup bracht ons naar het verre Voorde naast Ninove. We waren behoedzaam, want deze ploeg speelde een puik seizoen in de provinciale B-reeks en nadat ze vorige week Sint-Denijs uit de jeugdcup kegelden. Gelukkig was het zonnetje van de partij en als een bende jonge wolven beten we ons in deze sterke tegenstander vast. We gaven geen duimbreed toe, lieten hen niet in hun spel komen en waren van begin tot eind telkens eerst op de bal. Een onverhoopte monsterscore was het prachtige resultaat.

Al na 2 minuten was de toon gezet nadat Jesper magistraal voorzette van op de rechterflank en Simon de bal staalhard binnenkopte. Een groot samenhorigheidsgevoel ging door de ploeg en je voelde dat het een onvergetelijke avond zou worden. Dat we “levensgevaarlijk” zijn op hoekschoppen en stilstaande fases, zoals dit in het modern voetbal altijd is, wisten we al, maar tegen Voorde demonstreerden we onze suprematie. Na zeven minuten kon Mattice een eerste hoekschop verzilveren met het hoofd. Drie minuten later trapte Mattice naar doel en de keeper kon de harde stuiter niet vasthouden, waarop Simon er als de kippen bij was om de bal binnen te duwen. Nog eens 3 minuten later was het Sami die de perfecte hoekschop van Simon binnenbuffelde met het hoofd. Na 20 minuten volgde een kopie: hoekschop Simon & harde kopstoot Sami. 0-5 bij de rust.

Tijdens de pauze voelde je dat de groep nog niet klaar was voor vandaag, waardoor ze in de tweede helft er wederom volop tegenaan gingen. Toch moet gezegd dat Voorde in die tweede helft enige keren kon dreigen, maar zowel Brent als Robbe konden een bal van de lijn keren. Ook de nul behouden was een betrachting van onze jongens. Na 8 minuten ging de doelpuntenkermis verder, na misschien wel de mooiste voetballende goal. Een vrije trap werd snel genomen van Mattice naar Sami, die speelde de doorgelopen Robbe tussen de linies aan, waardoor Robbe oog in oog stond met de keeper. Hij was echter niet onbaatzuchtig en legde de bal af naar Jesper, die de bal op minder dan een meter van het doel binnenschoof. Voorde was eventjes perplex. Dan nog was het niet genoeg, want op het kwartier volgde een dolle minuut, waarin Mattice een hattrick scoorde. Eerst kopte hij de trap op de lat van de doorgebroken Robbe binnen. De daaropvolgende hoekschop van Simon was wederom bingo met het hoofd via de deklat. En tot slot trapte hij een volley mooi naast de paal binnen. In de allerlaatste minuut kon Mattice de brilscore als eindstand op het bord zetten. Ondanks dit doelpuntenfestijn konden we nog een aantal goals meer gescoord hebben, maar het resultaat is gewoonweg verbluffend na één van hun beste wedstrijden van het jaar. Op naar volgende week waar we de halve finale in Maldegem moeten veilig stellen.

Speelden voor Lembeke: Brent, Maxim, Sami, Arthur, Jesper, Milan, Robbe, Simon, Mattice en Bram.

Scoorden voor Lembeke: Jesper, Sami x2, Simon x2 en Mattice x5.

DESTELBERGEN – FC LEMBEKE 2-11 & TORNOOI MARIAKERKE

Voor de laatste competitiewedstrijd moesten we naar Destelbergen. Met de komst van het mooie weer zijn onze jongens weer op de top van hun kunnen. Dit is trouwens niet de eerste keer, maar een terugkerend fenomeen ieder jaar. Het is dus duidelijk dat het zonnetje het beste in onze kerels naar boven haalt. Zo ook op Destelbergen. Daarenboven konden we ons na winst verzekeren van de (weliswaar officieuze) kampioenentitel. Dit gegeven dreef onze jongens met een immense furie op jacht naar doelpunten. En die kwamen er ook bij de vleet. Zodoende klokten we na een éénrichtingswedstrijd af op 2-11 en ze met rede en rede het kampioenenlied konden aanheffen. Na 24 competitiewedstrijden behalen we 66 punten op 72 met slechts 2 verloren partijen tussen de 22 gewonnen wedstrijden. Daarenboven wisten we maar liefst 176 keer de weg naar de netten te vinden, een onwaarschijnlijk hoge score in een provinciale reeks. PROFICIAT!!! De enige smet op de oververdiende feestvreugde was de afwezigheid van Thorben, die een beentje in zijn voet heeft gebroken. Veel sterkte aan hem toegewenst.

Daags nadien trokken we naar Mariakerke voor het tornooi aldaar op kunstgras. Ook hier werd de positieve lijn doorgetrokken. Vanaf het begin ging onze jonge meute door op hun elan. Eerst werd Drongen opzij gezet met 3-1, daarna was Destelbergen andermaal op 2 dagen geen partij voor ons na 5-1 winst voor onze jongens. Tegen De Pinte lukte het ons niet om te scoren, waardoor we met het kleinste verschil verloren, maar ons doelpuntensaldo loodste ons toch naar de finale. Hier troffen we de provinciale ploeg Wetteren-Kwatrecht en na een belegering door onze blauw-witte armada gingen we met de immense wisselbeker lopen na een klinkende 8-0 overwinning.

Het moge duidelijk zijn dat de drive er in zit, wat de gemoederen gunstig stemt met de uitwedstrijd naar Voorde voor de kwartfinale in de jeugdcup in het verschiet.

Speelden voor Lembeke: Brent, Maxim, Sami, Arthur, Jesper, Milan, Robbe, Simon, Mattice en Bram.

 FC LEMBEKE – MALDEGEM 2-4

Afgelopen zaterdag stond de langverwachte wedstrijd tegen Maldegem op het programma en dit in ideale omstandigheden. Het zonnetje scheen en beide ploegen konden iedereen inzetten. Na een tot nu toe mooi seizoen gaven we een ploeg waar dit jaar een aantal spelers uit nationale terugkwamen partij. Veelbelovend dus. En de wedstrijd werd ook hoogstaand. Het zou geen tactisch steekspel worden, want beide ploegen gingen vol voor de aanval. Maldegem begon het gretigst aan de wedstrijd en liet de bal vlot rondgaan. Al na vijf minuten bleef de bal na, één van de ontelbare hoekschoppen, hangen en kon door een vrijstaande Maldegemnaar begin getikt worden nagenoeg op de doellijn. Dit was echter het sein voor onze jongens om te tonen wat ze waard zijn. Al heel snel namen ze het heft in handen en waren een dik kwartier de betere. Dit resulteerde ook in twee treffers van Sami. De eerste kwam er na mooi collectief samenspel, waarbij Robbe de bal van flank wisselde naar de vrijstaande Jesper, die op zijn beurt Sami vrij speelde en in één beweging binnentikte. Voetbal van de bovenste plank. Ietsje later was Sami er als de kippen bij om een hoekschop van Simon binnen te duwen. Op dat moment een verdiende voorsprong, maar onze jongens gingen door en een derde treffer hing in de lucht. Zoals dikwijls in het voetbal viel aan de andere kant echter een floddergoal na een hoge voorzet, die andermaal kort voor het doel bleef hangen en Maldegem wederom als eerste op de bal was en gelijkstelde. Dit doelpunt bracht ons eventjes van de wijs en het wedstrijd was weer in evenwicht. Dit zou de hele tweede helft zo blijven, waarbij het spel op en neer ging en beide keepers het beste van zichzelf moesten tonen. Toch kwam Maldegem opnieuw op voorsprong na een scherpe hoekschop waarbij de bal via een owngoal achter Brent verdween. We gaven echter niet op en zochten resoluut de gelijkmaker. We waren er een aantal keer heel dicht bij (waarbij we 4 maal de lat troffen), maar het mocht niet zijn. In de slotseconden kon Maldegem na een misverstand de eindscore vastleggen.

Onze jongens waren teleurgesteld na dit verlies, maar een gelijkspel was zeer correct geweest wisten beide partijen na deze mooie, sportieve wedstrijd. In vele opzichten was dit de beste wedstrijd van het jaar. Proficiat en op naar nu woensdag voor de terugrond in 8^e finales van de jeugdcup.

Speelden voor Lembeke: Brent, Thorben, Maxim, Sami, Arthur, Jesper, Milan, Robbe, Simon, Mattice en Bram. Sami scoorde beide doelpunten voor Lembeke

ZEVERGEM – FC LEMBEKE 1-5

In de achtste finales van de Jeugdcup het Nieuwsblad troffen we Zevergem Sportief, volgens hun uitslagen en niet te duchten tegenstander. Trainer Peter drukte hen dit ook op het hart. De lente die de laatste weken in de lucht hing was volledig verdwenen en vervangen door de maartse buien. Ook de wind liet zich gelden en zorgde voor een wedstrijd in twee helften, met meewind en met tegenwind. Daarenboven was het heel koud en we weten dat dit niet het beste weer is voor onze spelers. Toch begonnen we goed en snedig aan de wedstrijd. We probeerden de bal rond te spelen, maar Zevergem gaf ons weinig ruimte en toonde zich als een stevige tegenstander. Toch kon Sami na een vloeiende actie langs Robbe en Mattice de bal in het hoekje prikken in de 6^e minuut. Na tien minuten zorgde Sami op een gelijkaardige actie via dezelfde protagonisten voor een tweede treffer en luttele minuten later trof Simon de dwarsligger na een hele mooie combinatie. Dat verontrustte Zevergem echter niet en ze gingen op zoek naar een goal. Toch bleef het aan de rust 0-3.

Na de koffie trokken donkere wolken zich samen en daarenboven hadden we nu tegenwind, gevaarlijk dus. Dit bleek het ook, want Zevergem ging volop op zoek naar de aansluitingstreffer. Brent toonde een aantal keer waarom hij het sluitstuk is van onze ploeg en een portie geluk zorgde ook voor een paar ballen die net naast gingen. Op het kwartier lukte het Zevergem dan toch om te scoren. De daaropvolgende minuten bleef het nog eventjes warm voor onze goal, maar de laatste vijf minuten, toen het met bakken begon te regenen, trokken we het laken terug naar ons toe. We voetbal toen weer met een paar vlotte combinaties en Jesper werkte koel de prima aanval af. Nog een minuutje later zorgde Thorben met een mooie actie en prima trap voor de 1-5 eindstand en viel Zevergem helemaal stil.

Al bij al dus een felbevochten overwinning tegen een te duchten tegenstander. Binnen 3 weken de terugronde.

Speelden voor Lembeke: Brent, Thorben, Maxim, Sami, Arthur, Jesper, Milan, Robbe, Simon, Mattice en Bram.

EEKLO – FC LEMBEKE 2-0

Afgelopen weekend gingen we naar Eeklo, al jaren onze sterkste tegenstander. De vorige 2 confrontaties dit seizoen werden door ons gewonnen, maar onze jongens hebben het nooit onder de markt op Eeklo. Het kleine veld is ook niet echt in ons voordeel, te meer Eeklo verdedigend altijd sterk uit de hoek komt. Dit leverde de laatste jaren op de Zandvleuge niet altijd de mooiste wedstrijden op, aangezien er tactisch gespeeld wordt en dit resulteert in een gesloten wedstrijd met een beperkt aantal kansen. Zo ook de editie 2010. Onze jongens kwamen eigenlijk ook niet in hun spel, enerzijds door het verbeten spel van Eeklo en de zenuwachtigheid die in de rangen was geslopen. De eerste helft was er nog wat voetbal te zien, de tweede helft was het alleen maar knokken en strijden. Echt uitgespeelde kansen waren er nauwelijks aan beide kanten, toch dienden beide doelmannen een paar keer hun kunnen te tonen. Op het kwartier viel er wat animo te beleven toen we op hoekschop tot driemaal toe niet konden scoren, terwijl Eeklo direct daarop ook een hoekschop cadeau kreeg na een misverstand bij onze jongens. Deze corner viel in het bos van spelers op de rug van Robbe en botste zo tergend traag over de lijn. De tweede helft werd wat ruwer en bitsiger, wat de wedstrijd ook geen goed deed. Nadat Milan opgejaagd werd en de bal ontfutselt was, kreeg Eeklo een vrije trap. De muur sprong in reactie omhoog, waarbij de bal eronder ging en Brent verrast was. Zo was het eerste verlies in dit seizoen een feit, al bij al licht verdient door Eeklo, aangezien we eigenlijk nooit ons sterke aanvallende blok op gang kregen. Jammer, maar dit verlies kan onze jongens hun prachtseizoen toch niet ontnemen. Op naar de laatste rechte lijn.

Speelden voor Lembeke: Brent, Thorben, Maxim, Sami, Arthur, Jesper, Milan, Robbe, Simon en Mattice.

FC LEMBEKE – WAARSCHOOT 4-2

Afgelopen weekend stond de derby tegen de buren van Waarschoot op het programma. De laatste weken toonde Waarschoot dat ze zeer zeker te duchten zijn na 2 overwinningen en een gelijkspel tegen 2^e, 3^e en 4^e uit onze reeks. We wisten dus dat het geen makkie zou worden. De eerste keer sinds heel lang was het ook een aangenaam weertje. Ideaal dus voor een goed matchke voetbal.

De wedstrijd was inderdaad vrij gesloten en spannend, en dit zou het tot op het einde blijven. Toch konden we eerst de score openen via Jesper die na mooi samenspel de netten vond. Robbe stuurde Mattice weg, deze bracht de bal mooi achteruit en Simon verbaasde iedereen door de bal mooi opzij te schuiven naar Jesper, die vlekkeloos afwerkte. Een schitterend doelpunt. Waarschoot liet zich echter ook niet onbetuigd, hoewel ze eigenlijk nooit veel dreigende acties konden brengen. Het grote gevaar kwam er wel keer op keer door trappen vanuit de tweede lijn. Brent stond echter sterk te keepen, maar kon de gelijkmaker voor de rust ook niet verhinderen.

Na de pauze gingen we op zoek naar een vernieuwde voorsprong en vonden die ook via Simon, die droog binnentrapte. Maar ook dit maal kwam Waarschoot terug. Vanaf dan steeg de spanning nog en tikte de klok in ons nadeel op zoek naar een definitieve voorsprong. De wedstrijd werd meer geladen, zonder vuil te worden en in de laatste vijf minuten konden we de verdiende kloof slaan. Jesper knalde eerst op hoekschop van Simon de bal in één tijd binnen en even later werd hij alleen op avontuur gestuurd, waarbij hij de goalie mooi omspeelde en beheerst afwerkte. Wederom een verdiende overwinning, al heeft ze veel moeite gekost. Op naar de terugwedstrijd in de jeugdcup tegen Leerne, maar vooral naar de uitwedstrijd van volgende week tegen Eeklo.

Speelden voor Lembeke: Brent, Maxim, Sami, Arthur, Jesper, Milan, Robbe, Simon, Mattice en Bram.
 Scoorden voor Lembeke: Simon en Jesper x 3.

FC LEMBEKE – DESTELBERGEN A 10-2

De eerste keer dit jaar dat we tegen Destelbergen A speelden, hoewel we het idee hadden dat we reeds tegen deze ploeg gespeeld hadden onder Destelbergen B. Nu goed, iedere wedstrijd moet gespeeld worden. Bram was nog gekwetst en Robbe vervoegde de U10, we hadden dus 1 vervanging. We begonnen goed en vlot aan de wedstrijd, zonder echt casinovoetbal te spelen, maar de bal ging toch vlot rond van zodra we in de zone van de waarheid kwamen. Na amper 3 minuten begonnen we al aan de optelsom via Simon die de bal mooi binnenkopte. De daaropvolgende minuten probeerden we het spel volop naar ons toe te trekken, maar het duurde tot een kwartier tot we echt ons scorend vermogen lieten gelden. Eerst werkte Sami de afgeweken trap van Jesper in doel en toen volgden nog 3 treffers binnen vijf minuten. Na mooi voorbereidend werk van Mattice kopte Thorben de bal prima binnen, vervolgens deed hij dit nogmaals maar ditmaal op het aangesneden aangeven van Jesper. Tot slot kon Jesper de bal mooi in één tijd op hoekschop van Simon binnenknallen, waardoor we 5-0 de rust opzochten.

Na de koffie kon Destelbergen via een mooie aanval tegenscoren, maar luttele seconden later toonde Mattice op aangeven van Jesper geen genade. Kort daarop verschalkte Mattice andermaal de keeper, die de bal bij de tweede paal verwachtte maar aan de eerste paal verrast was. Destelbergen kon de eer andermaal redden, maar dat was het ook wel voor hen. Vervolgens kon Jesper de afgeweken bal van Mattice binnenduwen, waarna een voor ons stereotype goal viel op hoekschop van Simon en het inlopen en binnenkoppen van Mattice. Tot slot kon Mattice de 10 rond maken na een individuele actie.

Vandaag zagen we een Lembeke dat na de winterslaap stilaan naar zijn beste niveau toegroeit en wederom overduidelijk het zeil naar zich toetrekt. Deze week wacht de 1^e wedstrijd in de Jeugdcup en vervolgens ontvangen we het, zeer zeker de laatste weken, meer dan te duchten Waarschoot.

Speelden voor Lembeke: Brent, Thorben, Maxim, Sami, Arthur, Jesper, Milan, Simon en Mattice. Scoorden voor Lembeke: Simon, Sami, Jesper x 2, Thorben x 2 & Mattice x 4.

AALTER – FC LEMBEKE 3-5

Begin maart en we hoopten op stilaan beter weer, te meer het veld in Aalter niet altijd het beste winterterrein is. Al met al viel het speelveld wel mee, maar toch was het niet een biljart waar je hoogstaande technische kunstjes kan vertonen. Het weer was ook niet echt lente te noemen, sterker zelf: het was berekoud langs de E40. De wedstrijd zelf was ook niet de meest memorabele. In de eerste helft kwamen we nog redelijk in ons spel en was het Simon die de score opende. Thorben knikte de 0-2 binnen op hoekschop. Ondanks de weinige kansen kwam Aalter toch tot 1-2 terug in een vrij gesloten wedstrijd. Na de pauze liepen we snel tot 1-4 uit via Mattice en andermaal Simon, maar daarna verzandde ons spel wat en kwam Aalter beter in de wedstrijd. Echter zonder ook nu weer veel kansen af te dwingen kwamen ze wel nog tot 3-4 terug. Onze trainer draaide dan de sleutel op de deur en Thorben kon opnieuw op hoekschop de bal binnenkoppen. Zo eindigde de veelal lastige verplaatsing naar Aalter toch op een al bij al verdiende zege, zonder een echt groots Lembeke te zien. Op naar volgende week en hopelijk stilaan écht beter weer, zodat onze jongens zich beter in hun sas voelen. Ook hopen we dat Bram spoedig hersteld van zijn hielblessure. Bij deze willen we hem dan ook een hart onder de riem steken.

Speelden voor Lembeke: Brent, Thorben, Maxim, Sami, Arthur, Jesper, Robbe, Simon, Mattice en Bram. Scoorden voor Lembeke: Thorben, Sami, Simon & Matticex3.

FC LEMBEKE – MERENDREE 3-2

Na de meer dan degelijk prestatie van afgelopen woensdag stond de topper tegen Merendree op het programma. De goden waren ons niet helemaal welgezind, want Arthur was te ziek om aan te treden. Daarnaast vielen zowel Bram als Milan geblesseerd uit bij de rust, waardoor de 8 resterende spelers het maar moesten klaren. Na de nipt verloren wedstrijd tegen Standaard Wetteren was het belangrijk dat iedereen er vol voor ging tegen een zo’n sterke tegenstander, alleen bleek dit niet zo evident van in het begin. Merendree trok het laken naar zich toe en was gedurende de hele eerste helft de betere ploeg. We bleven achter de feiten aanlopen en dat uitte zich vooral in de kansen. We sprokkelden wel een paar mogelijkheden, maar onvoldoende om aanspraak te maken op een voorsprong. Brent deed wat hij kon, maar moest zich tweemaal omdraaien voor de rust. Aanvallend probeerden we wel te dreigen en met een paar schotjes lukte dit wel, zonder evenwel echt bedreigend te zijn. Tijdens de rust was het dus alle hens aan dek, waarbij de trainer onze jongens met de voetjes op de grond bracht. Dit was ook duidelijk te merken in de tweede helft. Na amper twee minuten kon Jesper via een mooie voetbalactie de bal binnentrappen.Vanaf dan trokken we voluit de aanvalskaart en dit resulteerde in een volledig Lembeeks gekleurde tweede helft, ondanks dat we niet super speelden. Sami kon de gelijkmaker binnenknikken op voorzet van Jesper nadat de hoekschop van Simon voorbij vloog. Erop en erover luidt het motto en dat gebeurde ook letterlijk nadat we eerst een aantal prachtige aanvallen bij elkaar speelden. Luttele minuten later kwam de verlossing toen Mattice kalm en rustig de bal voorbij de keeper dropte op een mooie diepe bal van Jesper. De verlossende voorsprong deed ons nog beter voetballen, maar we lukten niet in een grotere voorsprong. Zo trapte Jesper op voorzet van Robbe nog op de paal, verzaakte Mattice de marge te vergroten en de mooiste aanval kwam er na subliem samenspel, waarbij de bal vanuit onze keeper Brent in één tijd doorgespeeld werd door Robbe naar Simon, die schoof ook in één tijd door naar Sami die de bal van flank veranderde naar Jesper die de bal enig mooi voorbracht en Simon kopte deze mooie voorzet rakelings over. Merendree stond er eventjes bij en keek ernaar. Toch kon Merendree bijna gelijkmaken in de laatste seconden toen ze na een mooie aanval tegen de lat trapten. Vandaag was het dus een dubbeltje op zijn kant, waarbij we dit jaar het geluk aan onze zijde hebben en ook vandaag de overwinning in de wacht konden slepen, ondanks het deftige weerwerk van Merendree. Ieder had het beste van een helft, dus een gelijkspel was misschien verdiend, maar toch trokken we andermaal aan het langste eind dit seizoen en blijven we ongeslagen. Dit soort wedstrijden op het scherpst van de snee doen toch veel meer deugd, ook en vooral voor onze spelertjes, dan de vele vlot gewonnen wedstrijden zonder veel tegenstand. Op naar volgende week dus, waar Aalter wacht.

Speelden voor Lembeke: Brent, Thorben, Maxim, Sami, Jesper, Milan, Robbe, Simon, Mattice en Bram. Scoorden voor Lembeke: Jesper, Mattice & Sami.