op deze blog zie je vliegtuigen met technische gegevens
Airbus A320
De Airbus A320 is een middelgroot verkeersvliegtuig bedoeld voor korte afstanden. Het vliegtuig biedt plaats aan rond 150 passagiers. Airbus heeft van dit zeer succesvolle vliegtuigtype rond drieduizend exemplaren verkocht.
Airbus A321
De Airbus A321 is een verlengde uitvoering van de succesvolle A320. De A321 is een middelgroot verkeersvliegtuig voor korte en middellange afstanden en kan ongeveer tweehonderd passagiers vervoeren.
Airbus A330
De Airbus A330 is een groot tweemotorig verkeersvliegtuig voor korte en middellange afstanden. Er bestaan twee versies van, die plaats bieden aan rond 300 passagiers.
Airbus A380
Foto: Airbus
De Airbus A380 is het grootste passagiersvliegtuig ter wereld, een ware 'Superjumbo' of 'Megajet', groter nog dan de Boeing 747 Jumbo Jet. Het vliegtuig heeft twee passagiersdekken en kan in een drie-klassen indeling 525 passagiers vervoeren. In charterconfiguratie kunnen er zelfs 840 passagiers mee.
nog een paar vliegtuigen
Boeing 767
De Boeing 767 is een tweemotorig widebody verkeersvliegtuig dat zowel voor korte, middellange als langere afstanden wordt gebruikt. Zo vliegen KLM 767's naar Londen, maar vliegen maatschappijen als American Airlines en United Airlines er ook volop mee over de Atlantische Oceaan.
Boeing 747-100/200 Jumbo Jet
De Boeing 747 is al sinds 1970 het grootste passagiersvliegtuig in operationele dienst. De Jumbo Jet is bedoeld voor lange afstanden en biedt plaats aan 360 tot als het moet 660 passagiers.
Boeing 737-900
De Boeing 737-900 is de grootste variant van de nieuwste generatie (Next Generation) van de 737 en geldt als een concurrent voor de Airbus A321. De standaard 737-900 kan maximaal 189 passagiers vervoeren.
airbus boeing bombardier antonov concorde fokker embraer douglas ilyushin tupolev lockheed yakovlev je vind ze allemaal op mijn blog!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i
AIRLINES alles over vliegtuigen
vliegtuigen u bent steed welkom om wat meer te leren over vliegtuigen dus kom nu we hebben het aangepast en er is ook de herpa krant bijgekomen!!!
22-01-2009
herpa krant!!
hier komen nog herpa modellen op schaal 1:500 omdat dat de mooiste en overzichtelijkste schaal is
Fokker 100 Deze Fokker 100 van KLM Cityhopper (PH-OFL) vliegt tijdelijk rond in een wit jasje in plaats van het welbekende blauw. Het toestel kwam begin 2006 de vloot van KLM Cityhopper versterken, maar er was nog geen gelegenheid om het toestel een schilderbeurt te geven.
AIRBUS A310
In de jaren 1983-1985 nam de KLM tien Airbus A310 toestellen in gebruik. De vliegtuigen werden in 1996 en 1997 vervangen door Boeing 767's. Na hun verblijf bij de KLM werden de Airbussen omgebouwd tot vrachtvliegtuig voor Fedex.
douglas DC-9 Bij de KLM deed de DC-9 in 1966 zijn intrede. In dat jaar leverde Douglas zes toestellen af van de DC-9-15, één van de eerste en korte uitvoeringen van dit vliegtuigtype. Met de komst van de langere DC-9-30 stootte de KLM in 1968 en 1970 alweer vier toestellen af. Twee DC-9-15's bleven nog tot in de jaren tachtig bij de KLM vliegen, waaronder de PH-DNC, die het langst in dienst bleef.
boeing 747-400
China beschouwt Taiwan als een opstandige provincie en ziet niet graag dat andere landen daar economische en diplomatieke betrekkingen mee onderhouden. Nationale luchtvaartmaatschappijen van andere landen behoren dan ook wat China betreft niet naar Taiwan te vliegen. Om repercussies van China te voorkomen, vliegen de toestellen van de KLM in een aangepast jasje naar Taiwan, als 'KLM Asia' en zonder de Nederlandse vlag erop geschilderd bij de registratie. De KLM heeft vier toestellen in deze aangepaste beschildering vliegen.
KLM Cityhopper De maatschappij werkte nauw samen met de KLM. Later veranderde de naam in KLM uk (foto onder) en nog weer later werd de maatschappij samengevoegd met KLM Cityhopper.
fokker 50
De Fokker 50 is een tweemotorig turboprop verkeersvliegtuig bedoeld voor korte afstanden. Het is de opvolger van de succesvolle F27 Friendship. De Fokker 50 is van die F27 in wezen een ingrijpend gemoderniseerde variant.
boeing 737-800
KLM heeft de eerste Boeing 737-800 met winglets, de PH-BXV, in gebruik genomen. Zondag 25 maart werd het toestel op Schiphol gesignaleerd door Ruud de Leeuw.
boeing 737-200
De KLM huurde een aantal keren Boeing 737-200's van Transavia. De KLM heeft zelf nooit 737-200's gekocht.
A330-200
De foto boven toont een Airbus A330-300 in de kleuren van de Amerikaanse KLM-partner Northwest Airlines. Het toestel op de foto onder is een A330-200 van de KLM.
De McDonnell Douglas MD-80 is een sterk verlengde variant van de DC-9 en bedoeld voor korte en middellange afstanden. De MD-80 biedt plaats aan circa 150 passagiers.
McDonnell Douglas duidde het type aanvankelijk aan als 'DC-9 Super 80' of 'DC-9-80', maar koos later voor 'MD-80'. Daarbij staat MD-80 niet voor een versie als zodanig, maar voor een overkoepelende aanduiding voor diverse modellen: MD-81, MD-82, MD-83, MD-87 en MD-88.
De MD-81 maakte de eerste vlucht op 18 oktober 1979 en het eerste productie-exemplaar werd in september 1980 afgeleverd aan Swissair. De MD-82 kreeg ten opzichte van de MD-81 krachtiger motoren en de MD-83 heeft een groter vliegbereik door extra brandstofcapaciteit en zuiniger motoren. De MD-87 is een ingekorte versie, die op een aparte pagina wordt besproken. De MD-88 kreeg een digitale cockpit en een vernieuwd interieur.
Het toestel op de foto boven is van de Scandinavische luchtvaartmaatschappij SAS. Op de foto onder is een toestel te zien van de grootste Europese MD-80-gebruiker Alitalia.
De McDonnell Douglas MD-80 werd een groot succes. Er werden 1191 toestellen van gebouwd. Toch kwam de verkoop aanvankelijk vrij traag op gang, maar vanaf 1984 plaatste American Airlines (foto onder) een reeks grote orders, waarmee deze maatschappij alleen al een vloot opbouwde met maar liefst zo'n 360 toestellen. Daarmee werd American veruit de grootste gebruiker. Grote gebruikers in Europa zijn Alitalia, SAS, Spanair en Iberia. In Nederland heeft alleen Martinair een aantal jaren met enkele MD-80's gevlogen.
Na de overname van McDonnell Douglas door Boeing werd de productie gestaakt. De laatste toestellen werden begin 2000 afgeleverd. 35 toestellen zijn onder licentie gebouwd in China.
Op de foto boven is een MD-80 te zien in het kleurenschema van de Colombiaanse maatschappij Avianca.
Technische gegevens van de McDonnell Douglas MD-81: Lengte: 45,06 meter Spanwijdte: 32,87 meter Gemiddeld aantal passagiers: 144 - 168 Maximum startgewicht: 63.503 kg Vliegbereik: 2.897 - 5.280 km Motoren: P&W JT8D-209 turbofans
FOTO'S De Star Alliantie is een samenwerkingsverband van een aantal luchtvaartmaatschappijen, waarvan onder meer Lufthansa, United, Singapore Airlines, All Nippon Airlines en SAS Scandinavian Airlines deel uitmaken. De partners schilderen elk een aantal toestellen in hun vloot in een speciale alliantie-beschildering. De McDonnell Douglas (Boeing) MD-80 op de foto is van SAS.
Dubrovnik Airline is een jonge chartermaatschappij uit Croatië, opgericht in 2005. De maatschappij vliegt met een kleine vloot van MD-82 en MD-83 toestellen. De foto toont een MD-82 in de landing bij Genève. Opvallend is de foto van Dubrovnik op de romp.
De Turkse chartermaatschappij Onur Air bezoekt Schiphol regelmatig met MD-80 toestellen. De foto toont een MD-88 op weg naar de Polderbaan.
Een nieuwe Turkse chartermaatschappij is Tarhan Air, die eerder Tarhan Tower Airlines heette. De maatschappij, gebaseerd in Istanbul, vliegt onder meer met deze McDonnell Douglas MD-82. De foto is genomen op Brussel Nationaal (Zaventem) Airport, maar de maatschappij vliegt ook naar Schiphol.
In de jaren tachtig vloog Martinair met in totaal drie MD-80 toestellen. Het eerste toestel, een MD-81, werd van oktober 1981 tot februari 1983 gehuurd van Inex Adria uit Joegoslavië. In februari en maart 1983 leverde McDonnell Douglas twee nieuwe MD-82 toestellen af aan Martinair. Deze bleven tot begin jaren negentig bij de chartermaatschappij in dienst.
De Concorde was het eerste operationele supersonische verkeersvliegtuig, dat, hoewel het er zeer futuristisch uitziet, toch gebaseerd is op technologie uit de jaren zestig van de vorige eeuw.
De Concorde, eens de trots van British Airways en Air France, is thans nog slechts een museumstuk. De Concorde haalde een snelheid van twee keer het geluid (Mach 2.0, ruimschoots 2000 kilometer per uur) en vloog daarmee ruim dubbel zo snel als subsone verkeersvliegtuigen. De Concorde werd gezamenlijk ontwikkeld door de Franse fabrikant Aerospatiale en de Britse vliegtuigbouwer British Aerospace (voorheen BAC).
De Concorde maakte de eerste vlucht op 2 maart 1969. Dat betrof het eerste in Frankrijk gebouwde prototype. Het eerste in Engeland gebouwde toestel vloog op 9 april 1969.
Hoewel de Concorde technisch een fraaie prestatie is, werd het vliegtuig commercieel allerminst een succes. Er zijn slechts twintig exemplaren gebouwd. Het begin van het einde was het verongelukken van een Air France Concorde op 25 juli 2000 direct na de start vanaf de Parijse luchthaven Charles de Gaulle, waarbij ruim honderd inzittenden en vier mensen op de grond omkwamen. De Concordes bleven vervolgens geruime tijd aan de grond tot een aantal technische problemen die mede oorzaak waren van het ongeluk waren opgelost. De Concordes gingen vervolgens weer vliegen, maar met minder succes dan voorheen. Air France en British Airways besloten daarom spoedig de Concorde buiten dienst te stellen, ook al konden ze technisch gezien nog vele jaren mee. In oktober 2003 maakten de toestellen van British Airways hun laatste commerciële vluchten.
De Russische tegenhanger Tupolev Tu-144 is evenmin een succes geworden.
Vliegtuigbouwers bekijken voortdurend de mogelijkheden voor een opvolger van de Concorde, maar voorlopig zit dat er volstrekt niet in.
Op Schiphol is de Concorde slechts enkele keren geweest. Dat ging meestal gepaard met protesten van de milieubeweging, die hoopte Concorde-bezoeken aan de luchthaven tegen te houden met de mededeling dat het glas van de Aalsmeerse kassen zou versplinteren door het lawaai van het vliegtuig. Dat gebeurde vanzelfsprekend niet. Toch mocht de Concorde vanwege het lawaai naderhand niet meer op Schiphol komen.
Technische gegevens van de Concorde: Lengte: 62,10 meter Spanwijdte: 25,56 meter Gemiddeld aantal passagiers: 100 - 108 Maximum startgewicht: 175.070 kg Vliegbereik: 3.800 - 6.936 km Motoren: Rolls-Royce/Snecma Olympus 593 Turbojet.
De Airbus A300 is een tweemotorig widebody (breedromp) verkeersvliegtuig voor korte en middellange afstanden. De A300 biedt plaats aan 250 tot 300 passagiers.
De Airbus A300 is het eerste product van het Europese samenwerkingsverband Airbus Industrie, dat in 1970 werd opgericht door een aantal Europese vliegtuigfabrikanten die samen een groot verkeersvliegtuig wilden ontwikkelen voor korte afstanden. De eerste aanzetten hiervoor werden al gegeven halverwege de jaren zestig. De ideeën kregen de steun van de regeringen van Frankrijk, Duitsland en Engeland, maar de uitwerking verliep aanvankelijk moeizaam. Zo eiste de Britse regering dat het vliegtuig voorzien werd van Rolls-Royce RB.207 motoren, die toen in ontwikkeling waren, maar die voor de voorgestelde A300 eigenlijk te zwaar waren. Vanwege die grote motoren maakten de ontwerpers ook het vliegtuig groter, maar het werd daardoor oninteressant voor de luchtvaartmaatschappijen.
Toen Rolls-Royce de ontwikkeling van de RB.207 staakte en de Britse regering besloot het A300-project niet meer te steunen, gingen de Fransen en Duitsers verder met een kleiner vliegtuig voorzien van General Electric CF6-50 motoren, dezelfde als die waarmee de meeste DC-10 toestellen zijn uitgerust. Het vliegtuig werd vervolgens officieel omgedoopt tot 'A300B'.
Eind 1970 vormden de Franse vliegtuigbouwer Aérospatiale en enkele Duitse fabrikanten die samenwerkten in 'Deutsche Airbus' het consortium Airbus Industrie. Daar sloten al spoedig CASA (Spanje) en Fokker-VFW (Nederland) zich bij aan. Ondanks het wegvallen van regeringssteun in eigen land bleef de Britse vliegtuigbouwer Hawker Siddeley deelnemen aan het project, waarbij het zich vooral ging bezighouden met het ontwerp en de productie van de vleugel. De Nederlandse bijdrage van Fokker (later Stork Aerospace) bestond uit de productie van bewegende vleugeldelen zoals de roeren en de kleppen die bij de start en landing worden uitgeslagen om bij lage snelheid de draagkracht van de vleugel te vergroten.
De Airbus A300B - die later weer gewoon als 'A300' werd aangeduid - maakte de eerste vlucht op 28 oktober 1972 en in mei 1974 zette Air France het vliegtuigtype voor het eerst in op de route Parijs-Londen. De verkoop verliep de eerste jaren traag. Pas toen de Amerikaanse luchtvaartmaatschappij Eastern Airlines in 1977 tegen gunstige condities op proef vier A300's ging gebruiken, kwam de doorbraak. De proef resulteerde in een grote order van Eastern, waarna ook tal van andere maatschappijen de A300 bestelden.
Het toestel op de foto boven draagt de kleuren van American Airlines. Op de foto onder is een toestel te zien van Korean Air.
De eerste versies van de Airbus A300 waren de A300B1 en de iets langere B2 en B4. De B4 werd al snel de standaard productieversie. In 1984 presenteerde Airbus Industrie een sterk vernieuwde en verbeterde variant, de Airbus A300-600, met onder andere een digitale cockpit en een ruimer rompachterstuk, afgeleid van de Airbus A310.
Een nog weer verder verbeterde uitvoering is de A300-600R, die een groter vliegbereik heeft. Momenteel wordt alleen nog de A300-600F gebouwd, een versie voor luchtvracht. Deze is vooral in trek bij koeriersbedrijven als Federal Express (FedEx) en United Parcel Service (UPS). Airbus wil de gezamenlijke A300/A310-productielijn in Toulouse in juli 2007 sluiten. Van beide modellen bij elkaar zijn dan 821 toestellen afgeleverd, waarvan 566 A300's. Tegenwoordig worden steeds meer oudere Airbus A300 toestellen omgebouwd tot vrachtvliegtuig.
Op Schiphol is de Airbus A300 als passagiersvliegtuig nooit echt vaak te zien geweest. Transavia vloog in 1976 enkele maanden met het type, maar ontdekte al snel dat de A300 voor haar te groot was. De laatste jaren komen Iran Air en - dankzij de populariteit van Turkije voor vakanties - vooral Turkse chartermaatschappijen zoals Onur Air en Fly Air met de A300 naar Schiphol. De Nederlandse maatschappijen Schreiner Airways en Jetlink Holland vlogen enige tijd met voor luchtvracht omgebouwde toestellen. Jetlink vloog vanaf 1998 met twee A300's en Schreiner vanaf 1999 met drie exemplaren. Momenteel zetten Qatar Airways, TNT en Tristar Airlines regelmatig A300's in vrachtuitvoering in op vluchten naar Schiphol.
Op de foto boven is een Airbus A300B4 te zien van Onur Air uit Turkije op Parijs Charles de Gaulle. De foto onder toont een tot vrachtvliegtuig omgebouwde A300B4 van de Belgische maatschappij European Air Transport (EAT) in de opvallende kleuren van koeriersbedrijf DHL. Qatar Airways gebruikt enkele Airbus A300-600 toestellen in vrachtuitvoering. De maatschappij komt er ook regelmatig mee naar Schiphol.
De Airbus A300 vliegtuigen van de Turkse chartermaatschappij Fly Air hebben de afgelopen jaren in diverse kleurenschema's gevlogen. Een maar kort gebruikte beschildering, die in 2006 werd geïntroduceerd, is te zien op dit toestel in de nadering voor Schiphol.
Lufthansa behoorde tot de eerste gebruikers van de Airbus A300. De oorspronkelijke A300B2 en B4 toestellen werden later vervangen door de hier afgebeelde A300-600 en A300-600R.
Het Nederlandse luchtvaartbedrijf Schreiner Airways vloog vanaf 1999 enkele jaren met drie Airbus A300 vrachttoestellen.
Ik ben jeroen
Ik ben een man en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 17/04/1997 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: muziek, vliegtuigen.
Zoeken in blog
Zoeken met Google
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
allemaal vliegtuigen echt zeer mooi hoor hier zijn ze
Airbus A300 De foto boven toont een Airbus A330-300 in de kleuren van de Amerikaanse KLM-partner Northwest Airlines. Het toestel op de foto onder is een A330-200 van de KLM.
De Airbus A300 is een tweemotorig widebody (breedromp) verkeersvliegtuig voor korte en middellange afstanden. De A300 biedt plaats aan 250 tot 300 passagiers.
De Airbus A300 is het eerste product van het Europese samenwerkingsverband Airbus Industrie, dat in 1970 werd opgericht door een aantal Europese vliegtuigfabrikanten die samen een groot verkeersvliegtuig wilden ontwikkelen voor korte afstanden. De eerste aanzetten hiervoor werden al gegeven halverwege de jaren zestig. De ideeën kregen de steun van de regeringen van Frankrijk, Duitsland en Engeland, maar de uitwerking verliep aanvankelijk moeizaam. Zo eiste de Britse regering dat het vliegtuig voorzien werd van Rolls-Royce RB.207 motoren, die toen in ontwikkeling waren, maar die voor de voorgestelde A300 eigenlijk te zwaar waren. Vanwege die grote motoren maakten de ontwerpers ook het vliegtuig groter, maar het werd daardoor oninteressant voor de luchtvaartmaatschappijen.
Toen Rolls-Royce de ontwikkeling van de RB.207 staakte en de Britse regering besloot het A300-project niet meer te steunen, gingen de Fransen en Duitsers verder met een kleiner vliegtuig voorzien van General Electric CF6-50 motoren, dezelfde als die waarmee de meeste DC-10 toestellen zijn uitgerust. Het vliegtuig werd vervolgens officieel omgedoopt tot 'A300B'.
Eind 1970 vormden de Franse vliegtuigbouwer Aérospatiale en enkele Duitse fabrikanten die samenwerkten in 'Deutsche Airbus' het consortium Airbus Industrie. Daar sloten al spoedig CASA (Spanje) en Fokker-VFW (Nederland) zich bij aan. Ondanks het wegvallen van regeringssteun in eigen land bleef de Britse vliegtuigbouwer Hawker Siddeley deelnemen aan het project, waarbij het zich vooral ging bezighouden met het ontwerp en de productie van de vleugel. De Nederlandse bijdrage van Fokker (later Stork Aerospace) bestond uit de productie van bewegende vleugeldelen zoals de roeren en de kleppen die bij de start en landing worden uitgeslagen om bij lage snelheid de draagkracht van de vleugel te vergroten.
De Airbus A300B - die later weer gewoon als 'A300' werd aangeduid - maakte de eerste vlucht op 28 oktober 1972 en in mei 1974 zette Air France het vliegtuigtype voor het eerst in op de route Parijs-Londen. De verkoop verliep de eerste jaren traag. Pas toen de Amerikaanse luchtvaartmaatschappij Eastern Airlines in 1977 tegen gunstige condities op proef vier A300's ging gebruiken, kwam de doorbraak. De proef resulteerde in een grote order van Eastern, waarna ook tal van andere maatschappijen de A300 bestelden.
Het toestel op de foto boven draagt de kleuren van American Airlines. Op de foto onder is een toestel te zien van Korean Air.
![[Boeing 747-200F Atlas Air]](http://vliegtuighomepage.nl/b7472atl.jpg)
BOEING 747
-im1-167.jpg)
