Intake Kazachstan : 03/07/2008 Dossier bij HKM : 08/07/2008 Dossier verstuurd naar Kazachstan : 30/10/2008 Reisvoorbereiding : 14/01/2009 Vik voor het eerst gezien : 02/04/2009 Rechtbank : 21/05/2009 Terug in België : 04/07/2009
Ons Ella Yun heeft deze nacht zalig geslapen, eigenlijk is ze dat nog steeds aan het doen. Geen last meer van de krampen dus ! We moeten vandaag vroeg opstaan om het vliegtuig te nemen. Toch wel een raar gevoel hoor, zo te beseffen dat ze zodadelijk haar provincie gaat verlaten. Nu hebben we dus wel echt een goede reden om hier nog eens ooit terug naar toe te komen als ze wat groter is !
Miroke, goed te horen jongen dat je het daar goed doet in je twee pleegezinnen !
By the way, op de groepsfoto op de site van Suo heb ik niet in mijn broek geplast, heeft ook Ella Yun geen natte pamper, maar ze vond gewoon dat er te veel Snowbier op de tafel stond...
De douche roept nu, dus virtueel tot in Bejing. Hopelijk slaapt ze nog wat op het vliegtuig, wat wel niet evident zal zijn met de rochelende chinezen voor , naast en achter je...
hier ligt onze schat nog te stralen als nooit tevoren net na het wandelen
en toen begonnen de krampjes... zeg maar gerust krampen ! want toen ze al heel het hotel bij elkaar geweend had gedurende enkele uren, hebben we toch besloten dokter katleen en 2 glycerine-zetpillen erbij te roepen... om kwart na zeven en enkele pampers later was het ergste voorbij en konden we de rest vervoegen voor het avondeten
toen hebben we nog de rest van onze valiezen gepakt Ella Yun nog een grote papfles gegeven (die deed alsof er niets was gebeurd) en zijn we klaar voor ons tripje naar Beijing
hopelijk is de internetverbinding daar ook goed genoeg om elke dag wat foto's online te plaatsen...
na een kleine chinese middaglunch en nog wat geshop (ik heb nieuwe sokjes en 2 bijtringen gekregen !!) zijn we terug door het park naar het hotel gekomen... en deze keer zijn we over die speciale brug geklommen...
dan hebben we een thee-demonstratie bijgewoond en heel wat lekkere thee gekocht thee is namelijk het bekendste product van mijn provincie Anhui daar moeten we toch wat van meenemen naar mijn nieuwe thuis he ?
hallo allemaal, een beetje later dan anders, want wij hadden deze namiddag geen internetverbinding...
hier ben ik op weg met de bus naar het beginpunt van een dagje shoppen en ik heb er duidelijk zin in want ik heb deze nacht heel goed geslapen (van halftien tot kwart voor acht) !
Ze ligt ondertussen zo goed in dromenland, zo mooi om zien. Gisteren dachten we dat ze last had van een tandje (wat misschien wel ook een beetje zal geweest zijn, gezien ze haar handje constant onderaan links in haar mondje stak en er toch behoorlijk wat speeksel bij te pas kwam), maar ja, als kersverse ouders is het niet makkelijk een juiste diagnose te stellen, hé. We houden het voorlopig op constipatie. Wat wil je : pap met rijstpoeder, congé (rijstwater met rijst), ...Je zou voor minder. Nu enkel nog gewone pap en potjes groenten en fruit. En de pap : soya ? Ze verklaarden ons hier voor zot. Een kind drinkt hier toch gewoon melkpoeder en geen soyamelk ? Daar gaat onze grote doos, die ze blijkbaar echt minder lust... Van de constipatie heeft ze niet heel de dag last hoor, maar ik vermoed dat we morgen toch een glycerinepilletje gaan gebruiken van dokter Katleen. Dat belooft dan wel voor op het vliegtuig en zo, maar dat nemen we er gerust bij. Goed, ik ga nog even dutten voor ik gewekt word door onze nieuwe wekker . Het is echt een dolleke !
morgen komt normaal gezien ons Ella Yun's paspoort aan in het hotel dan kunnen we officieel haar schengenvisum aanvragen
hierna staat er een wandeling gepland met wat shoppingmogelijkheden we gaan oa op zoek naar groene thee uit Anhui (1 van de lokale specialiteiten) en dan zullen we stilaan onze koffers opnieuw mogen pakken om zaterdagmorgen naar Beijing te vliegen
bij het terugkomen van het shoppen deze morgen, hebben we een marktje bezocht met allemaal lokale snuisterijtjes een echt proper marktje zoals je kan zien, maar wat je er kon krijgen zag er niet allemaal even proper uit
we kregen er wel dankzij de populariteit van onze vedette een soort snoepje toegestopt maar we hebben tot nader order nog niet kunnen ontcijferen wat het precies was het hield wat tussen zoetgemaakt karton of plastiek of wreed korrelig hostie-papier met wat geconfijte vruchtjes in we hebben er in elk geval geen voorraadje van ingeslagen
Even een kort verslagje van deze dag, want het is niet evident typen met ons Ella Yun op de schoot. Jeroen is momenteel de papieren gaan faxen naar Horizon, zodat de instanties in Brussel kunnen nagaan of de hele procedure wel op een correcte manier verlopen is. Zij geven dan hun goedkeuring, nomaal gezien, zodat ze uiteindelijk tegen volgende week een uitreisvisum kan krijgen. In alle papierwerk worden we wel heel goed begeleid door mr. Liu. Deze morgen zijn we opnieuw een wandelingetje richting carrefour gaan maken, want ons madam is zot van de groenten-en fruitpotjes. Daarna nog even wat administratie nagekeken en vervolgens iets gaan eten in de buurt met Bart, Katleen en Suo. We vonden dat we al genoeg in het hotel gegeten hadden, en dus zijn we gewoon in de straat iets gaan eten. Wat we precies gegeten hebben ? Ik zou het echt niet weten. Engels verstaat men nergens en op de prentjes van sommige gerechten konden we ook niets bekends ontdekken. Ok, bestellen dan maar op goed geluk. Jeroen blijft er bij dat hij slang gegeten heeft, ik hou het op paling. Verder was er een schotel met schijfjes gedroogd vlees met nootjes, echt niet thuis te brengen. Een andere schotel doet ons iets in de richting van bruulkikkerpoten vermoeden. Ribbekes en dim sum werden ook geleverd en als afsluiter kwam er een schotel met watermeloen en appelsien. (We vermoeden dat ze dit verstaan hebben onder fried rice : fruit. Klinkt dit nu echt hetzelfde ?) Enfin, het smaakte wel. In het hotel heeft onze dochter dan haar namiddagschoonheidsslaapje gedaan en nu heeft ze juist haar eerste prefab-fruitpapje op : een potje gemixte appel met bambix ! Het kon niet rap genoeg binnen zijn ! Het is ondertussen bijna etenstijd voor ons en we gaan nog eens eten in het Chinese restaurant van het hotel. Echt superlekker is het daar. Zoals jullie zien gaat alles echt wel goed met ons drietjes. Straks proberen we er nog wat fotootjes op te zetten, als ze in haar bedje ligt.
Mijn derde tandje is in aantocht ! Amai, dat doet pijn. Ik kan er amper van slapen en word geregeld wakker. Gelukkig zijn mama en papa er dan voor me. Die chinese kinderliedjes die ze gekocht hebben, vind ik wel heel leuk en kunnen mijn gedachten wel even afleiden en dan val ik zo weer op de schouder in slaap. Hopelijk is mijn tandje er snel.
Ik ga nu nog even slapen, daaag, Ella Yun.
PS Opa, de drukker is reeds in orde. Bel hem begin volgende week eens, wil je ? PS Petit Gervais eet ik nu nog niet echt, maar misschien wil ik wel de babyversie eens proberen als ik thuis kom. Goed idee ! PS Hoeveel foto's mijn papa al genomen heeft, weet ik niet precies, maar ik vermoed al behoorlijk wat. Wat wil je, ik ben dan ook zijn oogappel, hé !
onze miss was zo uitgeslapen van de 2x 2uur slaap op de bus dat er daarna van een middagdutje geen sprake meer was natuurlijk dus hebben we maar een flinke wandeling gemaakt door het park dat net achter het hotel ligt
3x raden wie er lag te slapen nadat we 100m ver waren ???
we hebben toch een fotootje binnen mogen maken van haar bedje (weliswaar enkel van haar bedje)
het ziet er hier binnen allemaal heel proper uit het is duidelijk dat ze niets te verbergen hadden
maar dit is wel een van de betere weeshuizen uit de regio hebben ze ons verteld dit oa allemaal dankzij donaties van adoptie-ouders of organisaties zoals 'love without boundaries'
met dit in het achterhoofd hebben we met veel plezier het bedrag geschonken voor een extra wasmachine
en nu terug naar het hotel de trip langs de vindplaatsen is helaas onmogelijk
jammer, maar we zijn al zeer blij met het bezoek aan het weeshuis
hier zitten drie van de musketiers op een rijtje voor het gebouw waar ze hun eerste maanden v hun leven hebben doorgebracht Annemie, Jing & Qi waren er niet bij omdat Qi 20 maanden is en dit voor haar echt wel te verwarrend zou geweest zijn
toch wel een emotioneel moment ook omdat we door het stadje gereden zijn waar Ella Yun waarschijnlijk ergens geboren is de confrontatie met de grote armoede hier was wel de moeite we hebben nu echt wel het gevoel dat we niet gewoon een lieve dochter gekregen hebben, maar dat we iets doen voor een klein meisje dat het anders heel moeilijk zou gehad hebben...
valt ze altijd meteen in slaap ! hoe hard ons 30 jaar oud busje ook daverde onderweg, ons Ella Yunneke ligt altijd meteen te slapen... t'is een plezier om zien !
Het is ondertussen 1 uur plaatselijke tijd (het verschil met België is 7 uur) en ik ben klaarwakker. Mijn slaapschema is momenteel nog wat in de war. Ons Ella Yun ligt nog geen half uur in dromenland 's avonds of ik volg haar terstond, maar rond een uur of 1 word ik dan plots wakker. In plaats van dan te blijven liggen, is de drang sterker dan mezelf en ga ik vlug eens kijken naar onze dochter (ze slaapt zo lief, en Simon en Ruben : ze heeft momenteel jullie geruit pyjamaatje aan met beertjes er op aan) om dan toch nog even die pc op te starten om de binnenlopende berichtjes te lezen. Echt wel super om ook al jullie reacties te lezen en ook even mee te volgen met de rest van de groep in Bejing. In de namiddag doe ik dan ook mijn ogen nog eens dicht, als ze haar dutje doet. Jetlag ? Het zal wel zeker. In elk geval ben ik niet moe overdag , dus dat valt al goed mee. Met onze kleine schavuit valt alles heel goed mee. Ze weent in feite vrij weinig, en als ze weent is er inderdaad een goede reden voor en is ze heel makkelijk te troosten. So far so good. In elk geval : de buggy vindt ze fantastisch. Tijdens de rit naar de Carrefour heeft ze haar ogen uitgekeken. Wij ook trouwens. China maakt echt een grote indruk en oversteken is een avontuur op zich. Op straat zijn we een hele bezienswaardigheid hier als Westerlingen : iedereen staart ons enorm aan en komt ook naar ons toe. Het is zelfs zo erg dat we vandaag een handtekening op straat hebben moeten uitdelen aan een kunststudente. Echt waar ! We voelen ons al hele BV's. Morgen naar het weeshuis. We reizen met de bus (Annemie blijft met haar twee schavuiten hier, omdat dit anders voor haar niet zo praktisch is), maar enkel de mannen gaan het weeshuis bezoeken, omdat het voor de kindjes te belastend zou zijn om nu nog eens het weeshuis binnnen te gaan. Er mogen geen foto's genomen worden (jammer, maar het zij zo), maar de papa's zullen wel heel goed verslag uitbrengen. Monsieur Liu ging nog eens onderhandelen of we toch niet haar bedje mochten fotograferen. Hij doet echt zijn best en weet het juiste steeds te bereiken op zijn eigen Chinese manier, waar wij nooit in zouden slagen. We hopen alvast. De mama's zullen alvast een wandelingetje ondertussen maken in de buurt van het weeshuis. We merken dat de kindjes wel zijn opgetild en vastgehouden in het weeshuis, Ella Yun is namelijk zeer aanhankelijk. Ze vlijt zich heel makkelijk tegen ons aan en is echt een knuffelmieke. Wat wel opvalt is dat alle kindjes echt veel in hun bedje moeten gelegen hebben en er weinig mee gespeeld is. Spelen kan ze nog niet echt. Het is ook moeilijk nog om te zitten (ze valt soms plots om) en haar hoofdje goed recht te houden. De nek- en rugspieren zijn nog niet zo goed ontwikkeld, maar dat komt wel. Hoewel ze nu tien maanden is, is ze echt nog een baby. We zullen haar wel met de nodige zorgen omringen en ze doet het tot hiertoe zo voortreffelijk, ongelofelijk ! Ze leert ook nu al snel bij. (Na één dag !) Terwijl ze daarstraks echt niet doorhad wat ze met de draaischijf van een rammeltelefoon moest doen, had ze het deze avond ineens beet door een aantal keer het voor te doen met haar vingertje. Super. (Dat moest ze toch kunnen he, met een 10-jaar Mobistar-papa). Het zijn kleine dingen, maar stapje per stapje, he. Hefei is ook niet op 1 dag gebouwd. ( Nee, daar zijn ze nu nog aan bezig, de bouwwerven te zien om de paar meter.). Enfin, ik ga jullie eens laten. Nog een prettige avond in België en tot mails !
Een fiere mama, Veerle
PS Oma, haal maar zeker worteltjes in huis tegen 10 februari, want dat vindt ze fantastisch !
.
