Intake Kazachstan : 03/07/2008 Dossier bij HKM : 08/07/2008 Dossier verstuurd naar Kazachstan : 30/10/2008 Reisvoorbereiding : 14/01/2009 Vik voor het eerst gezien : 02/04/2009 Rechtbank : 21/05/2009 Terug in België : 04/07/2009
Dinsdag 4 augustus was het Vik zijn eerste verjaardag! Hiep hiep hoera! Overdag heeft hij met zijn zus gespeeld in het zwembadje (Wat een zalige temperaturen op zijn verjaardag...) en 's avonds was het feest bij omie en opie.
Vik was de ster van de dag. Toch wel flink, hé, dat hij al kon lopen voor zijn verjaardag!
Wij spelen heel graag in de zandbak samen. Omdat ik Vik had omgetoverd tot een zandmannetje, had mijn mama er niets beter op gevonden dan hem op de dichtsbijzijnde plaats te wassen : in de gootsteen. Ik vond dat ik dan ook nog wel recht had op een wasbeurt in de tweede gootsteen! Plezant dat dit was...
Sinds maandag hebben we nog een Belgske in huis! Hiep hiep hoera! Ze zijn er uitgeraakt op het gemeentehuis. Het was een werk van zeer lange adem , maar het is dan toch in orde gekomen. En net op die dag, begint hij wat stapjes te zetten. Het is niet dat onze Vik al loopt, maar hij heeft toch al een pasje of acht na elkaar gezet. Goed, he! Voorlopig vindt hij kruipen nog altijd makkelijker en vooral veel sneller. Het racet echt van het één naar het ander. Ik vraag me trouwens af hoeveel keer hij al rond onze salontafel zou gestapt zijn... Dat is niet te tellen. Volgende week wordt hij één jaar. Ja, het is ne rappen, onze Kazach.
Ook mijn grasfobie heb ik ondertussen overwonnen. In het begin vond ik het maar niks, die kriebelende grassprietjes tussen mijn tenen. Ondertussen vind ik het fantastisch!
Ook Suo, Ella Yuns Chinese vriendinnetje kwam eens spelen deze week. Lachen, gieren en tetteren als echt meisjes op de schommel! Ons Ella Yun kwam dan ook heel fier aankondigen dat ze direct met Suo mee naar Gent ging... Ze kan duidelijk niet wachten om nog eens met haar te gaan spelen!
Aangezien Daan en Ralph (met hun mama en papa) deze week al terug naar Amerika vertrekken, wouden ze toch nog snel eens kennis maken met Vik. En Ella Yun, die had er meteen twee speelkameraadjes bij!
Vik past zich vlotjes aan. Het is alsof hij hier altijd geweest is. Hij is een heel vrolijk ventje en hij begint ons nu ook echt te kennen. Dat merken we toch als hij andere mensen ziet. Het is nog maar een begin, maar we merken al verandering tegenover twee weken geleden. Hij eet heel flink. Vooral zijn papjes en zijn fruitpap zijn toppers. Het kan niet rap genoeg gaan dan. Ook heeft hij een zwak voor boterhammekes en sandwichen. Hij zou er zijn lekkere groentenpuree voor laten staan. Je kan dan ook best geen boterham eten, terwijl je wil dat hij iets anders eet, want iets duidelijk maken, dat kan hij wel hoor! En Ella Yun... die ziet haar broertje enorm graag! Ze zou hem constant willen knuffelen, zij het soms iets te hard...Ze wil alles wel heel goed weten en stelt duizend-en-één vragen. Waarom? Waarom, mama ? 's Nachts slaapt hij als een roosje, moeten we zeggen. De namiddagdut, dat is iets anders. Dat wil niet altijd zo goed lukken. Hij staat dan recht in zijn bedje te springen en zijn decibels kunnen dan echt wel tellen. Een kwartier, een half uur, drie kwartier, hij draait er zijn hand niet voor om. Tot daarstraks! Ik vermoed dat ik het gevonden heb. Terwijl we tot hiertoe altijd heel stilletjes probeerden te zijn, als hij in zijn bedje lag, heb ik nu eens het omgekeerde principe toegepast : goed veel lawaai gemaakt boven en zelfs lopen zingen. Het werkt! Blijkbaar zal het in het weeshuis ook niet altijd stilletjes geweest zijn en heeft hij dit nodig om in slaap te vallen. Veel slaap heeft hij in elk geval overdag niet nodig. Actief is hij, dat is zeker! Als hij in de gang geraakt, kruipt hij op de trap. Deze namiddag zat hij bijna bovenop de salontafel! Het is een patatje! Hij heeft ook al eens twee stapjes gezet tussen de tafel en de zetel. Binnen een paar maandjes zal die hier wel vlot rondlopen.
Deze morgen is de papa vertrokken naar Amerika. Ik ga dan ook proberen de volgende dagen wat meer berichtjes te posten, zodat ook Jeroen het reilen en zeilen van zijn spruiten kan volgen.
, maar het is dan toch in orde gekomen.
De Microsoft-collega's van Jeroen hebben zich uitgeleefd deze morgen.
