Intake Kazachstan : 03/07/2008 Dossier bij HKM : 08/07/2008 Dossier verstuurd naar Kazachstan : 30/10/2008 Reisvoorbereiding : 14/01/2009 Vik voor het eerst gezien : 02/04/2009 Rechtbank : 21/05/2009 Terug in België : 04/07/2009
mijn pappie & mammie hebben me verteld dat we zaterdag opnieuw in zo'n groot metalen ding gaan zitten dat veel lawaai maakt en waar mijn oortjes een beetje van pijn doen en dat daarna alles dan nog maar eens helemaal zal veranderen... er zal een hele hoop mensen staan wachten als we aankomen die ik nog nooit eerder gezien heb sommigen gaan lachen, anderen gaan wenen, of allebei ik ga dan met een auto mee rijden in een autostoel en niet meer met de bus er is ook een groot nieuw huis met een kamer voor mij alleen (ik hoop dat mammie en pappie 's nachts niet te ver weg zullen zijn) en ook een grote witte hond die heel lief kan zijn, maar soms ook wat veel wil spelen (wat is dat eigenlijk een hond ?) ik ga ook 2 nieuwe neefjes en een nichtje krijgen die al beloofd hebben dat ze veel met mij gaan komen spelen
het lijkt erop dat er heel veel te gebeuren staat he ? eerlijk gezegd ben ik hier allemaal een klein beetje bang van... gelukkig blijven mijn pappie en mammie heel de tijd bij mij dan is er toch 1 ding waar ik mij een beetje aan kan vastklampen tijdens al deze veranderingen
vandaag krijg ik dan mijn officieel uitreisvisum zodat ik mee mag want ook al lijken het hele grote veranderingen, ik wil wel echt graag mee naar mijn nieuwe thuis !!
PS: opa, kan je zo snel mogelijk mijn kaartjes versturen aub ?
Je kleine kapoen, Ella Yun, Beijing, 9 februari 2007
en dan op weg naar de fabriekswinkel waar het afdingen weer een lieve lust is...
dit zou in België ook moeten bestaan ! 50% eraf is een minimum 75% eraf is mooi start de klokken... we hebben 2 uur voor we terug aan de bus moeten zijn
ons Ella Yun heeft er ook zin in roept ze tegen mama !
daarna zijn we kort nog even langs de ambassade langsgeweest om de laatste stap van de documenten (het verkrijgen van een visum voor ons vedette) te bespoedigen... we hebben niet veel marge meer, maar dankzij wat creatieve tussenkomsten van ons, van Horizon en van Mme Wanyu komt het morgen waarschijnlijk allemaal net op tijd in orde... best wel spannend !
vanavond zijn we een keer Peking eend gaan eten buiten ons hotel
en morgen houdt de familie Van Hees het redelijk rustig: misschien nog wat wandelen, de valiezen verder klaarmaken en morgenavond nog een acrobatie-spektakel vooraleer we zaterdagmorgen vertrekken...
vanop het pleintje met de Drum Tower en de Bell Tower die samen een symbolische as door Beijing vormen, hebben we een korte wandeling door de Hutongs gemaakt: dit zijn een 4000-tal kleine straatjes waarvan sommige beschermd waarin zowel straatarme gezinnen wonen als ambtenaren en ministers... we hadden het iets spektakulairder verwacht, maar wellicht hebben we enkel het tamelijk gerestaureerd gedeelte gezien waar de rondleidingen in mogen gegeven worden...
nog snel even een groepsfoto 'en petit comité' met de aanwezigen van op het Tian'an Menplein (plein van de hemelse vrede) met zicht op de toegangspoort tot de verboden stad met grote afbeelding van Mao
hoelang zou het vreemde sfeertje, als gevolg van het neerslaan van de studentenrellen in '89 op dit plein met uitgerekend die symbolische naam, hier nog blijven hangen ?
na deze uitgebreide wandeling keerden we een beetje moe en verkleumd terug naar het hotel onze ingeduffelde vedette had er ondanks de kousebroek, dikke sokken, schoenen en voetenzak ijsvoetjes aan overgehouden...
morgen staat er een bezoek aan de Hutongs op het programma dit is een meer traditionele buurt van Beijing...
ze had het zelf weer niet in de gaten, maar als ze het koper van de grote poorten tussen de verschillende delen van de stad zou aanraken zou dit haar veel geluk brengen...
hier zijn we er dan, de mooiste bezienswaardigheid tot nu toe (op ons Ella Yuntje na natuurlijk): de verboden stad ! de weidsheid van dit complex dat toch een zekere magie en vooral macht uitstraalt staat tot nu toe bovenaan
in lang vervlogen tijden zat hier de keizer dus opgesloten met zijn drie vrouwen en 72 concubines...
kleine wijziging van het programma vandaag: we brengen eerst een bezoekje aan de lama-tempel een heel tempelcomplex opgericht omwille van een keizerszoon die monnik wou worden en geen keizer en ook respect had voor de minderheidsbevolkingsgroepen in china...
confrontatie met authentieke monniken en verschillende zeer indrukwekkende boedha-beelden gaven het geheel een bijzonder sfeertje
hier komen we net aan aan één van de ingangen van het zomerpaleis dit is een groot park met tempels & paleizen waar de chinese keizers verbleven tijdens de zomerperiode tot ergens het einde van de 18e eeuw
En wij zijn wakker ! Ons miss vond dat het genoeg geweest was om 5 uur deze ochtend en zit hier nu vrolijk te spelen op de grond. Tijd dus om een berichtje te zenden, want gisterenavond was het internet weer zo traag hier dat het gewoon niet te doen was om iets te typen. Alles gaat nog steeds goed. Ze is nu ondertussen al meer dan een week bij ons, en om eerlijk te zijn lijkt het al veel langer. Ze weet ondertussen heel goed wat ze wil. Nee, is duidelijk nee. Genoeg eten is genoeg. Klaar en duidelijk. Ze is inderdaad erg veranderd op die week. Ze kan nu eigenlijk op die week extra heel goed zitten en is veel opener dan in het begin. We moeten dan ook hele baby-brabbel-verhalen aanhoren. Op het gebied van slaaprituelen lijkt ze een beetje op Simon vroeger : er wordt hier heel wat gewreven in het haar, als ze moe is !
Van Bejing centrum hebben we nog niet veel gezien. Het hotel ligt in een kantoorwijk en ook het zomerpaleis is gelegen in een park, ook aan de buitenkant van de stad. Al de kantoorgebouwen en woningflats zijn natuurlijk megagroot. Het verkeer heeft hier net ietsje meer files dan in Anhui. Hoe er hier niet meer ongevallen gebeuren, weet ik niet. Rood is geen synoniem voor stoppen, zelfs niet voor een voetganger met een kinderwagen. Morgen duiken we pas echt de city in, met de verboden stad, het Tien An Menplein en hopelijk ook de hutongs. Hier in de buurt , op de vierde ring rond Bejing (en er zijn er 6) ligt wel één van de grootste stadia voor de spelen, maar ze zijn het nog aan het bouwen.
Goed, ik ga jullie laten, want ze is ondertussen op mijn schoot beland en probeert hier de pc te molesteren.
Groetjes !
PS. Ook heel veel groetjes aan alle collega's en leerlingen die nu hard aan het werk zijn, terwijl ik hier nu een weekje de toerist uithang. Er zijn ergere dingen om te doen, terwijl we op het visum moeten wachten hé ? Als we thuis een beetje gesetteld zijn, springen we wel eens binnen op school.
Vandaag dus de muur bezocht, althans een stukje van het duizenden kilometers lange bouwwerk. Volgens mijnheer Liu, zal er binnen twintig jaar niet veel van de muur overschieten, omdat de mensen in sommige provincies de stenen gebruiken om huizen te bouwen. Kan je je inbeelden, hoe arm sommige provincies zijn.
Het was enorm imposant om zien. Papa Jeroen en Ella Yun zijn op het eerste niveau gebleven, zoals vrijwel alle kleine kindjes. Met de draagzak verder gaan was echt te moeilijk: hele ongelijke en afgesleten trappen Ik wou dan toch niet opgeven en ben als bijna enige tot de top gegaan. Ik heb er een uur over gedaan tot de top en een half uur terug gedaald. Tony, je zou hier een ideale training kunnen doen voor de Davos-marothon hoor !
Dus : op algemene aanvraag : de eerste familiefoto bij het begin van de tocht !
lieve mensen allemaal,
