Vandaag naar Monschau gereden gedurende de schaarse zonnestralen.Maar het was toch leuk om oude herinneringen op te halen.
We genoten ook van een lekkere kaastaart in hetzelfde etablissement als 10 jaar geleden.
We trokken ook de 100 treden op naar de Hallerruine. Ik voel mij wel wat grieperig maar dat is met al die stramme spieren en gewrichten en de koude van vandaag.
Maar ons Marleen had weer pech vandaag. Een wagen die achteraan op hen inreed. Gelukkig enkel materiele schade,maar toch zal het een domper geweest zijn op hun reis nadat men ook al hun zijspiegel heeft afgereden. En dan maar zeggen dat we de kinderen moeten loslaten,maar dan lig je daar toch weer wakker van..Overmorgen vertrekt Bart met zijn gezin naar IJsland .we moeten hen dat gunnen zeker ,maar toch .
Eerlijk gezegd ik zal blij zijn als het terug 1 september is. En dan weer wakker liggen van de kids die met de fiets naar school moeten.. Waarschijnlijk stopt deze bekommernis nooit,maar ik heb er wel serieus last van.
Kinderen en kleinkinderen,jullie beseffen niet wat er vaak in mij omgaat . Ik kan niet zonder jullie!. Maar het is het leven en we proberen niet te zwartgallig te
denken.. Wees voorzichtig,geniet van elkaar en van deze vacantie 😏 tot binnenkort
