"We staan niet altijd stil bij het woord samen maar het is een groot gemis als samen uit je leven is." - Ternagedachtenis van Carine

Eenzaamheid is een gevoel dat steeds vaker voorkomt onder de bevolking. Zonder het goed en wel te beseffen komen we dagelijks mensen tegen die zich eenzaam voelen. Ikzelf merk het zelden. Ik probeer een praatje te slaan met mensen, lach naar onbekenden. Kleine dingen, maar het kan een mens zijn dag goedmaken. Zo ook de mijne.

Zelfmoord. Voor velen iets onbegrijpelijks. Maar ik begrijp het. De dood als enige uitweg zien, daarover gaat veel tijd en denkwerk. Als het einde van de tunnel enkel duisternis is, als je vrede en rust zoekt, waarom dan niet? We moeten respect hebben voor de keuzes die mensen maken over hun eigen leven. 

Steeds vaker hoor je dat mensen zelfmoord plegen uit eenzaamheid. Dit zou voor mezelf als sociaal werker en voor de hele maatschappij een ontzettend groot alarm moeten zijn. Een oproep naar anderen om er wat aan te doen. Maar wat kan je doen? Enkel en alleen er zijn. Maar er zijn betekent al zoveel.

Er zijn, mensen om je heen. Dat is wat je staande houdt. Die ene persoon om wie je net wat meer geeft, wie je liefhebt en met wie je je leven wil delen, dat houdt je staande. Mij toch alleszinds. En wanneer "samen" wegvalt blijf je achter met een leegte. Een leegte die niet op te vullen valt, wat je ook probeert.

Veel slapen? neen. Veel eten? neen. Drugs? neen. Feesten? neen. Sociale contacten? neen. De leegte blijft hangen als een contstante honger. 

Dus koester degenen die je liefhebt en sta paraat voor wie een oproep doet op je aanwezigheid. "Samen" geeft het leven kleur.

13-11-2011, 00:26 geschreven door JennyJungle

Laatst kreeg ik een berichtje, vriendinnen gingen een feestje bouwen in NC. Onmiddelijk moest ik denken aan de laatste keer dat ik daar was. Een ontzettend lange rij want aan de deuren stonden buitenwippers die iedereen moesten keuren.

Zij beslisten of je al dan niet naar binnen mocht. 

Ikzelf zou in mijn eigen kleding ook niet binnen mogen, maar mijn vriendinnen wisten dat en waren hier reeds op voorzien. Ik hoorde hoe de buitenwippers mensen afkeurde op kleding, uiterlijk,.... Sommige afgekeurden mochten toch binnen, meestal vrouwen of mannen aan de zijde van veel vrouwen.

Welnu,

Wat is het echte nut van een buitenwipper dan nog? Moeten zij niet veiligheid bieden? Ervoor zorgen dat mensen plezier maken maar het wat deftig houden... In plaats van mensen plezier ontzien omdat ze niet deftig zijn?!

02-11-2011, 00:00 geschreven door JennyJungle