|
De wijze hoe ik voel
Alleen, verloren, eenzaam
gewond,
Ook jij besefte niet,
dat emotioneel genegeerd worden
voelt alsof er een mes in mijn hart steekt
en
elke gedachte aan jou duwde op die wonde.
Hoe schoon had de liefde kunnen zijn,
of leefde ik met het waanidee dat je ooit voor mij zou kiezen?
De begeerte van mijn geest,
de liefde die ik voelde.
Neen, ik had niet genoeg aan vriendschap.
Ik wilde meer,
ik wilde je kunnen aanraken,
je strelen,
je lichaam verwennen.
Eens heb je op het punt gestaan,
eens heb je een beslissing genomen,
eens heb je de rede laten winnen,
eens heb je de keuze van je hart genegeerd.
Eén keer toen je ongeremd was liet je zien wat er in jou hart speelde
Een vage herinnering
Het enige waar ik nu van kan genieten is je aanwezigheid,
momenten van aandacht.
Nooit zal je weten welke offers ik zou brengen,
in welke afgrond ik zou springen als ik wist dat jij hierdoor veilig zou zijn.
Maar dat is dan de liefde voor jou in mijn hart,
die jou liever aan een ander geeft in de wetenschap
dat jij dan gelukkig bent.
|
