Elke dag kan toch weer zo anders zijn. Soms laait het verdriet en de boosheid zo hoog op. Ik weet dan niet wat er mee aangevangen. Het legt me als het ware volledig lam, geen kracht meer geen zin om wat dan ook te doen. Gelukkig haal ik veel voldoening uit mijn werk en zijn dat soms de beste momenten van een dag.Zelfs de kwaaltjes vande menopauze zoals de opvliegers zijn beter als ik aan het werk ben. Waarom het m zo woedend maakt dat mijn broer zo met zich laat sollen. Ik weet het eigenlijk niet. Waarschijnlijk gaat het erom wat mijn zus in feite allemaal doet. Dat mijn broer haar dat laat doen laat zeggen en voor de lieve rust zwijgt. Hij ziet niet in dat ze beetje bij beetje zijn leven weer overneemt en ze hem iegenlijk kleineert. Zij zal nu de was van ma doen en de strijk. Want er zit een dubbele plooi in haar broeken. Zij zal nu nieuwe kleren kopen want die zijn allemaal niet wel genoegd. Ma zelf heeft hier totaal geen besef van en de kledij die ze draag t is in orde en proper. er is daar niets op aan te merken. Maar ja de koningin krijgt weer haar zin.
Donderdag een familie raad gehad ivm mijn onze moeder. Ongelooflijk hoe iemand zo hard en koppig kan zijn. Of is het gewoon harteloos zijn. Kan iemand echt bewust zo slecht zijn? Zichzelf zien als de enige die zogezegd de zorgen voor moeder heeft gedragen de laatste zestien jaar. Enkel zien wat zij voor ons moeder heeft gedaan. Ook onze broers en ik hebben altijd al veel voor onze moeder gedaan. Elk naar zijn mogelijkheden en detijd die ervoor kon worden vrijgemaakt. Daar ik meer en meer zelfstandig werd op eigen kracht kon verder leven, wordt nu onder mijn neus geschoven. Ik heb het recht een eigen leven te leiden, ik moet niets opgeven voor een ander. Als een ander wel veel wil opgeven voor de zorg van een ander is dat zijn keuze en dat heeft niemand het recht een ander ertoe te verplichten hetzelfde te doen. Het feit dat een ander zijn gezin op de eerste plaats zet en dan pas de moeder mag geen verwijt zijn. Ook als iemand uit gaat werken, kan er niet geeist worden dit achteruit teschroeven voor de zorg van een ander. Welk soort persoon ben als je denkt dat je dit wel van anderen kan eisen? Wie ben je eigenlijk als nooit een fout bij je eigen wilt zien? Altijd wat er ook gebeurt, een ander als schuldige aanduiden. Niet inzien dat niemand perfect is, iedereen maakt fouten. Het gedacht ik momenteel over mijn zus heb is helemaal geen mooi zicht. We denken waarschijnlijk allemaal wel eens iemand anders iets te willen aandoen. We bedenken allerlei dingen in ons hoofd, wat we een ander zouden kunnen aandoen, kwetsen of soms vermoorden. Normaal neemt het gezonde verstand het dan van je over en voer je zo'n plan niet uit. Ik heb zo het gevoel dat mijn zus alle verstand heeft verloren. Wat ze denkt te willen doen aan een ander, doet ze dan ook. De straffen die ik vroeger heb gekregen voor alle swat ik niet heb gedaan, krijgen nu een heel andere betekenis. Soms twijfelde ik aan mezelf of ik soms niet meer wist of ik dat dan eigenlijk wel of niet had gedaan. Ik was heel veel vanmezelf overtuigd dat ik bepaalde straffen niet verdiende. Nu besef ik dat het werkelijk ook zo was. Blijkbaar had mijn zus het vermogen om iets uitspoken of stout te zijn en de schuld op mij door te schuiven. Zij werd dan ook geloofd, ik kreeg de straf. De straffen waren alleminst zacht, niet altijd slaan maar ook heel veel psychologisch. Vernederingen en uitsluiting werden kering en inslag. Mijn mooie pop, gekregen van de Sint, heb ik moeten afgeven aan mijn zus. Ik zou de hare hebben beschadigd, dat was de reden. Ik heb dikwijls mijn hersenen gepijnigd om hierover na te denken wanneer ik dat zou hebben gedaan. Tot zo'n 2 jaar geleden werd me dit zelfs regelmatig onder de neus geschoven. Op die manier werd ik eigelijk voortdurend erop gewezen hoe slecht ik als kind wel was. Vooral ook omdat ik dit bleef ontkennen. Nu weet ik met zekerheid dat ik nooit mijn zus haar pop heb beschadigd. Zij heeft dit zelf gedaan maar kon dit gemakkelijk aan mij toe wijzen. Hierdoor zie ik in dat mijn zus al van kindsbeen of door en door ziek is om niet te zeggen slecht is. Het feit dat zij mij mijn kind heeft ontnomen, schrijft zij mij toe als mijn eigen schuld. Het feit dat ze bij het ernstig ziekworden van onze moeder mij volledig heeft van haar afgeduwd, wijst zij toe aan mijn eigen schuld. Ik heb onze kinderen proberen op te voeden op de best mogelijke manier dat ik kon. Ik ehb fouten gemaakt, veel fouten. Ik erken mijn fouten, ik geef dit toe. Maar waarom zij mijn kind zonder reden bij haar in huis heeft genomen kan ik verklaren maar niet begrijpen. Dat zij mij niet meer als zus wil zien en kwaad is op mij omdat ik eerlijk ben geweest. Nee dat kan niet de echte reden zijn. Zoals ik haar voorbije donderdag vertelde, ik weet vandaag nog niet waarom zij dit doet. Heel deze situatie heeft vandaag een enorm impact op mij. Ik heb gedacht dat mijn kind terug aan komen was, ik was wel achterdochtig. Nu twijfel ik aan de oprechtheid en de terugkomst van mijn kind. Was dit enkel om informatie over mij in te winnen zodat di op de vergadering tegen mij kon worden gebruit. Is het toeval? Nee ik vrees van niet. Wel heel doordacht en goed gepland. Het maakt me triets , het doet enorm veel pijn. Het liefst zou ik he allemaal niet meer willen voelen. Gelukkig ben ik zover geevolueerd dat ik niet de duistere weg hierdoor bewandel. Ik zal proberen hier mee om te gaan hoe moeilijk het ook is. Ik sla me er wel door heen.
Het is een tijdje geleden dat ik nog iets neerschreef. Ik had het druk met het maken van een eindwerk en dan kwamen de familiale problemen. Ik kan niet begrijpen hoe iemand zijn eigen broer kapot kan maken en daarmee een hele familie kan raken. Mijn zus is zo hard en koud als steen. Hoe ik ook over mijn moeder nadenk, toch vindt ik niets die het gedrag van mijn zus kan verklaren. Zelfs haar eigen kinderen haalt ze op allerlei wijze neer.
Ik probeer het me niet te laten raken maar dat lukt precies niet zo goed. Het lijkt of alle verdriet en pijn naar boven komt.
Mijn zus komt in de maatschappij als een sociaal en medelievende persoon. Heel hulpvaardig voor iedereen, maar...
Vroeger waren wij heel veel samen , deden wij heel veel samen. Nu staan we mijlen ver uit elkaar.
Het feit dat ze één van mijn kinderen naar haar heeft toegtrokken. Eigenlijk heeft afgenomen doet nu weer enorm pijn. Hoewel mijn kind nu terug meer naar huis komt, vertrouw ik het niet.Spioneert ze voor mijn zus of zoekt ze hier de rust van ons gezin.
Enkele jaren geleden beslaaot mijn kind om op eigen benen te staan. Wat helemaal niet verkeerd is, we moeten onze kinderen hun eigen weg laten gaan. Maar nadien bleek datmijn kind een apartement huurde maar het niet bewoonde. Mijn kind heeft meer dan een half jaar bij mijn zus ingewoond, kwam bijna niet meer naar huis. Verteld niet anders dan leugens en hulp moest ik er al helemaal niet van verwachten. Zelfs met de anderen kinderen deed ze hetzelfde. Dit is een breuk die waarschijnlijk nooit meer volledig goed komt. Ik ben van oordeel dat je als zus zoiets niet doet. Het was de keuze van ons kind op eigen benen te staan, dachten we. Maar dan moets dit ook zo gebeurd zijn. Je neemt niet zomaar het kind van een ander in huis zonder geldige reden. Je plaatst niet het kind van een ander voorop jouw eigen kinderen. Niet als dit kind eigen ouders hebben, niet als het een echt thuis heeft. Hadden we ons kind zelf het huis uitgeschopt dan zou het een nobele daad zijn geweest. Nu is het een laffe streek. Vooral omdat zij wist hoe moeilijk ik het al heb gehad. Hoe ik vanzelf vond een slechte moeder te zijn. Ik werk nu al vele jaren aan mezelf. Ik heb een open communicatie met mijn man en kinderen opgebouwd. Ze hebben het recht om mij op mijn fouten te wijzen en dit te bespreken. Ze hebben het recht om te weten waarom ik op een bepaalde manier handelde. Mijn zus wou me terug naar een toestand brengen waarbij ik terug volledig onderdanig was ten opzicht van haar.
Ik heb me van haar losgemaakt en dit is de straf die ze me oplegd. Ze gaat daarin heel ver. Iedereen uit haar omgeving die met mij contact zoekt of heeft, ondergaat een straf. Je wordt uit haar vriendenkring gebannen. Dit doet ze met mijn broers omdat ze terug contact hadden met me, ook de nichtjes. Vriendinnen krijgen waarschijnlijk de keuze. Zelfs haar eigen kinderen ondervinden problemen als ze contact hebben met mijn gezin of met onze broers.
Ik vroeg me vanmorgen af waarom loop ik zo trietsig rond maar eigenlijk is het simpel. In zo'n situatie, wie zou er daar niet van geraakt zijn.
Nu kop op en verder doen, uiteindelijk zal alles zich wel tegen haar keren. Hopelijk ziet ze dit alles in. Een vrees die ik wel heb, is dat ze op een dag moordend zal toeslaan. Als zij mijn kind niet kan hebben dan ik ook niet. Ik hoop van harte dat ik met dit gevoel er compleet naast zit.
Vandaag is het Hemelvaart, het is een vrije dag voor de meeste mensen. Lang slapen voor degene die dat kunnen of een vriend gaan helpen of gewoon thuis verder het huishouden doen. Het verleden kan plots terug door je hoofd schieten enkel door iets wat er gezegd wordt. Soms ook door de manier waarop iets gezegd wordt of iets dat gebeurt. Het lijkt dat je de terug in de tijd wordt gesmeten en je terug de pijn en het verdriet voelt, soms wel eens een goed gevoel.Ik ondervind dat met het ouder worden en het vordenen van de psychotherapieen, het goede meer en meer de bovenhand haalt. De pijnlijke ervaringen verzachten of worden op een andere manier bekeken en begrepen zodat deze niet meer zo pijnlijk zijn. Ik ben niet voor maar ook niet tegen abortus want enkel de betrokken persoon kan hier over oordelen wat best is zowel voor zichzelf als voor het kind. Vroeger waren er veel meer ongeplande zwangerschappen. De voorbehoedsmiddelen waren veel beperkter en dan was er de godsdienst die het gebruik ervan verbood. Veel zwangerschappen waren dan ook nog ongewenst. Heeft zo'n zwangerschap invloed op de geestelijke gezondheid van dit kind? Ik denk dat als de zwangere vrouw tijdens die periode voordurend het kind verwenst dit dan ook wel degelijk een invloed heeft. Na de geboorte kan de schade beperkt zijn gebleven eens de moeder het kind liefdevol aanvaard. Grote gevolgen voor het kind als de moeder het kind het hele leven doorsteekt dat het er eigenlijk niet moest geweest zijn.Zoiets is pijnlijk en ieder kind zal er op zijn manier doorkomen maar ik denk dat veel van die kinderen er zwaar hebben onder geleden. Ik ben zelf een kind van een ongeplande, ongewenste zwangerschap. Ik denk dat ik het altijd heb gevoeld toen ik nog in haar buik groeide. Dat gevoel is dan ook nog enorm gevoed geweest door de verhalen die mijn moeder me vertelde. Toen ze ontdekte dat ze opnieuw zwanger was, heeft tal van trucjes geprobeerd om deze zwangerschap te laten afbreken. Zich van de trap laten vallen en nog veel andere dingen die in die tijd daarvoor werden gebruikt. Het deed pijn dat telkens te moeten aanhoren, altijd die bevestiging dat je er niet moest geweest zijn. Een voedingsbodem voor talloze zelfmoordpogingen die ik later heb ondernomen. Ik vraag me soms af "Waar vond ik de kracht om mijn kindertijd door te spartelen?" . Heel mijn leven ben ik van alles blijven doen om de liefde en erkennig van mijn moeder te verkrijgen. Het is me nooit gelukt en nu is zij in een situatie dat ze het niet meer kan zeggen. De liefde en de erkenning moet van mezelf komen en dat is niet onmogelijk enkel wat moeilijk. Stoppen met zelfvernietiging lukt meer en meer, maar herval staat altijd klaar.
Vandaag 16 mei 6u 50, eindelijk gestart met een blog. Ik wou dit ale vroeger doen maar stelde voortdurend uit.
De teksten die ik hier zal schrijven zullen volledig anoniem zijn. Ik doe dit om de privacy van mijn familie te beschermen, de namen zullen dus steeds verandert zijn alsook de data. Ik wil deze blog gebruiken om alles wat er in mijn leven gebeurt is eens neer te pennen. Het beste is dan ook om anderen niet doelbewust te kwetsen. Het zou kunnen dat personen uit mijn omgeving niet akkoord zijn met hoe ik iets verwoord heb. Dat is dan ook de reden dat namen en data niet zullen kloppen zodat niemand zich er volledig kan in herkennen. Ik wens gewoon op te schrijven hoe ik alles zelf heb beleefd, mijn zicht op alle gebeurtenissen zowel het goede als het slechte.
De frequentie van het schrijven zal telkens afhangen van de tijd die ik er voor vrij wil maken of kan maken.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
