14 juli 2009 Deze zomervakantie, ga ik samen met mijn ouders en broer eerst één week naar Duitsland en dan weer lekker twee weken naar Polen. Sind vijf jaar geleden is het voor ons heel normaal om elke zomervakantie naar Polen te gaan. Oom Ben en tante Mientje zijn er ook altijd en hebben bij onze Poolse vrienden (Marcus, Anja en hun kinderen) een vaste plek op hun land. Vorig jaar zijn we niet gegaan, inverband met de verbauwing van de keuken. Daarom willen wij deze vakantie toch weer gaan. We hadden al een camping geboekt, maar we konder er alleen de laatste week van onze vakantie staan... maar die andere week dan? Bel Oom Ben, misschien kan hij via Marcus een andere camping voor ons vinden,' zei mijn vader. Zo gezegt zo gedaan... Oom Belde net, Marcus heeft contact op genomen met de camping eigennaressen en het bleek een misverstand... ze dacht dat we twee weken wilden verblijven in het pension. Dus, het is geregd! Twee weken op de camping!' zei mijn moeder die avond. Mijn broer en ik waren super blij.
15 juli 2009 De dag begon als geen ander, mijn vader en broer waren naar hun werk, mijn moeder was al wakker en ik sliep uit. Die middag toen mijn broer thuis kwam van zijn vakantiebaantje, gingen we gezellig met z'n drieeen koffie drinken... Ik neem weer koffiepets mee voor Anja,'zei mijn moeder. Mijn broer lachte. 'Dan koop ik echte voor haar!'zei mijn broer. Anja, had een paar jaar geleden een senseo apparaat van tante Mientje gekregen, alleen in Polen kun je geen pets voor zo'n apparaat kopen. Elke vakantie namen wij koffie pets mee, speciaal voor haar. We wisten hoe lekker ze dat vond. ... 'Ik heb heel erg slecht niews,'zei mijn moeder. Ik kwam de zoldertrap afgelopen en keek haar slapering aan, hoe laat het was weet ik niet, maar ik lag al in bed. Mijn broer kwam zijn kamer ook uit en keek mijn moeder afwachtent aan. 'Anja is dood,'zei mijn moeder. Even was het stil. 'Wat?' vroeg ik. 'Hoe dat?' 'Ze heeft zelfmoord gepleegd,'zei mijn moeder. In het begin kon ik het niet geloven, Anja? De Anja? De vrolijke, opgewekte Anja? langzaam drong het tot me door, en zwijgent liepen mijn moeder, broer en ik naar beneden. 'Ze hebben haar vanmiddag gevonden in het bos,'begon mijn moeder. 'Ze heeft zichzelf opgehangen.... Oom Ben en tante Mientje gaan morgen vroeg meteen naar Polen.'
16 juli 2009 Die ochtent kwam mijn oma langs voor een bakje koffie. Ook zij had het nieuws gehoord. Zij ging ook wel eens naar Polen, en verbleef altijd bij de familie. 'Waarom zou ze het gedaan hebben?' vroeg mijn oma. 'Ze laat, haar man en haar vier kinderen achter!' Die middag ging ik naar mijn vriendin.. we hadden afgesproken om naar de stad te gaan. Ik vertelde het verhaal en toen pas moest ik echt huilen. Natuurlijk ook omdat Anja dood was, maar vooral omdat ik erg bang ben dat haar oudste kind Angela (15 bijna 16) en/of haar één na oudste kind Raffel (12 bijna 13) zal ontsporen. Mijn vriendin vond het heel erg voor mij en samen fietsten we een tijd later naar het park. Een rustige plek waar we verder praten. 'Ze had een anderhalf jaar geleden nog een kind gekregen,' vertelde ik. 'Ze wilde het derde kind al niet, Broniek (5), laat staan het vierde kind, Helena (anderhalf). 'Misschien was dat de reden...' 'Misschien was ze wel weer zwanger...' zei mijn vriendin. Ik knikte. 'Dat zou ook nog eens kunnen, in dat land is abortus niet toe gestaan, ook mag je de pil niet slikken en mag je je niet laten sterilizeren.... 'Moet je, je voorstellen. Met zes mensen, in een piek klein huisje, met een keuken, woonkamer, twee slaapkamers en een zolder... nooit een plekje voor je zelf... en dan misschien nog een kind.'
17 juli 2009 'Gisteravond heb ik nog met Linde gebelt (haar nicht, die Anja al van klein's afaan kent). 'Ze heeft het huis keurig achtergelaten, en heeft iets achter de tuin, bij het klein padje zichzelf met een riem op gehangen. De hond was haar gevolgt en was gaan blaffen toen Anja zo raar deed. De buurman hoorde het lawaai en is gaan kijken.' vertelde mijn moeder. 'Toen de buurman haar vond waren ze haar thuis al kwijt. Ook vertelde ze dat Anja wel vaker last had van een depresie...' Ik keek haar met groten ogen aan. 'Er gaan ook verhalen rond dat ze relatie probelemen had,'vertelde mijn moeder verder. 'En het blijkt dat Helena een hele erge huil baby was die heel erg veel aandacht op eisde.'
Vandaag 17 juli 2009. Kan ik het nog steeds niet geloven. Deze vrouw, liet vier kinderen en een man achter. Ik kan er zelf slecht van slapen, ookal is het zo verweg, en ookal zag ik haar en haar gezin maar een paar weken in het jaar... toch is het zo dichtbij en moet ik er steeds aan denken. Aan wat voor een schadde ze heeft aangericht in het gezin. Angela (uit een eerder huwelijk) moet misschien of terug naar haar echte vader, of het huishouden gaan doen. De cultuur is daar dat vrouwen het huishouden doen en voor de kinderen zorgen. De mannen werken. Mijn zorg gaat vooral naar Angela en Raffel. Angela word eind dit jaar 16, en als ze nog nooit is blijven zitten stopt haar leerplicht dan. Raffel is nu twaalf en word dit jaar dertien, hij begint net met de pubberteit, een tijd waarin vader en moeder erg belangrijk zijn... Wij, mijn ouders, broer en ik gaan dit jaar gewoon naar Polen, maar ook wij weten dat het gezin ons misschien niet wil zien, en dat de sfeer er heel erg naar zal zijn.
Maandag 20 juli word de 36 jarige Anja begraven, en nooit zullen wij, deze opgewekte, zorgzame, liefe en vrolijke vrouw vergeten...
maar... haar dood heeft heel veel gevolgen, waar ik, en iedereen die om hen geeft, zich zorgen om zullen maken... Want...wie gaat er voor het huishouden zorgen? Wie zorgt er voor de kinderen? Hoe voelt Marcus zich? zijn zus en nu ook zijn vrouw, hebben allebei zelfmoord gepleegt. En... 'Hoe voelen Angela en Raffel zich? Wat gebeurt er met hun?
U moet weten... dit verhaal is niet verzonnen, en deze vreselijke gebeurtenis speelt zich af in Polen, een land... dat nog in de tijd van 50 jaar terug leeft. 'Marcus krijgt 50 dagen verlof, maar is daar ook de nodige jeugdzorg? Steun? En... zullen de kinderen, vooral de oudste twee, in deze moeilijke tijd worden geholpen en gesteund, zodat de kans op ontspooring word verkleint? Heel erg bedankt, en ik hoop dat jullie medeleven zullen hebben met deze familie, en jullie kunnen verplaatsen in wat voor een situatie deze mensen zich bevinden... Dank U...
Het leven heeft mooie kanten Maar ook minder mooie kanten Het leven is één groot raadsel Waar van ik nog niet weet wat de oplossing is... Het leven heeft mooie kanten en daar zal ik van genieten Want weetje,, Ook al is het leven een raadsel,,
-Wat je zult worden, wie je bent of word, wie je ontmoet, waar je terecht komt enzovoort,,-
Dat licht in je eigen handen,, Jij maakt je eigen lot,, en mijn lot, en jouw lot brachten ons samen,, en dat is één van de mooie kanten van het leven En daar zal ik van genieten,, Want weetje? Jij maakt mijn leven mooi
Het leven heeft mooie kanten en de mooiste van het hele leven is onze vriendschap!
ook al zou jij naar Verweggistan gaan,, dat je maar weet dat onze vriendschap eeuwig blijft bestaan? want zonder jou, als vriend aan mijn zij... zal ik de oplossing nooit vinden,, want jij,, bent een deel van mijn leven, een deel van mijn raadsel en mijn oplossing
een nieuwe dag, een nieuw begin maar de hitte, is zo verstikkent dat je het liefst... zou slapen je ogen vallen dicht, alles om je heen vervaagt en dan, lich je daar, heerlijk... slapent meegenomen in je droom, de mooiste ooit, je droomt, droomt en droomt hij is daar... hij was daar je ogen zijn wijt open, en slapen is wat je wilt. maar de beelden van toen flisten door je hoofd, je kunt niet meer slapen, hoe moe je ook bent de hitte is verstikkend en het liefst zou je weer gaan slapen naar de wereld... zonder zorg,, zonder verdriet, op weg naar het land waar alles mogelijk is...
