1. The killing fields 2. The godfather I, II, III 3. Control 4. As good as it gets 5. The lord of the rings
Favoriete cd's:
1. Arid - All is quiet now 2. U2 - The best of 1980 - 1990 3. Godfather soundtrack 4. Zita Zwoon - Big city (limited edition) 5.Prince - Ultimate Prince 6. Deus - No more loud music 7. Milow - The bigger picture 8. Yevgueni - Kannibaal 9. Gabriel Rios - Angelhead 10. Joy division - Music from the motion picture Control 11. Milow - Coming of age
jeffreydebruyne
"Er was eens nog niet zo lang geleden... en hij beleefde nog lang cultuur..."
Met deze zin begon het boek(je) dat ik maakte tijdens mijn opleiding aan de Hogeschool Gent. Het was een overzicht van 4 jaar culturele (be)zoeken. Soms moet ik in mijn geheugen graven om me te herinneren wat, waar.... Daarom vond ik het best nuttig om mijn geheugen een steun te geven online. Ik vermoed dat het boeiend kan zijn als anderen meepraten over hun eigen ervaringen bij een voorstelling.... Veel lees- en reactieplezier.
04-07-2008
Film: Indiana Jones and the kingdom of the crystall skull
De vierde in de rij...yes of jammer? Tegenwoordig is er een revival van oude actiehelden en opleving van sequels. Steven Spielberg probeert er ook munt uit te slaan en vroeg Harrison Ford om opnieuw Dr. Henry/Indiana Jones te vertolken.
Indiana is ondertussen een stuk ouder geworden en diens vader, vertolkt door Sean Connery speelt niet meer mee. Er werd wel aan de toekomst gedacht want Shia LaBeouf speelt Henry's zoon.
De film begint explosief en in echte Indiana Jones stijl wanneer een aantal Sovjetagenten Indiana ontvoerden om hun wegwijs te maken naar een artefact. Deze kristallen schedel is van belang om een cirkel van 13 schedels opnieuw te vervolledigen. Een spannend en exotisch avontuur is gestart. Ik ben niet van plan om meer details te verklappen want dan is de fun er af.
Spielberg werkte samen met regisseur en producer George Lucas van Star Wars en beiden mogen relatief tevreden zijn met het resultaat. De film weet te boeien en valt mijn inziens niet uit de toon van de vorige 3 films.
Stad Gent geeft elk jaar een feest voor haar werknemers. Elk jaar is er een centraal thema, dit jaar waren het zigeuners. Ik kreeg de kans om met een paar vrienden mee te gaan en het was de moeite. Locatie voor het feest, het ICC.
Rond half acht trad Milow op in de casinozaal. Hij bracht nummers uit zijn eerste album, the bigger picture en heel wat nieuwe nummers uit Coming of age. Ondertussen is het de 4de keer dat ik Milow aan het werk zie maar er was toch één groot verschil. De groep is uitgebreid met zeer getalenteerde muzikanten, waaronder een schitterende zangeres. Een aantal nummers zijn ondertussen speciaal gekruid om op een festival te scoren.
Na Milow was het tijd voor de grote playbackshow van Kate Ryan. Zij bracht haar 'draken' van covers en we vluchtten snel de zaal uit. We hoorden mooiere klanken uit de banketzaal waar Johan Verminnen voor een bescheiden aantal vol enthousiasme "Mooie dagen" en "Rue de bouchers" zong.
Rond half 12 was het tijd voor de mainact en we merkten al gauw dat de interesse groot was, de zaal was volzet en een plek bemachtigen ging gepaard met geduw.... Natalia, idoolwinnares en popdiva trad op. Het publiek was wild van enthousiasme. Jammer genoeg kon Natalia niet onmiddellijk scoren want er waren ernstige problemen met het geluid. Maar Natalie came back for more en zong eigen hits gewisseld met soul- en latincovers. Het werd een fijn feestje met hoog amusementsgehalte.
Voorts nog dank aan de comfortabele sofa's en de gulle catering...
DNA staat voor De Nonsens Alliantie, een groep van diverse stand-uppers. De show ging door in de kleine zaal van de www.arenbergschouwburg.be te Antwerpen. De show werd stevig en enthousiast geleid door Stef die zijn drie jongere collega's voorstelde. Het publiek werd opgewarmd en de vier staken van wal.
Men deed het verplichte nummertje van de vrije associatie, het raden van een moord die door iemand op een vreemde plaats gebeurt enz... We bevonden ons in Antwerpen dus men bedacht de absurde moord op de begravenisondernemer van Hugo Claus met een met mieren gevuld potlood. Het werd lachen wanneer men bepaalde situaties ging spelen met een uiteenlopende emotie. Er werd ter plekke een nieuwe film bedacht, de Buldogs van over de Schelde. Twee vrijwilligers werden uit het publiek gegrepen om geluiden na te bootsen die bij een sketch hoorden, waaronder ik de iets minder getallenteerde van de twee bleek te zijn.
Het was al bij al een fijne avond,... maar als we de vergelijkende test tussen Gent en Antwerpen uitvoeren dan gaat ons voorkeur naar de comedyavond in Bal Infernal.
Regi Pinxten, u kent de blonde kerel van Milk Inc. (www.milkinc.be) wel. Milk Inc. is een Vlaamse dancegroep die al minstens 10 jaar actief is. Ze scoorden hits met "In my eyes", "Walk on water" enz...
Regi is al een tijd solo aan het werk als DJ, en vanavond gaf hij een optreden in de Lotto Arena in Antwerpen. Hij bracht een groot aantal artiesten mee die samen met hem een dancenummer maakten voor zijn nieuwe cd. Het publiek bestond voornamelijk uit Johnny en Marinatypekes, maar dat was te verwachten.
Iets vroeger dan 22u begon Regi te draaien vanop een half cirkelvorming podium met reusachtige videoschermen en een gigantisch gordijn zodat enkel zijn schim te zien was. Nogal snel verdween het doek en schitterde Regi (vooral letterlijk) vanop het podium. De sfeer kwam erin met een aantal nineties nummers die Regi draaide.
Onze mond viel wagewijd open toen we merkten dan de zeur van radio Donnea tegenwoordig durft te zingen. Ik zou haar onmiddelijk terug verbannen naar radio Meetjesland maar ach... Eén of andere nobele onbekende Yannick had blijkbaar ook een nummer in 2 minuten uitgevonden samen met Regi. Nadien kwam de rosse van K3, Karen optreden. Het niveau steeg maar bleef nog verder onder voldoende.
DJ Wout van Sylver kwam battlen met Regi, maar zoals het in elke sprookje gaat, het kwaad overwon en Regi deed zijn goesting. Regi had ondertussen wel tijd om te stralen IN het publiek en genoot van elke digitale fotocamera die in zijn richting flitste.
Nadien kwamen Scala, Koen Buysse en Bart Peeters optreden. Zij waren zo wat de enigen die het publiek wisten te boeien, proficiat. Jammer genoeg was deze avond één grote playbackshow met een wassen beeld als centrale gast en tot tweemaal toe Linda van Milk Inc. die kwam scanderen: "Go to hell!!!!"
Misschien komt de commentaar te cru over maar het vertelt veel over de kwaliteit van de muziek. De avond werd absoluut niet saai want toegegeven af en toe draaide Regi schitterende fuifplaten en werd er gedanst. Onze interesse en bezoek aan Regi blijft dan ook zoals de muziek, oppervlakkig.
Spirited away in een animatiefilm uit 2001. De film werd geregisseerd door de Japanse regisseur Hayao Miyazaki. Een tienjarig meisje Chihiro rijdt samen met haar ouders een ogenschijnlijk mooi bos in. Wanneer ze plots voor een reusachtig gebouw met poort staan besluiten de ouders een kijkje te nemen. Chihiro kan haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en volgt een tijdje later.
In het dorp dat schuilt achter het gebouw merkt ze dat haar ouders niet konden weerstaan aan borden met heerlijke voeding. Door hun hebberigheid zijn beiden veranderd in varkens. Chihiro wordt panisch van angst en ziet vreemde wezens voorbij zweven. Ze weet met zichzelf geen raad en gaat op zoek naar oplossing. Ze ontmoet een jongen die werkt in het paleis. In het paleis heeft Yubaba stevig de touwtjes in handen over haar 'dodenrijk'. Wat volgt is een waanzinnige en absurde tocht...
Een bizarre en lange animatiefilm, met originele tekeningen en verhaallijn. Een aanrader voor wie eens wat meer wil zien dan de typische doorsnee Walt Disney of Pixarmovie.
Studio Brussel werd één week lang Brudio Stussel, dit om de vijfentwingtigste verjaardag van de zender te vieren. Studio Brussel, de zender deed tal van gekke dingen, deelde cadeau's uit, organiseerde BruStu.Uit enz... De vriend van mijn zus schreef ons in om de opnames van het tvprogramma op canvas bij te wonen. Om half 10 's avonds werden we verwacht aan de Reyerslaan.
Na geduldig wachten konden we onze plaats innemen in de kleine gelegenheidsstudio, er waren slechts een twintigtal toeschouwers. Al snel kregen we Peter Van De Veire en Sam De Bruyn te zien die even keken of het publiek er wel klaar voor was! Om twintig voor twaalf was het zover, we were on air. De show startte bijna onmiddelijk met het dansen van de bolognaise en drinken van champagne. Ondertussen lag de studio al propvol confetti en had Metallica moeite om hun instrumenten te vinden.
Metallica was uiteraard niet in levende wijze aanwezig, het was een coverband die een fijne en keiharde vertolking van Once bracht. Nadien speelde men nog het caviaspel, zocht men dringend een man voor Sam en werd om de haverklap een viertal met het gezicht in crème fraiche geduwd. Iets voor 2 's nachts kreeg ik ook een portie van dat goedje in mijn gezicht en aangezien we de laatste groep waren werd er een waar slagroomgevecht gehouden.
Er werd nog veel meegejouwd en iedereen was enthousiast om Miss België te zien transformeren in koningin Fabiola. Een radio/tv-uitzending bijwonen was een aangename ervaring, alleen jammer dat crème fraiche een irritante geur nalaat... Onze oneminuteoffame kan je zien op www.stubru.be, ga daar op zoek naar het filmpje Happy birthday....
Eddy, Bacon, Tom & Soap zijn vier vrienden die hun geluk willen beproeven. Ze spelen poker met very high stakes. Jammer genoeg spelen de andere spelers vals en is winnen onmogelijk. Eddy verliest zomaar even 250.000 pond. Hij dient dit bedrag binnen de 7 dagen terug te betalen aan de misdadige schuldeiser.
De vrienden beramen een plan, ze zullen een bende rovers, beroven. Alles verloopt goed maar zoals het in de misdaad steeds gaat, misdadigers berusten op wraak. Het wordt een ingewikkelde mierennest waarbij bendes en gewelddadige misdadigers afrekenen met bedriegers.
De film is in Tarantinostijl en bevat behoorlijk veel geweld en bloed maar is voor de fans een criminele film met heerlijke soundtrack, ça a été éprouvant! Mijn score: 8/10
Er wordt al een aantal weken gespeculeerd over de N-GA, de Nieuw-Gentse Alliantie. Ze voeren 'strijd' om een onafhankelijke Gentse stadstaat te verkrijgen. Ze eisen na 400 jaar Gent terug op voor de echte Gentenaars. Men wil dus een stadstaat, weliswaar met een aantal rechten voor allochtonen. Men viseert vooral de talrijk aanwezige West-Vlaamse allochtoon in Gent.
Een aantal West-Vlamingen namen de actie iets te serieus en stuurden furieuze mails naar de organisatie en het stadsbestuur. Maar geen schrik, de N-GA is een tijdelijke vereniging met een aantal ideologen die een duidelijk statement wil stellen. Ze wilden aantonen hoe snel mensen kunnen overhaald worden om achter een bepaald idee of persoon te staan zonder de gevolgen te overzien...
Wij trokken richting het (linkse) feest aan Sint-Jacobs. Jezus was van de partij en droeg een flashy zonnebril. Hij praattte de optredens aan elkaar, met talloze versies van één en dezelfde mop over de man die naar de stock Américain gaat en zoekt naar cammouflagepakken....
Neveneffecten (www.neveneffecten.be) was het beste dat te zien was op het podium in de nammidag. Ze waren grappig en vooral hun lied over vreemdelingen en de marketingsketch over stofzuigers waren amusant! Muzikaal was de Violent Husbands best ok. De ietwat country-stijl spreekt aan maar de teksten rommelen soms... Dietwin de jodelaar was er bij op Humo's Pop Poll 2008 en bewees nog maar eens dat hij een blooper is uit één of andere idoolwedstrijd.
Foxy lane is een groep die knap instrumentaal werk levert maar ik miste zang in sommige nummers. De groep Preuteleute met Jezus als leadzanger was behoorlijk marginaal maar draaide vooral onder het moto: "Omdat het niet altijd serieus hoeft te zijn..." Freddy De Vadder (www.freddydevadder.be) was redelijk onverstaanbaar voor de modale Gentenaar, maar verraste met zijn Luc De Vospersiflage!
Han Solo reageerde tijdens en na zijn optreden volledig naast de kwestie. Op zijn site lees ik dat hij het lak aan vrijemeningsuiting tijdens zijn optreden bekritiseert omdat het publiek hem uitjouwde. Han Solo vergeet één ding, er is een verschil tussen een gefundeerde boodschap brengen of op een podium iedereen en alles uitschelden zonder reden. Zijn vertoning kwam neer op een scheldpartij, alle Walen werden plotseling idioten, hij vervloekte de islam, schold alle vrouwen uit voor sl*tten enz... Toegegeven, hij blijft halstarrig en met overtuiging de rechtse rakker uithangen!
Om kwart voor 6 trok de propere fanfare van de vieze gasten richting St-Baafsplein. Daar werd de onafhankelijkheid van Gent uitgeroepen. De vlag werd gehezen en het volkslied gezongen. Er heerste een vrolijke sfeer van revolutie (zou dit ook zo vrolijk zijn tijdens een echte revolte?) Was je er niet bij dan dien je zeker één van de talloze filmpjes te bekijken, binnenkort post ik hier ook een filmpje van de speech op het balkon van het NTG.
Jammer is dat we het optreden van het 6de metaal misten! Shame on us. N-GA, toch bedankt voor een fijne actie en een mooie avantgentsefeestensfeer!
Linkeroever, de eerste commerciele film van Pieter Van Hees. Van Hees' film vertelt het verhaal van Marie, een introverte atlete. Ze vindt troost bij Bobby nadat ze verneemt dat haar immuniteitsstelsel zwaar is aangetast. Bobby woont op linkeroever aan de Schelde in een appartementsblok.
Het leven dat ze lijkt op te bouwen blijkt een illussie te zijn en de verdwijning van een aantal jonge meisjes blijkt daarin een grote rol te spelen. De film is mooi gefilmd en geeft een beeld van linkeroever met de talloze appartementsblokken en groene oases. Het verhaal is spannend en bij momenten ontroerend. Tot het moment dat het lijkt fout te lopen, de film verandert plots van thriller in een ware horrorfilm, de verhaallijn lijkt plots elk gevoel voor realiteit te verliezen en ontaardt in een vreselijk einde.
We keken uit naar de film maar keerden terug van de Siniscoop met een wrang gevoel, het was alsof een mooie wagen plots op het einde in de prak werd gereden, triest, zeer triest...
De nieuwe animatiefilm van de makers van Ice Age is genaamd: Horton hears a who. Horton, is een olifant die in het midden van de jungle woont met een aantal andere vreemde dieren. Op een dag hoort hij een roep vanop een pluisje, het blijkt de miniscule wereld van Who te zijn. Jammer genoeg gelooft niemand van de jungledieren Horton.
De Kangeroe wil haar kinderen beschermen tegen Horton en besluit de boosaardige hulp in te roepen van de gier. Deze mislukte boosdoener dient de pluis te vernietigen en Horton te verbannen uit de jungle van Nool.
Je merkt het, na de auteurslezing van de schrijver heb ik een aantal boeken ontleend die vloeiden uit zijn pen. Ik las het jeugdboek "De donkere getallen" van Descamps (www.lucdescamps.be) . In de hoofdrol speelt Harry De Wilde (enige verwarring met Harry Potter?) een gewone jongen met een speciale gave.
Harry is onmetelijk sterk in wiskunde. Hij heeft een bovennatuurlijke gave om met getallen te werken. In de klas verveelt hij zich. De ouders besluiten Harry naar het WITCH te sturen, een instituut in Engeland. In het WITCH ontmoet Harry heel wat ongure types, vooral het personeel is bijzonder vreemd. Maureen raakt als snel bevriend met Harry, zij heeft de gave om andermans gedachten te tekenen. Een bepaalde nacht wordt Harry wakker door enge geluiden. Het geluid blijkt afkomstig te zijn uit de kelder. Hij merkt dat de geheimzinnige butler Igor verdwenen is. Stilaan krijgt Harry het vermoeden dat dit iets te maken heeft met de magische donkere getallen. Een donker getal is de achterzijde van een normaal cijfer maar bezit magische krachten, het laat objecten en zelfs volledige personen verdwijnen.
Harry ontdekt al heel snel waar Igor heen is wanneer hij zelf slachtoffer wordt van een bezwering met donkere getallen. Een aanrader vanaf 10 jaar en wie uiteraard jong van geest is... En voor wie gebeten is door het spannende verhaal, er zijn ondertussen 2 vervolgverhalen...
Bal Infernal aan de vrijdagsmarkt in Gent is de place to be voor comedy. Elke dinsdag is daar comedy met de lunactics (www.lunatics.be) De opwarming gebeurde door 4 leden van de lunatic comedyclub. En wat voor een opwarming, het ging er super aan toe. De lunatics moesten raden wie ze waren (Obama, een olieplatform...) en dat gebeurde op hilarische wijze. Men moest situaties herspelen met bepaalde emoties, moest gebeurtenissen naspelen enz... Johan Vantomme was zeer vindingrijk evenals de enige vrouwelijke lunatic!
Na de pauze waren 3 minder bekende comedians aan de beurt. De eerste twee brachten een vrij toffe show. Het laatste duo was ronduit saai. Binnenkort meer info over wie en wat...
Boek: Het geheim van de grote chronometer door Patrick Lagrou
Het jeugdboek, "Het geheim van de grote chronometer" werd geschreven door Patrick Lagrou. Lagrou is een bekende West-Vlaamse auteur. Vooral het "Dolfijnenkind" en de ontelbare sequels zijn bekend bij het publiek. In dit boek speelt Tillo de hoofdrol.
Tillo vindt een vreemd horloge op de stoep. Het is een oud zakhorloge met in het midden een tijdsknop. Onmiddelijk gebeurt er iets onwaarschijnlijks. Van zodra hij op de knop duwt stopt de wereld om hem heen met functioneren. Alles stopt letterlijk! Niemand beweegt nog behalve Tillo. Tillo bedenkt dat het horloge wel nuttig kan zijn en brengt het niet naar de politie. Nu en dan laat Tillo de tijd stilstaan om een fout recht te zetten of om mensen een poets te bakken.
Tillo ondervindt te laat dat hij moet oppassen voor de chronometer. Blijkbaar zijn de Zwarte Demonen op zoek naar het horloge. Die demonen hebben geen goede bedoelingen en willen doordringen in onze wereld.
Hoe het verhaal eindigt verklap ik uiteraard. Wie nieuwsgierig is, raad ik het boek aan. Het leest vlot en is snel uit. Het is en blijft een spannend verhaal voor 10-11jarigen.
6 maart zag ik een auteurslezing samen met de klas. Luc Descamps, de Belgische auteur kwam een aantal jeugdboeken promoten die hij schreef. Hij schreef ondere andere "De donkere getallen", "Ik ben toch niet gek?". Luc is de vader van de Ketnetrapper Timo Descamps.
Ik las het boek "Alleen in het donker". Het vertelt het verhaal van een jongen die z'n vader verliest in een tragisch ongeval. Hij en zijn moeder blijven triest achter maar na een donkere periode komt er een nieuwe man in het leven van de moeder. Alles blijkt perfect en het geluk is nabij tot de nieuwe vriend na een tijd zijn ware aard toont. Hij slaat moeder en sluit de jongen op in een kast onder de trap. In die kast krijgt hij op een mysterieuze manier contact met zijn overleden vader. Die bovennatuurlijke hulp geeft Simon troost.
Na een moeilijke tijd besluit moeder en Simon naar de politie te stappen. Beiden hopen dat de ellende nu voorbij is...
De Belgische groep Zita Swoon kenden we.... Maar daarmee was alles zowat gezegd. Ik herinner me nog het middelbaar waar we dansten op The banana queen van Zita Swoon.
Het concert ging door in de balzaal van de Vooruit in Gent. Onmiddelijk was de gezellige sfeer merkbaar. Zita en zijn band zouden niet optreden op het podium, maar in het midden van de zaal, gewoon tussen het publiek. Stipt om half negen was het zover. Zita Swoon had een gans gevolg meegebracht. Twee zangeressen/danseressen, een bassist, een all-round muzikant, keyboard en pianist, drummer, ...
Het live-optreden startte geweldig. Meteen kwam de schitterende muziek en instrumentale begeleiding overweldigend over. Het zorgde voor een enorm happy-feeling. De muziek was echt ongeloofelijk goed! De sfeer was geweldig en de show was knap! Dit was ongetwijfeld één van de beste concerten die we in jaren hebben gezien!
Vorig jaar was Humo's Pop Poll een schitterende en wervellende show. Ons verwachtingen waren dus hoog gespannen voor de medailleshow van Humo. Ik geef een overzicht in niet chronologische volgorde!
Guy Mortier presenteerde dit jaar samen met Lien Van de Kelder. Jammer genoeg bleek dat een foute keuze te zijn want Lien kon blijkbaar niet veel zinnen formuleren zonder te spieken op haar blaadje. Maar goed, nu iets over de echte sterren van de avond.
Maaike Cafmeyer kreeg de medaille voor meest bekwame actrice en bracht als bedanking een grappige versie van "Like the wind" van Vanessa Chinitor, vandaar de fladderende linten aan haar kleed. Jan DeCleir kon ook niet laten te zingen en bracht een actuele versie van "Er is leven na de dood". Axelle Red bracht een intiem nummer "We hebben vandaag grootvader geplant" van Urbanus.
Tim Van Hamel heeft een nieuwe cd uit en bracht een aantal nummers. Zijn optreden was teleurstellend. The man in black leek een "blackout" te hebben, hij stond wankel en zong alsof hij aan het krijsen was naar.... Gelukkig krikten Hooverphonic en Milow met hun optredens het niveau serieus op. Milow bracht een mooie versie van Ayo technology van Justin Timberlake. Ook de groep uit Boston, de Sheila B Devoition, die in Antwerpen hun Europeste tour startte, bracht een ok optreden.
De relevatie van de avond was ongetwijfeld de comeback van CPeX. Het publiek was wild en overenthousiast. Hugo Matthysen, Bart Peeters en Ronny Mosuse zijn toprockers! Mensen die een rockfestival organiseren bleken dan weer minder populair te zijn. Herman S., organistor van Rock Werchter werd luidkeels uitgejouwd, waarop de man zelf zich nutteloos bleef verdedigen.
Guy Verhofstadt bleek de meest bekwame politicus te zijn en kwam zijn medaille afhalen met een eenvoudige maar grappige bedanking. Erik Van Looy kwam op het podium en kwam volop reclame maken voor de nieuwe thriller "Loft". Neveneffecten mocht weer de gasten backstage terroriseren en monteerden een heel humoristisch en typerend filmpje!
Als afsluiter een optreden van de Zweedse zangers Robin die momenteel een dancehit scoort met "With every heartbeat.."
"Er is veel veranderd in de psychiatrie, zeggen de mensen, en ze hebben gelijk. Ze bedoelen: er is veel verbeterd, en opnieuw hebben ze gelijk. Vroeger als je gek was, dan sloten ze je op. Of ze stopten je dagen in een bad opdat je zou kalmeren. Op den duur was je kalm.Je was zelfs murw en apatisch. Vandaag zijn er medicijnen en therapieën, en het woord gek wordt minder lichtvaardig gebruikt. De vraag wordt gesteld: wat betekent dat eigenlijk gek?
Gek genoeg is de stilte dikwijls gebleven, de stilte waarin over gekte niet kan worden gepraat, en ook niet over angsten en paranoïa, over pijn in hart of kop. En kan er al worden gepraat, dan wordt er dikwijls niet geluisterd. Het Te Gek !? project wil de stilte verbreken. Laat de muziek losbarsten opdat straks het praten kan beginnen. Het échte praten en het échte luisteren, ook over wat zich moeilijk laat bespreken of beluisteren. Vooral over dat. Praat erover. Luister ernaar. Doorbreek het taboe."
Met deze tekst kondigt auteur Kristien Hemmerechts de show aan. De voorstelling "Te Gek!?" is op rondreis. Het is 1 maart en het ensemble van artiesten strijkt neer in Sint-Niklaas, meer bepaald in de Stadsschouwburg. De voorstelling bestaat uit een afwisselend programma van tekst en muziek. Het was vooral voor de muziek dat we kwamen. Jan De Wilde warmde het publiek om met o.a. zijn "Fanfare van honger en dorst".
Guy Swinnen sprong en zong stevig en werd gesteund door "De Laatste Showband", de vaste begeleiding gedurende de avond. Vooral Tom Helsen ontroerde ons met prachtige nummers als "Sun in her eyes" en "Change yourself" Het Zesde Metaal was ook supergoed. Wannes Cappelle was alleen aanwezig en zong zoals steeds in zijn eigen dialect het West-Vlaams. Het kwam super over maar toch had hij zijn twijfels over het volledige songbegrip bij het publiek....?!
Dit alles werd mooi opgesmukt door Axl Peleman. Jawel, dit is en was een mooi initiatief en fijne avond! Te Gek!
De Herbakker in Eeklo was de locatie voor deze humoravond. Katinka Polderman trad op met in het voorprogramma Han Solo. Han Solo liet zich voorafgaan door een beginnend comedian. Han Solo speelde een groot stuk uit zijn show "Rascist". Tijdens het stuk uit hij zijn sympathieën voor extreem rechts (Vlaams Belang...) Hij deed dit erg overtuigend, zo overtuigend dat een deel van het publiek met iets rechter gedachtengoed enthousiast meedeed met wat hij vroeg... schrikbarend....
Gelukkig nuanceren de interviews in diverse kranten met Han Solo (Han Coucke) dat beeld van extreme rechtse sympathisant. Hij is er blijkbaar op uit om de absurditeit van extreem rechts bloot te leggen. Toch vind ik het een gevaarlijk spelletje en schept het een verkeerd beeld over Walen, moslims en Afrikanen. (5.5/10)
Na de pauze ging het er gelukkig heel anders aan toe, de Nederlandse Katinka Polderman gaf het beste van zichzelf. Ze is steeds vergezeld door haar hond Busje. Ze speelt in een eenvoudig decor van Duvelbakken. Gelukkig smukt een vleugelpiano het geheel op. Wat brengt Katinka nu eigenlijk? Ze zingt en speelt piano en laat het publiek af en toe de gekste dingen meezingen. Haar songs zijn schitterend uitgedokterd en nemen bijna zelden een verwachte wending! Klik hier om een filmpje te bekijken.
We zagen Katinka al eens samen met Raf Walschaerts op het podium en toegegeven, toen was het beter. Toch kwam ze origineel uit de hoek met een aantal nieuwe nummers. Petje af voor Katinka en grote BOE voor het "extreme" publiek.
't Hemelrijk is blijkbaar het humorcafé van Sint-Niklaas. Nu en dan komen er een aantal comedians optreden onder de noemer van 123 comedy club. Vanavond was het de beurt aan Michael Van Peel en Philippe Geubels. Mc or master of ceremonies was Olly. Hij warmde het publiek op door iedereen eens goed wakker te schudden en op te peppen met een aantal schunnige grappen.
Michael Van Peel kwam nadien op en bracht een grappige en absurde kijk op een aantal te gekke nieuwsberichten van de afgelopen maanden. Van Peel is grappig omdat hij vertrekt vanuit heel herkenbare situaties; absurde verkeersborden langs de weg, marginalen, kater... Het is ondertussen de 3de maal dat we Michael aan het werk zien en zijn act blijft geslaagd. Hij weet te boeien en laat je lachen....
Na de pauze entertainde Philippe Geubels zijn publiek met zijn lichtjes neurotische stem. Hij zocht tevergeefs naar lichtpuntjes in zijn bestaan maar blijkt toch een zielig verleden met zich mee te dragen. Philippe was duidelijk op dreef en de scène's waarin hij vertelt over zijn grootouders en de mediabelangstelling voor zijn figuur zijn hilarisch. Geubels was echt de topact van de avond!
We zijn al benieuwd naar een nieuwe show van Philippe! Hopelijk komt er in Sint-Niklaas weldra een vervolg van 123 comedy club!
22 levens verbonden door het moment waarop de wereld zijn onschuld verloor. Zo omschrijft men de film Bobby Kennedy op de dvd. Het verhaal speelt zich af in 1968, Robert Kennedy is de populairste presidentskandidaat en maakt een goede kans om het werk van zijn vermoorde broer John F. Kennedy af te maken. In het Ambassador Hotel in Los Angeles viert Kennedy met zijn campagneteam de overwinning in de voorrondes.
Zoals aangekondigd komt Kennedy enkel in beeld met echte takes die toen werden opgenomen, het overige is geanceneerd. Men belicht het leven van een aantal mensen die rechtstreeks of onrechtstreeks behoren tot de entourage van Kennedy op die bewuste dag in juni 1968. De film gaat over hun. De film werd geregisseerd door Emilio Estevez die ook een rol vertolkt in de prent.
Estevez maakte een sfeervolle prent waarin je als kijker veel empathie ontwikkelt voor de karakters. Heel wat grote namen vertolken een belangrijke rol, Sharon Stone als kapster in het hotel, Elijah Wood als verloofde van Lindsay Lohan. Demi Moore als alcoholverslaafde zangeres, Ashton Kutchner, Helen Hunt, William H. Macy en Anthony Hopkins.
Een aantal acteurs waaronder Hunt, Macy en Hopkins leveren sterke prestaties. De film is een absolute aanrader maar kent een dramatisch einde...
Charlie Wilson's war (www.charliewilsonswar.net) gezien in UCG Antwerpen. Een film met in de hoofdrol Tom Hanks. Hij vertolkt de flamboyante Charlie Wilson, congreslid in Amerika. Die raakt persoonlijk geboeid door wat zich afspeelt in Afghanistan (begin jaren '80). Hij merkt na enig onderzoek dat de Afghanen absoluut niet de geschikte middelen krijgen van de CIA om de oorlog tegen de Russen te winnen.
Charlie beslist dat hij de enige is die hulp kan bieden. Julia Roberts speelt Joanne, een steenrijke bemoeial die denkt dat ze door fundraising onmiddelijk het probleem in Afghanistan kan oplossen. Doch vormen de twee samen met Phillip Seymour Hoffman (die Gus Avrakotos speelt) een goed team.
Ze zorgen ervoor dat meer geld wordt gedonneerd om de Afghanen te helpen en de opmars van de Russen te stoppen. Aan de hand van deze film wordt nog maar eens getoond hoe absurd politiek en macht kan zijn. Zo zorgde Amerika bijvoorbeeld voor de levering van wapens aan Afghanen. Pittig detail: deze wapens waren helemaal niet geschikt om Russische tanks en helikopters neer te halen.
De film vertelt een 'waargebeurd' verhaal, een zwaar en triest verhaal als je merkt wat de Afghaanse bevolking moest doorstaan. Toch is het een zeer boeiende en leuke film om te zien en dat heeft alles te maken met de hoofdpersonages. De acteurs spelen hun rol voortreffelijk en dat maakt de film echt wel de moeite waard om te zien!
Wanneer je in Hasselt verblijft mag een bezoek aan het jenevermuseum niet ontbreken. Je ziet en ontdekt er het productieproces van jeneverbes tot gebottelde jenever. Nadien kan je proeven van een graan- of fruitjenever.
De tentoonstelling is vooral interessant voor volwassenen en de mooi gerestaureerde hoeve zorgt voor een landelijk decor. Het jenevermuseum is best wel een aanrader op een regenachtige dag!
Meneer Maandag werd geschreven door Garth Nix (http://www.garthnix.co.uk/). Garth Nix is een Australische fantasyschrijver. Hij werd bekend door de trilogie Meneer Maandag, Grim Dinsdag en Vrouwe Woensdag. Vandaag ben ik dus beginnen lezen in het boek.
Het verhaal begint bij Arthur Penhaligon, hij heeft astma, waardoor hij vaak in het ziekenhuis ligt. Op een dag ontmoet hij een vreemde man, meneer Maandag en zijn enge butler Snuiter. Die geeft hem een geheimzinnige sleutel in de vorm van de wijzer van een klok en een boek met vreemd dansende letters.
Al snel blijkt dat er een geheimzinnige wereld schuil houdt in een bizar kasteel dat enkel voor Arthur zichtbaar is. Arthur komt tot de vaststelling dat de enige oplossing om het raadsel te ontrafelen, een bezoek aan het kasteel is. Daar verneemt Arthur dat hij een erfgenaam is van het Lager huis, een soort andere dimensie waar de wereld die Arthur kent werd gecreëerd. Een aantal vreemde personages blijven herhalen dat hij de erfgenaam is en dus moet op zoek gaan naar het andere deel van de sleutel om zijn macht op te eisen.
Hoe het verhaal verder loopt dien je zelf maar te ontdekken. Meneer Maandag is een spannend verhaal dat de moeite waard is voor wie van fantasie en spanning houdt. De echt ultieme spanning blijft soms een beetje uit maar er bestaat natuurlijk een vervolgcyclus die misschien de spanning verhoogt.
D'irque & Fien brengen samen een soort circustheatervoorstelling, getiteld: "Oh suivant!". We gingen kijken in CC De stroming in Sleidinge. Bij het binnenkomen van de zaal kreeg ik een flashback, deze mensen hadden we eens kort aan het werk gezien op de Gentse feesten deze zomer!
De zaal was goed gevuld (veel kinderen). Tijdens de voorstelling praten Dirk en Fien niet, alles gebeurt door muziek en beweging. Dirk toont hoe vaardig en handig hij is in jongleren en allerhande acrobate trucs. Fien begleidt alles keurig vanop de piano.
De show krijgt een leuke en grappig tint door de interactie met het publiek. Een groot aantal mensen worden uit het publiek gehaald en moeten plots helpen met een aantal gekke opdrachten. Zo zit tijdens volledig de voorstelling iemand met een vangnet klaar om balletjes te vangen of te werpen. Eén van de kinderen moet Dirk helpen en plots lopen beiden rondjes op het podium.
Het was een aangenaam en tof uurtje. . Een aanrader voor jong en oud! Finale
'Perfume' is de verfilming van de beststeller van auteur Patrick Süskind. Het vertelt de geschiedenis van Jean-Baptiste Grenouille, die geboren op een vismarkt een superieur reukvermogen ontwikkelt. Grenouille is geobsedeerd door alle geuren, het is dan ook zijn doel om geuren te conserveren. Hij gaat hierin zover dat hij de geur van de mooiste Franse vrouwen wil destilleren en bewaren. Hij leert de knepen van het vak bij de befaamde parfumier Baldini. De honger naar geur blijkt niet te stillen en resulteert in moordlust.
In de film acteren onder andere Dustin Hoffman (als Baldini), Alan Rickman (ken je uit Love actually, Harry Potter 1-4), Rachel Hurd-Wood en Ben Whishaw (als Grenouille).
Een spannende film maar je moet je openstellen voor het ongeloofwaardige. Perfume wil de gedaante van een sprookje voor volwassenen aannemen en neemt dus soms gekke wendingen. Een afknapper voor sommigen maar een aanrader voor velen. Je kon hem vandaag voor slechts 2.90 euro krijgen bij De Morgen!
Deze avond reden we richting Antwerpen op weg naar The Joker, een kroeg bekend voor de optredens van allerhande standup-comedians. Eénmaal aangekomen bleek er een lange rij te staan. Aan het raam de boodschap: VOLZET, more luck next time. We bleven wat hangen in de rij en merkten al vlug dat het kleine café gevuld was met (Vlaamse) comedians. Zo stond Wim Helsen een pintje te drinken en passeerden Chris Van den Ende, Michaël Van Peel, Henk Rijckaert ons voorbij. Zij stonden allen op de guestlist.
Na lang wachten en geen verandering dan maar iets drinken in een ander café. Na ons verwarmend drankje terug richting The Joker. En ja gelukkig nog een stukje van de show van Theo Maassen opgevangen. In het kleine café leek het wel een algemene vergadering van bekende comedians, want naast eerder vermelde namen zagen we ook nog Xander De Rijcke, Phillip Geubels en Bert Gabriels.
We keerden terug van een deels kale reis, maar toch een stukje tevredenheid over de comedysfeer die in en rond The Joker hing.
Een avond gevuld met comedy, heerlijk. Het spektakel ging door in het reusachtig ICC te Gent. De laatste maanden was het tvprogramma Comedy Casino heel populair, vandaar de nood aan een heus festival.
De shows gingen door in drie verschillende zalen, je moest dus soms een hartverscheurende keuze maken. Ik overloop welke comedians we aanschouwden! De avond begon niet geweldig met Tim Foncke. We hadden hem al eens gezien in de Capitole op de Comedy Cup. Hij wist niet te overtuigen en er werd met moeite gelachen met de flauwe grappen. Foncke had misschien meer in zijn mars, de omstandigheden waren dan ook niet ideaal, in de zaal waren slechts een 50-tal toeschouwers. Op de site www.wittenond.be kan je alvast een positieve reactie lezen.
Na Tim Foncke pikten we in dezelfde banketzaal een stukje van Joost Van Hyfte mee. Jaja, de beroemde restauranthouder uit Zelzate. Het is ondertussen de derde keer dat we Joost aan het werk zien. Zijn stijl spreekt ons niet ongeloofelijk aan maar zijn show is stukken verbeterd. Hij lacht en relativeert zijn leefomgeving. Hij weet het publiek te boeien en praat over herkenbare onderwerpen zoals absurde verkeersborden. Joost is goed bezig!
Na Joost was het tijd om te bekomen of te zitten in het Auditorium. Daar trad Michael Van Peel op. De jonge Antwerpenaar zagen we voor het eerst aan het werk in het Wachtebeeks jeugdhuis (www.kasseiken.be) Van Peel heeft een toffe, energieke, spontane stijl en boeit het publiek enorm! Hij laat zich een groot stuk leiden door het nieuws en volgt niet echt een rode draad. Toch mag het geheel er wezen en laat hij het publiek lachen, fijn!
In dezelfde zaal trad Henk Rijckaert op. Hij was fenomaal goed. Vanaf de eerste minuut merkte je dat hij er 200% voor ging. Hij was hyperactief en vertelde leuke dingen. Zijn optreden was echt klasse! Hij vertelde zelfs absurde cafémoppen! Klik hier voor amateurvideo
Na zijn optreden nog een klein stukje van de neurotische Bert Gabriels gezien! Daarna was het tijd voor internationaal werk van Tom Wrigglesworth uit de Groot-Brittannië. Hij nam het publiek nu en dan onder vuur maar voerde een sterke show op. Engelse humor is weliswaar lichtelijk verschillend en iets grauwer....
Daarna een fantastische show van Neveneffecten, een aantal fragmenten uit hun nieuwe theatershow. Het was geweldig, een optreden van hun boysband, een deuraandeurverkoper die jonge mensen tevergeefs tracht op te leiden enz....
De afsluiter was Rich Hall, jammer genoeg was er niet zoveel volk meer in de zaal want op hetzelfde moment trad Alex Agnew op. De casinozaal waar Agnew optrad stond propvol, de man is goed en populair. Voor ik het vergeet, MC Thomas Smith was keigoed! Een pluim.
Tot besluit, Comedy Casino festival 2008 moet er komen, hopelijk komt er meer volk opdagen en de editie van 2007 was vooral super door de optredens van Henk Rijckaert en Tom Wigglesworth!
Vermist , de nieuwe film van Jan Verheyen. In de Siniscoop (www.siniscoop.be) was het vrij druk, de zaal was goed gevuld. Iedereen is ook wel goed op de hoogte want de trailer wordt veel getoond.
Jan Verheyen bestempelt zijn film als de eerste echte Vlaamse policier in de bioscoop. Aangezien we Verheyens stijl niet super vinden waren we wat gereserveerd. In de film acteren Koen De Bouw, Kevin Janssens, Stan Van Samang, Joke Devynck, Cathérine Kools etc....
Vermiste personen gaat op zoek naar vermiste tiener. Het belooft een race tegen de tijd te worden en het is maar zeer de vraag of ze het meisje nog levend zullen aantreffen. De film is spannend in beeld gebracht maar de personages zijn slecht uitgewerkt. Ze komen niet echt tot hun recht. Ze mogen wel eens even melig doen of opvliegend zijn maar echt goed acteren of knappe inleving ontbreekt.....
Stijgt niet uit boven een gemiddelde aflevering van Flikken of Aspe....
Vrijdag 31 augustus 2007, Crammerock in Stekene. De programmatie beloofde veel goeds, A brand, Milow, Sarah Bettens, Daan, Les Truttes en de grote Peter Van de Veire Love show met Thomas De Soete en Peter Van De Veire.
A brand (www.abrand.be) begon met de opwarming en hoewel ze nog niet echt doorgebroken zijn bij het grote publiek bleken ze heel wat fans in de tent te hebben. Hun optreden was best ok en vooral die iets rustigere nummers en "Hammerhead" vielen in de smaak! Milow hadden we reeds aan het werk gezien alvoor zijn nummer "You don't know" een megahit werd. Ook nu wist hij het publiek te boeien en te ontroeren met zijn prachtige nummers. Het is een fantastisch artiest Na Milow was het de beurt aan Sarah Bettens, ze bracht een heel pak nummers en liet natuurlijk ook iets uit de tijd van Ks' choice horen.
Daan (www.daan.be) bracht een wervelende sfeer teweeg, iedereen leek even heel erg stoned, en bij Daan was dat iets wat te letterlijk het geval. Toch moet gezegd worden dat hij een echte musiclegend is! Hij zong onder andere Swedish designer drugs, the player, victory, housewife,... Hij bracht een echt knalsfeer in de tent!
Wanneer je een echt feest wil dan moet je gewoon www.lestruttes.be boeken, de covergroep met de magnifieke kostuums zorgt voor een opzwepend gevoel. Als daarnet nog niet iedereen in de tent aan het springen en het zingen was dan was het wel het geval bij Les Truttes. Ze brachten medley's van Abba, Queen, Guns 'n' roses etc.... Dit optreden was echt fantastisch! Ze zorgden voor een geweldige show, het decor, de kleding, de muziek en de interactie met het publiek waren magnifiek! Visit the site!
Misschien moet ik even vermelden dat dit echt wel een fantastisch festival is. Je hoeft trouwens ook niet lang te wachten tussen de optredens want zowel aan de achterzijde als de voorzijde is een podium opgesteld en beide wisselen netjes af.
Disturbia is een thriller, geproduceerd in de Verenigde-Staten en geregiseerd door D.J. Caruso. Disturbia is gebasseerd op "Rear window" uit 1954 van grootmeester Alfred Hitchcock. Die film kreeg al een remake met in de hoofdrollen Christopher Reeve en Darryl Hannah.
D.J. Caruso koos voor een heel hedendaagse bewerking met gebruik van alle moderne snufjes. In de cast vrij onbekende acteurs zoals Shia LaBeouf, Sarah Roemer, Aaron Yoo en een aantal middelberoemdheden zoals Carrie-Anne Moss (The Matrix) en David Morse.
De film begint met een beeld van het hoofdpersonage die het moeilijk heeft na het tragische overlijden van zijn vader. Tijdens zijn huisarrest vindt hij een vrolijke bezigheid in het bespieden van zijn buren en naast zijn knappe buurmeisje krijgt hij het vermoeden dat zijn andere buurman Mr. Turner (David Morse) een koelbloedige moordenaar is.
Zijn vrienden, Ronnie en Ashley staan hem bij in zijn speurtocht naar het lijk van een roodharige vermiste vrouw. Dan slaat de vrolijke stemming volledig om in een spannende thriller. Het einde verklappen lijkt me zinloos.....
Algemene beoordeling: Een vrij onderhoudende thriller maar weinig inventief.
Herbakkerfestival...dat doet sommigen misschien denken aan CC De Herbakker in Eeklo, het moderne cultuurcentrum van de Oost-Vlaamse stad. Sinds dit jaar hebben ze door de vervanging van de plaatselijke kermis er een Herbakkerfestival.
Een aardig proefproject zo blijkt aan de affiche want wij ging op vrijdag 17 augustus kijken en luisteren naar Mintzkov en Absynthe minded.
Raf Walschaerts zit niet stil en zijn broer Mich is momenteel in China voor de opnames van "China voor beginners". Raf stak samen met Katinka Polderman een voorstelling in elkaar waarin ze afwisselend hun eigen werk promoten. De Nederlandse Polderman hoopt uiteraard dat ze zo naambekendheid verwerft in België.
Beiden stopten hun eigen werk in een nieuw kleedje door een ander instrument te gebruiken of door een duet te vormen. De voorstelling ging door in het Conservatorium (Hoogpoort) in Gent tijdens de Gentse feesten. Tijdens de feesten hangt er steeds een geweldige sfeer in Gent en dat was vandaag absoluut het geval.
Het was de eerste maal dat we Katinka Polderman aan het werk zagen, we hadden er vertrouwen in aangezien Kommil foo blijkbaar interesse vertoont in haar. Katinka zong nu en dan een nummer van Kommil foo en Raf deed hetzelfde met werk van Katinka, dat leverde leuke momenten op. Met een ode aan Christina Aguilera liet ze iedereen bulderen van het lachen. Ook het nummer "Onverwachts bezoek" is geweldig!
Katinka Polderman klinkt heel hollands maar is op en top humoristisch. Een fijne samenwerking!
Een evenement waar we een volledig jaar naar hebben uitgekeken, de Kleine Avonden. Twee jaar geleden gingen we naar de voorstelling in Eeklo, vandaag reden we richting Gent, dichtbij de Brugse Poort, bij de Vieze gasten (www.viezegasten.org). Wie reeds een voorstelling in deze zaal bijwoonde weet dat ze garant staat voor een gezellig sfeer.
De Kleine Avonden is een initiatief om nieuw talent de kans te geven ervaring op te doen
Wim De Wulf presenteerde de muzikale avond. Mira, een jonge zangers en pianiste opende op indrukwekkende wijze het parcours. Haar songteksten waren grappig en origineel. Ze wist het publiek te boeien. Meer info over haar op http://www.mira-online.be/.
Maar de best was yet to come met Hermitage, een driekoppig band die mooie en gevarieerde nederlandstalige muziek bracht. Gevarieerde, rockige, ontroerende en zelfs kinderliedjes brachten ze! Eveneens een aanrader!
De laatste groep bezat duidelijk al veel levenswijsheid en gaf het publiek een aantal lessen in het dialect van Sleidinge. Aardvark bracht een soort kamerblues en country. De twee speelden schitterend op elkaar in en de klanken die uit de mondharmonica vloeiden kwamen prachtig over bij het publiek. Meer info http://www.aardvarks.be/
"The good shepherd" is een sinds deze week te zien in de bioscoop. Het scenario voor de film circuleert reeds lange tijd in Hollywood maar niemand durfde het aan om te verfilmen. Robert De Niro ging de uitdaging aan. The good shepherd beschrijft het ontstaan van de CIA, de Amerikaanse geheime inlichtingendienst.
Robert De Niro wist een indrukwekkende cast te klissen, waaronder Matt Damon, Angelina Jolie, William Hurt, Alec Baldwin, Joe Pesci, John Turturro en De Niro zelf. Matt Damon speelt een introverte Edward Wilson, die stap voor stap verstrikt raakt in een wereld van spionage en bedrog.
Het verhaal wordt heel sober gebracht, maar weet desondanks enorm te boeien. Matt Damon zet zijn personage ijzersterk neer. De prent komt heel geloofwaardig over wat te danken is aan de stijl en de bijna geweldloze invalshoek.
Een aanrader voor wie houdt van spanning en inhoud!
Donderdag 22 maart bezocht ik de "Blind date"voorstelling van het cultureel centrum in Wetteren (http://www.ccnova.be/). De verrassingsact bleek niemand minder dan Vitalski te zijn (www.vitalski.com), hij werd bekend bij het grote publiek door zijn deelname aan het VT4-programma 'Stanley's route'.
Hij speelde een try-out getiteld: "Vitalski vertelt Blauwbaard". Een heel eigenzinnige vertelling over het beruchte leven van Kapitein Lesley Blauwbaard. Ik had reeds eerder het genoegen om te ontdekken hoe Vitalski het publiek weet te boeien. Dat was opnieuw het geval. Hier en daar diende er nog wat aan gesleuteld te worden en er werden door het publiek na de voorstelling een aantal opmerkingen en suggesties gegeven.
Er wordt veel publiciteit gemaakt voor de nieuwe film van Felix van Groeningen, de regisseur van Steve+sky ( http://www.steve-sky.be/). "Dagen zonder lief" (http://www.dagenzonderlief.be/) speelt zich voornamelijk af in het Oost-Vlaamse Sint-Niklaas en wie de stad kent moet beamen dat de beelden van de stad (in volle groei) prachtig zijn! Onder andere het marktplein en het stationsplein worden belicht.
We namen de tram richting Antwerps Sportpaleis want het was tijd voor de jaarlijkse show rond de verkiezing van allerhande awards uitgereikt door Humo. Het spektakel begon om 20 u. De spanningen liepen hoog op maar 8u11 kregen we stem van Roos Van Acker te horen, bijgestaan door De Snor, Guy Mortier. Het beloofde een woelige avond te worden!
De avond werd muzikaal geopend door een optreden van Filip Kowlier samen met Tim Van Hamel van Millionaire. Ze bracht het stevige rocknummer "Grotste lul van 't stad". Een bijzonder vreemde gast was de vader van Wouter Deprez die het publiek een les in waarden en normen kwam geven. Wouter Deprez deed het afgelopen jaar de mensen het hardst lachen en kreeg hiervoor verdiend een knappe medaille.
Kamgurka werd traditiegetrouw gedoopt tot beste tekenaar van het jaar. Hij bedankte het publiek via een filmpje dat zich afspeelde in de zoo, jammer genoeg was het in het Kamgurkaans, een bweewje onwerstwaanbwaaw. De lezers verkozen één tot favoriete tv-zender en Mieke Berendsen kwam deze medaille in ontvangst nemen. Ze bracht een balletshow als bedanking en na dat bijzonder vreemde optreden kwam de echte Mieke Berendsen op het podium!
The black box relevation en vooral The Van Jets waren muzikaal super. En dan de echte vedetten van de avond, niemand minder dan Tom Barman en Mauro Pawloski. Barman werd natuurlijk als man van het jaar bestempeld na de 0110 concerten. Een absoluut muzikaal hoogtepunt (opnieuw?) kwam er van Absynthe minded. Voorts bewandelden Tia Hellebaut en Kim Gevaert het podium voor hun sportieve verdiensten.
En daarna kregen we nog knappe optredens van Mintzkov en Admiral freebee. Internationaal werd er gezongen door Seasick Steve, iets onbekender en minder leuk...! Ook Yves Leterme, K3, Erik Van Looy, Jan en Jenne Decleir en Willy's & Marjetten kwamen de boel opvrolijken. Tom Van Dijck moet volgens de lezers van Humo dringend zijn eigen tv-programma krijgen.
Als afsluiter kwam de immer sunglassed Daan op het podium en gaf een flinke 'uitbrander'! Ik was voor het eerst op Humo's Pop Poll en absoluut niet voor het laatst. Meer info en beelmateriaal
Lady in the water, een film van Warner Bros, geregisseerd door M. Night Shyamalan ( The sixth sense, Unbreakable, Signs & The village) is een mysterieuze film. Het verhaal speelt zich af in een appartementsblok met in het midden een zwembad. De film is opgevat als een slaapverhaaltje, een donker verhaal met misschien geen happy end....
De bewoners van het appartementsblok zijn geschokt wanneer een vreemd vrouwelijk wezen wordt gevonden in het zwembad. De nimf blijkt afkomstig uit een sprookjeswereld. Al snel komen de bewoners tot de vaststelling dat zijn onvermijdelijk betrokken zijn in het sprookje en de afloop. Ze steken de handen uit de mouwen en besluiten de nimf te helpen, maar dat blijkt niet eenvoudig.... wanneer een aantal boosaardige figuren opdagen.
Een originele film, geen fantastische film maar wel mysterieus en sfeervol. No famous actors, maar wel fijn gebracht! Oja wie de sfeer van het appartementsblok wil voelen, moet maar eens na de film rondwandelen aan Antwerp linkeroever....
Comedy: Die zit! ten voordele van Amnesty International
Amnesty International zet in ons land heel wat acties op touw om onterecht veroordeelden te steunen. Iedereen herinnert zich wel het brieven schrijven in de middelbare school. Een even leuk initiatief vond plaats in de Capitole in Gent, een comedyavond ten voordele van de organisatie.
Amnesty International Vlaanderen wist het kruim van de Vlaamse comedy te strikken. Zo maakten Alex Agnew, Nigel Williams, Fritz Van den Heuvel, Denis Nowé, Bert Gabriëls, Joost Vandecasteele, Sven Eeckman, Arnout Van Den Bossche en de Popkoning hun opwachting. Ook internationale gasten als Bert Koster en Trisha Jacobs waren van de partij.
De comedians kwamen allemaal kort terecht op het podium maar zorgden voor een leuke sfeer. Tussendoor zorgde De Nieuwe Snaar voor de muzikale intermezzo's. Het was een leuke avond die vliegensvlug voorbij was. Oja, presentator van dienst was Marcel Vanthilt, hij poogde tevergeefs om grappig te doen!
Joke Van Leeuwen ( www.jokevanleeuwen.com) ken ik al een tijdje, en dan voornamelijk als jeugdauteur. Ik las enkele boeken van haar maar wist niet dat ze ook haar verhalen in theatervorm bracht. We kwamen dit te weten via het programmaboekje van cultuurhuis de vieze gasten (www.deviezegasten.org).
Via de cultuurcheque van stad Gent werd een bezoek heel toegankelijk. Dit was het allereerste optreden in de zaal van de vieze gasten. Het was een leuke en gezellige kennismaking. In de amateuristische theaterzaal heerste een sfeer van gezelligheid, spanning en fantasie. Op het podium stond een piano waarop Caroline Deutman, Joke begeleidde. Zij toonde het publiek dat de piano een geweldig mooi instrument is.
Joke speelde de verhalen en poezië op een zoete manier. Dit werkte heel aanstekelijk naar het jonge publiek toe, dat hoofdzakelijk bestond uit 5-12 jarigen. Joke vertelde met een enorm enthousiamse en boeide je van de eerste tot laatste minuut. Ze beheerst de kunst om haar publiek te boeien en wild te krijgen voor haar ideeën. Ze fantaseert over de gekste dingen (net zoals kinderen dat kunnen). Ze slaagde er tegelijk ook in om iedereen muisstil te krijgen, te laten lachen, te zingen en mee te fantaseren.
Ze leerde het jonge publiek kritisch kijken naar de wereld. Ze stelde een aantal dingen in vraag, zoals: "Waarom klappen we als we applaudiseren?" Joke Van Leeuwen vertelde over de reizen die ze met haar moeder en vader maakte. Dat onderwerp vormt de rode draad doorheen de voorstelling. Af en toe maakt ze tekeningen met haar elektronische pen via de laptop. Die beelden werden geprojecteerd, ze waren eenvoudig maar mooi.
En op het einde zingt iedereen met een overweldigend heppiefeeling mee:
"Ik voel me ozo heppie, zo heppie deze dag en als je vraagt: Wat heppie als ik eens vragen mag, dan zeg ik: hoe wat heppie, wat heppik aan die vraag, heppie nooit dat heppieje dat ik hep vandaag?"
Ik ben geen folkkenner of aanhanger maar op aanraden van mijn vriendin gingen we naar "Folkkwadraat" (www.folkkwadraat.be) . We gingen vooral omdat Mich Walschaerts deel uitmaakt van het 'project'. De voorstelling werd gebracht in de Centrale in Gent.
Folkkwaadraat is een gelegenheidsconcert samengesteld en gebracht door diverse artietsen waaronder Kris De Bruyne, Jorunn Bauweraerts (Laïs), Ruben Block (Triggerfinger), Tom Theuns (Ambrozijn), Jan De Campenaere (Venus in Flames), Fritz Sundermann, Stef Van Straelen (Yevgueni), Sam Van Ingelgem (Fluxus), Wim Claeys (Boombal) en Dirk Naessens (Urban trad). Zij willen ode brengen aan hun muzikale (folk)helden. Niettemin was de titel folk ruim ingevuld want ook nummers van mijn eigen favoriete band U2 kwamen aan bod. De show begon met Kris De Bruyne die iets onbekendere nummers zong (voor mij althans).
De ambiance zat er duidelijk in wat de echte folkfreaks stelden zich onmiddelijk recht en dansten. Blijkbaar kent de folkmuziek echt volksdansachtige taferelen. Nadien werden nog prachtige nummers gespeeld van Bob Dylan en Van Morisson. Vooral "Brown eyed girl" werd subliem gezongen.
De nummers werden soms in groep en soms alleen gebracht. De artiesten brachten alles op een ontspannen en vrolijke manier. Enkel Kris De Bruyne kwam wat stijf en streng over.
We genoten van een heerlijk concert en merkten aan de reacties van onder andere Luc De Vos, Raf, ma en pa Walschaerts dat het OK was!
Studio Brussel houdt van feestjes organiseren. 19 november hielden ze een fuif in de Culture club in Gent (www.cultureclub.be) Je kon een tijd geleden lezen dat de Culture club failliet was en misschien de deuren moest sluiten. Gelukkig werd de discotheek gevrijwaard.
Ik ging met een aantal vrienden naar de trendy club ter gelegenheid van 75 jaar radio. Studio Brussel bouwde haar eigen verjaardagsfeest daar en van de strenge selectie bij de ingang was gelukkig niets te merken. De discotheek is onderverdeeld in 3 ruimtes. In de 'kelder' wordt meer allround muziek gedraaid, op de 1ste verdieping hoor je echt clubmuziek en helemaal bovenaan heb je de ruimte waar R&B, hiphop en rap wordt gespeeld.
De Culture Club staat bekend als trendy, select en hippe discotheek. Deze bewering klopt toch wel, hoewel deze avond een stuk toegankelijker was voor iedereen. Je ziet er knappe jongedames gevleid aan oudere mannen met $. Dankzij de goede muziek was er best ambiance op studio 75. Het was ontzettend druk en in sommige zalen was bewegen niet evident. Vele StuBrupresentatoren waren aanwezig waaronder Peter Van De Veire, Roos Van Acker en Hans Otten.
De Kleine Avonden (www.dekleineavonden.be) is een muzikale show waar onbekende groepen misschien wel echt famous worden. Na de eerste editie in 2002 werd besloten om de succesformule te herhalen. Het concept: grote muzikale namen coachen onbekende artiesten gedurende een reeks optredens in culturele centra. De drie muzikanten werden geselecteerd uit de Nekkawedstrijd. Men kiest de geselecteerden voor de Nekka-wedstrijd aan de hand van demo-inzendingen.
De samenstelling van de avond bestond uit drie talenten: * Lenny & de wespen. Zij stonden reeds in de finale van de wedstrijd in 2003. Ze wonnen ook de allereerste Gentse Baafje. Lenny en de wespen toerde reeds doorheen muzikale centra in België maar hoopt nu eindelijk gelanceerd te worden naar het grote publiek. Lenny & de wespen wordt gecoacht door Dirk Blanchart (Luna Twist). De volledige band stond ijzersterk op het podium mede door hun stevig zelfvertrouwen en hun humoristische bindteksten. De songs mochten er ook wezen, hun Nederlandstalige nummers bevatten vooral komische tonen en gaan vaak in een absurde richting. Bijvoorbeeld "De klerenkleptomaan". Lenny & de wespen is absoluut goed bezig, hopelijk is er een bredere markt voor... Je kan een fragment beluisteren op www.lennylenny.be/lied
* Zoutlandt is genoemd naar het eiland Sint-Maarten en tracht Nederlandstalige pop, rock en (f)luistersongs. De songs zijn een stuk gevoeliger dan Lenny & de wespen en hebben vaak als thema de liefde. Het optreden was best ok en kan je een beetje benoemen als een brave Blof.
* Morabezza is een driekoppig ensemble ontstaan tijdens de Gentse feesten in 2003. Wim Van Caelenbergh is zanger, gitarist en songwriter. Katrien Melis zingt, percussioneert en drumt en Dieter De Mits bast op contra en elektrisch. Hun optreden was vrolijk en het spel tussen Wim en Katrien grappig.
Voor de muzikale cabaretgroep Man Man Man gingen we naar het gemeentehuis van Aalter. We hoorden van de voorstelling door het magazine zone 09. Het duo was voor ons tot dan onbekend en onbesproken....
Eerst kregen we 20 minuten een voorprogramma van een Brusselse standup comedian en zanger. We smaakten het optreden niet echt aangezien zijn Brussels dialect en grappen helemaal niet boeiden. Het vrolijke duo Man Man Man bestaande uit Walter Janssen en Bart Schollaert straalden al veel meer talent en bekwaamheid uit.
Allebei zijn ze zowel muzikaal als dramatisch aangelegd. Ze bespelen instrumenten zoals contrabas, gitaar, melodica, draaiorgel enz.... Ze brengen voornamelijk Nederlandstalige liedjes afgewisseld met interactieve praatjes over hun uiterlijk. Ze doen gekke dingen tijdens het zingen, ze 'jongleren' eigenlijk met hun instrumenten. Op het einde van de voorstelling trekken ze eigenaardige maskers op en bevestigen ze de titel van hun theaterstuk. De inhoud van de nummers is goed en herkenbaar. Ze bezingen alledaagse komische dingen. Af en toe krijgen hun liedjes een heel actueel karakter. Man Man Man is muzikaal een aanrader, weet het publiek te boeien en aan het lachen te brengen!
Wouter Deprez (www.wouterdeprez.be) is geen onbekende Vlaming. Hij werd bekend onder de 'massa' door zijn deelname aan "De Slimste Mens". Hij won het populaire quizprogramma in 2005. Wouter Deprez trad op in het museumtheater Zwijgershoek in Sint-Niklaas. Hij bracht er een try-out van "War". De zaal was klein en het publiek ontving Wouter met een warm applaus. Hetgeen Wouter Deprez bracht mocht er wezen. Hij vertelde over zijn verleden, zijn familie, de belevenissen in de kleuterklas waar hij tussen anarchistische rebellen zat.
Hij vertelde op een humoristische wijze over zijn superieur intellect van kinds af. Hij kon reeds in de kleuterklas al drie lettergrepige woorden schrijven maar mocht dit nog niet tonen omdat de klasgenootjes jaloers zouden zijn. Hij zocht ook interactie met het publiek toen hij iedereen vliegertjes liet vouwen. Doorheen de volledige show was er een rode draad die op een concluderend uitdraaide.
Met zijn uitgesproken verwonderend uiterlijk en mimiek zorgde Wouter Deprez voor veel hilarische momenten. Wouter weet het publiek te boeien en profileert zich als DE slimste comedian! Een aanrader!
Tot slot nog enkele commentaren uit de pers: "Deprez heeft een sterke en gevarieerde act, timing en présence, en is daarnaast ook nog eens bijzonder grappig." (Humo) "Begenadigd verteller en publieksmenner, perfect balancerend op de lijn tussen ingetogenheid en ambiance." (De Morgen) "Deze voorstelling moet je gewoon gezien hebben." (De Gentenaar)
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Het Van Gogh museum bevindt zich in hartje Amsterdam. Het was enorm druk in het museum maar was aangenaam verrast door het intrigerende leven van Van Gogh. Ik schrijf kort iets over zijn voorgeschiedenis.
De wereldberoemde kunstenaar werd geboren in 1853 te Nederland. Na een aantal jaren kostschool stopt hij met zijn opleiding en gaat werken in een kunsthandel. Op dat moment begint Vincent brieven te schrijven aan zijn broer Theo, deze goed bewaarde briefwisseling duurt 18 jaar lang. Na verloop van tijd gaat Vincent werken en wonen in Londen. Daar wakkert zijn voorliefde voor tekeningen en schilderijen aan. Hij wordt ontslaan door zijn werkgever en gaat onder andere aan de slag als leerkracht. Vincent Van Gogh had steeds de nood om iets nuttigs te verrichten en vond deels voldoening in de kunst nadat hij lange tijd een schildersopleiding volgde.
Wanneer je in het hypermoderne museum rondwandelt merk je aan de doeken dat Van Gogh een hele weg aflegde alvorens zijn techniek ontstond. Hij probeerde vele stijlen en technieken uit en hechte veel belang aan het tekenen. Het museum is opgedeeld in 2 grote onderdelen: de tekeningen en de schilderijen. Binnen deze onderdelen is alles chronolgisch gecatalogeerd. Je kon daardoor zien dat Van Gogh op zoek ging naar nieuwe technieken en veel experimenteerde. Soms stelde zijn werk nauwelijks iets voor.
Eén van mijn favorieten in het museum is het doek "Sterrennacht". We waren verbaasd over de enorme omvang van de collectie. Je vindt in het museum ook werken van Theo Van Gogh die eveneens heel wat schilderde. We brachten zo'n 4uur door in het museum en hadden nog niet alles bekeken.
Het Van Gogh museum is werkelijk de moeite. Je hoeft geen kunstkenner te zijn om te genieten van de prachtige collectie die het museum bezit.
Iedereen kent ongetwijfeld Polé Polé van de Gentse feesten. Polé Polé in Gent ademt meestal een zwoele sfeer uit en heeft steeds een knap programma. Toch wou ik al een tijdje een bezoek brengen aan de editie op het strand van Duinbergen.
We zakten hiervoor af naar zee. Onderweg kregen we aantal regenbuien te verwerken maar ginds begon letterlijk en figuurlijk te zon te schijnen. Het volk stroomde toe en we namen de tijd om het terrein, de kraampjes, de eet en drankhuisjes en promostands te verkennen. Over waren de mensen ondertussen salsa, merengue... aan het dansen. Plots kwamen we ook een Braziliaanse band tegen met grote trommen en buikdansende Zuiderse dames. In de tenten was de sfeer eveneens exotisch want daar werden allerhande dansdemonstraties gegeven waar iedereen enthousiast meedeed.
Alle Zuiderse stijlen kwamen aan bod, salsa, merengue, reaggeton, bachatcha enz.... We realiseerden ons wel dat Latijns-Amerikaanse mensen een serieuze streep voor hadden wat het heupwiegen betrof. Om af te koelen gingen we in openlucht kijken naar het optreden van Papi Sanchez. Hij scoorde deze zomer een hit met "Enamorame" en "Dillema". Ik had geen hoge verwachtingen van de man en dat bleek terecht. Zijn nummers waren slechts een playbackshow. Enkel de reputatie van meisjesidool maakte hij ruimschoots goed bij het vrouwelijk gedeelte van het publiek.
Even later trad de legendarische groep "Chic" op. Legendarisch omdat niet alleen hun nummers ongeloofelijk hits werden maar ook de nummers die de leadzanger schreef voor andere groepen zoals Diana Ross, Sister Sledge werden een groots wereldsucces. Ze brachten een wijze mix van liedjes zoals: "Good times", "Jack le freak", "We are family", "My forbidden lover" etc.... Chic was duidelijk het hoogetpunt van deze fijne avond!
Kommil foo (www.kommilfoo.be) is in België al lang geen onbekende cabaretgroep meer en dat is geheel terecht. Ik leerde het duo kennen via mijn vriendin. Vorig jaar leerde ik de broers Walschaert reeds kennen met hun show 'The best of', Dit was dus de tweede kennismaking.
De show, 'Spaak' zit buitengewoon schitterend in elkaar. De broers zijn meesters in de subtiele humor. Ze kunnen prachtige nummers componeren waarin vooral humor zit. Ondertussen breiden ze hun kennis van verschillende instrumenten uit, sinds kort kan Mich piano spelen en dat verruimt de mogelijkheden van Kommil foo.
In de nieuwe voorstelling zitten prachtige fragmenten, bijvoorbeeld het verhaal van de jaloerse echtgenoot die zijn vrouw wantrouwt wanneer ze te vaak naar de fotoclub Het klikje gaat of het sprookje over de prinses die twijfelt tussen de prins van haar leven en de prins van haar dromen.
Ik had bovendien het geluk om de wedstrijd van de Morgen te winnen zodat ik een tweede maal naar de voorstelling Spaak kon gaan kijken, deze maal in de Capitole in Gent. De eerste voorstelling vond plaats op 5 april 2005 in Nederland, in het Scheldetheater. Het was best verrassend om te zien dat het Nederlandse publiek met volle teugen genoot van Kommil foo.
Tijdens het optreden in de Capitole in Gent werd de cd & dvd van "Spaak" voorgesteld. We kochten ons een exemplaar en lieten die onmiddelijk signeren door het duo! Kommil foo neemt een belangrijke plaats in binnen ons favoriet culturele lijstje!
Enkele reacties: "Spaak is het hoogtepunt van het seizoen! Spaak is eerlijk, intiem en vol briljante vondsten. Zo treffend, zuiver en soms verbijsterend wordt de angst om het geluk te verliezen verbeeld." door de Volkskrant
Kamgurka, een vreemd en vaak absurd comedian. Na de gastoptredens tijdens de laatste show wilde ik hem graag eens aan het werk zien. De voorstelling ging door in het Cultuurcentrum De Stroming in Evergem.
