Het is geen moedige misdaad tijd voor liefde te stelen. De liefde houdt ervan dat spontaan verlangen het accidentele niet van regels of dwangbevelen.
De tijd zal zijn vruchten werpen het gezaaide levert zijn oogst. En het liefdeskind leert verstaan dat het vrijheid moet krijgen de mooiste misdaad te begaan.
Ze richt haar blik in de verte horizontaal zonder taal. Ruimteloos in de richting van een ingebeelde horizon.
Haar houding geeft een indruk van haar emotie vertikaal een armgebaar met een glimlachje, fierheid geeft vorm aan een bewegend lichaam.
Van twijfel wist ze niet dat het bestaat de oren gespitst neemt ze de wereld rondom in haar op. Ze draagt haar lichaam met haar ziel en glijdt in de positie van haar dromen.
Ze is zichzelf. Ze danst, de choreografie van haar leven.
