Vandaag een heel mooie dag gehad in en rond Jogyakarta. Het
kon al niet meer stuk vanaf het beste ontbijtbuffet ever in de carrière van de
meegereisde inspectrice, reden : de chocoladefontein. Gelukkig had ze nog juist
genoeg zelfbeheersing om er haar hoofd niet onder te steken, maar het bord werd
toch wel zeer grondig afgelebberd.
Daarna de baan op voor een bezoek aan 3 workshops:
batikschilderijen, Javaanse poppen en batik kledij. Visa zal weer content zijn.
Na de shopping volgde het bezoek aan het Kraton: het paleis van de plaatselijke
sultan waar we onder andere enkele vazen van Val St Lambert konden bewonderen
die hij gekregen had van Baudekuutje en tante Fabi die ook een keer zijn paleis
zijn komen bezoeken.
Dan de stad uitgereden voor bezoek aan de Hindoe tempel van
Prambanan, die nog mooier was dan de tempel van gisteren. Eerst hadden we
weeral een lekkere lunch, zoals iedere middag trouwens. Het eten is iedere keer
uitstekend. Terug in het hotel om 15u30, zodat we eindelijk eens ons zwemgerief
konden uithalen voor een zwemmerke in de schaduw van de palmbomen. Nu de blog
bijwerken vooraleer we straks vertrekken naar een diner + Javaanse dansshow.
De muezzin naast de deur begint te roepen, t is tijd om ons
klaar te maken, salaam aleikum
Vandaag de sportiefste dag tot nu toe. Eerst naar onze gids
zijn dorp, waar we een toerke konden doen op de fiets om zijn dorp te
verkennen. Achteraf had zijn madam (lerares lager onderwijs) tempe en
minibanaantjesbeignets klaargemaakt voor ons, die we ons lieten smaken met een
lekkere kop groene thee of koffie (niet in roeren aub!). Daarna reden we door
naar Borobodur (maar 3 uur) waar we eerst lunchten en daarna de boeddhistische
tempel bezochten (te voet te beklimmen) met een zeer goeie plaatselijke gids,
die perfect zijn uitleg kon doseren om er een heel boeiend bezoek van te maken.
Hij had 1 nadeel: hij sprak Engels met een verschrikkelijk accent (hij had
waarschijnlijk Engels geleerd van agent Crabtree uit Allo Allo and we had to
listen very carefully because he said it only once).
Als afsluiter van onze dag stelde de gids voor dat we nog
een bezoek brachten aan een zilversmeedatelier ( met bijhorende winkel
natuurlijk). En ja hoor the visa had to be used to pay for the new Indonesian
jewelry for the lady of the house. Het begon met een paar oorringen, waarna er
vlot overgegaan werd naar de bijpassende hanger MET ketting uiteraard. Je viert
natuurlijk maar 1 keer je zilveren huwelijksjubileum en waar anders kan het
beter dan in een zilverwinkel.
Daarna doorgereden naar ons hotel in Yogyjakarta, waar we nu
genieten van een rust- en douchepauze vooraleer ons in het nachtleven te
storten, gezien we morgen maar om 9u vertrekken voor onze geplande bezoeken. tot de volgende
Na een autorit van 11 uur (of moet ik rallyrit zeggen,
gezien de plaatselijke rijstijl) zijn we aangekomen in ons hotel aan de voet
van de vulkaan. We hadden direct een déja vu gevoel: gietende regen het laatste
half uur van de weg door de jungle, we waanden ons efkes in Costa Rica.
Vandaag bezochten we maar 1 bezienswaardigheid, de rest van
de tijd brachten we al hutseklutsend door op de achterbank, of rustten we even
uit om de inwendige mens te ledigen en te versterken. Ons toeristisch
hoogtepunt van de dag was het bezoek aan Naga village, een traditioneel dorpje
dat in een groene vallei ligt naast een provinciale weg en dat je enkel maar
kan bereiken door 450 treden af te dalen. Van zodra je aan de afdaling begint
is het alsof je met een teletijdsmachine bent teruggekeerd in de tijd. Het dorp
en de dorpelingen proberen nog de traditionele levensstijl aan te houden, en
werken en leven nog zoals hun voorouders. We kregen een super rondleiding van
de plaatselijke gids en waren echt onder de indruk van deze lieve, vriendelijke
mensen, de natuur en de landschappen rondom het dorp. Twas precies een docu van
national geographic waar we zelf in rondstapten. De enige die het lastig had
was de portrettentrekker. Aan alle mooie liedjes komt er een eind, en dus was
het na een uurtje jammer genoeg back-the-stairs-up-to-reality.
Daarna terug on the road en na ontelbare inhaal-, passeer-
en gij-moet-maar-gerten-want-ik-steek-voor-manoeuvers toch veilig aangekomen.
De Indonesische staat verplicht al zijn inwoners om gelovig te zijn, maar zoals
ze hier het woord verkeer interpreteren kan je enkel maar begrip opbrengen
hiervoor. Yasmine heeft voor het boeddhisme gekozen want ze heeft al een boeddha
thuis zegt ze. Ik kies voor het animisme, gezien ik een kieken aanbid.
Bekeerde groeten uit de groene gordel van smaragd.
Deze morgen gestart met ne special voor de afdeling onderwijs op reis: juffrouw
Yasmine werd vertroeteld door onze gids: we stopten aan een lagere school en we
mochten enkele klassen bezoeken. De kindjes waren echt vriendelijk en de
juffrouwen om ter mooist, J-L wou zich direct inschrijven, maar hij moest eerst
zijn cursus verzorgende afwerken van zijn meesteres. Daarna
een vulkaan bezocht en daar wa rondgewandeld met gratis vorte-eier-geur,
hierachter naar een spa resort geweest waar we konden zwemmen in een zwembad
met zwavelwater (redelijk warm en pikkie-pikkie in de ogen), maar achteraf
hadden we zon echt zacht babyvelleke.
Deze namiddag dan naar de bamboemuziekshow, twas echt de moeite
en leuk. Er waren zelfs gaststudenten percussie uit de hele wereld die mochten
meespelen, waaronder ook een paar Europeanen, dus Luca begin maar al te zagen,
want we hebben bij de vulkaan ook een camping gezien, zodat onze de
caravanafdeling van de familie hier ook naartoe kan komen (wel eerst nog een
andere auto kopen die jullie huisje op wielen hierheen krijgt).
Voila, onze eerste 24 uur in Azië zitten erop. Na een lange
maar slopende onderwegdag, gisteravond rond middernacht in ons hotel
gearriveerd in Jakarta, en een half uur later lagen we al te ronken, we waren
een beetje moetjes. Och ja voor ik het vergeet: ons internationaal
reisgenootschap bestaat in totaal uit 4 personen: wij 2, onze chauffeur Heruan
en onze gids Rudy. We hebben dus een privérondreis deze week met een toyota
monovolume met airco (oef). Vanmorgen om 9u vertrokken voor onze eerste
rondreisdag, waarop we vooral onze ogen uitgekeken hebben op het verkeer. Het
is hier precies of we ons in een mierennest bevinden, maar dan met mensen, het
is echt onvoorstelbaar. We dachten dat het ging minderen eenmaal we Jakarta verlaten
hadden, maar het bleef de hele dag lang een gewriemel van transportmiddelen,
met als hoofdrolspelers de ontelbare scooters.
We bezochten vandaag een botanische tuin in Bogor, aten zeer
lekker in een on the road restaurant en arriveerden een uurtje geleden in ons
prachtig hotel in Bandung waar we 2 nachten blijven. Morgen gaan we naar een
vulkaan, warmwaterbronnen en in de namiddag naar een Bamboo Angklung
muziekvoorstelling, t zal waarschijnlijk iets met slagwerk op bamboe zijn.
Voila onze eerste Javascript zit er op, tot de volgende
De overtocht naar het Arabisch schiereiland is heel vlot verlopen, zonder het minste akkefietje. We zitten nu in transit op de luchthaven van Abu Dabi (8u10) plaatselijke tijd, onze vlucht vertrekt om 11u dus efkes tijd om de laptop open te trekken. Voor de moment hier reeds 33° maar de airco draait volle bak, behalve bij de uitstap in open lucht toen zowel de brilleglazen als de lens van de portrettentrekker bedampten van het temperatuurverschil met de binnentemperatuur van de vlieger. We zijn zeer goed gesoigneerd geweest, het enige wat nie echt lukte was slapen, maar gezien da iedereen op diene Airbus beschikt over een privé film/muziek/... console heb je bezighouding genoeg. allee we gaan ons ritueel wassen voor ons ochtendramadangebed ( de moskee is naast de toiletten en de burger king). tot de volgende vanuit Java.
