Door de vroege start waren we al om 10u30 in ons mooie hotel op de rand van het oude stadscentrum. Dan vlugvlug nog eens de metro op om eindelijk onze dochter nog eens goed te kunnen vastpakken. Samen wandelden we naar de uniefwijk en daarna naar de oude stad, die we de rest van de namiddag verkenden. Om 20u waren we aanwezig in la mestalla, waar we een mooie voetbalmatch zagen tegen elche 3-1, maar het tofst was de sfeer met bovenal een schitterende spionkop, die bijna continu voor de ambi zorgden. We sloten de dag af in de spaanse mcdonald en waren dan heel content dat we onze matras konden onderwerpen aan de slaaptest.
Gisteren te voet langs de turia naar het calatravapark of hoe het ook heet, manmanman zo mooi! Daarna te voet verder naar de haven en het strand. Om 15u hadden we afgesproken met de degreefs en onze plaatselijke gids voor een geleide oude stadswandeling. s avonds zijn we samen gaan eten in el carmen, jawel buiten aan 22°c :)))). We blijven ons verbazen over de temperatuur en de zon hier, we zijn da echt niet gewoon eind oktober.
vandaag keren we terug naar de calatrava site waar we het oceanografic en andere musea gaan bezoeken.
Voila ons eerste valenciaans verslag is af, en voor diegene die hier nog niet geweest zijn : zeker komen het is echt een supercitytrip
Aan jullie reacties te zien moet ik dus een roede in een glas melk steken. Moa hauw zeh, dinne spaanske mcdo wos dus een filioal van 100 montaditos: de spaanske versie van een verrasingsbroad, moa per pistoleetje est nen euro of miér. T verskil met een verrasingsbroad van decroos es de omgekièrde verodinge tussen t beleg en de pistolee. Ier é je mièr pistolee dan beleg, dus vo luca :))))))), mo t es wel goekoap vo de studenten, andres kenn ze nie ip wiekent goan na madrid en barcelona
vandoage weere na da calatravaspel gewist: de aquariums woarn dik in orde, de dolfijnshow es beter in belgica en da wetenskapsmuseum es de dummie versie van technopolis, moa gelik oe, vanmit da je doa ip die site lopt tussen die prachtige gebouwen, zwig je vantzefst (alli J-L oglik) zoa skoane dat es.
vanoavend weere ip stap gewist met de overskeute van de degreefs en twos weere hièl in orde, surtout de platselikke wos weere content
Gisteren mooie dag in kos stad, we namen ook nog de bus naar het aesclepion met onderweg nog een tussenstop bij de beste patisserie van het eiland. Daarna aten we in een visrestaurant, vooral de gegrilde octopus was heel lekker. Om 17u de bus terug naar Tigaki, waar we niet veel anders meer deden dan boekske lezen en rusten.
Vandaag, 21/7, huurden we een buggy waarmee we heel de dag rondsnorden in de streek: antimachia, pili, oud pili en zia werwen bezocht. Midden de dag, toen ons beestje niet meer verder bergop kon rijden, tjoolden we te voet de rest van berg op tot aan het vervallen gravensteen van oud pili.
Uitgedroogd en uitgeput recupereerden we bij een supertip uit onze hollandse travel guide: het beste visrestaurant uit de streek (het ligt wel 15 km bergop), maar voor 1 keer hadden onze noorderburen overschot van gelijk. De patron nam ons mee de keuken in, deed voor ons een keuze uit zijn verse vis voorraad die zijn zoon vanmorgen gevangen had, en 15 minuten later toverde zijn madam een overheerlijke gegrilde visschotel op tafel : GEWELDIG !
Om 16u30 den buggy terug in de stal afgegeven, en dan recup aan ons zwembad, waar yasmine nog altijd ligt terwijl ik de blog bijwerk aan de toog.
Straks ga ik hier wel een paar stella's binnenkappen (te verkrijgen in ons hotel !) Het is tenslotte 21/7 niewaar: leve België, vive la Belgique, es lebe Belgiën !!!
Vrijdagavond werden we opgehaald door Maria, de eigenares van ons hotel, op de luchthaven. Na 20 minuten rijden waren we in Tigaki, een stadje in Tvorm: 1 lange straat waarlangs alle hotelletjes, bars, winkels, restaurants, ... liggen die dan uitkomt op de zeeboulevard met zelfde bezetting.
Ons hotelleke is klein maar fijn, simpel maar alles wat we nodig hebben. Gisteren ne wawadag aan t zwembad, wandelingske langs t strand en als afsluiter ne bbq met griekse muziek en dansen hier in ons hotel: meer moet het echt niet zijn.
Vandaag zondag, gaan we naar Kos stad met de bus.
Voila jullie zijn weer mee met onze avonturen, tot de volgende
Hopelijk lukt het nu wel op onze blog via deutsche telekom en lufthansa op vliegveld van athene.
Gisteren hele dag cruise gedaan met bezoek aan 3 eilanden, het deed deugd ons te laten wiegen door de zee en ons eilandbezoeken te beperken tot horeca in de schaduw. We lieten de joepie speciaal rusten omdat we vandaag athene centrum te voet aftjoolden, nadat we als starter het nationaal archeologisch museum bezochten.
Dan vlot op vliegveld geraakt met taxi, waar we nu wachten op onze vlucht naar Kos.
We proberen nog eens de foto's up te loaden, als het niet lukt dan is het voor de volgende poging.
Ne berg piepers en knuffels van diegene die niet boven oekraine vliegen 😊
Vanochtend gestart met een bezoek aan Olympia, de wieg van de spelen: GEWELDIG ! Weeral nen fermen check op onze been-there lijst. Wat er mooier was: de historische site of museum, dwa't nie weet'n. In bijlage een foto van de plaats waar de olympische vlam nog altijd wordt ontstoken, voor de tempel van Hera, zoals jullie wel weten. Onze gids organiseerde zelfs een olympische wedstrijd 50 meter lopen voor het mannelijk deel van de groep in het origineel stadion (=grasveld). Deze werd met glans gewonnen door jullie familielid met het olympisch lichaam, gezien hij de enige was die achteruit liep en daarbij zelfs een persoonlijke besttijd neerzette.
Onze vrouwelijke olympiër excelleerde dan weer in het baklava fretten, een demonstratiesport, die misschien ooit nog opgenomen wordt in het officiële programma.
Deze middag genoten we van een lekker buffet, vooraleer we richting delphi vertrokken. Onderweg stopten we nog in een pittoresk vissersstadje, waar we genoten van de café frappé. Daarna reden we de kustlijn af, het ene vergezicht al mooier dan het andere. We slapen in heel charmant hotelleke, weeral lekker gegeten vanavond met een ouzo vooraf.
Vandaag onze eerste dag on the greek road. Onze groep van 30 man is een wereldgroep: canada, australië, nieuw-zeeland, malta, italia, usa en the belgians. Als top of the bill een griekse gids, die van de ganse dag toch wel 2 x 15 minuten gezwegen heeft. Man, man, man wat een mitraillette.
Vandaag bezochten we het kanaal van corinthië, het amfitheater van epidaurus en als laatste het oude mycene. Omstreeks 19u aangekomen in ons hotel in olympia, waar we morgenochtend beginnen aan de gelijknamige spelen. Wij hebben ons ingeschreven in de disciplines ouzo verzetten en aubergine verteren.
Goed aangekomen in Athene, wel moeten aanpassen aan de 32° maar zijn ergere dingen niewaar 😊.
Vlotte transfer naar hotel, dat goed meevalt: op 20 meter van metro waarmee we heel vlot in het oude centrum zijn geraakt voor een eerste toeristische en culinaire verkenning. Grootste pluspunt van onze accomodatie is evenwel het vieuwke vanop het dakterras, -pool en -bar: we hebben prachtig panorama op de akropolis die echt op zijn best is met de nachtverlichting EN een ouzo binnenhandbereik 😁
Slaapwel en tot de volgende
Hercules de uitgezette en Aphrodite die al ligt te grollen
halo,di sini denganberikutnyadan terakhirdari Bali
Gisteren weer een heel mooie rondritdag in Noord- en
West-Bali met dank aan onze chauffeur/gids. We waren het meest onder de indruk
van het rijstterrassenlandschap in Jatiluwih, het is niet voor niets tot
werelderfgoed uitgeroepen door de Unesco. Ook de andere bezoekjes waren de
moeite waard, maar de vertellinge hierover is voor thuis. Bij aankomst in het
hotel toch wel een deprimoment toen we aan de receptie de bevestigingsfax van
onze terugvlucht kregen, maar daarom genoten we vandaag des te meer van onze laatste
Balidag. We hingen een beetje de luierik uit tot we om 16u vertrokken met onze
chauffeur naar Uluwatu om de Kecak(apen)dans te zien en daarna door naar
Jimbaran, een vissersdorp, waar we onze congé culinair afsloten met grilled
seafood, mmmmmmmmmmmmmmm.
Onze eerste vlucht naar Kualalumpur vertrekt zoals voorzien,
moest er iets veranderen aan ons reisschema dan sturen we wel een smsje.
De meest gebruikte openingszin van de Balinezen, dus
gebruiken we hem ook maar eens. Gisteren een dag erop uitgetrokken met een
plaatselijke chauffeur=gids. Hij bracht ons naar 2 toeristische trekpleisters
(inheems dorp en grootste tempelcomplex) die we wilden zien, maar door zijn
kennis van zijn eiland kregen we onderweg nog heel wat extra te bezichtigen. We
waren zo content dat we hem ook geboekt hebben voor opnieuw een hele dag
toeristisch circuit morgen. Gisteren de dag afgesloten met een Balinese dans diner-spectacle
in het hotel. Twas mooi, vooral de danseressen, maar die gamelanmuziek begint
na een uur wel te vervelen, omdat het precies altijd hetzelfde liedje is da ze
spelen. Het buffet was van uitstekende kwaliteit, dus buikje rond (weeral)
Vandaag zijn we op excursie geweest naar een
olifantenresort, met bijhorende olifantensafari natuurlijk. We zijn echt onder
de indruk van die lieve, slimme, handige kolossen. Rond 15u terug in hotel en
de lees-in-boek-op-balkon-modus geactiveerd. Yasmine is nu een
pré-souvenir-koop-inspectie gaan doen, terwijl ik mijn huiswerk aan het maken
ben. Denk wel dat we vanavond ne keer ne pizza gaan eten, kwestie van de
europese afdeling van onze smaakpapillen ook eens te verwennen.
Vandaag hadden we een platte rustdag gepland, maar onze
innerlijke Joepie zat nog op zijn honger door de vele in-de-auto-tijd, en zo
zijn we dus na het ontbijt een verkenning te voet gaan doen. Als je het
hoteldomein verlaat kom je uit op de grote straat van Sanur, die van de ene
kant van de badplaats (waar wij ongeveer zitten) naar de andere loopt. Je kan
het echt vergelijken met de straat achter den dijk aan de Belgische kust:
winkelke, cafeetje, winkelke, winkelke, restaurant, winkelke, af en toe onderbroken
door een groot resort dat tot aan die straatkant komt (Sanur Hyatt bvb). Af en
toe is er een straatje waarlangs je de dijk kan bereiken. De Sanurse dijk is
een mooi wandelpaadje langs het strand, waarlangs we dan terug hotelwaarts zijn
gewandeld. Maar eerst waren we getuige van de aankomst van een begrafenisstoet
op de crematieplaats van Sanur, vlak aan het strand. Was redelijke imposant:
heel veel volk in traditionele klederdracht, een berg offergaven, een zittend
en wandelend gamelanorkest, de rijk versierde lijkbaar waarmee de dode werd
gedragen, je zal het wel zien op de fotos.
Na aankomst op het strand van het hotel, hebben we ons dan
maar in de luie zetels geplooid onder de palmbomen en ons in wawamodus gezet:
zwemmerke doen in zee, boekske lezen, drankske drinken, snackske eten,
zwemmerke in zwembad, je kent het wel. Voila da was ongeveer onze eerste
Balidag, wel hebben we ook gewerkt: laundrybag en list ingevuld en afgegeven:
zeer vermoeiend !!!
In bijlage nen foto vanop ons balkon van onze club, het
beachzwembad en nen wawa in actie
Na alweer een lange dag on the road rond 15u aangekomen in ons hotel in Sanur, Bali, oef ! Wel vonden we het heel jammer om afscheid te moeten nemen van onze gids Roedy en onze chauffeur Erwan, die zo goed voor ons gezorgd hadden de voorbije week. Hadden we een upgrade van een hoop geld geweigerd voor onze vlucht, we kregen er hier 1 gratis in het hotel. YES ook eens iets gratis !!! In plaats van een kamer met beach/garden view die we geboekt hadden, kregen we een kamer in "The Club" een aparte blok van het hotel met eigen zwembad, bar, ... wel 100 meter verder stappen naar het strand, dus 200 meter in totaal, maar een hele mooie kamer met een hemelbed, balkon, ... je zal het wel zien op de foto's. Na het uitpakken van de valiezen en het vullen van de laundry bag die morgen wordt binnengegeven, dan efkes ons resort verkend. Het ziet er allemaal pico bello uit, maar wel al veel wind aan het strand en het grote zwembad tegen 17u, maar iedereen was al aan het opkramen. We hebben dan maar de poolbar getest, de dranken zijn aan Belgische prijzen maar we zijn op vakantie niewaar en we hadden pech het was wel juist happy hour zeker? Dan terug naar onze club waar we het toch niet konden laten om het zwembad met 2 verdiepingen en de jacuzzi in te zwemmen. Voila, dit was onze eerste Balinese blog, tot de volgende
Dit wordt ons laatste nieuwsbulletin vanop Java, en we zijn
niet spijtig. Morgen laatste dag on the road en we zijn zeker niet spijtig. We
kunnen geen auto meer zien, en zeker niet van binnen. Door de grote reistijden
die je bijna iedere dag nodig hebt om in 1 week van west naar oost door Java te
rijden, is de verhouding tussen on-the-road- tijd en bezoektijd een beetje
zoek. Onze gids zegt zelf dat die afstand te groot is voor 1 week. Neem er nog
bij dat het deze week het einde van de ramadan is, wat wil zeggen dat er nu
reeds een grote hoop van de lokale bevolking ook onderweg is naar hun
geboortedorp om dit vieren; zodat je niet echt goed kun doorrijden wegens het
te drukke verkeer.
Ok genoeg gezaagd, gisteren geen wifi in ons hotel, maar het
was een volledige rijdag dus veel hadden we toch niet te melden. Vandaag om 6u
vertrokken naar de Bromo vulkaan, als we wilden konden we ook om 1u vannacht
vertrekken om de zonsopgang te zien, maar hiervoor hebben we gepast. Dus in de
klaren tot aan de vallei van de vulkaan gereden (gewone auto + laatste halfuur
met jeep) waar we dan te voet het laatste stuk konden stappen om de vulkaan te
beklimmen. We konden ook te paard gaan, maar gezien we snakten naar een beetje
wandelwerk hebben we alles te voet gedaan. We waren echt content dat we de
Joepie konden afgeven. In bijlage een foto waarop je in de verte de vulkaan
ziet roken die we beklommen hebben. Dan terug de baan op, naar ons laatste
hotel op Java. Heel tof, aparte lodges in the jungle en de mosquito spray staat
klaar.
Morgen door naar de overzet naar Bali, onze chauffeur en
gids maken ook de oversteek en we worden tot aan het hotel gebracht door hen.
We vertrekken om 6u30, maar dat zijn we al gewoon, zodat we redelijk vroeg in
de haven hopen te zijn, zodat we niet te lang in de file moeten staan om de
boot te nemen.
Vandaag een heel mooie dag gehad in en rond Jogyakarta. Het
kon al niet meer stuk vanaf het beste ontbijtbuffet ever in de carrière van de
meegereisde inspectrice, reden : de chocoladefontein. Gelukkig had ze nog juist
genoeg zelfbeheersing om er haar hoofd niet onder te steken, maar het bord werd
toch wel zeer grondig afgelebberd.
Daarna de baan op voor een bezoek aan 3 workshops:
batikschilderijen, Javaanse poppen en batik kledij. Visa zal weer content zijn.
Na de shopping volgde het bezoek aan het Kraton: het paleis van de plaatselijke
sultan waar we onder andere enkele vazen van Val St Lambert konden bewonderen
die hij gekregen had van Baudekuutje en tante Fabi die ook een keer zijn paleis
zijn komen bezoeken.
Dan de stad uitgereden voor bezoek aan de Hindoe tempel van
Prambanan, die nog mooier was dan de tempel van gisteren. Eerst hadden we
weeral een lekkere lunch, zoals iedere middag trouwens. Het eten is iedere keer
uitstekend. Terug in het hotel om 15u30, zodat we eindelijk eens ons zwemgerief
konden uithalen voor een zwemmerke in de schaduw van de palmbomen. Nu de blog
bijwerken vooraleer we straks vertrekken naar een diner + Javaanse dansshow.
De muezzin naast de deur begint te roepen, t is tijd om ons
klaar te maken, salaam aleikum
Vandaag de sportiefste dag tot nu toe. Eerst naar onze gids
zijn dorp, waar we een toerke konden doen op de fiets om zijn dorp te
verkennen. Achteraf had zijn madam (lerares lager onderwijs) tempe en
minibanaantjesbeignets klaargemaakt voor ons, die we ons lieten smaken met een
lekkere kop groene thee of koffie (niet in roeren aub!). Daarna reden we door
naar Borobodur (maar 3 uur) waar we eerst lunchten en daarna de boeddhistische
tempel bezochten (te voet te beklimmen) met een zeer goeie plaatselijke gids,
die perfect zijn uitleg kon doseren om er een heel boeiend bezoek van te maken.
Hij had 1 nadeel: hij sprak Engels met een verschrikkelijk accent (hij had
waarschijnlijk Engels geleerd van agent Crabtree uit Allo Allo and we had to
listen very carefully because he said it only once).
Als afsluiter van onze dag stelde de gids voor dat we nog
een bezoek brachten aan een zilversmeedatelier ( met bijhorende winkel
natuurlijk). En ja hoor the visa had to be used to pay for the new Indonesian
jewelry for the lady of the house. Het begon met een paar oorringen, waarna er
vlot overgegaan werd naar de bijpassende hanger MET ketting uiteraard. Je viert
natuurlijk maar 1 keer je zilveren huwelijksjubileum en waar anders kan het
beter dan in een zilverwinkel.
Daarna doorgereden naar ons hotel in Yogyjakarta, waar we nu
genieten van een rust- en douchepauze vooraleer ons in het nachtleven te
storten, gezien we morgen maar om 9u vertrekken voor onze geplande bezoeken. tot de volgende
Na een autorit van 11 uur (of moet ik rallyrit zeggen,
gezien de plaatselijke rijstijl) zijn we aangekomen in ons hotel aan de voet
van de vulkaan. We hadden direct een déja vu gevoel: gietende regen het laatste
half uur van de weg door de jungle, we waanden ons efkes in Costa Rica.
Vandaag bezochten we maar 1 bezienswaardigheid, de rest van
de tijd brachten we al hutseklutsend door op de achterbank, of rustten we even
uit om de inwendige mens te ledigen en te versterken. Ons toeristisch
hoogtepunt van de dag was het bezoek aan Naga village, een traditioneel dorpje
dat in een groene vallei ligt naast een provinciale weg en dat je enkel maar
kan bereiken door 450 treden af te dalen. Van zodra je aan de afdaling begint
is het alsof je met een teletijdsmachine bent teruggekeerd in de tijd. Het dorp
en de dorpelingen proberen nog de traditionele levensstijl aan te houden, en
werken en leven nog zoals hun voorouders. We kregen een super rondleiding van
de plaatselijke gids en waren echt onder de indruk van deze lieve, vriendelijke
mensen, de natuur en de landschappen rondom het dorp. Twas precies een docu van
national geographic waar we zelf in rondstapten. De enige die het lastig had
was de portrettentrekker. Aan alle mooie liedjes komt er een eind, en dus was
het na een uurtje jammer genoeg back-the-stairs-up-to-reality.
Daarna terug on the road en na ontelbare inhaal-, passeer-
en gij-moet-maar-gerten-want-ik-steek-voor-manoeuvers toch veilig aangekomen.
De Indonesische staat verplicht al zijn inwoners om gelovig te zijn, maar zoals
ze hier het woord verkeer interpreteren kan je enkel maar begrip opbrengen
hiervoor. Yasmine heeft voor het boeddhisme gekozen want ze heeft al een boeddha
thuis zegt ze. Ik kies voor het animisme, gezien ik een kieken aanbid.
Bekeerde groeten uit de groene gordel van smaragd.
Deze morgen gestart met ne special voor de afdeling onderwijs op reis: juffrouw
Yasmine werd vertroeteld door onze gids: we stopten aan een lagere school en we
mochten enkele klassen bezoeken. De kindjes waren echt vriendelijk en de
juffrouwen om ter mooist, J-L wou zich direct inschrijven, maar hij moest eerst
zijn cursus verzorgende afwerken van zijn meesteres. Daarna
een vulkaan bezocht en daar wa rondgewandeld met gratis vorte-eier-geur,
hierachter naar een spa resort geweest waar we konden zwemmen in een zwembad
met zwavelwater (redelijk warm en pikkie-pikkie in de ogen), maar achteraf
hadden we zon echt zacht babyvelleke.
Deze namiddag dan naar de bamboemuziekshow, twas echt de moeite
en leuk. Er waren zelfs gaststudenten percussie uit de hele wereld die mochten
meespelen, waaronder ook een paar Europeanen, dus Luca begin maar al te zagen,
want we hebben bij de vulkaan ook een camping gezien, zodat onze de
caravanafdeling van de familie hier ook naartoe kan komen (wel eerst nog een
andere auto kopen die jullie huisje op wielen hierheen krijgt).
Voila, onze eerste 24 uur in Azië zitten erop. Na een lange
maar slopende onderwegdag, gisteravond rond middernacht in ons hotel
gearriveerd in Jakarta, en een half uur later lagen we al te ronken, we waren
een beetje moetjes. Och ja voor ik het vergeet: ons internationaal
reisgenootschap bestaat in totaal uit 4 personen: wij 2, onze chauffeur Heruan
en onze gids Rudy. We hebben dus een privérondreis deze week met een toyota
monovolume met airco (oef). Vanmorgen om 9u vertrokken voor onze eerste
rondreisdag, waarop we vooral onze ogen uitgekeken hebben op het verkeer. Het
is hier precies of we ons in een mierennest bevinden, maar dan met mensen, het
is echt onvoorstelbaar. We dachten dat het ging minderen eenmaal we Jakarta verlaten
hadden, maar het bleef de hele dag lang een gewriemel van transportmiddelen,
met als hoofdrolspelers de ontelbare scooters.
We bezochten vandaag een botanische tuin in Bogor, aten zeer
lekker in een on the road restaurant en arriveerden een uurtje geleden in ons
prachtig hotel in Bandung waar we 2 nachten blijven. Morgen gaan we naar een
vulkaan, warmwaterbronnen en in de namiddag naar een Bamboo Angklung
muziekvoorstelling, t zal waarschijnlijk iets met slagwerk op bamboe zijn.
Voila onze eerste Javascript zit er op, tot de volgende
De overtocht naar het Arabisch schiereiland is heel vlot verlopen, zonder het minste akkefietje. We zitten nu in transit op de luchthaven van Abu Dabi (8u10) plaatselijke tijd, onze vlucht vertrekt om 11u dus efkes tijd om de laptop open te trekken. Voor de moment hier reeds 33° maar de airco draait volle bak, behalve bij de uitstap in open lucht toen zowel de brilleglazen als de lens van de portrettentrekker bedampten van het temperatuurverschil met de binnentemperatuur van de vlieger. We zijn zeer goed gesoigneerd geweest, het enige wat nie echt lukte was slapen, maar gezien da iedereen op diene Airbus beschikt over een privé film/muziek/... console heb je bezighouding genoeg. allee we gaan ons ritueel wassen voor ons ochtendramadangebed ( de moskee is naast de toiletten en de burger king). tot de volgende vanuit Java.
Kalimera,
