Vrijdag laatstleden werd België opgeschrikt door de gruwelijke gebeurtenissen in Dendermonde. Het hele land reageert vol afschuw en weet met zijn verdriet geen blijf. In de later georganiseerde stille optocht lopen later enkele duizenden mensen mee. De media is er ook bij en interviewt enkelen van de deelnemers. Iedereen vindt het verschrikkelijk wat er gebeurd is en temeer omdat het dan ook nog eens ging om zulk een wandaad tegen "weerloze kinderen". Het is die uitdrukking die even mijn aandacht trok, want veel minder in de pers en 'toevallig' op dezelfde dag, vrijdag 23 januari, gebeurt er iets aan de andere kant van de wereld dat werkelijk "weerloze kinderen" treft:
de kersverse Amerikaanse president Barack Obama doet een opmerkelijke daad in zijn nog jonge beleid: hij schaft een wet af die het financieren van Amerikaanse organisaties die abortus in het buitenland steunen, verbiedt. Obama heeft het decreet geschrapt dat elke niet-gouvernementele organisatie die informatie verschaft over abortus of het steunen ervan buiten de Verenigde Staten, geen financiële steun krijgt. Pittig detail is dat deze wetgeving in 1984 door de Republikeinse president Ronald Reagan werd ingesteld, door de Democratische president Bill Clinton niet goed bevonden en door George Bush jr in 2001 weer ingesteld en nu dus weer ontbonden. (afp/eb/gb)
Vaticaans monseigneur Rino Fisichella, het hoofd van de Pontificale Academie voor Leven, dringt er bij Obama op aan naar alle stemmen in Amerika te luisteren. Hij waarschuwt daarbij tegen "de arrogantie van degenen die, omdat zij de macht hebben, geloven dat zij over leven en dood kunnen beslissen". Fisichella zegt dit in interview in de Corriere della Sera. De geestelijke voegt hieraan toe: "Met alle respect, maar als dit een van de eerste beleidsdaden van president Obama is, moet ik zeggen dat wij al snel in de richting van teleurstelling gaan." Een andere medewerker van de Academie voor Leven, monseigneur Elio Sgreccia, sprak tegenover het persbureau Ansa van "een harde slag niet alleen voor ons katholieken maar voor alle mensen in de wereld die strijden tegen de slachting van onschuldigen". Sgreccia merkte voorts op: "Onder de vele goede dingen die hij gedaan zou kunnen hebben koos Barack Obama het slechtste." (ap/bf)
Ik wil met dit blog dan ook even de vraag neerleggen van hoe consequent we eigenlijk zijn: laat me even verduidelijken dat ik het hier niet heb tegen vrouwen/meisjes die verkracht werden en die naast de horror die ze moesten ondergaan bovendien nog zwanger bleken, of tegen abortus om puur medische redenen, vb. levensgevaar voor de moeder ed. Ik heb het hier wel tegen de andere uitersten: zij die "zelf" willen beslissen ('baas zijn') over hun buik. Dan zijn vele redenen goed om abortus goed te keuren: te jong om kinderen te kunnen opvoeden, "slecht moment", een carrière die in het gedrang komt, het kindje heeft niet het gewenste geslacht, "accidentjes" en ga zo maar door. Wie zal voor deze kindjes opkomen? Zijn dit niet de meest "weerlozen" uit onze maatschappij? Voor hen: geen afschuw, geen optocht, zelfs niet het vermelden waard?
14 januari 2009 Dit weekend kwam de oorlog in de Gazastrook weer een stukje dichterbij toen ik hoorde van een betoging te Hasselt, (Belgisch Limburg zet ik er even bij voor de Nederlanders). Natuurlijk ging de media ook een kijkje nemen en lieten ze mensen aan het woord komen. Dat werd dan vakkundig verwerkt tot een artikel, een TV- of radioreportage, naargelang het medium waar men voor werkt. Ook maandag nog hoorde je op bijvoorbeeld Radio 1 een debat, een commentaar, een update en noem maar op en ook de TV deed gezellig mee. Je zou zeggen, na het horen, zien, lezen van al die informatie: "we zijn weer helemaal mee".
En toch... toch is er wel degelijk iets mis met onze berichtgeving; er ontbreekt wat!. Ik zit hier al langer mee, maar dacht het weg te vegen als een hersenspinsel van mezelf. Echter, hoe meer ik erop ging letten, hoe meer het me opviel: er ontbreekt hier inderdaad wat... Hadden ze nu zo moeten knippen dat er geen ruimte meer was, is het nonchalance? Ik kon er niet uitkomen.
Om toch niet voor gek verklaard te worden dacht ik, eer ik zou reageren, eerst nog even mijn oor te luisteren te leggen bij onze buurlanden. Zo luisterde ik naar de Nederlandse radiozenders, had zelfs even de Duitstaligen opstaan en ook luisterde ik naar de Engelse zenders, in de hoop dat zij me konden helpen met de ontbrekende informatie. Al leek het telkens even dat het "nu" ging komen, toch verviel men weer in het aanreiken van dezelfde informatie die ik al kende; ik was dus weer niet verder geraakt.
Aaaahhh... natuurlijk ... het internet .... sjonge, hoe kon ik dat nu vergeten... goh, tuurlijk, hier ga ik vinden wat ik zoek, of ... eu ... toch niet? Hmm... op de nieuwssites moet ik het niet zoeken, want die publiceren ongeveer hetzelfde als wat reeds in andere media reeds werd verkondigd. Kranten idem, dus ... maar allee, waar kan ik dat nu toch te weten komen? Het kan toch niet dat iedereen dat over het hoofd gezien heeft?
Beste lezer, u heeft natuurlijk door dat ik u hier aan het tergen ben... Begrijp me niet verkeerd, maar ... dat was nu net de bedoeling, dat u een beetje zou begrijpen waar ik mee zit: ik heb hier zowat een half blog gevuld met een inleiding die nergens op slaat, omdat ik het essentiële niet heb vernoemd, namelijk ... wat mis ik nu eigenlijk? Wel, als uw vingernagels intussen reeds afgebeten zijn over dit artikel, doe dan alvast maar uw sokken uit, want het onderwerp zal wellicht wel genoeg stof doen opwaaien, vrees ik. Toch wil ik het uiten. Je mag dan gerust zeggen dat het mijn mening is en tja, wat is een blog anders, maar ... ik wil u eigenlijk uitdagen om het zelf te testen door even gericht naar de berichtgeving te luisteren, dan merkt u het zelf ook:
het lijkt alsof ik overal maar één kant van de medaille hoor, één versie. Iedereen is intussen tegen Israël met zijn buitensporig geweld, zijn aanvallen op Palestina, de overmacht en het beschieten van de arme burgerbevolking en -doelwitten. Echter ... heeft er iemand al eens een keer geroepen dat Hamas zijn aanvallen moet stoppen, of dat ze nog steeds mensen als schild gebruiken, of met mobiele raketbasissen raketten afvuren vanaf locaties waarvan ze goed genoeg weten dat als Israël terugschiet, er burgers geraakt zullen worden? Die kant van de medaille hoor je gewoon niet. Waar is deze oorlog ook weer om begonnen? Juist, om Hamas die niet wil stoppen om raketten af te vuren op Israël. Israël heeft heel duidelijk gezegd, eer hun tegenaanval begon, dat Hamas ermee moest stoppen, of Israël zou met een overweldigende macht uitrukken om het te doen stoppen. En ondanks dat intussen de oorlog zoals voorspeld in al zijn hevigheid woedt, blijft Hamas gewoon raketten afvuren. ...
Hold your horses, beste lezer, ik wil hier geen pleidooi houden voor Israël en zeggen dat alles wat ze doen maar mag. Het gaat me in dit blog om het feit dat er een zeer eenzijdige berichtgeving is, ongeacht wie er gelijk heeft. Vind je zelf niet dat als je aan "neutrale berichtgeving" doet, wat in wezen de opdracht is van de pers, je toch op zijn minst de twee kampen moet belichten? In een rechtszaak is het toch ook zo dat beide partijen hun verhaal mogen doen en dat de jury dan pas stelling mag innemen? Je moet hier in België maar eens proberen een wat te eenzijdig proces te voeren... Denk vb aan wat we vandaag weer hoorden ivm. de zaak van Bernard Taxquet. Hier staat ook niet de schuld ter discussie, maar wel heeft men de rechten van de verdediging geschonden doordat de jury enkel met ja of neen kon/mocht antwoorden op vragen zonder motivatie. Het is dus o zo belangrijk, om een juist beeld te krijgen van een situatie, dat de twee kanten belicht worden en dat is wat ik hier ter discussie stel: mijns inziens is dat absoluut niet het geval.
Zoals gezegd zat dit me al langer dwars, maar hoe zou ik het verwoorden zonder zelf meteen weer afgeschoten te worden als zijnde partijtrekkend? Wel, vandaag kreeg ik toevallig van een vriend een mooie tekst door met een nogal ongehoorde mening, waarvan ik de vrijheid neem deze met u te delen. Het is een vertaling uit het Engelse origineel "an open letter to the world", van Rabbi Meir Kahane. Ik geef er geen verder commentaar op en don't shoot at the piano player, want het is niet mijn tekst. Maestro: play!
'Beste wereld,
Ik heb begrepen dat jullie boos op ons hier in Israël zijn. Het schijnt dat jullie héél boos zijn, zelfs woedend. Het lijkt er trouwens op dat jullie iedere paar jaar boos op ons worden. Vandaag is het Gaza* en de 'wrede onderdrukking van de Palestijnen', gisteren was het Libanon * en daarvoor kwam het door het bombardement van de kernreactor in Irak, de Yom Kippur oorlog, de Sinaï-campagne. Het lijkt er dus op dat Joden die overwinnen en daardoor blijven leven, jullie buitengewoon kwaad maken.
Maar beste wereld, lang voordat Israël bestond, waren jullie al boos op ons Joden. De Duitsers die Hitler kozen werden boos op ons, en de Oostenrijkers die zijn intocht in Wenen toejuichden, werden ook boos op ons. We maakten een hele rij Slavische landen boos: Slovaken, Litouwers, Oekrainers, Russen, Hongaren, Roemenen. Ja, we hebben een lange geschiedenis achter de rug met de boosheid van de wereld.
We maakten de Kozakken boos, die tienduizenden van ons vermoordden in 1648 en 1649. We maakten de kruisvaarders boos die tijdens hun bevrijding van het 'heilige land' zó boos op Joden waren, dat ze ontelbaren van ons afslachtten.
Eeuwenlang maakten we de Rooms Katholieke kerk boos, die zijn best deed om ons door middel van inquisities onze plek te wijzen. We maakten ook de aarstvijand van deze kerk, Maarten Luther, boos, die in zijn oproep om de synagoges te verbranden met de Joden daarin, een bewonderenswaardige christelijke oecumenische geest tentoon spreidde.
Juist omdat wij zo van slag waren omdat wij jullie iedere keer boos maakten, beste wereld, besloten we om jullie bij wijze van spreken te verlaten, en onze eigen Joodse staat op te richten. De reden is dat het samenleven met jullie in de verschillende landen waaruit jullie bestaan, jullie klaarblijkelijk irriteerde, boos en van slag maakte. Wat was er dan beter dan jullie te verlaten en op die manier van jullie te houden, zodat jullie misschien ook van ons zouden kunnen gaan houden?
Dus besloten wij om naar huis te gaan. Ons thuis, waar we 1900 jaar eerder uit weggedreven waren door de Romeinen, die we klaarblijkelijk ook al boos gemaakt hadden.
Het lijkt er echter op, beste wereld, dat jullie maar moeilijk tevreden te stellen zijn. Nadat we jullie en jullie pogroms en inquisities en kruistochten en holocaust hadden verlaten en besloten om in ons eigen kleine landje te gaan wonen, bléven jullie nog steeds boos op ons.
Jullie werden boos omdat we die 'arme Palestijnen' zouden onderdrukken. Jullie zijn ontzettend kwaad dat we het land dat we in 1967 veroverden, niet wilden opgeven, want dat was in jullie ogen toch hét obstakel voor 'vrede' in het Midden Oosten.
Moskou is boos, Washington is boos, de radicale moslims zijn boos en ook de vriendelijke Egyptische gematigden zijn boos.
Maar beste wereld, verplaats je eens in de reactie van een gewone Jood uit Israël. In 1920, 1921 en 1929 bestonden er nog helemaal geen 'gebieden uit 1967' om vrede te bewerkstelligen tussen Joden en Arabieren. Er was zelfs nog helemaal geen Joodse Staat waar ook maar iemand boos op kon worden.
Ondanks dat slachtten diezelfde 'onderdrukte Palestijnen' tientallen Joden in Jeruzalem, Jaffah en Hebron af. Op één dag werden er in 1929 67 Joden in Hebron afgeslacht.
Beste wereld, waarom deden de Arabieren, de Palestijnen, dat in 1929? Zou dat toen al hun boosheid over de Israëlische 'agressie' in 1967 geweest kunnen zijn? En waarom werden er 510 Joodse mannen, vrouwen en kinderen door Arabieren afgeslacht tussen 1936 en 1939? Was dat soms ook omdat zij boos waren vanwege '1967'?
En toen jullie, beste wereld, in 1947 het VN-verdelingsplan presenteerden, waarin een Palestijnse staat werd gecreëerd naast een piepklein Israël, en de Arabieren 'NEE!' schreeuwden, ons de oorlog verklaarden en 6000 Joden ombrachten, was dat omdat zij toen al boos waren vanwege '1967'?
En trouwens, beste wereld, waarom hebben we jullie boze uitroepen toen níet gehoord? De 'arme Palestijnen', die al jaren Joden vermoorden met explosieven en bommen, zijn dezelfde mensen die, toen ze ál het land hadden wat ze nu eisen om hun eigen staat op te richten, probeerden om de Joodse staat in de zee te verdrijven.
Dezelfde bedriegelijke gezichten, dezelfde haat, dezelfde kreten 'Slacht de Joden af!' die nu worden geschreeuwd, waren toen ook al te horen. Dezelfde mensen met dezelfde droom: vernietig Israël.
Wat hen gisteren niet lukte is vandaag nog steeds de dag hun droom - maar wij zouden hen dan niet mogen 'onderdrukken'?
Beste wereld, jullie keken toe gedurende de Holocaust. Jullie keken toe toen in 1947 zeven landen ons de oorlog verklaarden, de oorlog die de Arabische Liga trots vergelijkt met de 'Mango slachtingen'. Jullie keken toe in 1967, toen Nasser, wild toegejuichd door uitzinnige massa's in iedere Arabische hoofdstad in de wereld, zwoor de Joden de zee in te drijven.
En morgen kijken jullie ook gewoon toe, als Israël zich geconfronteerd ziet met de dreiging uitgeroeid te worden.
Omdat wij weten dat de Arabieren dagelijks van deze uitroeiing dromen, zullen we alles doen wat mogelijk is om in leven te blijven in ONS EIGEN LAND!
En beste wereld, als jullie daar mee zitten, denk dan eens aan al die keren in het verleden dat jullie ons dwars zaten. In ieder geval, beste wereld, als jullie je storen aan ons, is hier tenminste één Jood in Israël, die dat helemaal NIETS kan schelen.'
'An Open Letter to the World' (Rabbi Meir Kahane)*
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
