Zaterdag  3 augustus 2013                                                                                 Sanur

Toen we een aantal dagen gelden met de veerboot van Java naar Bali voeren, had ik het gevoel dat dat het einde van de vakantie inluidde omdat Bali het laatste eiland is dat we tijdens deze rondreis zullen aandoen. Vandaag heb ik dat gevoel nog sterker want vandaag gaan we namelijk naar Sanur, de laatste plaats waar we op Bali zullen verblijven. Oftewel, de laatste plaats op het laatste eiland. Deze morgen zijn we vroeg wakker, we pakken onze valiezen en gaan tegen 8u ontbijten. Joke en Johan zetten zich iets later bij ons aan tafel. Omdat we pas om 11u vertrekken, gaan wij nog eens de stad in. De meeste winkels openen maar om 10u en dus wandelen wij tot aan het apenbos: Monkey Forest. Het bos is bevolkt door meer dan 150 grijze Balinese langstaart makaken.

Er staat nog geen enkele auto op de parking, maar er zijn zeker een 50-tal apen aan het spelen op de parking of de omheining. Ik heb de gelegenheid om mooie foto’s te nemen, maar ik vertrouw die apen niet dus Jean wordt tot bodygard gepromoveerd. Ruzies tussen jonge apen (type hangjongeren) worden door de oudjes op zeer snelle en kordate manier opgelost. De rebellerende groep wordt compleet een enkele boom ingejaagd tot alles weer rustig was. Daarna gaan de oudjes hun eigen weg. De rust in de groep is weer eventjes terug gekeerd. We zien apen in alle maten: kleine aapjes, die zich nog niet al te zeker bewegen in de bomen tot oude apen met baarden en snorren. Wij hebben noch nooit zoveel echt kleine aapjes gezien ..... mooi.

Alles gaat goed, de apen blijven uit onze buurt tot Jean tegen mijn arm tikt en mij een aap wijst die net naast ons zit. Het beest heeft blijkbaar geen kwade bedoelingen, maar we reppen ons toch uit de voeten terug naar het hotel.

Om 11 u stipt staat de bus voor de deur en het is de laatste keer dat wij met een bus ons verplaatsen naar onze laatste bestemming in Bali: Sanur.

Sanur, aan de oostkust van Bali, is een ideale plek om deze reis af te sluiten. Om 12 u komen we in Puri Kepala cottages toe  en krijgen wij een kamer op het verdiep en zonder veel uitzicht maar wel in de bomen. Het voelde er vreselijk warm aan. Deze keer gaat Jean bij Obbo reclameren; wij slapen hier wel 5 nachten. Obbo die een bungalow in de tuin bij het zwembad heeft, ruilt dadelijk met ons. De kamer is wel wat kleiner maar dat wordt door de ligging en het uitzicht goed gemaakt. Wifi moeten we hier betalen, maar het is maar een euro voor een week. Bij het hotel is een open restaurant en lobby en hier allen kunnen we op internet. Het hotel is goed gelegen want, als we buiten komen en we gaan 100m naar links komen we in een winkelstraat en 300m naar rechts komen we op de 'zeedijk'.

Na onze koffer gedropt te hebben gaan wij naar de zee. Het water staat laag en de zeelijn is zeker 300m van de dijk weg. Het waait hier enorm maar dat is niet storend want de lauwe wind brengt toch wat verkoeling! Alle bootjes liggen op het droge en om bij de zee te komen zien we de mensen door laag water en modder ploeteren. We wandelen langs het strand dat bezaaid staat met tafels en stoelen van restaurants. Aan de andere zijde van 'de dijk' zijn de restaurants, het ene al luxueuzer dan het andere en daartussen, in doodlopende straatjes, zijn kraampjes en winkeltjes gelegen. Omdat het nog een tijdje duurt voor we gaan dineren, kiezen we een tafel op het strand. Jean besteld een large Bintang en ik een spaghetti marinara; eten en drinken voor ons twee. Na een half uur wandelen we verder langs de dijk en eerst verdwijnen de kraampjes uit het beeld en wat later maken de restaurants plaats voor zeer luxueuze hotels waarvan het Hyat Beach hotel een flink deel voor zijn rekening neemt. We volgen de kustlijn wel twee uur en als we willen terug keren komen we uiteindelijk toch aan een zijstraat. Na wat navragen, blijkt dat ze op de winkelstraat uitkomt, dus om niet langs dezelfde weg terug te moeten, zullen we deze weg maar uitproberen.

In de winkelstraat is het zeer druk en het is weer opletten geblazen als we oversteken. Het stinkt hier erg naar uitlaatgassen.  Winkeltjes kijken, regelmatig de straat oversteken en in sommige winkeltjes spenderen we al wat meer tijd. We komen voorbij Hardy's, een groot warenhuis waar we drinken, koekjes en wat fruit kopen.  Stilaan beginnen we op onze adem te trappen, omdat we niet weten hoever we nog moeten lopen, houden we vol. Gedurende de ganse wandeling zijn we in vier duikcentra binnen geweest om een duik vast te leggen bij Manta Point, maar overal het zelfde: de eerste vier dagen zijn volledig volzet, een desillusie voor Jean. Als we  uiteindelijk na 5u stappen op onze kamer komen, vliegen we de douche in en in plaats van op de dijk te gaan eten, testen we het restaurant van het hotel uit. Het eten is zeer lekker en de loopafstand valt hééééél goed mee. Moe en voldaan kruipen we in ons bed.

Zondag  4 augustus 2013                                                                                 Sanur

We worden pas wakker rond 9u en moeten ons al haasten om nog te ontbijten, maar wij zijn niet de enigen van de groep die zo laat aan het ontbijt zitten. Jean vertelt Willem dat hij wil gaan duiken, maar dat hij overal te laat komt. Willem kan toch niet mee met zijn verkoudheid. Als laatste redmiddel spreekt Jean Obbo aan en die zal zijn contacten eens aanspreken om een oplossing voor zijn duikprobleem te vinden. We zitten nog altijd met een paar koppels van de groep bij elkaar in de lounge als Obbo aan  Jean komt zeggen dat hij misschien een oplossing heeft gevonden. Wij gaan met hem tot bij een verkoper van allerhande activiteiten en Jean legt hem exact uit waar hij wil gaan duiken. Na een telefoontje met een duikcentrum blijkt er nog een plaats vrij te zijn op maandag en Jean legt alles onmiddellijk vast. Heel blij kunnen we het nieuws aan de anderen melden en omdat er niemand iets speciaal gaat doen, blijven we gewoon bij het zwembad zitten, zwemmen, tateren, lezen en tussendoor zonnen. Om 19u gaat heel de groep op het strand eten om onze laatste diner samen gezellig door te brengen. Het wordt een gezellige en late bedoening want men is al volop alle stoelen en tafels aan het binnenhalen. In het hotel aangekomen en nadat Obbo zijn laatste instructies voor morgen geven heeft, neemt Jean afscheid van de groep. Hij wordt morgen al om 7u opgepikt en weet niet hoe laat hij terug komt en dan duiken wij vlug ons bed in.

Overnachting:   Hotel Puri Kelapa - Sanur (Bali)