Dinsdag  30 juli 2013                                                                                    Lovina

Na het ontbijt worden onze 4 waterratten om 8u voor het hotel door een busje opgepikt en bij de duikschool afgezet. Willem en Jean hebben al vlug hun uitrusting gepast maar ze moeten nog wachten op twee meisjes die samen met hen gaan duiken. Zij vertrekken pas om 9u met een busje en alle duikmateriaal voor een twee uur durende rit naar Tulamben waar het wrak voor de kust ligt. Alle duikmateriaal wordt voor de duikers door dragers naar het keienstrand gebracht. De duik gebeurt vanaf het strand want de Liberty bevindt zich maar op 50 m van de kustlijn. Elkaar ondersteunend sukkelen Willem en Jean de zee in, maar na een tiental minuten moet Jean zijn duik afbreken en sukkelt alleen terug op het strand. Na de lunch en een rustpauze beginnen zij aan hun tweede duik. Met een klein hartje gaat Jean de zee in, maar deze keer lukt hij erin om onder te kunnen blijven waar hij kan genieten van de prachtig gekleurde vissen, anemonen en zelfs van een halfwas zeeschildpad. Hij vindt het enig om eens rond, tussen en in een wrak op 20m te zwemmen en dit bij een zicht als in een zwembad. Voor hem is het de eerste keer dat hij op een wrak duikt en dan nog in deze omstandigheden: zonder duiklamp en met zicht op het hele schip. Meestal bevinden de wrakken zich op +/- 50 m diepte en is het zicht beperkt tot de lichtvlek van je duiklamp. Rond 16u30 komen zij in het hotel toe, moe maar gelukkig. Ik heb de voormiddag al schrijvend doorgebracht aan het zwembad en na de middag trek ik met Lennie naar het stadje om nog wat winkeltjes te kijken, maar mijn portemonnee blijft dicht. Wij komen bijna gelijktijdig terug aan het hotel toe.                                     

Aan de achterkant van het hotel, direct achter het zwembad, tref je op het strand diverse verkopers aan van T-shirts, souvenirs en ook masseuses en nagelverzorgsters. De rest van de namiddag brengen we door bij het zwembad. Een luxe omgeving, met zwemmersbar en handdoekenservice. We besluiten om mee op dolfijnenexcursie te gaan en bespreken daarvoor op het strand, bij Benny, een plek voor 6 personen in twee traditionele Balinese boten met een capaciteit van 4 personen. Smalle lange bootjes met twee bamboe drijvers ernaast en meestal een primitieve, luidruchtige buitenboord motor.

Om 19u worden we door een busje opgepikt om in een andere resort samen van een Balinese rijsttafel te genieten op het strand. Op een lange tafel staan de rijst, bak Mie en een achttal gerechten met een voor ons onuitspreekbare naam, die op Balinese manier klaar gemaakt zijn.  Wij nemen ons bord en gaan aan tafel. Negen zitten op dekens op de grond aan lage tafels en Sake, Els, Jean en ik krijgen een stoel en een gewone tafel omdat wij dat gevraagd hadden. Jean en ik vinden het eten heel lekker, heel licht gekruid en heel speciaal van smaak. Na het eten wordt er een kampvuur aangestoken men veel olie. Als het vuur eindelijk goed brand, worden er Balinese en Westerse liedjes gezongen:  bekende melodieën maar onverstaanbaar of Balinese liedjes. Om 22u30 worden we opgepikt en naar ons hotel gebracht. Voor we in bed kruipen nog vlug een douche, de vierde van de dag en de enige mogelijkheid om het zwarte zand de baas te kunnen.

Overnachting:   Aneka Villas en Spa - Lovina (Java)