Zo vaak heb ik tegen mezelf gezegd dat vandaag een nieuwe start is voor mij. Vanaf vandaag doe ik het goed, zonder fouten. En de dag is nog niet voorbij en ik ben alweer toe aan een nieuwe start. En weet je, op zich is dat helemaal zo erg niet. Het belangrijkste is dat de fouten die ik maak mij niet verder van Allah doen afwijken, maar mij in de plaats daarvan steeds dichterbij Allah brengen. Want bij elke fout, is er de mogelijkheid om te leren. Leren dat je slechts een nederige dienaar bent. Leren dat er niets mooier is dan in de nabijheid te vertoeven van Allah. Leren dat zonden en achteloosheid inderdaad alleen maar duisternis en verdriet met zich meebrengen, terwijl gehoorzaamheid en aanbidding licht en vreugde brengen in het hart. Leren dat ik afhankelijk ben van Allah en wat er ook gebeurt, vergeet nooit dat de deur openstaat om berouw te tonen en terug te keren naar De Ene die het hart zolang heeft gemist..
Wij moeten tevreden zijn met wat Allah ons geeft, Dat geeft ons voldoening en we weten dat Allah leeft, Daarom volg ik Hem overal, dag en nacht, Ja, dat is het wat er van mij wordt verwacht.
Allah is mijn schepper hoe ik het ook wend of keer, Hij geeft mij een volledige voorziening elke dag weer, Waar ik in mijn leven heel tevreden mee moet zijn, En Hem danken dat Hij er voor mij wil zijn.
Hij heeft mij gemaakt zoals ik ben, Met een ziekte maar ik zeg dank je wel, Want Hij is mijn schepper dat vergeet ik nooit, Daarom dank ik hem voor al dat moois.
Ja, Allah is mijn schepper ik hou van Hem, En ik zeg zo vaak tegen Hem van dank je wel, Ik hoop dat ik altijd zo sterk mag blijven, In mijn korte leven ook al moet ik lijden.
Da'wah een waar gebeurd verhaal - Zelf mee gemaakt.
Ik herinner mij bij het schrijven van dit bovenstaand gedicht een verhaal, van hoe belangrijk het is om Da'wah te geven , en wilde dit met jullie delen.
Het is nu ongeveer 18 jaar geleden, ik was 1 jaar Moslim en was op een middag bij een vriend. Ze leefden een goed Islamitisch leven en de kinderen kregen die opvoeding ook. En die vriend had een zoontje, zijn naam is Mohammed.
Mohammed was 4 jaar oud en ging in Meppel naar de kleuter school. In de pauze kregen ze een glaasje melk te drinken en Mohammed zei: Bismillaah, en hij zei: tegen de andere kinderen, die geen Moslim waren, als jullie drinken moeten jullie Bismillaah zeggen, en na van loop van tijd zeiden de kinderen allemaal Bismillaah.
De juffrouw die les gaf aan de kinderen die vroeg aan Mohammed "Waarom moeten zij Bismillaah zeggen "zij kende het woord ook al . En Mohammed zei "als je dat niet zegt dan drinkt er een hele boze man met je mee " , Mohammed 4 jaar gaf zijn kennis door aan een hele klas met kinderen en de jufrouw .
De juffrouw was nieuwsgierig geworden en maakte een afspraak met de ouders van Mohammed, en er volgden een reeks van bezoekingen en de juffrouw bekeerde zich tot de Islaam.
Kleine Mohammed gaf Da'wah , misschien was dit het enigste was hij als 4 jarig kind kende, maar hij deelde het met iederéén in de klas. En kijk hoe groot het resultaat is geworden.
Wij weten niet wat er met de andere kinderen gebeurd is , toen ze ouder werden en zich dit nog kunnen herinneren , Misschien zijn er door Mohammed zijn kennis van toen, later wel meer Moslim geworden.
Dus broeders en zusters deel je kennis, ook als je denkt dat het niet zo belangrijk is, wij kennen de wegen van Allah niet, hoe dingen lopen in het leven van een mens .
