Ja ik weet het, het is al voorbij middernacht en dus veel te laat voor een 11 jarige. Maar ik heb een excuus, ik kan niet slapen en dat komt allemaal door die vliegerwedstrijd morgen. Voor diegene die niet uit Kabul komen en in een andere stad of een ander land wonen, snappen zeker niet waarom ik er zo van wakker lig. In Kabul is dit de wedstrijd van het jaar, iedereen komt op de straten om met hun vliegers  aan de wedstrijd mee te doen. Het is dus niet zomaar een wedstrijdje. De wedstrijd zelf gaat als volgt, iedereen laat zijn vlieger om hoog en probeert zo lang mogelijk te vliegeren, diegene die als laatst overblijft mag zichzelf tot vliegerkoning van het jaar noemen. Een enorme eer zeker als je nog maar 11 jaar bent zoals ik.Nu snappen jullie waarschijnlijk wel dat ik niet kan slapen. Baba heeft me dan nog wat extra druk opgelegd, hij zei dat ik dit jaar zeker ging winnen. Misschien is dit wel de ultieme kans dat ik een beetje liefde krijg van mijn vader, het klinkt zielig maar het is wel zo. Normaal zou alles goed moeten lopen ik en Hassan hebben alles tot in de puntjes voorbereid dus laten we hopen dat het mijn jaar wordt. Naast deze blog ben ik ook een verhaal aan het schrijven om deze lange nacht door te komen, misschien vertel ik het jullie wel de volgende keer. Hou je wel vast het trekt op niet veel. Alhoewel de zakennemer van Baba het zeer mooi vond "je hebt talent Amir jaan". Het is nu wel echt tijd om te gaan slapen, hoewel ik weet dat ik weet ik door de stress niet ga kunnen slapen. gek hoe Hassan geen moeite heeft om te slapen, maar ja dat is nu gewoon Hassan. Ik wens voor mezelf veel geluk voor de wedstrijd, welterusten.