East had de auto van de oude zwarte dame genomen en reed verder richting het westen. De dagen schoven voorbij en hij had besloten om de auto proper achter te laten aan een politiebureau. Zijn verdere tocht zou hij te voet verderzetten. Met zijn twee wapens diep in zijn zakken, een beetje geld en helemaal onderkoeld, kwam hij aan in een kleine stad. Er was een donuttent, een tweedehandswinkel, een paintballbedrijfje en nog een paar gebouwen en huizen. Hij zag dat ze in het paintballbedrijfje iemand zochten. Toen hij ging informeren, kreeg hij bijna meteen de job aangeboden. Hij verdiende 100 dollar per dag. Daarmee ging hij elke dag zijn eten halen in de donuttent en hij sliep ergens in een verlaten gebouw op en onder een paar lagen karton. De jongen die hij de eerste dagen ook zag, was na een tijdje weg. Hij was verhuisd naar een andere stad en dus stond East er samen met de baas alleen voor. Toch bleef hij het graag doen ondanks dat het soms hard werk was. Na een tijdje begon de eigenaar last te krijgen van zijn gezondheidsproblemen. Hij belandde in het ziekenhuis en na enige tijd stierf hij ook. Toen begonnen de zaken minder goed te gaan en kwam er niemand meer paintballen. East ruimde alles op zodat alles er toch netjes bij lag. Toen hij die avond aan het slapen was hoorde hij lawaai in zijn verlaten gebouw. Toen hij ging kijken, met zijn geweer in de aanslag, kreeg hij een stok tegen zijn hand en hij liet zijn wapen vallen. Daarna kreeg hij meerdere klappen op zijn hoofd en in zijn maag. Toen de klappen stopten zag hij dat het zijn broertje was. Ty legde uit hoe hij het toch overleefd had en hoe alles overgenomen was in the boxes. Hij legde ook uit hoe Walter, East en hijzelf weggestuurd werden. Want Fin wist dat het fout ging lopen en wou zijn drie belangrijkste mensen weg uit the boxes. De rechter was dus enkel dood om hun drie in leven te houden. Maar nu moest East terug mee naar the boxes ook al was dat tegen zijn zin.
Ze reden in het donker langs dezelfde weg dat ze gekomen waren. Om niet te veel op te vallen reden ze de hele nacht door tot de zon opkwam. In verschillende tankstationnetjes zochten ze naar rode tape om het achterlicht te repareren en een spuitbus in de kleur van het busje om de graffiti te overspuiten. Jammer genoeg vonden ze enkel de rode plakband. Ze werden radeloos. Ty had het idee om de auto van iemand anders te stelen maar dat vonden de twee andere geen goed idee. Wanneer ze opnieuw een stop inlasten en East om graffiti vroeg binnen, zag hij zijn broertje een andere bestuurder bedreigen. Hij dacht dat zijn broertje zot aan het worden was. Ty had ondertussen zijn pistool al op de man gericht maar East vuurde een kogel af op de borst van zijn broertje en die viel neer. Walter was in shock van wat er gebeurd was maar East beval hem om snel in het busje te kruipen en weg te rijden. In de auto verklaarde East dat hij zijn broertje zag doorslaan en dat hij geen andere keuze had. Na een tijdje kwamen ze aan in een grotere stad waar ze in een warenhuis graffiti en wat extra eten gingen halen. Ze gingen terug naar het busje maar daar stond het ondertussen vol politieauto's. Ze keerden zich om en stapten ongezien weg. Ze verscholen zich achter een haag aan een donuttent. Het enige idee dat ze hadden, was liften maar ze vertrouwden niemand. Plots zag Walter een oudere zwarte dame in een auto. Hij liep er naartoe en vroeg of ze konden meerijden richting het westen. Ze hadden geluk want zij moest die richting uit naar de luchthaven. East hield zich stil en liet Walter met haar babbelen. Toen ze aan de incheckbalie op de luchthaven waren, vroeg de dame aan Walter of hij nog snel iets uit haar auto wou halen. Toen de vrouw uiteindelijk weg was, toonde Walter de sleutel die hij van haar genomen had. Zo konden ze verder rijden, maar Walter wou met het vliegtuig terug. East was daar niet zo blij mee dus hij ging dan alleen door met de auto. Walter zei dat hij East ging helpen om terug te keren maar daar scheidden hun wegen.
Toen de avond viel, gingen ze naar het huis van de rechter. Maar toen ze daar toekwamen, was er niemand. Ze hadden het idee om Ty via een raam naar binnen te krijgen en hij moest dan de voordeur opendoen voor Walter en East. Toen Ty met moeite door het krappe raam geduwd werd, kwam er een auto opgereden. Ze trokken Ty snel uit het raam en hielden zich schuil achter een paar bomen in de tuin. Ze zagen dat hij niet alleen was. Er was nog een vrouw bij hem maar ze hadden geen idee wie dat was. Ze besloten om rondom het huis naar de voorkant te gaan, maar toen ze daar waren, ging het bijna mis. De man kwam naar buiten om de koffers uit de auto te halen en daar zag hij een van de broertjes in de bosjes zitten. Ty twijfelde niet en vuurde meerdere kogels af op de man. Het meisje, dat zijn dochter bleek te zijn, kwam naar buiten gelopen en zag haar vader liggen. Net toen ze het ging uitschreeuwen, kreeg ze ook verscheidene kogels in zich. East had gezegd om niets met haar te doen maar dat was nu te laat. Toen ze teruggingen naar het busje zagen ze er een andere auto staan. Het was van een lokale bende. Ty sloop naar ze toe maar ze zagen hem op tijd en reden snel weg. Toen ze het busje gingen checken, zagen ze dat er een raampje kapot was en dat ze alles overhoop gehaald hadden. De EHBO-kit lag overhoop op de grond en ze hadden Ty zijn spelletje gestolen. Toen ze naar de buitenkant van het busje keken, zagen ze dat ze met graffiti "fuck you niggers" op het busje hadden gespoten. Ze besloten om er voorlopig niets aan te doen. In het donker zou toch niemand iets zien.
Toen ze onderweg waren, leerden ze elkaar een beetje kennen. Je had Michael Wilson, hij was de oudste en moest alle problemen oplossen. Dan was er ook nog Walter, hij was een kloeke maar slimme jongen. Hij kon echte ID's en rijbewijzen met valse namen aanmaken bij de overheid. En dan was er ook nog zijn broertje Ty maar die zei niets. East mocht eigenlijk niet rijden maar op zijn pasport had hij een oudere leeftijd zodat ze konden afwisselen met elkaar. De wegen waar saai en verlaten. De sfeer in het busje was ook niet echt top. Michael en Walter praatten de hele tijd met elkaar en Ty zat op de achterbank op een kleine spelcomputer te spelen die ze niet gezien hadden bij het vertrek. Toen ze in Las Vegas waren, wou Michael naar een casino gaan maar buiten hijzelf was iedereen te jong om mee te doen. Walter en Ty gingen het busje halen maar ze bleven heel lang weg. Toen ze gingen kijken, zagen ze dat ze het busje gingen wegtakelen, maar omdat Walter er intussen ingekropen was, mocht dat niet. Plots hoorden ze een klap. Ty had de chauffeur van de takelwagen neergeslagen met de achterkant van een pistool. Niemand had een idee hoe hij daaraan gekomen was. Toen ze wegreden, werd iedereen boos op Michael omdat het een stom idee was om te stoppen. Bij de volgende stop lieten ze hem achter en gingen ze verder met z'n drieën. Toen ze aankwamen op de plek waar ze de wapens moesten krijgen, kregen ze problemen omdat ze maar met drie waren en niet met vier. Toen ze toch hun wapens kregen, reden ze door naar Wisconsin. Het huis waar ze moesten zijn, lag rondom een groot meer. Dichtbij was er een grote parking en dus besloten ze om de nacht er door te brengen. Ze hadden afgesproken om de klus de dag erna te klaren en alles nog eens door te nemen.
East is 15 jaar en leeft in "The Boxes" in Las Vegas. Hij hield de wacht bij het pand dat Fin hem toegekend had. Zijn taak was om zijn jongens te leren om het pand te bewaken. Hij was een soort van leider. Zijn taak was om de wacht te houden, meestal 's avonds. Maar op een dag heel vroeg in de ochtend hoorden ze sirenes. Er was een brand verderop in de wijk, loos alarm dus. Toen hij terug ontspannen was, kwam er een meisje richting het pand. Ze was te jong om een gebruiker te zijn, dus stuurde East ze weg. Ze weigerde en bleef staan, ze verroerde geen vin. Op dat moment klonken er opnieuw sirenes. Deze kwamen wel richting het pand want ze waren van de politie. Ze kwamen het hele pand overnemen. Alle jongens van East liepen weg en hijzelf zocht dekking tegen de kogels. Het meisje dat hem lastigviel ving één van de rondvliegende kogels op en viel op de grond. Iedereen hield zich verborgen voor de politie en eens de rust weergekeerd was en het huis verzegeld was, ging East naar huis. Later werd hij opgeroepen door een van de mannetjes van Fin om er eens langs te gaan. Fin had het nieuws al vernomen. Hij verloor niet graag een pand maar toch was hij mild voor East. Hij kreeg een nieuwe opdracht. Hij en drie andere personen, waaronder zijn broertje Ty, werden verplicht om een klus te klaren. Wat die klus was, zou pas de dag van het vertrek aangekondigd worden. Toen ze op de plaats van afspraak waren, werd de klus uitgelegd. Ze moesten een rechter in Wisconsin uit de weg ruimen. Ze moesten hun gsm's, wapens en alles van persoonlijk bezit inleveren. Ze kregen elk een paspoort met een andere naam op, een pak geld en een busje om naar de andere kant van de VS te rijden. Daarmee moesten ze de klus klaren.
