Ik zal Deerlijk kiezen. Of neen, het automerk. Er is vanavond een toneeloptreden van een uiterst sympathieke voormalige collega.
Het is een stuk van Hugo Claus, 'Suiker' en het valt mij een beetje zwaar op de maag.
Tijdens de pauze denk ik dat het zeker het automerk wordt.
Maar na afloop bedenk ik hoe leuk die Volvo V50 er wel niet uitziet die ik in Deerlijk zal hebben.
Zo 19/11/06
In Deerlijk zal ik meer op de baan gaan, meer vrijheid hebben.
Bij het automerk ben ik heel de tijd bezig met een onderwerp dat me mateloos boeit.
Ma 20/11/06
Bij de dood van mijn broer heb ik psychologische ondersteuning gezocht bij Elvire. Ondertussen ben ik ervan overtuigd dat iedereen recht moet hebben op zijn eigen 'Elvire'.
Onze relatie is uitgegroeid tot een onwaarschijnlijk baken, een referentiepunt in mijn leven. Bij elke moeilijke beslissing, ga ik te rade bij deze mooie blonde dame uit Sint Martens Latem.
Ik bel haar en mag dadelijk langsgaan. Een uurtje later en 35 euro armer weet ik het: het automerk!! Denk ik.
Di 21/11/06
Het regent niet zo hard als vorige week. Ik kom op tijd aan in de kasteelwijk te Deerlijk en bel aan.
De stevige dame laat me binnen en steekt in koor met haar man een eerste van een eindeloze reeks sigaretten aan.
We praten over enkele concrete zaken zoals de opleiding waarvoor ik gedurende drie weken naar Hamburg moet.
Niet zo fijn, vind ik dat. Hamburg is de ideale bestemming voor eeuwige optimisten om zich toch nu en dan eens wat depressief te kunnen voelen. Veel vet vlees, dun bier en magere geesten bijeen.
De deurbel gaat en wie staat daar weer aan de deur? De opperpoppemie uit Waregem. Ik vloek in mijn binnenste en blijkbaar hadden de twee kettingrokers haar ook niet meer verwacht.
We spreken over de auto, over de stijl van het bedrijf, wat ze precies verwachten, hoe ze het zien, enfin we blijken erg veel ideeën gemeen te hebben.
Dan verandert het onderwerp naar mijn toekomstig loon en -ik wist het, ik wist het- de pop begint geluid uit te stoten. Zij permitteert het zich mijn voorstel (waar de tegenpartij in eerste instantie geen probleem mee had) naar beneden te draaien. Hela, ik ga daar wel niet mee akkoord hé.
Ze pingelt zomaar tweehonderd euro af en plaatst daartegenover een zeer vage en ondoorzichtige onkostenregeling.
Op dat onzalige moment zie ik dat het alweer half twaalf is. Ik moet de trein van vijf voor één halen in Gent Sint Pieters om tijdig in Brussel te zijn.
Ik beloof hen dat ik morgen iets zal laten weten.
Potvernondepillekes zou Lief zeggen.
De fauteuil in de eerste klasse wagon van de rechtstreekse trein naar Brussel is lekker zacht. Ik zoef tegen honderd veertig kilometer per uur mijn lot tegemoet.
Maar de confrontatie in de stad van t Ketje is niet wat ik ervan verwacht. Ik moet testen maken! Daarna nog een gesprek met de secretaresse van de personeelschef maar hem zelf krijg ik niet te zien. Het is zeer vervelend dat ik nog niet weet waar ik sta als ik terug op de trein naar Gent zit.
Als ik thuiskom, kan ik mijn ontgoocheling niet verbergen voor Lief. Ik ben ook doodmoe, twee intensieve sollicitatiegesprekken per dag is echt wel veel. Een trappistje later lig ik voor pampus naar de televisie te kijken.
Woe 22/11/06
Als ik om tien uur wakker wordt, zet ik meteen mijn gsm aan. Er staat een bericht op het antwoordapparaat van de interimbabe uit Waregem. Ik bel terug en tracht wat tijd te winnen.
Wat zullen we vandaag een keer doen? Vrijdag verjaart mijn moeder, ze wordt 83. Ik fiets naar de FNAC om wat rond te scharrelen op de muziekverdieping.
Joe Dassin. Hoort ze graag, dat weet ik wel zeker. In 1973 had de man een hit met 'L'été indien' en dat plaatje is toen zoveel gedraaid in huis dat ik het voor de rest van mijn leven op elk moment uit het hoofd kan debiteren.
Terug thuis kijk ik 5000 keer mijn mailbox na en vorm drie keer na elkaar het nummer 1230 op mijn gsm. Kwestie van zeker te zijn dat er niemand stiekem een boodschap op het antwoordapparaat heeft in ingesproken.
Niets.
Do 23/11/06
Het blijft oorverdovend stil. Zowel ter hoogte van Brussel als in Deerlijk. De hele dag loop ik zenuwachtig heen en weer. In de namiddag hou ik het voor bekeken en neem de fiets richting boot. Ik zet alles uit: computer en gsm. Voilà, dat ze maar een boodschap inspreken.
Martin hangt rond in de jachthaven en hij vraagt me of ik een eindje wil meevaren en hem enkele knepen voor het aanleggen wil bijbrengen.
Daar zeg ik geen nee tegen, we gooien de touwen van zijn boot los en varen naar de Brusselse Poort waar een sluis is, een kaaimuur en wat bolders. Ideaal.
Telkens we dichter bij de sluis komen, zien we de werkloze sluismeester recht veren in de hoop dat hij zijn sluis eens kan draaien.
Maar onverbiddelijk draaien we net op het laatste moment de boot weer om. Hèhè!
Martin heeft ook wat bier aan boord. Heerlijk.
Vr 24/11/06
Feest! Mama is jarig. Lief heeft les en kan er jammer genoeg niet bij zijn.
Blijkbaar heeft mijn moeder niet op een euro gekeken en flink wat taart en champagne gekocht.
Op het moment dat de kurk met een maagdenscheetje uit de fles komt, gaat mijn gsm rinkelen. Ik zie op het schermpje dat het een Brussels nummer is en ik krijg de krop in de keel. Snel loop ik de kamer uit en loop naar boven naar mijn oude slaapkamer om ongestoord te kunnen praten.
Een donkerbruine mannenstem spreekt me toe en heet me welkom bij het automerk. Het is de personeelsdirecteur himself. Bij het overlopen van de voorwaarden en werkomstandigheden word ik lichtjes vrolijk.
Ik start op twee januari 2007 wat me de tijd geeft om nog enkele karweitjes op te knappen.
Ik storm als een gek van de trap en roep triomfantelijk dat ik werk heb! De champagne heeft er een reden bij gekregen. Mijn moeder is overgelukkig, ik ook want het voelt alsof er een last van duizend kilogram van mijn schouders is gevallen.
Ik stuur een sms naar Lief, Dina, Dirk, Martin Verdorie, als ik een keer goed nieuws heb, mag heel de wereld het weten.
Na een laatste stukje taart dat zoals steeds net teveel is, rij ik op vleugels terug naar Gent.
Als Lief er is, halen we nog een goede fles champagne boven en drinken ze helemaal leeg. We bestellen Grieks, trekken nog een flesje rood open en genieten van dit heerlijke moment. Vier maanden na het overschrijden van zijn eigen deadline heeft Jan Stephorst terug werk.
Za 25/11/06
'Hello Julie? Hi, it's Jan from Belgium. How are you? Julie, would it be possible to book our favourite room in your Bed & Breakfast for Christmas? No problem? Great! I'll give you a call as soon as we 've crossed the channel! See you! Bye!'
Ik ben Jan Stephorst
Ik ben een man en woon in Gent (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/07/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, scheepvaart, jazz, oude auto's, Frankrijk.
carpe diem
