Je kwam niet op msn die avond, en alle avonden erna ook niet... Waar ben je bang voor? Heb je zaterdagmorgen even gebeld, gelukkig voelde je je weer goed. Was fijn om te horen, habibi, ik zit dan steeds te denken ´hoe zou Aicha zich voelen?' Verder heb ik je niet gezien of gehoord, alleen je prachtige zoons kwam ik af en toe tegen buiten. Vandaag was ik om 13 uur op kantoor, heb met K. en H. de dummy van het kookboek bekeken. Jij was naar het Pluspoint toe vanwege informatie over 'Bijstand en vakantie'. Je hebt me al eerder verteld het liefst 6 weken naar Algerije te gaan deze zomer, alleen staat de bijstand je maar 4 weken toe. Helaas. Rond 15 uur kwam je wat mopperig terug bij Doenja, samen met Sa. Maar je ging al snel aan de gang met de Dummy, gezellig kletsend met mij. Het was weer fijn vanmiddag, je zat me lekker te plagen, en ik jou. Je spaart me niet, je daagt me ook uit. Ik geniet daar mega van... ;) Trouwens, ik had net na enen nog een kort gesprekje met I. en zij benadrukte ook dat ze het geweldig vindt om te zien hoe wij met elkaar omgaan. Dat jij helemaal uit je schulp kruipt en veel meer durft te laten zien. Dat wij zichtbaar veel voor elkaar betekenen en dat dat goed is. MMmm, het valt dus meer mensen op. Kon niet uitblijven trouwens. ;) Alles binnen het nette overigens, ook al voel ik veel voor je. Ik pas me aan aan wat jij geeft, voor mij is het nog steeds belangrijk dat jij de eventuele eerste stap zet. Ik doe alleen mijn uiterste best je voor me te winnen zodat je naar me gaat verlangen, verliefd op me wordt. Als dat gebeurt, weet ik zeker dat je dat aan mij zult laten merken, ondanks je achtergrond. Want liefde, verlangen gaat over alle grenzen heen. HVJ Janousi
23.32 uur...
Wat een kutavond. De vlinders in mijn buik vliegen continu rond en ik mis je maar ik wil je niet bellen of mailen. Ik zou zo graag eens weten wat er echt in je koppie omgaat, ik vul veel zelf in met het idee dat mijn intuitie best sterk is. Maar wat als ik er helemaal naast zit? Ik heb jou al zo vaak laten voelen dat je speciaal voor mij bent, misschien moet ik nu maar eens afwachten wat jij erin wilt steken. Lijkt me gezond. Morgen dus maar weer even de afstand zoeken. Denk ik. Bah, ik voel me gefrustreerd, past niet meer bij me, heb mezelf beloofd het niet meer zo ver te laten komen. Mja, liefde. Lekker en bah. Kus en au. Zie je morgen. xxx
Dinsdag 24 februari...
Ziekmelding van jou aan H. net even na 9 uur. Dus een dagje zonder mijn lief. Alweer. Waarom ben je steeds ziek, wat is er met je? L. was bij je rond 16 uur, ze zwaaide naar me vanaf jouw galerij en even later zag ik jullie samen weg gaan. Ziek? Ik heb je niet gebeld vanavond, en jij kwam niet op msn. Ik laat je maar los, voor nu, het vraagt teveel van mij. Ik geef en geef, letterlijk en figuurlijk, en krijg voor mijn gevoel nauwelijks iets terug. Te weinig iig om mee verder te gaan. Ik wil niet meer alleen geven, ik heb ook iets nodig. Als je dat niet kunt of wilt geven, so be it. Maar zo red ik het niet. Het is beter dat ik afstand neem. HTWVJ, Janousi
Woensdag 25 februari...
Nog steeds ziek en ik wil niet bellen, wil me niet opdringen. Als je morgen nog ziek bent, dan bel ik je wel even. Het was stil en liefdeloos op kantoor vandaag, hoop dat het morgen lekkerder aanvoelt. x Janousie
Donderdag 26 februari...
Ff je koppie om de hoek vanmorgen, vette grijns naar mij, later iets langer aanwezig met mevrouw A. Nog steeds de hoofddoek om die ik zo mooi vond/vind en een nieuw, vrolijk shirt eronder. Ik maakte je een compliment, je zei 'dankjewel'. Daarna ging je. Dag!
Zaterdag 28 februari...
Heb je toch maar gebeld, rond half 2... Moest ff weten hoe het met je was, de afgelopen dagen heb ik je amper gezien. Je gaf aan dat je dagen duizelig bent geweest, balen hoor! Afgelopen maandag had je daar ook al last van, je hebt het er moeilijk mee omdat de testjes van de dokter niets uitwijzen. Logisch, onzekerheid is naar. Iedereen heeft het liefst duidelijke redenen. Maar ik denk dat het misschien je geest is die haar onvrede uit, spanning ventileert. Niet perse naar mij toe, maar juist naar het leven in het algemeen. Maar goed, tijd... H. en zijn kookboek dummy waren een mooie reden om je even te bellen. Zoals ik al verwachtte wil je niet mee naar H.'s huis, 'Kanniet' zei je direct. Tsja, moslima's en mannen. Ik wist het eigenlijk al wel. Maar het is evengoed jouw kindje, dat kookboek, dus ik wilde niet om je heen. Dus daar ga ik alleen naar toe, misschien durft en mag L. wel mee. Verder gaan we maandag samen de notulen even bekijken, ik ga je helpen waar nodig. Anyway, we hebben even gezellig gekletst vandaag, gesprek was niet zo maar afgelopen, je begon steeds weer over iets anders, lekkerrrr... Wel merkte ik dat je de laatste dagen veel Arabisch hebt gesproken, je kwam soms moeilijk uit je woorden. Je komt ook niet meer op msn, jammer, meer dan. Ik mis je, en los daarvan, het is zo goed voor je Nederlands. Mja, je zult je redenen wel hebben, ik dein maar gewoon mee op je golven heb ik besloten. Mijn liefde en warmte voor jou staan vast, kan er niets aan doen. Ow ja, en ik ga je proberen over te halen gezellig een voorjaarsstukje te maken met mij, in de ruimte beneden. ;) Kuss, heb het goed, xx Janousi.
Dinsdag 17, woensdag 18 en donderdag 19 februari...
Dinsdag 17 februari...
Relaxed dagje, kan niet anders zeggen. We hadden kennelijk beiden behoefte aan een zekere afstand, alhoewel ons 'gegeit' tijdens de vergadering nog wel ter sprake kwam via H. Dat kunnen we gewoon niet laten. Ook haar is opgevallen wat ik maar gewoon toegegeven heb, als wij elkaar 'contacten' tijdens de vergadering moeten we allebei lachen. Ik vind het zalig jou te zien lachen en kennelijk ervaar jij dat ook zo, er is weinig voor nodig. Je was weer de notuliste, waar ik voorzitter was. Ik ben echt hartstikke trots op je, dat je je zo redt met het Nederlands, en het is zoooo goed voor je, voor je taalontwikkeling. Soms laat je merken dat je baalt, omdat het niet perfect zou zijn. Duhh, zeg ik dan altijd, mijn Arabisch is beroerder. Ik laat geen kans onbenut om je complimenten te maken, en die voel ik ook zo. Ik vind je een kanjer, dat vond ik al toen ik nog niet verliefd op je was. Weet je nog, dat ik toen zo viel over het feit dat ze je naam vaak verbasterden tot Aisaa? Ik baalde daarvan, ook al wuifde jij het weg. Jouw naam is Aicha, en niet anders. Deze dag was relaxt, ik heb me ook veel met anderen bezig gehouden. Ik voel dan wel soms dat jouw ogen in mijn rug priemen, mja, wen er maar aan, ik ben van vele mensen maar alleen voor jou voel ik dat bijzondere gevoel dat liefde heet. Morgen kom ik iig kijken bij de kinderclub, wilde dat vorige week al maar iemand moest op kantoor blijven en helaas was ik dat. Heb al met B. geregeld dat ik morgen even ga buurten, yessss! Anders zie ik je morgen helemaal niet en het idee alleen is al bijna onverdraaglijk. Ow en die sjaal die ik mocht lenen gisteren? Ik heb er de hele nacht met mijn hoofd op geslapen, als ik heel even wakker was heb ik de geur lekker opgesnoven. Zalig, ik voelde je echt bij me, vooral omdat ik je die toen omhad bij de nieuwjaarsreceptie, de hoofddoek die ik zo mooi vond. Vannacht slaap ik er nogmaals mee, ik stel het afscheid uit hihihih, en geef hem je terug met een klein beetje parfum erop van mij. L. maakte er nog een opmerking over, ze vond dat luchtje zalig. En het is ook zalig. Ik zal nooit weten of die sjaal regelrecht de was in gaat bij jou of dat je er ook een nachtje mee slaapt. Maar ik hoop en denk stiekum het laatste. ILY... Janousi
Woensdag 18 februari...
Je bent ziek vandaag, habibi, ik mis je. Heb je wel 2 keer gebeld, vond het zalig even je stem te horen en met je te praten. Hoofdpijn en buikpijn, en ik kan niet bij je zijn, ik hoop dat je snel beter bent. Kusss je vrouwtje.
Donderdag 19 februari...
Raar dagje, ik heb je gemist. Ik kwam pas om kwart voor elf op kantoor, en realiseerde me toen dat jij er waarschijnlijk al sinds tien uur was. Zonduhhh... Maar goed, toen ik binnen kwam zat jij in gesprek met I. aan de ronde tafel voor het kantoor. Mijn hart maakte een sprongetje en je had me snel in de gaten. 'Haii' zei je en keek me lief aan. En dat was het enige contact dat we vandaag gehad hebben dus ik hoop stiekum dat je nog even op msn komt. Kuss hvj Janousi
Pffff, wat een emoties vanmiddag, ik ben gewoon op. Ik was kort voor één uur ff met B. gaan roken en toen we terugkwamen in het kantoor zat jij al achter de pjuter. Ik probeerde zo normaal mogelijk te doen maar merkte al iets van spanning, zowel bij L. als bij jou. Je lachte heel lief naar me toen je me gedag zei en het eerste wat ik dacht was ' ze weet het, ze voelt het aan.' Maar een regelrechte vraag kwam er toen gelukkig niet. Kort daarna besloten we even te vergaderen over de dummy van het kookboek, je dirigeerde met met een zachte hand op m'n rug naar een stoel en kroop er direct naast. Na het overleg over het kookboek met H. begon je je opzetje met L., je begon te babbelen over het kadootje in de post. Je zat te puzzelen over man/vrouw en ik probeerde iets te redden door de woorden 'liefde' en 'vriendschap' te gebruiken. Het kan namelijk ook beiden. Alhoewel ik had geprobeerd er rekening ermee te houden, barstte ik ineens van de zenuwen en kleurde ik rood. Ik wilde het niet toegeven op dat moment, niet met die twee erbij, maar het kostte me moeite want ik wil niet tegen je jokken. Leugentje om bestwil dus... Op dat moment liet je het daarbij, godzijdank. Maar ik wist al dat ik naar een mogelijkheid zou zoeken jou even alleen te spreken en je gewoon te vertellen dat ik het heb gestuurd. Maar die mogelijkheid kwam pas aan het einde van de middag. Voor die tijd hebben we nog wat gesurfd op het internet, zoekend naar plaatjes. We kwamen uiteraard ook weer langs Algerije, jouw thuisland, en toen ik zei dat ik dat doorkijkje in de woestijn als achtergrond heb voor de pc thuis, zei je 'we gaan samen ooit naar de woestijn, okee, wij samen.' Hart maakte sprongetje, tsja. Niet veel later werd duidelijk dat we met het kookboekteam op de foto zouden gaan en hebben we even lekker gemutst over de kleding. Uiteraard liet ik de kans niet liggen om te zeggen dat ik die paarse hoofddoek zo prachtig vond staan bij en je had vandaag ook die paarse jurk weer aan. L. had ook een paarse trui en een paarse sjaal om dus de keuze was snel gemaakt, paars moesten we allemaal dragen. Rond half 4 ging je dus even naar huis en je kwam terug met o.a. die prachtige paarse sjaal die je toen als hoofddoek droeg, die Arafat sjaal. Je gaf hem direct aan mij, zodat ik die kon omdoen. Lekkerrrr! Okee, de foto... Uiteraard, zou ik bijna zeggen, stonden wij weer naast elkaar. Ik ben echt niet de enige die zoekt naar jou, jij zoekt net zo goed naar mij. Bij de tafel werd dat nogmaals duidelijk, je maakte tussendoor heel zachtjes de opmerking tegen me 'wij samen op de foto, da's leuk'... Hart maakte sprongetje, deel 2, tsja, who could blame me?? Ik bevestigde dat uiteraard en we wisselden weer een lief, warm lachje uit. Inmiddels was het tegen vijven en L., H. en N. de fotograaf gingen naar huis. B. en K. gingen nog even roken en ik zou me bij hen voegen, wilde echter nog even op m'n bankrekening kijken. Jij liep wat te keutelen, je kon niet goed wegkomen. Ik weet nu niet eens meer wat je gevraagd heb, het was niet belangrijk. Maar je ging en kwam weer terug. Vraagje. En na mijn antwoord ging je weer, en kwam je direct weer terug, de deur achter je dichtdoend. Nog een vraagje. Ik wilde het je toen al zeggen. Maar je ging weer, je keek echter niet happy, niet de gewoonlijke glimlach. Ik kon niet inloggen bij de bank en zocht toen maar mn sleutels op om het kantoor af te sluiten en te gaan roken. Toen ik de deur opendeed stond jij er nog, je moest lachen om mijn schrik. Je duwde me achteruit het kantoor in. Je vroeg of ik wist hoe je kon achterhalen wie jou dat gestuurd heeft. Dus toen heb ik maar gewoon gezegd 'ik heb je dat gestuurd, meis.' Ik zag aan je dat je niet wist hoe je op die directe bekentenis moest reageren. Je leek niet boos en niet blij, wel uit je doen. Ik geloof dat ik zelfs nog sorry heb gezegd, weet dat echter niet zeker. We voelden ons iig allebei ongemakkelijk, dat wel. Had ik achter je aan moeten lopen? Ik koos ervoor om je in alle rust te laten verwerken wat je misschien wel begrepen hebt, of zelfs zelf zo voelt. Je stoeit misschien, maar ik kan je pas helpen en erover praten met je als je dat zelf wilt en aangeeft. Misschien neem je mega afstand na vandaag. Ik hou er rekening mee. Morgen vergadering met jou als mijn rechterhand, mijn liefste notuliste. Maar misschien kom je niet morgen. Ik hou er rekening mee. Ik voel me erg schuldig, dat wel. Heel erg schuldig. Ben ik te egoistisch in mijn 'houden van'? Maar jij geeft ook duidelijke signalen af, dat wel. Of zie ik alles verkeerd, wil ik het te graag zien en ga ik daarom voorbij vriendschap? Misschien wil je alleen vriendschap. Ik ga mezelf vanavond opnieuw tunen, terug naar af. Ik mag je niet in deze problemen brengen. Er moeten grenzen zijn en die van mij liggen waar jij ze aangeeft. HVJ Janousi.
Maar die Arafat sjaal heb ik nog en daar slaap ik mee vannacht... x) 21.00 uur... Misschien moet ik wel stoppen bij ..., realiseer ik me nu. Ik zou dat stapje opzij willen doen als jij niet verder wilt werken met mij.
Heb je toch nog even gebeld. 'Vriendschap toch?' is me bijgebleven, en dat je niet alles kon zeggen met kids erbij. Je lijkt opgelucht door die mogelijkheid van vriendschap, prima. ( zeg ik terwijl ik huil) Maar ik ben je iig niet kwijt en je bent niet boos. Zeker niet. Je maakte ook verschil tussen Algerije modern en jouw achtergrond. Je bent er dus mee bezig, one way or the other. Ik ga me tunen op normaal gedrag vanaf morgen, ik ga niet meer alles opzij zetten om maar dicht in je buurt te zijn. Kijken wat er dan gebeurt... ;)
Man, huilpartij achter de rug met din uit Amsterdam, zij weet wat ik voel voor jou en ze weet dat ik me nu pas weer echt durf open te stellen voor iemand. Dat komt door jouw pure onbedorvenheid. De tussenliggende dames waren slechts een stukje liefde, tijdverdrijf en minder. Zij weet dat ik jou met hart en ziel aanbid. Ff lekker gejankt, uit naam van de vriendschap. God wat voel ik me kut. En toch ook weer niet, door jouw inbreng. Life is a rollercoaster. Echt. x Janousi.
Inmiddels zijn we alweer twee weken verder. Twee weken van af maar voornamelijk aan... ;) Ik heb je iig overgehaald de notulen te doen van de vergaderingen die ik voorzit, we hebben veel tijd samen doorgebracht met het kookboek, je bent af en toe op msn, en toen je vorige week naar Agentia moest gaf je me een klein 'kusmondje' of zag ik het verkeerd? Anyway, het voelt lekker allemaal. Wat me heel erg opvalt is dat je geen kans onbenut laat je weerzin richting mannen te laten merken. Zo zaten we afgelopen vrijdag ook even lekker op msn te babbelen, je vertelde dat er op school een film vertoond was. Zowel jij als S. waren uit de zaal gelopen omdat het 'vies' was. Dus ik dacht aan seks. Of op zn minst twee zoenende vrouwen, hahahah. Later bleek dat een man en een vrouw kennelijk hadden gebekt in die film en bleek dat je dat vies vond. Uit ons gesprek daarna bleek dat je dat niet 100% naar vind om thuis te zien, maar NIET OP SCHOOL! De schaamte dus. Ik herken dat uit mijn eigen puberteit, kun je nagaan. Ik snap ineens veel meer van jou, lijkt wel. Jouw eigen emoties hebben er nooit veel toe gedaan, toch? Seksuele gevoelens ? Of Allah óf de rest van jouw wereld stak er een stokje voor. Ik denk dat áls je al durft te ontdekken, je er nu pas mee begint. Ik durf er iig rustig vanuit te gaan dat er tijdens de verwekking van jouw kids geen sprake was van lust van jouw kant. Je deed wat er van je verwacht werd en meer niet toch? Zoals zoveel vrouwen uit de moslim cultuur. Het doet me zeer, die onvrijheid van jullie geloof. Dat stukje wel. Ik weet dat Se iig emotioneel mishandeld wordt door haar man, altijd ruzie. Dat maakt dat ik denk dat er momenteel, if ever, misschien wel een wereld voor je opengaat. De wereld van de liefde. Vriendschappelijk gezien zit het hoe dan ook goed, meis, dat redden we wel. Maar als je meer voor mij voelt/gaat voelen, kan het erg ingewikkeld worden. Ik weet hoe een eerste echte liefde voelt, het bepaalt alles. Maar ook dan zal ik er voor je en met je zijn. We zullen erover praten, jij zult dan weten wat ik voor je voel en ik zal weten wat jij voelt voor mij. En dat zal genoeg zijn om een oplossing te vinden voor ons samen. Misschien nooit echt samen 'out in the open' maar toch samen op de een of andere manier. Maar toch, als ik mijn schrijfsels even terug lees kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat ik teveel hoop en dromen heb met jou. Allah ruless... :( Maar ik hou van je, dus ik geef niet op... xxx Janousi
Toen je uiteindelijk kwam vanmiddag, zochten je ogen me niet. Weird. Ben ik niet gewend, zie gisteren en eerder. Maar ik heb me aangepast en me op de achtergrond gehouden, af en toe een sigaretje gerookt, en m'n werk gedaan. Af en toe kreeg ik iets van gevoel van je door, en daar heb ik genoegen mee genomen, misschien stoei je en wil je me even niet zo kennen, dat kan. En dan toch, vanavond. Ineens was je op msn, met mijn cd op de achtergrond, zei je. Je gaf aan Marco Borsato ook te waarderen, warm en lief. Naar You Tube dus, ik heb de nummers 'stop de tijd' en 'dochters' gestuurd naar je. Je vindt ze prachtig. En daar doe ik het mee, ook al verjoeg je oudste zoon je net van de PC. Hij nam genoegen met je kwartier respijt, nog ff beppen met de buuf, en daarin deelde je je zorgen met mij. Ik weet, door wat je eerder heb gezegd, dat je het liefst van je verantwoordelijkheden af zou willen, dat een ander ze zou oplossen. Je voelt je alleen, en dat snap ik als geen ander. Ik probeerde naast je te staan, hoop dat je dat gevoeld hebt. Meer kan ik niet voor je betekenen, dit is het hoogst haalbare. Jouw kids zullen nooit een vrouw accepteren alsof het hun nieuwe ´pa´ was, misschien kun jij dat niet eens. Maar ik laat iig elke drie zinnen merken dat ik je waardeer, om je geef, en er voor je wil zijn. Meer is er niet. xxx hvj Janousi
3 februari, dinsdag...
Bijna een week later, en alles af en aan. Soms heel samen, soms is er niets. Ik probeer ermee om te gaan, en dat lukt wel. Je bent er heel vaak als ik er ben, spijbelt zelfs van je Agentia lessen, je blijft babbelen als ik buiten sta te roken, je loopt met me mee (en ik met jou) als we naar huis gaan. Gisteren hebben we zelfs samen even boodschapjes gedaan bij de Super, ook dat was bijzonder. Vandaag maakte B. een gewaagde opmerking, a là lesbisch, en je kwam direct in het verweer, je wees gelijk op je hoofddoek om je standpunt duidelijk te maken. Zoals je al eerder tegen mij zei, in jouw cultuur is daar geen plaats voor. En als ik even rustig nadenk, weet ik dat ook wel. Maar dan toch, S. en K., je was zo ondeugend, zo mmm en oeff en even zo met mij en mijn insteek. Echt een prive momentje om in te lijsten. Helaas ben je de laatste dagen niet meer op msn, ik mis je echt. Mja, het zij zo. X Janousi
Vanavond rond 20 uur was je ineens op msn, zoals ik al voorspeld heb. Yesss, ze is er, was wat ik dacht. Gisteren hebben we lekker koffie gedronken bij jou thuis met L., je hebt zelfs Arabische koffie voor me gemaakt, mmm bijzonder en lekker. We hebben contact, duidelijk. Gisteravond heb je me gemaild over de CD die ik je gaf en kennelijk duurde het te lang tot maandag. Je wilt contact, heerlijk. Ik ben blij, happy, meer dan. Je zoekt me, en ik ben er blij mee. Kuss Janousi
26 januari, maandag...
Ik was vanmiddag rond enen op kantoor, maar ging direct met S. door naar de woningbouwvereniging, waar zij een afspraak had met D. G., de vlotte aantrekkelijke directeur van WC. Was een leuk gesprek vooral ook omdat ik mijn ei kwijt kon over de moestuin, heb het idee direct maar gelanceerd. Bij terugkomst op kantoor zag ik direct je jas over een stoel hangen, hartje maakte een sprongetje. Het bleek dat er niemand was voor wandelen en klanken en zodoende had K. jou naar boven gestuurd. Terwijl ik wat rondlummelde in het kantoor, stond je ineens voor m'n neus: "Samen koffie maken voor de vrouwen?" zei je en uiteraard was dat no problem, vooral dat 'samen' klonk lekker. Daarna samen de koffie en thee rondgedeeld en gezellig gekletst met de dames uit Iran, Irak, Marokko, Suriname en Algerije (jij dus). Ik vind het erg grappig dat zowel jij als ik altijd gaan lachen als we elkaar aankijken of iets bespreken. Je bent zo mooi als je lacht... Eenmaal terug op kantoor ging het grapje over D. verder en vond K. dat ik maar moest proberen met hem aan te pappen. Gedachteloos, maar grappend zei ik dat ik alleen geinteresseerd was als hij een leuke zus heeft. En terugkijkend op de middag realiseer ik me dat ik gekwetsheid zag op jouw gezicht vanaf dat moment. Eigenlijk wilde je gelijk weg maar ik heb je toch nog wat langer om me heen kunnen houden vanwege het kookboek. Kennelijk op intuitie op dat moment, maar wel enorm waardevol. Jij bent echt de enige voor mij, meis, ik hoop dat ik je dat een keer mag vertellen maar ik wacht tot jij dat als eerste tegen mij zult doen. Gelukkig zijn we morgen van 9 tot 15 samen aan het werk, eerst een bespreking en na de middagpauze een verslagje maken over vanmiddag en waarschijnlijk nog stukje kookboek. Ik heb je vandaag om jouw foto's gevraagd van Algerije, en hoop het hele mapje even te mogen hebben dan scan ik die mooie foto van je... Gewoon voor mezelf... :D Schat, habibi, ik hoop dat je lekker slaapt en sweet dreamss hebt. Zie je morgen, HVJ x Janousi
27 januari, dinsdag...
Je zat lekker naast me, vandaag, we spiekten af en toe even bij elkaar. Ik kan weinig zeggen nu behalve dat ik me 100 % samen voelde met jou vandaag, even los van de anderen. Vooral je plagende wenkbrauwen toen K. S.'s zelfgebreide pullover ter hoogte van haar borsten bewonderde, je was badddd, waar ik je al van verdacht. Compleet en totally pot, en je deelde het met mij. Oeff. Je pestte me met mijn geaardheid? Hahahahha, it takes one to know one ;)
Kort na enen was je weer terug, je zocht direct mijn ogen. Wij zijn een setje, toch? Zo voelde het wel, lekker samen gemutst. Vanavond belde je me, over Agentia. Morgenochtend moet je weer naar Nederlandse les, maar morgenmiddag ben je er op zeker, zo liet je me weten. Mmmmm, ik wacht op je, zoals ik zowiezo doe ;) Kus lief, ik ben van jou, Janousi
18 januari en 24 januari, Janousi was een weekje ziek
Vandaag is het zondag 18 januari, 02.18, dus op een tijd dat een normaal mens zou moeten slapen... maar ik slaap nog niet. Ik luister nog steeds naar muziek waarvan ik weet dat jij het mooi vindt, en ben er inmiddels achter dat je erg romantisch bent, veel habibi. Vandaag heb ik K. geholpen met haar pc en ik ben heel dankbaar dat ik je nog even zag bij de bushalte toen ik naar haar toe ging. Ik reed tergend langzaam langs, wilde dat je me zag, even contact en zwaaien, je glimlachte/lachte en zwaaide maar niet met het enthousiaste waarmee ik je ken, je dochter stond er ook naast, dus ik snap het wel. Je stoeit misschien net zo hard als ik. Of misschien ook niet. Misschien is dit alles. Maar ik hou van je, geef om je, wil alles voor je zijn. Ik hoop dat jij dat ook gaat voelen of voelt. x Janousi
Dinsdag 20 januari, ik ben ziek thuis , voornamelijk balend omdat ik jou nu ook niet zie. x Janousi
Ik ben weer aardig opgeknapt. Het is inmiddels vrijdag 24 januari maar ik wil even schrijven over 23 januari, eerder deze avond dus Rond half 19 heb ik gebeld met een dinnetje uit Amsterdam met wie ik afgesproken had terug te bellen zodra ik klaar zou zijn met het verschonen van de kattenbakken en het cateren van mijn diertjes. Toen de telefoon ging dacht ik dat zij weer belde, ze heeft wel vaker moeite met mijn grenzen, en soms komt er iets dringends tussendoor, maar anyway, ik liep niet zo hard. Echter, toen ik het nummer terugkeek zag 2*****. Mmmm, het nummer van Aicha! Sjitt, en ik had haar gemist?? Haar die ik niet wil mislopen??? ARRGGHH! Tsja, ik heb direct teruggebeld, ondertussen erg genietend van het feit dat jij contact met mij wilde. Ondanks een korte stroomstoring hebben we fijn gepraat, gelachen, zorgjes gedeeld maar vooral even contact gehad. (en alles had ook as maandag besproken kunnen worden ) Meis, je hebt geen idee wat het voor me betekent dat jij mij belt. Je zei dat je je te oud voelt voor msn, maar je komt nog wel, ik ben er zeker van. (mijn opmerking dat ik ouder ben en het zelfs leuk vindt, je moest er om lachen) Je gaf aan dat je blij was met de cd die op ons kantoor ligt, een prima moment om te zeggen dat ik ook een cd voor jou heb gebrand. Mixje Arabisch/Engels/Italiaans/Nederlands. Vond je leuk, vooral het speciaal voor jou. Inmiddels ligt hij/zij in je brievenbus, ik weet zeker dat je hem goed gaat beluisteren. Het feit dat iedereen maar voor een zekere tijd op kantoor mag werken, deed je stil worden. Je zat in over S, B en mij. Tsja, het is niet anders, maar het beeindigen van een baan hoeft niet het einde van een vriendschap te betekenen, zei ik. Daarna klonk je weer opgelucht en rustig. Habibi, ik heb genoten van je vanavond, het voelde als kloppend, warm en lief. Ik wil graag je vriendin worden, in welke vorm dan ook. Ik bewonder je vechtlust, je zelfvertrouwen, je zoeken naar bevestiging als je zegt dat je de taal niet goed spreekt, duhhh. Je moest lachen toen ik zei dat ik al bezig ben Arabisch te zoeken en te leren, maar ik wil je volledig snappen, en DAT zul je eens begrijpen. Kuss, Janousi
Het is inmiddels bijna een maand geleden dat ik mijn eerste woorden over jou aan het 'papier' toevertrouwde en we hebben elkaar al weer vele malen gezien/ meegemaakt. Met jou samenwerken/ samenzijn is voor mij altijd een klein feestje. Met de Kerst en Oud en Nieuw heb ik nog een stukje vakantie opgenomen, en ben op die eerste maandag na, ook niet op kantoor geweest. Bewust niet, ik moest ook een break nemen van jou. Het heeft alleen niet geholpen, zodra iemand je naam noemt, springt er een vonk rond m'n hart. En als ik zelf je naam uitspreek, en dat doe ik te vaak, dan voelt dat heel lekker en warm. Kortom, ik heb het zoooo te pakken! Vorige week maandag ben ik weer aan het werk gegaan en vanaf die tijd begonnen ook de interviews voor het kookboek weer. Die doen wij lekker samen, ik geniet er mega van. Daarnaast probeer ik heel voorzichtig zoveel mogelijk tijd met je door te brengen door je bij veel te betrekken. Afgelopen maandag was de nieuwjaarsreceptie van ons cluppie. Toen jij kwam kreeg ik het pas echt naar m'n zin, zoals je me dan ook blij aankeek... die ogen, oefff... Je moest nog wat uit je mail uitdraaien om te speechen en wilde dat ik bij je bleef, voor het geval het niet zou lukken. Natuurlijk kun je dat prima zelf, maar okee, ik vond het niet erg . Je had een leuke paarse 'trui' aan en een schitterende paarse hoofddoek op, prima excuus om een beetje aan je te zitten hihihi, want het V&D merkje was af en toe zichtbaar en daar baalden we allebei van... En als ik dan zie hoe zelfverzekerd je het woord neemt bij zoveel mensen, ik gloeide van trots! Dappere vrouw! And I love her... Woensdag kwam je gewoon lekker langs op kantoor, je hoefde er niet te zijn maar kwam toch. En het was zoooo gezellig, ook met N. en S. erbij. We plagen elkaar doorlopend, ook jij vindt dat leuk en durft het terug te doen. We hebben lol gemaakt en over muziek gesproken, ik wil graag alles van je weten dus zeker de muziek die je leuk vindt. Inmiddels vraagt de buurt zich af wanneer de schotel op m'n balkon komt want sinds die tijd draai ik voornamelijk 'jouw' muziek. Cheb Mami met Zucchero, Cheb Mami met Sting, je bent er weg van en ik nu ook. Romantische, warme, opzwepende, maar vooral 'lieve' muziek, liefdesliedjes... Ik ga dit weekend een CD branden met jouw en inmiddels mijn lievelingsmuziek, voor op kantoor. Door deze muziek te draaien voel ik me dicht bij jou. Vandaag kwamen we ook allebei op onze vrije dag naar kantoor, interview met Turkse vrouw, je was er al om 13.05 terwijl dat normaal gesproken nooit lukt. We hebben even samen achter de pjuter gezeten totdat zij er was, gegoogled op muziek van Zaho, een mooie vrouw die jij ook goed vindt. Zo komen we steeds een beetje dichter bij elkaar, ik merk dat heel erg. Misschien maak ik me illusies maar mijn intuitie is behoorlijk stevig ontwikkeld dus als jij hetzelfde voelt, gaat voelen, dan merk ik dat echt wel. Ik heb iig je aandacht, je warmte en je zit graag aan me te plukken. Heerlijk. Ik hoop dat het steeds beter wordt, ook al besef ik dat 'wij' nooit out in the open zullen kunnen zijn. Ik wil dat respecteren, ben bereid een geheim mee te dragen. Als jij maar bij mij hoort. XXX HVJ Janousi
Omdat ik toch ergens mijn gevoelens kwijt moet/wil, begin ik hier maar een soort dagboek. Alhoewel alles wat ik voor je voel waarschijnlijk nooit beantwoord zal worden, moet ik het toch kwijt, durf en kan er domweg met niemand anders over praten. Een dagboek is praten met jezelf, en dat is altijd gezonder dan je mond te houden toch? Ik voel (maar denk te weten dat alleen ik dat voel) een klik tussen ons, ik ben sinds een week erg onder de indruk van jou. Je bent lief, gesloten, ondeugend, afwezig, verdrietig, maar altijd in voor een lolletje ondanks je eigen, ongetwijfeld zware, verleden. Ik merk dat ik je een beetje kan ontdooien. Weduwe kort na de geboorte van je jongste, en heel dapper en lief altijd bezig je kinderen de goede kant op te sturen, je levensinvulling. Ik bewonder je inzet, heb genoten van je trotse blik toen je de foto's van je kinderen liet zien, heb je nog beter leren kennen door de cursus de afgelopen weken. Je bent altijd in voor een nieuwe uitdaging, dat bleek wel toen je wel mee wilde rijden met mij terwijl mijn woefje achter in de auto zat. Ik merkte aan alles dat je het vreemd vond, maar je ging toch mee. Dappere. En ook vandaag liet je doorschemeren dat je voelt dat jij er ook nog bent. Ik geniet daarvan, heb dat namelijk ook pas sinds kort ontdekt en zou er graag eens over praten met je. Vandaag heb ik je verteld hoe mijn jongste zoon is 'ontstaan' en voor het eerst ooit (!) vond ik het moeilijk om het aan iemand te vertellen. Nooit omdat ik me schaam, wel omdat ik oprecht bang was je kwijt te raken! Ik bloosde, durfde eigenlijk amper. Omdat ik je niet wil verliezen, snap je dat? Ik voel wat ik voel, en daar hoef je nooit iets van te merken, maar ik was echt bang dat je zou afhaken, dat ons contact kapot zou gaan. Maar je zei heel nuchter dat jij 'dat' niet kende, dat het in jouw cultuur niet gebeurd. Tsja, maar ik snap het, geef je de ruimte omdat je zegt iedereen te respecteren, en dat is genoeg, meer dan, voor nu. Net daarvoor had je mij 'habibi' genoemd, 'lieverd', en dat klonk zo lekker, je zult misschien nooit horen wat het voor mij betekende, maar anders wil ik dat je weet dat het voor mij alles betekende op dat moment. Ik was jouw 'habibi', misschien voor even, zonder voorkennis, maar toch. Nadat ik je vertelde over mijn jongste zoon en zijn ontstaan, deelde je jouw foto's met me, de vakantie in je geliefde thuisland Algerije. Zag je lieve jongste, vind het een prachtig kereltje. Ondeugend en lief, net als jij. Genoot van die foto van jou, wilde bijna vragen of ik hem mocht hebben maar hield net op tijd mijn mond. Dat zou echt gek zijn geweest, en ik wil niets forceren. Maar mijn God, Allah desnoods, wat stond je er prachtig op!! Je zei het zelf al, net als een filmster, en zo is het ook. Prachtige foto, Aicha blij en beetje verleidelijk, dat wat ik ook al even in je zie, stond op die foto. Rond 16 uur gingen we allebei weer onze kant op. Ik met de wetenschap dat je een kerststukje zou accepteren, zelfs mooi vindt. Vanavond heb ik dus een kerststukje voor je gemaakt en het direct daarna aan je gegeven. Alhoewel je mij niet binnen vroeg, zag ik dat je er blij mee was en bleven we nog even gezellig kletsen aan de deur. Je jongste blijkt op het **** te zitten en ineens was je ook duidelijk wie mijn ex is, de moeder van jongste schatje. Goh, ineens hadden we het er weer over, en je reageerde op zo'n manier dat ik nu zeker weet dat je mij niet daarom zal afwijzen. Thnxx. Wat ik voel, klopt. Je bent wie ik denk dat je bent, oprecht en respecterend. Ik zie je morgen weer, rond elf uur. HVJ, X Janousi
Rond half 4 ging je dus even naar huis en je kwam terug met o.a. die prachtige paarse sjaal die je toen als hoofddoek droeg, die Arafat sjaal. Je gaf hem direct aan mij, zodat ik die kon omdoen. Lekkerrrr! 
en daar slaap ik mee vannacht... x)
Vandaag heb ik K. geholpen met haar pc en ik ben heel dankbaar dat ik je nog even zag bij de bushalte toen ik naar haar toe ging. Ik reed tergend langzaam langs, wilde dat je me zag, even contact en zwaaien, je glimlachte/lachte en zwaaide maar niet met het enthousiaste waarmee ik je ken, je dochter stond er ook naast, dus ik snap het wel. Je stoeit misschien net zo hard als ik. Of misschien ook niet. Misschien is dit alles. Maar ik hou van je, geef om je, wil alles voor je zijn. Ik hoop dat jij dat ook gaat voelen of voelt. x Janousi
, voornamelijk balend omdat ik jou nu ook niet zie. x Janousi
Haar die ik niet wil mislopen??? ARRGGHH! Tsja, ik heb direct teruggebeld, ondertussen erg genietend van het feit dat jij contact met mij wilde. Ondanks een korte stroomstoring hebben we fijn gepraat, gelachen, zorgjes gedeeld maar vooral even contact gehad. (en alles had ook as maandag besproken kunnen worden 
