Kimper en Jickie en hun avonturen in Nieuw-Zeeland
28-03-2009
terug naar Belgie...
Vandaag mijn laatste dagje hier...dus ga ik nu geen verslagje brengen.Maandagavond ben ik terug in ons belgenlandje ( jammer genoeg) en dan volgt een verder verslag want we hebben nog enkele super dingen gedaan!!
Uiteindelijk dan toch aangekomen in Invercargill zonder verdere hindernissen... Daar hebben we het plaatselijke museum bezocht..wat weer voor de nodige hilariteit zorgde bij de dames... Daarna zijn we gaan zwemmen...ale ik toch... Kim heeft zich voornamelijk terug getrokken in de stoomkabine...ik had wel zin in wat lengtes zemmen dus bevond ik me voornamelijk daar...En ja ook zwemmen doen de kiwi's links. 's avonds zijn we overheerlijk gaan eten! Super lekker en voor geen geld, meer precies: 20euro voor een voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, wijn en thee...Omdat we het er zo lekker vonden vroegen we of ze ook ontbijt deden...en natuurlijk kon de meneer van het restaurant niet aan onze charmes weerstaan en heeft hij speciaal voor ons een ontbijt gemaakt de dag nadien, mjammie.... Daarna vertrokken we richting Dunedinm waar we 2 dagen zouden doorbrengen bij de neef van Kim. Onderweg enkele mooie stopplaatsen langs de Catlins.
o.a. een gefossiliseerd bos
Jammer genoeg was het weer toen niet zo schitterend, waardoor een deel van de pracht van de Catlins verloren ging. Hier het bewijs van het weer...
Onze eerste avond in Dunedin zijn we naar een plaats geweest waar blauwe pinguins huizen..Deze komen bij het vallen van de avond uit de zee..Dit hebben we niet gezien, maar wel een mamapinguin met haar babytje dat tot op een halve meter van me kwam...zo cute!!!! De dag hebben we het gebied rond Dunedin verkend, meer bepaald Otago... Enkele wandelingen gedaan...Een eerste naar Victoria Beach, een tweede naar Sandfly bay...We hadden al even schrik, want zandvliegen zijn niet onze beste vrienden, maar de naam verwees naar het opvliegende strand! Het was er echt prachtig!
Normaal vallen er daar ook pinguins te spotten, maar buiten deze geen geluk...
De volgende dag zijn we doorgereden naar Christchurch...Onderweg gestopt bij de Moeraki Boulders....
In Christchurch zijn we niet gebleven. We reden direct door naar de Hammer Springs...Dit staat bekend om zijn warm water baden, maar we wouden ook niet iets anders doen...Eerst een korte wandeling en daarna met de quad gaan rijden..heel tof...Buiten eens op mijn zij gelegen te hebben en eens in de struiken te rijden, geen andere problemen...En tot slot nog wat gaan ontspannen in de baden..heerlijke dag...
Ik voelde me in dit pakje net iemand die in de gevangenis zat en die een werkstraf moest gaan uitvoeren...
Op
zeg naar Queenstown maakten we even een tussenstop in Arrowtown...een
oud mijnwerkersdorpje waar er nog steeds enkele honderden mensen in
leven...Een ideale plaats om eem theetje voor Kimper en een koffietje
voor Jannicke in het zonnetje te drinken.
Even poseren met een van ons aandenkens aan onze sprong...
Daarna
reden we door naar Queenstown, de stad der kicks...maar wat besloten
wij daar te doen, inderdaad, er een chilldagje van te maken.
Wat stond er op het programma:
Eerst
activiteit: de
skyline Gondola die een prachtig overzicht bood over Queenstown.Daar
boven hebben we onszelf volledig laten gaan met een uitgebreide
maaltijd..hmm heerlijk en wat een uitzicht!
Er was een dessertbuffet..dus Jannicke heeft zich helemaal laten gaan..
En tot slot een mooie afsluiter: een wijntje voor Kim, een baileys voor Jannicke
Tweede activiteit: shoppen! Wie ons een beetje kent, weet dat dat niet op het programma kan ontbreken...
Derde activiteit: chillen aan het strand...zalig...
Vierde
activiteit: een avondje stappen in Queenstown met onze Belgische mannen
die we leren kennen hebben...Blijkbaar hanteren ze in Nieuw-Zeeland nog
steeds het principe van vroeger bij ons: uitgaan begint reeds vroeg!
Man wat hou ik toch van die kiwimannen...De ene bar sloot zelf al om
12u, dus dan maar naar een andere bar...waar we samem hebben staan
shaken op de muziek die je in Belgie ook volop hoort!
Ergens
diep in de nacht moesten we dan nog op zoek naar een slaapplaats..Eerst
ergens buiten Queenstown gaan zoeken, maar toen daar niemand op die
kampplaats bleek te staan, maar teruggekeerd om dan uiteindelijk te
belanden op een parking met heel wat andere campers...
Eens lang uitslapen stond op het programma...
Maar
daar dacht een kiwi-wachter-man anders over (hmm..misschien hou ik toch
niet van alle kiwi's...) Blijkbaar stonden we op een plaats waar we
niet mochten overnachten, en vond deze man het nodig om ons op een heel
onvriendelijke manier wakker te maken om deze mededeling te doen en een
foldertje te overhandigen...Had hij dat niet gewoon tussen de
ruitenwissers kunnen steken?
Niet helemaal uitgeslapen dus begonnen we aan onze 16e maart...
En
wat hadden we geboekt voor deze dag..paardrijden..Het was eeuwen
geleden dat ik dat nog eens had gedaan (voor de intersoc mensen: het
paardrijden deze zomer in het zwembad niet meegerekend), en het enige
dat ik me ervan herinnerde was een pijnlijke poep..maar ik wou het nog
eens proberen...We hadden een tocht geboekt van 3u...
De
tocht op zich was zeer mooi..maar inderdaad mijn poep! Na ons ritje
waren we gelijk twee oude bomma's die nauwelijks nog vooruit
geraakten...
Daarna doorgereden naar Te Anau van waaruit we de dag nadien de Milford sounds zouden bezoeken.
Dinsdag 17 maart
Aangezien
we overnacht hadden bij het weer en ik zo een waterrat ben..besloot ik
om s morgens toch een duik te nemen in het weer...Ok het was een beetje
kouder dan verwacht, maar zo konden we tenminste de dag fris beginnen...
De Milford Sounds waren prachtig...We hebben daar een cruisebootje genoten waarbij we een mooi zicht kregen op dit fjordenland.
Onderweg naar de Milford Sounds
Mirror lake waar je een heel mooie weerspiegeling krijgt in het water.
De milford sounds
Vandaag zijn we doorgereden naar Invercargill..de meest zuidelijke stad van de wereld...
Maar hier geraken was niet zo evident...
Deze
morgen wouden we vertrekken, maar plots deed onze auto niets meer
buiten een zeer raar geluidje maken...hmm platte batterij? Even mijn
liefste gezicht opgezet en enkele mensen die ook overnacht hadden op
deze kampplaats gaan inschakelen voor hulp...
Gelukkig
had iemand startkabels bij en was een andere meneer bereid zijn camper
hiervoor te gebruiken...Na heel wat gepruts bleef de auto maar
tegenwerken en kwam er geen beweging in..hmm de paniek sloeg een beetje
toe want aangezien we heel afgelegen zaten hadden we geen bereik en
konden we dus niet telefoneren naar het spaceship centre...Toen kreeg
de oude meneer die ons aan het helpen was een ingeving...Misschien is
de onderste batterij de hoofdbatterij ( we hebben dus 2 batterijen: een
voor de motor en dan een voor lichten in auto, frigo, radio...) Het
leek ons logischer dat die van de motor bovenaan zou zitten, maar niet
dus want plots wou de auto wel weer mee...Wij dus zeer opgelucht en met
enige vertraging toch kunnen vertrekken naar Invercargill...
Blijkbaar
had ik gisterenmorgen niet mogen zeggen dat we nog niets zijn
tegengekomen met deze auto want toen we gisteren op weg waren naar de
Milford Sounds heb ik een snelheidsboete gekregen.Er waren werken aan
de gang en plots mocht je maar 30 rijden. Maar de werken waren totaal
niet spectaculair, je moest gewoon even uitwijken dus Jannicke reed
48... Maar blijkbaar stond er een politieauto die even daarna mooi
achter ons kwam rijden. Kreeg ik daar een hele uitleg dat het
gevaarlijk was om zo snel te rijden..bla bla bla...ze zouden beter de
kiwi's aanpakken die soms aan 100 km/u door van die scherpe bochten
vliegen...Veeeeel gevaarlijker.....en ik hou me normaal zo mooi aan de
snelheid...maar ja niets aan te doen...
Het gevoel dat je hebt, het moment dat je uit het vliegtuig springt is onbeschrijfelijk...Probeer je maar een gevoel voor te stellen bij deze foto...
Laten we even een salto maken...
En poseren op de foto....
Wat een uitzicht...
Mijn begeleider en de cameraman waren een klein beetje geflipt...maar zo hebben we het graag en ik heb er enorm van genoten!!! Ik heb ook de video van dit hele gebeuren en nog meer foto's..dus wanneer ik terug ben kunnen degene die es goed met me willen lachen komen bezichtigen.
Toen we daar waren, kwamen we ook enkele belgische jongens tegen die we reeds eerder eens waren tegengekomen. We zijn dan s avonds met hen nog iets gaan drinken wat een mooie afsluiter was van een super dag. De bar waar we in beland zijn deed een beetje denken aan de vlasmarkt tijdens de gentse feesten in de vroege uurtjes, en dat om 11u savonds...maar zorgde dus wel voor de nodige hilariteit...
15/03
Vandaag zijn we doorgereden naar Queenstown...Deze voormiddag hebben we een skyline genomen en daar boven gegeten met een prachtig uitzicht..en daarna een beetje gewinkeld en genoten van het zonnetje...want ook vandaag is het hier prachtig weer...
Voila dit was het voor vandaag...Hopelijk kunnen jullie aan de hand van deze blog een beetje merken hoe hard ik hier aan het genieten ben! Tot de volgende
Jankie of Jannicka ( Zo werd is genoemd bij het skydiven)
Jaja vandaag opnieuw een grote dag want wat stond er op het progamma; SKYDIVEN Aangezien Jannicke toch goud gevonden heeft in Shantytown, kon dit er nog wel van af... en wat is ze blij dat ze het gedaan heeft! Het was subliem... We hadden de rit van de Franz Josef Glacier naar Wanaka, waar we zouden springen, een beetje verkeerd ingeschat, waardoor het nog even stressen was of we er wel op tijd zouden geraken. Bovendien was het weer 's morgens nogal bewolkt, dus geen zekerheid dat de sprong zou doorgaan...Maar toen we om 2u in Wanaka toekwamen, mooi op tijd en de zon daar scheen, nauwelijks een wolkje aan de lucht, wisten we dat het super zou worden. Ze hadden wel enige vertraging opgelopen, waardoor we nog een tijdje hebben moeten wachten voordat het aan ons was...En waar zorgt wachten voor....ja inderdaad, dat de stress een beetje op komt.
Maar dan was het eindelijk zo ver...We mochten onszelf in deze super sexy outfit heisen en in het vliegtuig kruipen. Geniet mee van de foto's.
Het uitzicht vanuit het vliegtuig. We zijn er uitgesprongen op 12000 feet, ongeveer 3575m...
Met mijn muts en bril zijn we er helemaal klaar voor.. Toch wel een beetje stress aanwezig...meer dan bij het bunjee jumpen.
Hier een volgend verslagje van onze ongelooflijke reis!
11/03
Nadat we een blitsbezoekje aan Nelson hadden gebracht zijn we doorgereden naar het Nelson Lake Park...Omdat de weergoden ons toen niet zo gunstig gezind waren besloten we om slechts een korte wandeling te doen van ongeveer een uur en een half...Maar blijkbaar is een minuut in kiwiland niet gelijk aan een minuut bij ons in Belgie want door een of andere bizarre reden doen wij steeds minder lang over de wandelingen..lees in dit geval slechts 45min. Maar ja dit kan natuurlijk ook wel aan ons talent liggen. Hier een foto van het meer met eem bijzonder artistieke formatie.
Omdat de wandeling vrij snel gedaan was besloten we om reeds richting Westport te rijden en onderweg een slaapplaats te zoeken. Maar op die baan geen slaapplaatsen...hmm...dan maar tot in Westport rijden, om uiteindelijk op een chique camping te belanden aangezien er geen andere waren... De eerste keer dat we voor onze slaapplaats moesten betalen...maar zo konden de dames nog eens een warme douche nemen en dat deed ook wel deugd... Een eerste opmerking bij dit Zuideiland: Er zitten hier ongelooflijk veel Nederlanders ( maar mss zitten die ook wel overal...)
12/03
Een bezoekje aan Cape Foulwind waar we een prachtige wandeling gedaan hebben..De foto's spreken voor zich....
Tijdens deze wandeling hebben we ook een hele bende zeeleeuwengezien. Man, wat een zalig leven hebben die toch... Maar momenteel vind ik de foto's daarvan niet terug op mijn USB stick dus dat zal voor later eens zijn...
Vervolgens zijn we doorgereden naar Punakaiki..Daar zijn de pannenkoekenrotsen te bezichtigen...Wie weet er waarom deze zo noemen?
Een laaste stop van de dag was Greymouth..Daar heb ik een oud mijnwerkersdorpje bezichtigd...Met een stoomtrein gereden, goud gevonden...Best wel leuk....
13/03
Waw, wat een dag!!! Vandaag zijn we de Franz Josef Glacier gaan beklimmen...Fantastisch gewoon...Dit is een gletsjer, uniek in zijn soort. Enkel hier in Nieuw-Zeeland en in Argentinie is er een gletsjer te vinden die zo laag komt...De hele theoretische uitleg over het tot stand komen van zo'n gletsjer ga ik jullie hier besparen..maar geinteresseerden mogen er steeds naar vragen... De beklimming was echt de moeite...Het enige nadeel...de zeer elegante schoenen die we moesten dragen...na een tijdje deed dat toch wel een beetje pijn...Het voordeel er aan...Je moet met je benen open lopen aangezien de pinnen anders aan elkaar blijven haken..dus elegantie is hierbij niet nodig...en door de een of andere reden ging me dat nog goed af ...
Na deze wandeling waren we best wel moe...maar zeer voldaan...het was prachtig!
Gistermorgen was het even rushen...Na op ons gemakje ontbeten te hebben gingen we naar het infocentrum in Picton on te vragen wat de mogelijkheden waren om de Marlborough Sounds te bezoeken. Wat bleek, de kajaktocht die we wouden doen was reeds om 8u vertrokken en een watertaxi vertrok binnen het half uur...dus lopen...Nog vlug wat gerief bij elkaar geraapt en dan vertrokken. We waren er stipt om half 10. Met een ding kon
echter door de haast geen rekening gehouden worden: eten we
hadden voor een wandeling van 14km 4 appels en 2 koekjes . Nog een geluk dat de
wandeling adembenemende landschappen inhield. Niettemin, het was het
een bijzonder geslaagde dag die heel aangenaam eindigde. We
overnachtten op een kleine, goed verstopte stopplaats aan de zee. Wat
een plaats voor het avondeten.En we hadden gezelschap..eendjes....
Enkele sfeerbeelden van deze dag...
Na de wandeling liet de watertaxi die ons kwam ophalen even op zich wachten...dus wat doen Kim en Jannicke dan: een fotosessie houden. Hier onder enkele van de foto's uit een hele reeks...
Ondertussen zijn we reeds doorgereden naar Nelson via de Queen Charlotte's Road...Zeer mooi uitzicht... en straks rijden we nog door naar het Nelsons Lake park...
Meer foto's een volgende keer...Dan probeer ik er ook enkele van de Bunjee jump op te plaatsen.
Momenteel zitten we in Wellington. We zijn deze morgen naar hier doorgereden om strakjes de ferry te nemen naar het zuideiland. Vandaar nog even de tijd om mijn blog wat verder aan te vullen met een verslagje van de voorbije dagen, en wat voor een dagen!!!
06/03
Deze dag zijn we onze shaceship gaan ophalen. Na verschillende papieren ingevuld te hebben, veel uitleg gekregen te hebben, DVD's uit te kiezen( niet zo veel soeps dus hebben we het maar moeten doen met romantische komedies ).. konden we vertrekken met onze Bones (de naam van ons spaceship...). En buiten een kleine vergetelheid van mezelve dat je voorrang moet geven op een rondpunt, ging het links rijden reeds vanaf het begin bijzonder vlot. Ondertussen zijn we het ook al zeer goed gewoon en voel ik me ook al helemaal op mijn gemak hier op de baan. De wegen zijn hier zeer rustig en aangenaam om op te rijden, tenzij je natuurlijk in een grote stad zit...In tegenstelling tot Belgie zijn ook bijna alle auto's automatiek hier, dus dat maakt het ook wel wat gemakkelijker... We zijn daarna rechtstreeks doorgereden naar Rotorua, waar we hebben overnacht met uitzicht op het meer...
een fototje van onze spaceship.
07/03 Vandaag stond een heel drukke dag op het programma, maar wel een die heel erg de moeite was. Eerst zijn we naar het Whakarewarewa thermal village geweest. Dit is een geothermisch gebied waar je mud pools, geysers en hot pools kan vinden. Ondanks de geur van rotte eieren die er hangt zijn er toch effectief nog mensen die leven in dit dorpje. Ze gebruiken bijvoorbeeld ook de hot pools om hun groenten in te stomen.
In het dorp kwam er echt stoom overal uit de grond. Dus ze maaken dan hiervan maar gebruik om eten klaar te maken.
Daarna zijn we doorgereden naar de Kerosine Creek. Ja de naam deed zijn eer aan..het water had geen aangename geur, maar de temperatuur was zalig!!!!!!! Zo een afgelegen riviertje met super warm water alsof je in een jacuzzi zat...heel erg leuk. Dit hadden we teruggevonden in een boekje dat we hier gekocht hebben, dat geschreven is door een local. Daarna zijn we nog een grote mud pool gaan bezichtigen en Wai-o-tapu.Dit is het meest kleurrijke en gevarieerde geothermisch gebied van het land. We hebben daar een wandeling gedaan...Ondanks de niet zo frisse geur was het ook prachtig om daar rond te lopen.
Dan moesten we een slaapplaats vinden. We besloten om te overnachten in de omgeving van de spa pool. Dit was een grote rivier...waar ook sommige delen van het water super warm zijn. Even later kwam er nog een spaceship aangereden en daarin bleken nog 2 belgen te zitten, Eva en Christophe. We hebben de hele avond met hen samen doorgebracht wat heel erg gezellig was.
08/03 's ochtends zijn we dan samen gaan zwemmen in die spa pool..In tegenstelling tot 's avonds was het er toen ontzettend kalm..Ongelooflijk om zo je dag te beginnen.... En dan daarna...BUNJEE JUMPEN....Ja ik heb dat al altijd eens willen doen, en we zaten daar vlakbij Taupo bunjee jumpen dus het was het ideale moment...Ik heb geen seconde getwijfeld en het gewoon gedaan...ZALIG! Wanneer ik een beetje bekomen was ( ook al was ik vrij rustig na de sprong..een soort innerlijke rust gevonden) zijn we door gereden naar het Tongariro National Park. Daar hebben we een wandeling gedaan van 2u. En opnieuw prachtig gewoon...
Dit zijn slechts enkele foto's. Ik probeer er later nog meer op te plaatsen.
...
).. konden we vertrekken met onze Bones (de naam van ons spaceship...). En buiten een kleine vergetelheid van mezelve dat je voorrang moet geven op een rondpunt, ging het links rijden reeds vanaf het begin bijzonder vlot. Ondertussen zijn we het ook al zeer goed gewoon en voel ik me ook al helemaal op mijn gemak hier op de baan. De wegen zijn hier zeer rustig en aangenaam om op te rijden, tenzij je natuurlijk in een grote stad zit...In tegenstelling tot Belgie zijn ook bijna alle auto's automatiek hier, dus dat maakt het ook wel wat gemakkelijker...
