Het is een tijdje geleden. De politici verkochten te weinig onzin. Maar vandaag was weer een topdag. De PS regeert het land, en wij kijken. Ik voel me Stijn Streuvels in een regie van Hugo Claus en Mina van de Waterhoek: langs alle kanten in mijn gat gereden...
Het begon hoopvol. EDR antwoordt niet op de vraag, de nar van Oostende danst voor de keizer, het legervliegtuig vliegt naar Chicago en terug. Gevuld met idiote notabelen, op eigen kosten weliswaar.
Maar het dédain, het misprijzen, de PS die een (compleet idiote) volksvertegenwoordiger uitjouwt en haar eigen holheid ideologiseert, een N-VA die uitblinkt in dwaze kamerleden, een zootje ongeregeld, hoera voor de maidenspeech.
Nooit gezien en ongelooflijk, deze kamerzitting. Om ziek van te worden!
Het was op twee mei een bewogen dag op het Gentse stadhuis. Iedereen was nog wat versuft van de zware één meiviering op de Vrijdagsmarkt, maar tegelijkertijd ook ontgoocheld in de berichtgeving van de VRT dienaangaande. De burgemeester was namelijk niet in beeld en niet aan het woord geweest. De rode alarmbellen rinkelden, het stadhuis gonsde van bedrijvigheid. Een oplossing was niet zo makkelijk te vinden: op de GRP (de grote rode populariteitspoll) was een terugval merkbaar ten opzichte van gemeenteraadslid Freya, in haar vrije tijd ook Minister. Gesteund door de eigenaar van een Oostendse commanditaire vennootschap had zij de wind in de zeilen en in de windmolens en werd de strijd aangebonden met de grote energieconcerns en de energiedistributeurs. Geen sprake van een verhoging van de tarieven! Over ons lijk! Maar wat deed uw collega in de Gentse gemeenteraad dan in de Raad van Bestuur van de energiedistributeur? Zitpenningen opstrijken? Tja, die vraag was al iets moeilijker te beantwoorden. Dus werd er in de tijd van het programma geknipt en kregen we Villa Politica te zien. Hersenloos vermaak door de grote massa...
Er moest dus iets gebeuren. Kon er niet snel een wielerwedstrijd in Gent vertrekken of aankomen, in combinatie met een interview met de burgervader? Gent als de moederstad van de elektronische maaltijdcheques voor haar ambtenaren? Het idee was aanlokkelijk, maar de Vlaamse Minister van Ambtenarenzaken was met het idee al weg en vroeg aan de glunderende cafetaria-dame of ze er klaar voor was. Gelukkig nam ze het goed op, het meldpunt seksuele intimidatie is al overspoeld met klachten de laatste tijd.
Een barmannenrace in het centrum dan? Te riskant voor de voormalige feestburgemeester, zo vlak voor de verkiezingen. Een groepsaankoop van dubbel glas in de Brugsepoort? Gewapend glas bleek een betere optie, gelet op de toestand in de wijk. Poseren voor een veegwagen van IVAGO in het stadspark? Onmogelijk met al die hondendrollen tussen het lentegroen. Bomen op de Korenmarkt? Alom gejuich, maar niet uitvoerbaar. Het afbreken van de schaapstal? Het gemeentepersoneel startte een spontane wave bij zoveel luisterbereidheid van de stad naar haar inwoners, dus werd het voorstel onmiddellijk begraven. We moeten consequent blijven.
Gelukkig was er toch nog één medewerker bij de pinken. De Swastika op de Korenmarkt! Je weet wel, van dat gemeenteraadslid met haar indrukwekkend parcours. Een oplossing voor de Swastika. Progressief zijn, tolerantie etaleren en de bakstenen laten verdwijnen: wat een stunt, wat een overleg, wat een vakmanschap, wat een staaltje openheid. Nog een sausje lokale ambachten en probleem opgelost. Het dichtgemetselde uilengat bleek de oplossing te zijn voor een burgemeesterloze dag. Kranten en internet namen het gretig over op een nieuwsloze dag. Goede dag en goed getimed. De Morgen en De Standaard namen het persbericht nagenoeg ongewijzigd over:
De vermeende swastika beroerde enige tijd geleden de Gentse gemoederen. Hij is te zien bovenaan een pand uit 1958 op de Korenmarkt. Dat pand maakt deel uit van een geheel van panden dat momenteel door de firma Redevco wordt omgevormd tot een nieuw binnenstedelijk winkelcomplex.
Gemeenteraadslid Ilknur Cengiz (ProGent) vroeg tijdens het gemeentelijk vragenuurtje aan burgemeester Termont om het symbool te laten wegnemen, omdat ze daarover door verschillende mensen werd aangesproken. Voor de ene ging het gewoon om een gewoon blokmotief, maar volgens anderen ging het om een hakenkruis.
Burgemeester Termont contacteerde zowel de stedelijke Dienst Monumentenzorg als eigenaar Redevco. Het pand bleek niet wettelijk beschermd en Redevco had er principieel geen bezwaar tegen het symbool te vervangen. Daarop bracht Termont vertegenwoordigers van Redevco en van GOCA samen, die samen het idee van een nieuw embleem bedachten.
Op de hoofdkwartieren van CD&V Gent, Open VLD Gent en VB Gent gooiden voorzitters, ondervoorzitters, bijzitters en tekstschrijvers ontgoocheld hun plannen de vuilnisbak in. Tegen zoveel onzin kan niemand op, behalve met onderbroekenlol, een herverkiezing is nakend. In alle centrumapotheken bleek bovendien Dafalgan uitverkocht: het stadhuis had een nieuwe bestelling geplaatst.
Het laatavondjournaal was weer een belevenis. 1 mei, hoogdag van de Arbeid en van de Socialistische Beweging. Her en der te lande trokken de noeste arbeiders hun beste kostuum aan, luisterden naar hun voormannen (en voorvrouwen, ze gaan mij hier niet van discriminatie beschuldigen, hoewel dat tegenwoordig ook al als basisrecht geclaimd wordt) en zopen zich laveloos op de tonen van de Internationale. Op de Vrijdagsmarkt in Gent, in het hol van de leeuw, verbroederden volksvertegenwoordigers van het Vlaams Belang met de havenarbeiders, onder het alziend oog van Bruno. Vandaag zal het een productieve dag worden bij Bekaert...
Monica schoot de hoofdvogel af. De mensen willen best voor de crisis betalen, zolang ze maar zien dat wij niet de enige onnozelaars zijn, neuzelde ze, angstig om zich heen kijkend als aangeschoten wild. Zelden iemand gezien die op zo professionele wijze haar eigen en haar toekomstige doelpubliek beledigde, terwijl ze er bij stonden en er naar luisterden. Een cursus public performance, misschien betaald met opleidingscheques van de Vlaamse overheid en tijdskrediet vanwege de werkgever, in sommige gevallen kan het nuttig zijn! En als we toch bezig zijn kan tegelijkertijd die irritante gek met zijn truck op Vijf TV eens langskomen om wat te restylen.
In Leuven ging Rudy te keer. Nu heb ik bijzonder veel sympathie voor Marcel, de burgemeester van Tienen. Dat is nog eens iemand die zonder al te veel lawaai voor zijn mensen opkomt, iemand zonder commanditaire vennootschap. Dergelijke socialisten zijn zeldzaam tegenwoordig. Geen werkende armen, bulderde onze vakbondsvoorman, voortaan vegen we er onze voeten aan. Morgen toch maar geen bier uit Leuven drinken...
Gelukkig is vanaf 1 mei ook de wietpas verplicht. Volgend jaar zullen de sprekers zeker van een hoger niveau zijn. Alles is op! En laat de rijken de crisis betalen!
Het moet zijn of de hemel op je hoofd valt. De zondvloed begint. De hemelsluizen gaan open. De zeven jaren tegenspoed beginnen. Je trekt de gordijnen open en het regent nog steeds. In de herhaling van het laatavondjournaal hoor je Vlaamse excellenties (what's in a name) verkondigen dat je huis verdwijnt omwille van de uitbreiding van de Antwerpse haven. Je geboortegrond Rapenburg en Ouden Doel - wordt compensatiegebied, overstromingsgebied en natuurgebied, heel veel gebied en gobd dus. Een van de betrokkenen vertelt: "wij wonen hier al jaren in de natuur, samen met de natuur. We moeten ineens weg omdat we hier niet meer passen. Vogels kwelen, de cameraman schiet prachtige plaatjes. En Muyters blundert, placeert in zijn ogen een 'bon mot': eeuwig is veel te lang om over te beslissen. De miscast van de Vlaamse Regering scoort: vooruitziende bestuurders, volstrekt onmogelijk! Dus weg met die huizen, nu onmiddellijk! Doe wel en zie niet om... Bij VOKA stellen ze vast dat alle champagne, ingeslagen tijdens het interregnum van Philippe, nu wel echt op is.
Op vijf minuten nieuws zie je het intrieste van het scherm afdruipen. De kleine mens tegen de multinationals en de Antwerpse haven, groene fundamentalisten die de broedende en kwelende karrewiet, huismus belangrijker vinden dan huisgezinnen. Ik wil ze er aan herinneren dat de Hedwigepolder nog moet onderlopen, na vierhonderd jaar strijd tegen de zee. Nederland beschermt zijn inwoners, Vlaanderen zijn vogels. Nog zien of die Zeeuwse polder ooit onder water loopt, alle spierballengerol van Kris Peeters ten spijt. Tenzij Albert Carel Cogge stuurt, de enige man die beroemd werd omdat hij zijn land onder water zette.
Ik spreek me niet uit over de economische relevantie van de twee te bouwen nieuwe dokken en de zeesluis. Het nieuws dendert verder: het klaart op. De vakbonden zijn tevreden, groot nieuws. 324 in plaats van 609 ontslagen bij Bekaert. Evenwichtig en een vergoeding voor diegenen die vertrekken. En brugpensioen vanaf 52 jaar, de factuur wordt nog maar eens naar de al fel geteisterde overheid doorgeschoven. Maar, zo zegt een trotste Syndicalist, we hebben ons geschikt naar het regeerakkoord.
Een aanzet tot oplossing: misschien kunnen de bruggepensioneerden cipier worden of bij Justitie gaan werken: loon hebben ze al. Op die manier vraagt de Staat een tegenprestatie van al die bruggepensioneerden: laat ze administratieve taken uitvoeren, laat ze met de hond gaan wandelen, laat ze nuttig werk doen in ruil voor de bijdrage van de samenleving. De vakbonden zijn gesust en zetten hun stakingsaanzegging stop. 52 is toch nog veel te jong de arbeidsmarkt te verlaten. En Hendrik Bogaert waakt: ambtenaren zullen voortaan sneller aangeworven kunnen worden. Op een maand kan alles in kannen en kruiken zijn. Als Hans Otten niet langskomt natuurlijk, dan zit er niets meer in de kruiken.
Conclusie: bruggepensioneerden, word ambtenaar bij uw FOD Justitie! Treed in de voetsporen van Carel Muyters en Philippe Cogge, zet uw land onder water, open uw sluizen! Maar niet voor eeuwig!
Je kan er tegenwoordig niet meer rond: elke dag is een Werelddag! Werelddag tegen geweld op vrouwen, Werelddag tegen Kanker, Werelddag van het boek, Werelddag voor alfabetisering, Werelddag voor de verkoop van verwarmingstoestellen aan sub-saharisch Afrikaanse Landen in het kader van ontwikkelingssamenwerking, Werelddag voor de goede gebuur, Werelddag tegen vervelende tieners op de bus, Werelddag voor de Mc Donalds en de Quick, Werelddag voor de gezonde voeding, Werelddag voor dronkenschap op 17 maart... Je kan het zo gek niet bedenken of het bestaat.
Ik doe er niet aan mee. Maar als er ooit een Werelddag komt tegen werelddagen, tegen betutteling en tegen nutteloze werelddagen zal ik op de eerste rij staan. Wat een wereld!
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger.
Dag 4.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op?
Dag 5.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier.
Dag 6.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil.
Dag 7.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang.
Dag 8.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger.
Dag 9.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer.
Dag 10.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg.
Dag 11.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet?
Dag 12.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen.
Dag 13.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over.
Dag 14.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV.
Dag 15.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open.
Dag 16.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten.
Dag 17.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten. Mijn kleren heb ik in het washok gesmeten, Mama zal trots op me zijn.
Dag 18.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten. Mijn kleren heb ik in het washok gesmeten, Mama zal trots op me zijn. Er komt water uit de kapotte kraan.
Dag 19.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten. Mijn kleren heb ik in het washok gesmeten, Mama zal trots op me zijn. Er komt water uit de kapotte kraan. De kamer van Mama zit vol vliegen.
Dag 20.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten. Mijn kleren heb ik in het washok gesmeten, Mama zal trots op me zijn. Er komt water uit de kapotte kraan. De kamer van Mama zit vol vliegen. Papa heeft in zijn zetel gescheten, alles stinkt.
Dag 21.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten. Mijn kleren heb ik in het washok gesmeten, Mama zal trots op me zijn. Er komt water uit de kapotte kraan. De kamer van Mama zit vol vliegen. Papa heeft in zijn zetel gescheten, alles stinkt. Wanneer gaat Mama nu aan het eten beginnen?
Dag 22.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten. Mijn kleren heb ik in het washok gesmeten, Mama zal trots op me zijn. Er komt water uit de kapotte kraan. De kamer van Mama zit vol vliegen. Papa heeft in zijn zetel gescheten, alles stinkt. Wanneer gaat Mama nu aan het eten beginnen? Ik ben erg moe.
Dag 23.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten. Mijn kleren heb ik in het washok gesmeten, Mama zal trots op me zijn. Er komt water uit de kapotte kraan. De kamer van Mama zit vol vliegen. Papa heeft in zijn zetel gescheten, alles stinkt. Wanneer gaat Mama nu aan het eten beginnen? Ik ben erg moe. Toe Mama, word wakker.
Dag 24.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten. Mijn kleren heb ik in het washok gesmeten, Mama zal trots op me zijn. Er komt water uit de kapotte kraan. De kamer van Mama zit vol vliegen. Papa heeft in zijn zetel gescheten, alles stinkt. Wanneer gaat Mama nu aan het eten beginnen? Ik ben erg moe. Toe Mama, word wakker. Ik wil een hond, dan ben ik niet meer alleen.
Dag 25.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten. Mijn kleren heb ik in het washok gesmeten, Mama zal trots op me zijn. Er komt water uit de kapotte kraan. De kamer van Mama zit vol vliegen. Papa heeft in zijn zetel gescheten, alles stinkt. Wanneer gaat Mama nu aan het eten beginnen? Ik ben erg moe. Toe Mama, word wakker. Ik wil een hond, dan ben ik niet meer alleen. Overal zitten er vliegen.
Dag 27.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten. Mijn kleren heb ik in het washok gesmeten, Mama zal trots op me zijn. Er komt water uit de kapotte kraan. De kamer van Mama zit vol vliegen. Papa heeft in zijn zetel gescheten, alles stinkt. Wanneer gaat Mama nu aan het eten beginnen? Ik ben erg moe. Toe Mama, word wakker. Ik wil een hond, dan ben ik niet meer alleen. Overal zitten er vliegen. Papa slaapt nu ook.
Dag 28.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten. Mijn kleren heb ik in het washok gesmeten, Mama zal trots op me zijn. Er komt water uit de kapotte kraan. De kamer van Mama zit vol vliegen. Papa heeft in zijn zetel gescheten, alles stinkt. Wanneer gaat Mama nu aan het eten beginnen? Ik ben erg moe. Toe Mama, word wakker. Ik wil een hond, dan ben ik niet meer alleen. Overal zitten er vliegen. Papa slaapt nu ook. De televisie is uit, het is hier zo stil.
Dag 29.
Mama antwoordt niet meer. Papa kijkt TV. Ik heb honger. Waarom trekt er niemand de rolluiken op? Het stinkt hier. Mijn kleren zijn vuil. Mama slaapt nu wel héél erg lang. Ik heb echt veel honger. Er is geen toiletpapier meer. De koelkast is leeg. Waarom helpt Papa mij niet? Ik jaag de vliegen weg die over Mama heen en weer kruipen. De WC loopt over. Papa zit naakt in de zetel en kijkt TV. Er wordt gebeld, maar Mama doet niet open. Ik eet diepvriesfrieten. Mijn kleren heb ik in het washok gesmeten, Mama zal trots op me zijn. Er komt water uit de kapotte kraan. De kamer van Mama zit vol vliegen. Papa heeft in zijn zetel gescheten, alles stinkt. Wanneer gaat Mama nu aan het eten beginnen? Ik ben erg moe. Toe Mama, word wakker. Ik wil een hond, dan ben ik niet meer alleen. Overal zitten er vliegen. Papa slaapt nu ook. De televisie is uit, het is hier zo stil. Ik ga naast Mama liggen slapen, ik hou van haar.
In Duitsland heeft de politie een bijzonder lugubere vondst gedaan in het plaatsje Scheidegg. In een woning lagen de lijken van een 80-jarige vrouw en haar 52-jarige zoon, allebei in verregaande staat van ontbinding.
Vermoed wordt dat de moeder een natuurlijke dood is gestorven, waarna haar gehandicapte zoon, die afhankelijk van haar was, verhongerde en ook stierf.
De dementerende vader, die ook in het huis verbleef, heeft hun dood kennelijk wekenlang niet opgemerkt of beseft. Familieleden die belden, kregen steevast van de vader te horen dat de twee sliepen.
De familie trok uiteindelijk naar de politie, waarna de tragedie aan het licht kwam.
De man loopt door het park. Al jaren. Dag in, dag, uit, altijd op hetzelfde uur, twee keer per dag. Ik herken hem aan zijn jas: bruin, donker en verschoten. Een oud model voor een oude man. Met een bruine hond. Ook oud. Ook bruin, en ook wel wat verschoten.
Zo lopen ze door de regen. Eenzaam en toch niet alleen. Hij heeft geen paraplu, het water lekt van zijn vormeloze hoed op zijn wangen en schouders. Het is alsof hij huilt met de tranen van God. Misschien om een verloren liefde, om zijn recent overleden vrouw. Om de kleinkinderen die hij nooit meer ziet of die hij nooit gehad heeft. Om zijn kinderen waar hij al jaren niet meer mee praat. Om het koude, kleine en ongezellige arbeidershuisje-met-de-dode-boom-op-het- achterkoertje waar de zon nooit naar binnen schijnt en het altijd koud en kil is. Om de wandklok die stilgevallen is en niet meer verder wilt. Zoals zijn leven.
De hond leidt en de man volgt. Hij trekt hem naar de andere kant van de weg, naar het gras waarin hij ongegeneerd zijn gevoeg doet. De man wacht en kijkt rond, kijkt naar beneden, rommelt met zijn handen. Hij wacht geduldig. Er is toch niemand die op hem wacht. De hond is alles wat hij heeft.
En verder gaan ze, zo'n vijftig meter. Daar staat een andere vuilnisbak. De hond schijt, de man rommelt, stopt wat weg in één van de talloze zakken van de vuile overjas. Uit de bak komt een halve hamburger. Die eet hij met smaak op. Hij heeft me niet gezien, hij denkt dat niemand hem meer ziet.
Aan de uitgang van het park staat de kledingcontainer. Misschien zit er wel een nieuwe jas in. Dan wordt het toch nog een mooie dag.
Het illustere en omwille van haar afwezigheid bekende kamerlid Minneke De Ridder (wie?) heeft een belangrijk wetsvoorstel klaar. Potentiele hondenbezitters moeten een cursus kynologie volgen vooraleer ze een hond in huis mogen nemen. Spijtig dat Laurent Louis (wie?) geen co-auteur is, die is daar ook mee bezig.
Het land kapseist, maar geen nood! Minneke waakt! Woef!
Gedenkwaardige woorden van Maggy in een Kamercommissie vandaag en weer eens het journaal gehaald: "Ge zijt de koe aan het verdrinken, en dat laat ik niet toe." Prachtige beeldspraak toch?
Ondertussen past de Vlaamse Regering weer maar eens sociale correcties toe. Zou men niet beter armoede structureel aanpakken in plaats van weer maar eens een pleister op een houten been te plakken? Er wordt zoveel sociaal gecorrigeerd dat je beter arm, werkloos en behoeftig bent in Vlaanderen om op het einde van de maand nog geld over te houden. En de werkende mens, hij ploegde voort...
