Omdat we pas maandag 11 januari echt zouden beginnen met het project, hadden we nog 4 dagen om het eiland een beetje te ontdekken en om van onze jetlag af te komen.
Jetlag = niet fijn! = al om 20u in je bed willen kruipen, maar beseffen dat je echt nog langer wakker moet blijven omdat je anders midden in de nacht wakker gaat liggen... Zelfs als we pas om 22u gingen slapen, werd ik alsnog al om 2u 's nachts wakker... ah ja... das eigenlijk al 7u 's ochtends volgens mijn bioritme.... Voordeel hiervan: je hebt een hele lange dag om allerlei dingen te gaan doen!
De eerste dag (donderdag) zijn we dus wat gaan rondrijden door 'ons deel' van het eiland. Langs de California Lighthouse gereden (op het meest noord-westelijke puntje van Aruba) en door de prairie van het binnenland. Zuilencactussen (cacti??) echt OVERAL! En zandweggetjes, en geen straatnamen... en veeeeeel kuilen in de weg. En dan zeuren we soms al over de staat van het wegdek in België ;) Na het schuilen in de airco rond de middag (ja echt wel veel te warm tussen 12 en 15u, en een veel te felle zon voor onze bleke Europese wintervelletjes), zijn we nog langs 1 van de vele stranden geweest die Aruba rijk is, Boca Catalina.
De volgende dagen hebben we geleidelijk aan ook de buurt waarin we zitten, Montaña, leren kennen. Vrijdag naar nog een ander strand, Eagle Beach, geweest. Eagle Beach wordt gezien als één van de mooiste stranden van Aruba. Het zand is er wit en heel fijn, het water is er tropisch blauw-groen en de meest gefotografeerde boom van Aruba staat op het strand. Dit laatste merkten we dus toen we in de schaduw van een boom gingen liggen en we plots figureerden in talloze vakantiefoto's van Amerikanen. 's Avonds zijn we dan nog naar de bar op de hoek van onze straat, Fermin's, geweest, aangezien we jetlag-gewijs niet te vroeg mochten gaan slapen :-D
Ondertussen hadden de muggen ons 'vers bloed' ook al gevonden... Allemaal giga beten op onze benen! Nog meer DEET spuiten dan maar, en 's avonds toch maar een lange broek aandoen! (ze steken er soms wel nog door hoor! ) Momenteel (2 weken later) is het wel al wat minder geworden bij ons thuis zelf. Boodschap is deuren en ramen dichthouden!
Tijdens het weekend zijn we nog langs Arashi Beach geweest, wat ondertussen zowat ons 'stam-strand' is geworden (niet te veel toeristen, genoeg schaduw, veel locals), en ook nog langs Palm Beach. Palm Beach is dus hypertoeristisch. Allemaal grote hotels van internationale ketens zoals Riu, Marriot, Hyatt, etc vlak langs het strand gebouwd, en een beetje fake sfeertje er rond met allemaal mensen die letterlijk liggen te bakken op het strand.
Omdat wij het te warm vinden tussen 12 en 15u konden we die tijd benutten om onze werkschema's in elkaar te puzzelen. De eerste week gingen we vooral kennismakingen doen bij alle gezinnen thuis. De kinderen die zowel Jael als ik hebben voor therapie, konden we samen gaan bezoeken. Dat was wel handig, want dan konden we samen uitzoeken waar we in hemelsnaam moesten zijn.... Straatnamen en straatnaambordjes zijn er hier niet veel... Adressen/straten worden gewoon genoemd naar de 'wijk' waarin ze liggen... Wijk is hierbij wel een heel ruim begrip.... Het is geen afgebakende zone zoals in België... Nee hoor! Soms heb je aan de ene kant van de straat Bubali, aan de andere kant van de straat is het Washington, en 20m verder zit je alweer in Boegoeroei! En Google Maps weet het ook niet altijd.... De huisnummers zijn ook niet altijd logisch... Je hebt een huisNUMMER, maar dan voegen ze er gewoon nog een letter aan toe... en dat is niet zoals bij ons A,B of C, maar gaat soms zelfs tot Z!
Maar... het is ons uiteindelijk wel gelukt! En nog best vlotjes, al zeg ik het zelf ;)
We werden ook overal heel vriendelijk ontvangen, en de mensen zijn echt blij dat wij hier zijn om hun kind therapie te komen geven. Vaak krijgen ze hier geen therapie, en als ze wel therapie krijgen is dit niet op maat van kinderen, en ook maar max 30min of 1u per week. Meer krijgen ze niet terugbetaald van het AZV (Arubaanse ZorgVerzekering).
Na alle kennismakingen begon het echte puzzelen voor de weekschema's.... Omdat sommige kinderen gewoon naar school of kinderopvang gaan zitten er soms wel grote gaten overdag in de schema's... wat er dus voor zorgt dat ik wel elke dag om 8u begin, maar vaak wel tot 18u bezig ben. Aangezien het van 7 tot 18u licht is, kunnen we doordeweeks dus niet zo heel veel gaan doen, maar daar hebben we weekends voor!!!
Ik ga dit berichtje afsluiten en zal de rest in een volgend bericht zetten één van de komende dagen!
