Omdat we pas maandag 11 januari echt zouden beginnen met het project, hadden we nog 4 dagen om het eiland een beetje te ontdekken en om van onze jetlag af te komen.
Jetlag = niet fijn! = al om 20u in je bed willen kruipen, maar beseffen dat je echt nog langer wakker moet blijven omdat je anders midden in de nacht wakker gaat liggen... Zelfs als we pas om 22u gingen slapen, werd ik alsnog al om 2u 's nachts wakker... ah ja... das eigenlijk al 7u 's ochtends volgens mijn bioritme.... Voordeel hiervan: je hebt een hele lange dag om allerlei dingen te gaan doen!
De eerste dag (donderdag) zijn we dus wat gaan rondrijden door 'ons deel' van het eiland. Langs de California Lighthouse gereden (op het meest noord-westelijke puntje van Aruba) en door de prairie van het binnenland. Zuilencactussen (cacti??) echt OVERAL! En zandweggetjes, en geen straatnamen... en veeeeeel kuilen in de weg. En dan zeuren we soms al over de staat van het wegdek in België ;) Na het schuilen in de airco rond de middag (ja echt wel veel te warm tussen 12 en 15u, en een veel te felle zon voor onze bleke Europese wintervelletjes), zijn we nog langs 1 van de vele stranden geweest die Aruba rijk is, Boca Catalina.
De volgende dagen hebben we geleidelijk aan ook de buurt waarin we zitten, Montaña, leren kennen. Vrijdag naar nog een ander strand, Eagle Beach, geweest. Eagle Beach wordt gezien als één van de mooiste stranden van Aruba. Het zand is er wit en heel fijn, het water is er tropisch blauw-groen en de meest gefotografeerde boom van Aruba staat op het strand. Dit laatste merkten we dus toen we in de schaduw van een boom gingen liggen en we plots figureerden in talloze vakantiefoto's van Amerikanen. 's Avonds zijn we dan nog naar de bar op de hoek van onze straat, Fermin's, geweest, aangezien we jetlag-gewijs niet te vroeg mochten gaan slapen
Ondertussen hadden de muggen ons 'vers bloed' ook al gevonden... Allemaal giga beten op onze benen! Nog meer DEET spuiten dan maar, en 's avonds toch maar een lange broek aandoen! (ze steken er soms wel nog door hoor! ) Momenteel (2 weken later) is het wel al wat minder geworden bij ons thuis zelf. Boodschap is deuren en ramen dichthouden!
Tijdens het weekend zijn we nog langs Arashi Beach geweest, wat ondertussen zowat ons 'stam-strand' is geworden (niet te veel toeristen, genoeg schaduw, veel locals), en ook nog langs Palm Beach. Palm Beach is dus hypertoeristisch. Allemaal grote hotels van internationale ketens zoals Riu, Marriot, Hyatt, etc vlak langs het strand gebouwd, en een beetje fake sfeertje er rond met allemaal mensen die letterlijk liggen te bakken op het strand.
Omdat wij het te warm vinden tussen 12 en 15u konden we die tijd benutten om onze werkschema's in elkaar te puzzelen. De eerste week gingen we vooral kennismakingen doen bij alle gezinnen thuis. De kinderen die zowel Jael als ik hebben voor therapie, konden we samen gaan bezoeken. Dat was wel handig, want dan konden we samen uitzoeken waar we in hemelsnaam moesten zijn.... Straatnamen en straatnaambordjes zijn er hier niet veel... Adressen/straten worden gewoon genoemd naar de 'wijk' waarin ze liggen... Wijk is hierbij wel een heel ruim begrip.... Het is geen afgebakende zone zoals in België... Nee hoor! Soms heb je aan de ene kant van de straat Bubali, aan de andere kant van de straat is het Washington, en 20m verder zit je alweer in Boegoeroei! En Google Maps weet het ook niet altijd.... De huisnummers zijn ook niet altijd logisch... Je hebt een huisNUMMER, maar dan voegen ze er gewoon nog een letter aan toe... en dat is niet zoals bij ons A,B of C, maar gaat soms zelfs tot Z!
Maar... het is ons uiteindelijk wel gelukt! En nog best vlotjes, al zeg ik het zelf ;)
We werden ook overal heel vriendelijk ontvangen, en de mensen zijn echt blij dat wij hier zijn om hun kind therapie te komen geven. Vaak krijgen ze hier geen therapie, en als ze wel therapie krijgen is dit niet op maat van kinderen, en ook maar max 30min of 1u per week. Meer krijgen ze niet terugbetaald van het AZV (Arubaanse ZorgVerzekering).
Na alle kennismakingen begon het echte puzzelen voor de weekschema's.... Omdat sommige kinderen gewoon naar school of kinderopvang gaan zitten er soms wel grote gaten overdag in de schema's... wat er dus voor zorgt dat ik wel elke dag om 8u begin, maar vaak wel tot 18u bezig ben. Aangezien het van 7 tot 18u licht is, kunnen we doordeweeks dus niet zo heel veel gaan doen, maar daar hebben we weekends voor!!!
Ik ga dit berichtje afsluiten en zal de rest in een volgend bericht zetten één van de komende dagen!
Al 2 weken hier, en hier komt men eerste blogberichtje: eerst al eventjes over de reis naar Aruba
Samen met Dries was ik de avond voor ik vertrok al richting Amsterdam/Schiphol gegaan, zodat we op de grote stakingsdag (6 januari) niet super vroeg moesten opstaan om naar Nederland te rijden. Had een hotel geboekt op hele korte afstand van de luchthaven zodat ik heel relaxed kon vertrekken naar het avontuur ;)
Na een heerlijk (en uitgebreid) ontbijt: hup richting Schiphol met een busje van het hotel dat als luchthaven-shuttle dienst deed.
Ik had de dag voor vertrek al online ingecheckt, dus ik moest enkel nog mijn bagage inchecken en inleveren. Op Schiphol is er een heel handig automatisch systeem, waarbij je de bagage in een soort van machine moet steken die je koffer weegt en waar je dan zelf het label aan moet hangen en hupsakee: koffer ingecheckt!
En hey...... Lijkt dat meisje daar in de andere rij niet een beetje op Jael? (mijn reisgenote en huisgenote) Toch eventjes lachen naar haar :)
Dries is tot daar meegekomen , maar dan moesten we dus afscheid nemen.... Even reality-check... 3 maanden weg van huis, weg van Dries, weg van mijn katten... Zonder dat ik echt iemand ken op Aruba....
Handbagage controle: OMG.... hoe lang kan het echt duren! En ik heb toch echt ALTIJD de slechtste/traagste rij... Overal staan duidelijke borden wat je apart moet leggen, wat je uit moet doen, wat je niet mee mag nemen, etc.... En toch zijn er altijd mensen die het allemaal negeren en dan daar staan met nog flesjes water en nagelschaartjes, etc....
Eindelijk erdoor geraakt. Op naar de gate.
Jael en ik zouden elkaar daar ontmoeten. Beetje spannend wel he! Hoe zou ze zijn? Zouden we overweg kunnen met elkaar? Maar niet getreurd: we hebben 10,5u in een vliegtuig, overdag, om dit te ontdekken. Het meisje dat ik dus gezien had aan de bagage incheck rij en waar ik naar lachte was dus inderdaad Jael. Best grappig!
Nog even snel skypen met men moeder, die thuis was, want de nieuwe keuken werd geplaatst (jaja... net gemist die nieuwe keuken!). Leuk zo gratis wifi he :D
En nu: 10,5u op een vliegtuig.. over de Atlantische Oceaan... OVERDAG! Vreselijk! En niet door het gezelschap, want dat was wel oké ;) Maar 10,5u niks te doen... slapen kan je niet want het is gewoon dag... om de paar uur krijg je wat eten en iets te drinken... filmpje kijken waar je niet op kan concentreren.... opeens gaan de lichten uit... Willen ze nu dat we gaan slapen???? Het is 16u ofzo???
Eindelijk! Land in zicht!! "Dames en heren. Op Aruba is het momenteel 18u, zonnig en 29 graden celsius"
Zachte landing en zo warm als je het vliegtuig afgaat!
"Heeeeeey" zegt Jael "Alle borden zijn net hetzelfde als op Schiphol!! Grappig!"
Door de paspoortcontrole, even wachten op de bagage. Onze koffers zijn er heel snel! Leuk!
Naar de aankomsthal, waar Gijs, Audrey en Micky ons op staan te wachten. En dan nog een foto laten maken met het grote bord van "Arrivals" erbij op voor de facebook-pagina van Micky's Foundation natuurlijk. Danki Gijs... Niet echt een goed moment voor een flatterende foto, zo na een lange vliegreis
Op naar Hertz voor onze huurauto's, waar we de komende 3 maanden het eiland mee gaan rondcruizen. En dan: de baan op!
De zon is ondertussen onder (gaat onder rond 18:30u), en het is al donker. Wel spannend om dan een eerste keer het halve eiland over te rijden om nog iets te eten bij Gijs en Audrey.
File in Oranjestad, want daar is ALTIJD file! Er rijden hier namelijk meer dan 50 000 auto's rond, terwijl Aruba maar rond de 100 000 inwoners heeft! IE-DE-REEN heeft een auto! Openbaar vervoer is enkel goed als je in de hotels zit langs de kust en je wilt langs de zuidwest kust blijven, maar anders heb je gewoon een auto nodig om ergens te raken.
Na het eten bij Gijs en Audrey richting ons "huisje". Oké.... zeg maar gewoon huis. Met een poort er rond... en ieder een eigen slaapkamer en eigen badkamer, en een goed uitgeruste keuken, en een zwembadJE in de tuin (nee, echt zwembadje.. een kleintje).
En dan is het genoeg geweest. Voor ons was het ondertussen 3u 's nachts ofzo, dus hoog tijd om ons bed op te zoeken!
En zover het best wel lange verslag van de reis hierheen....
Don't worry! De volgende verslagen gaan echt wel korter zijn
Aruba was samen met oa Curaçao en Bonaire een Nederlandse kolonie (de Nederlandse Antillen), maar is ondertussen een apart land binnen het 'Koninkrijk der Nederlanden'. Jaja, de meeste mensen kunnen dus gewoon Nederlands! Lekker makkelijk toch? ;) De meeste mensen zeg ik, want naast het Nederlands hebben ze nog een tweede officiële landstaal: het Papiamento. En laat die taal nu toch net ietsje moeilijker zijn :D Het Papiamento is een creoolse taal gebaseerd op het Portugees met sterke invloeden van het Spaans, Engels, Nederlands en Afrikaanse talen.
Het is een eiland in de Caraïbische Zee, ongeveer 25km ten noorden van Venezuela. Aruba is geen typisch Caraïbisch eiland qua vegetatie etc (het is er eerder droog, en niet zo groen), maar het is er wel altijd lekker warm en zonnig! De gemiddelde jaartemperatuur ligt rond de 30°C, en tussen warm en 'koud' seizoen zit maar een 3°C verschil. Een strakke passaatwind uit het noordoosten zorgt er wel voor dat het niet te hard bakken is. Zon hebben ze genoeg op Aruba! Dubbel zoveel als in België op jaarbasis :D
Aruba is niet zo groot. Maximaal 30km lang (noord-west tot zuid-oost) en een 9 km breed op het breedste punt (+-180km²)
Er wonen maar iets meer dan 110.000 mensen op het eiland, maar er komen wel elk jaar een 2 miljoen toeristen op bezoek!
Het is 10u vliegen naar Aruba (rechtstreeks), en het eiland heeft een tijdsverschil met België van - 5u met de wintertijd, of -6u tijdens de zomertijd.
