Een eind dichter bij Crotone dan Capo Rizzuto komen we bij het Archeologische park van Capo Colonna. Deze kaap ontleent haar naam aan de enige Dorische Zuil die is overgebleven van de tempel uit de tijd van de Magna Graecia, toen grote gedeelten van zuidelijk Italië - denk bijvoorbeeld aan Paestum- en Sicilië deel uitmaakten van Griekenland. Op dit Archeologisch park is er ook een interessant museum dat talrijke plaatselijke vondsten uit die tijd tentoonstelt.
Op bijlage 1 hier beneden zie je een beeldje uit het museum,
Op bijlage 2 zie de fameuze Colonna en bijlage 3 is een telefoto van het geheel genomen vanaf een strand op de rand van Crotone.
Vanaf de Tyrreense kust maken we een rit in vooral oostelijke richting naar Isola di Capo Rizzuto en Capo Colonna, alles in de provincie Crotone, om uiteindelijk de stad Crotone zelf te bereiken. Dat is dan eerst toch wel een stukje door het binnenland om later uit te komen bij Isola di Capo Rizzuto aan de Ionische zee. Dat is dan wat meer richting het middengedeelte van de zogenaamde voet van de laars.
Isola di Capo Rizzuto is een uitgestrekte gemeente met verschillende frazioni waarvan Le Castella er een is.
In bijlage 1 zie je een overzichtsfoto van het Castello Aragonese waaraan Le Castella zijn naam te danken heeft.
Op de foto van bijlage 2 is de enorme ketel te zien met meters doormeter waarin de lokale restauranthouders een vissoep voor heel veel deelnemers bereiden. Het recept voor de soep staat op de wand vermeld.
Bijlage 3 tenslotte toont een mooi uizicht over de Ionische zee vanaf het kasteel.
Pizzo is een klein plaatsje aan de kust een twintigtal kilometer ten noorden van Tropea, vooral bekend voor het kasteel van Murat, het gezellige dorpsplein en de Piedigrotta, vlakbij het water een eindje meer noordelijk.
Zoals overal daar is de kust er zeer mooi zoals je in bijlage1 kan zien.
Bijlage2 toont een foto van een Pizzeria-Trattoria met wel een speciale naam, gelegen aan het dorpsplein bij het kasteel van Gioacchino Murat die hier gevangen zat, berecht en uiteindelijk veroordeeld werd.
Bijlage3 toont een specifiek beeld van een van de grotten van de Rotskerk die Piedigrotta -la Chiesa di Piedigrotta- in feite is. Deze kerk, volledig uitgegraven in tufsteen heeft verschillende zijgangen en zij-grotten, met een honderdtal beelden uitgehouwen in de stalagmieten die taferelen uit de H. Schrift uitbeelden.
Tropea is een mooi klein stadje met interessante steegjes, met veel mooie restaurantjes en met fantastische zichten op de Tyrreense zee. Met vooral ook het kerkje Santa Maria del Isola op het schiereiland. In de bijlagen hier beneden vind je foto's die een en ander laten zien, maar natuurlijk zoals altijd is de selectie beperkt.
Bijlage1: Een van de talrijke schilderachtige steegjes.
Bijlage2: De meest fameuze bezienswaardigheid: de rots op het schiereiland met daarop de kerk Santa Maria del Isola(eiland), en niet Penisola (schiereiland). Vroeger naar het schijnt inderdaad een eiland vlakbij de kust, nu allang niet meer.
Bijlage3 en bijlage4: Maar hoe dan ook daar boven zit je op dezelfde hoogte als de oude stad maar dan met een onbelemmerd zicht op de Tyrreense Zee, op de haven (bijlage3, porto) en de Eolische Eilanden. Met op die dag genoeg helderheid om aan de einder het eiland Stromboli (bijlage4) met de gelijknamige vulkaan en zijn rookpluim te zien.
Capo Vaticano, het meest zuidelijke punt van onze trip, steekt uit in de Tyrreense zee richting Eolische eilanden. Bij goed zicht kan je van daaruit de Stromboli zien met een rookpluim op het gelijknamige eiland en ook de noordelijke skyline van Sicilia. De kustlijn bij Capo Vaticano is bovendien erg schilderachtig zoals de foto overduidelijk laat zien.
In bijlage hier beneden die mooie kust vlakbij, en in de verte die noordelijke skyline van Sicilia.
Dus gaan er nu weer een aantal blogs aan deze trip gewijd worden. Vooruit dan maar!
Calabria is de meest zuidelijk gelegen regio van het Italiaanse vasteland die samen met Puglia de voet uitmaakt van de zogenaamde laars die het Italiaanse schiereiland vormt. En Calabria vormt daarvan dan het gedeelte vanaf de voetholte tot de teen. Voor hetgeen de aanliggende zeeën betreft ligt de westelijke kustlijn aan de Tyrreense zee en terwijl de Ionische zee de zuidelijke kusten bevloeit. De scheiding tussen de beide zeeën ligt bij de Straat van Messina -lo Stretto di Messina in het Italiaans- de smalle zeestraat tussen de teen van Calabria en Sicilia. In onze trip hebben we eerst de Tyrreense kust bezocht bij Tropea en Pizzo, net ten noorden van Capo Vaticano, later de Ionische kust in de buurt van Capo Colonna en Crotone, en nog later het binnenland van Calabria met de hoogvlakte van Sila en de stad Cosenza. Een en ander zal in de volgende blogs aan bod komen met enkele foto's en enige uitleg.
Het lint met meer dan 1000 eilanden dat ten zuiden van Miami ter hoogte van Homestead begint en zacht afbuigt naar het westen noemst men de Forida Keys. De eerste Key net ten zuiden van Miami is Key Biscane bij het grote publiek bekend omwille van het belangrijke ATP tennistornooi. De laatste van de belangrijke en bewoonde Keys is Key West bekend van veel films en van een aantal bekende bewoners. Key West ligt maar 90 mijl ten noorden van Havana, dus het klimaat is er tropisch en dat geldt vrijwel voor alle Keys. De belangrijke bewoonde Keys behalve Key Biscane zijn door bruggen met elkaar en met het vasteland verbonden door de US1. Daar is de beroemde Seven Mile Bridge die Marathon verbindt met Litlle Duck Key er één van. Door die vele verbindingen worden de Keys als vasteland van de US beschouwd en zo kan de zuidpunt van Key West als meest zuidelijke punt van de continentale US beschouwd worden hetgeen er trouwens met zoveel woorden ook wordt aangegeven. De belangrijkste Keys zijn van noordoost naar zuidwest Key Biscane, Key Largo en Key West. Hier beneden kan je enkele mooie foto's zien die eerder al op een van die Key's genomen werden.
De eerste foto toont een vlucht pelikanen.
Op de tweede foto is het alsof de ibis werkelijk te poseert.
Het Cape Florida Lighthouse in het Bill Bags park op de zuidpunt van Key Biscane.
Een romantisch strandje tegen zonsondergang op Key Largo.
Wie aan Florida denkt of aan Miami, haalt zich bijna vanzelf ook de Everglades voor de geest. Dit is een zeer brede ondiepe rivier van zoet water met ontelbare eilandjes die uiterst traag (40 cm per dag) richting Golf van Mexico stroomt. Heel merkwaardig, met een fantastische fauna en flora, en met de heel specifieke schroefvleugel-boten met uiteenlopende afmetingen die er op varen. Naast de titelfoto vind je hier beneden nog enkele foto's die een en ander illustreren.
Miami is erg uitgestrekt maar de stad heeft beslist iets met water. Grote delen ervan liggen aan of dicht bij de oceaan -zeg nooit zomaar "zee" tegen een echte inwoner-, en dat geldt zeker voor Downtown Miami. En dan zijn er vlakbij nog een aantal bekende eilanden die tot de stad behoren zoals Brickel, Miami Beach in het bijzonder South Beach (SoBe in het jargon) Virginea Key en Key Biscane, en die er via bekende en indrukwekkende bruggen mee verbonden zijn. Verder veel boten en allerhande watersport, hoge temperaturen en vaak mooi weer.....Wat wil je nog meer! Een en ander wordt duidelijk met de foto's.
Coral Gables is een grote en erg drukke deelgemeente in het zuiden van Miami. Aan de begroeiing kan je zien dat Miami echt een subtropisch klimaat heeft. De bomen halen gemakkelijk een diameter van 3 tot 4 meter.
Tyrreense Kust - Tropea
Weer aan slag na een tocht door Calabria
The Forida Keys
Florida - Everglades
Miami, stad aan het water
Subtropisch zomaar in Coral Gables
