Taciana met haar gezin en haar broer Paulo met echtgenote Julia waren uitgenodigd bij een (voormalig) cliente van Paulo (Paulo is advocaat) om enige dagen door te brengen met haar in haar ""vakantiehuis"" aan het strand. De naam van de plaats is Pitangui, iets te noorden van Natal. We kwamen 's avonds aan, omdat Paulo (Taciana's broer) nog werk te doen had en niet werkelijk vakantie had. (Hij ging de volgende dag weer terug naar Natal voor zijn werk) Dus het was donker toen we aankwamen en ik kon pas het huis pas de volgende dag zien. Het vakantiehuis ligt in een soort ""vakantie-dorpje""met onverharde straatjes. Het huis zelf is groot, maar volgens mijn begrippen ""aan-een-gebouwd"" , steeds uitgebreid en dat maakt dat sommige delen wat onlogisch met elkaar in verbinding staan. Wel was er een geweldig zwembad en een terras van flagstones........ Claudette, de gastvrouw, was daar met haar 2 volwassen zoons omdat het vakantie-tijd is nu in januari. De gastvrijheid die ik daar genoot was overweldigend en ieder deed zijn best om met mij te praten.........in het portugues natuurlijk. En ik trainde mijn portugues door te proberen te verstaan en te antwoorden. De eerste nacht heb ik geslapen in een klein kamertje, dat wel eigen douche en toilet had, de tweede nacht heb ik buiten geslapen in een ""Rede"" een hangmat. Alhoewel het kamertje een ventilator had was het er voor mij erg warm......de tweede nacht was veel aangenamer. Het is wel een ervaring in zo'n hangmap te slapen..........het beviel erg goed..........alleen het eruit komen vergde enige oefening. De eerste dag hebben we wat luierend doorgebracht.......de dames kletsten met elkaar (en ik geloof dat dat een hobby is hier......constant vertellen), later op de dag zijn we naar het strand gelopen om dat ook te zien. Het was vloed, dus weinig strand. Wel wit zand. Op de terugweg zijn we langs een vishandelaar aan het strand gegaan om 4 kg vis te kopen, mijn bijdrage aan het gezamenlijk eten in de 2 dagen. De vissersboten brengen de vis vers langszij en de ""verkoopplaatsen"" verkopen de vis vers.......Hygiene is kennelijk een onbekend woord daar aan het strand, het was vol met vliegen in die ""werkplaats"". De vis smaakte overigens verrukkelijk. De tweede dag zijn we met een buggy de duinen ingegaan........een toeristische ""must"" !!! De duinen daar zijn behoorlijk hoog en met zo'n buggy ga je duin op en duin af...............ik heb er wat foto's gemaakt omdat het er zo mooi was.................jammer alleen was dat het van tijd tot tijd regende......en regenen daar is REGENEN..........stortregen !! We stopten bij 3 items voor toeristen :: 1. de mogelijkheid om per ""liftstoeltje van canvas"" te ""abseilen"" naar een meertje dat veel dieper lag...............Paulo (Taciana's zoon die met ons mee was deed dit)........item 2. waren watervalletjes in een riviertje en item 3 was een meer (lago) waar onvoorstebaar veel dagjesmensen aan de rand van het meer op strandstoeltjes met hun voeten in het water zaten te eten................Van heinde en verre komend..........(dit was te zien aan de nummerborden van de geparkeerde auto's)............Aardig om te zien dat het bestaat maar niet mijn soort of vakantie......... Ik had 2 fantastische dagen temidden van mensen die met mij omgingen alsof ik tot hun vriendenkring behoorde...........geweldig die gastvrijheid.
EEN ding vind ik minder prettig in Brazilie...........je mag het gebruikte toiletpapier niet in het toilet deponeren maar in een soort afvalemmertje..............en op eerdere vakanties (in portugal en in zuid-frankrijk) stond mij dat al erg tegen...............maar ja...........
Vanmiddag ga ik naar de tandarts voor controle van mijn gebit nu de ""wond in mijn mond"" is genezen. Ik hoop dat hij een oplossing weet om dit probleem voortaan te voorkomen.
Zaterdag 17 januari 2009 Om 6 uur 's ochtends ben ik gewekt door de telefonische wekdienst van het hotel. Ik heb slecht geslapen...........steeds wakker om te zien hoe laat hwet was..(een vervelende gewoonte die ik thuis ook heb als ik op een bepaalde - vroege - tijd op moet staan) Snel onder de douche, aankleden en dan naar ""café de manha""(ontbijt).de laatste in dit hotel. Na het ontbijt terug naar mijn kamer...........de laatste spullen in mijn koffers.......in de kamer rondkijken of ik niets ben vergeten.........en dan met mijn koffers naar via de lift (kamer was 10 hoog) naar beneden naar de receptie. Iets na half acht kwan Ivany met de taxi me ophalen............naar de airport Daar afscheid van Ivany genomen en op weg naar Natal.
Het inchecken naar Natal verliep erg eenvoudig...........wel veel mensen voor deze vlucht, die eerst naar Fortaleza ging......... Later bleek mij, dat er veel mensen met vakantie gingen. In het vliegtuig had ik een plaats in het midden.........dus tussen 2 mensen in..........en ik zat nogal klem met mijn knieen. De dame voor mij hupte alsmaar in haar stoel en elke keer stootte dat tegen mijn knieen. Een vriendelijk verzoek van mij wat kalmer te gaan verzitten kwam niet over..........misschien verstond ze me niet of het interesseerde haar niet. Steeds ging ze eerst tegen de schouder van haar reisgenoot (vriend/man/??) aanliggen, dan weer ""sprong "" ze recht........gooide de stoelleuning achteruit, vooruit, versprong weer ...........en elke keer tegen mijn knieen. En ik maar vragen of ze rustiger aan wilde doen.............mijn buurman (een engelsman die vloeiend portugees sprak) wees haar op het probleem maar zij negeerde dit ook. Toen ze weer eens de stoelleuning achteruit gooide heb ik die ""weer rechtgezet""(geduwd)............ze reageerde furieus en de man naast haar ontplofte zowat. Hij wilde weten of ik naar Natal ging want daar zou hij wel eens met mij afrekenen..........EN HIJ SPRAK ENGELS !!zei hij ook nog.............alsof hij daardoor iets bijzonders was........... Gezien de typische blik in zijn ogen denk ik dat hij gedrogeerd was. Mijn engelse buurman verzocht de stewardess voor mij een plek met meer beenruimte te willen zoeken........... Even later kreeg ik een plek helemaal voorin het vliegtuig.................naast een man met een grote zonnebril, die lag te slapen. Omdat ik slecht geslapen had in het hotel heb ik mijn ogen dichtgedaan en wat geslapen. Toen het vliegtuig stopte in Fortaleza was de man naast mij ook wakker. Tot mijn verbazing kwamen er steeds jonge vrouwen en meisjes vragen of ze met hem op de foto mochten..en hij deed dat elke keer met een stralende glimlach..... Later........toen we weer vlogen........vroeg hij mij waar ik vandaan kwam.............of ik met vakantie was............en waarom ik deze plek had gekregen tijdens de vlucht. Ik vertelde hem van mijn ervaring op mijn vorige plaats in het vliegtuig en ook van het dreigement van de man. Ik vroeg hem of hij een bekend persoon was, gezien al die vrouwen die met hem op de foto wilden. Hij vertelde me dat hij een zanger was...........met zijn groep op weg naar Natal voor een concert.................tevens bood hij mij aan mij met zijn mensen mij te begeleiden naar de uitgang van het vliegveld, zodat ik geen zorgen hoefde te hebben over de dreigementen van de boze man. Hij gaf me zijn (artiesten-)naam, telefoonnummer en e-mailadress.................als ik enig probleem zou hebben moest ik maar contact met hem opnemen. En na landing van het vliegtuig nam hij mij met groep mee naar de uitgang, waar Taciana op mij wachtte. Zij herkende hem als een bekend zanger in de regio. (Later in Taciana's huis zag ik TV-optreden van hem)
Met Taciana ben ik naat haar huis gegaan.......een redelijk groot pand...........waar steeds was aangebouwd............met een redelijk grote luxe.........Taciana leeft veel luxer dan Ivany (die moeite heeft de eindjes aan elkaar te knopen omdat Ivany een veel lager inkomen heeft) In het huis van Taciana heb ik een eigen (luxe) kamer met airco..........en een eigen badkamer.............Het is de kamer van Taciana, die tijdens mijn verblijf bij haar dochter op de kamer slaapt. De kinderen (Mario, Paulo en Talita) kende ik een beetje van internet, nu ontmoette ik hen in werkelijkheid............. Later op de dag bleek, dat Taciana op deze dag jarig was...........iets wat ze me al die tijd van internetten geweigerd had te vertellen...........maar nu ze verjaarsbezoek kreeg heeft ze me het nu toch verteld. Ik had -----om andere redenen ---- als presentje een Delfts blauw wandbordje voor haar meegenomen, zodat ik toch een cadeautje had. Oph aar verjaardagsfeestje 's avonds leerde ik diverse mensen kennen, die ik al middels cam gezien had...............zoals haar broer Paulo met vrouw en Adriana, die een Nederlandse vriend heeft en al eens in Nederland was........... De hele avond was het lekkers eten, wat drinken en wat praten.................omdat weinig mensen hier engels spreken was het voor mij flink trainen in mijn portugees..............
Op deze avond nodigden Taciana's broer Paulo en diens vrouw Julia ons uit voor de volgende dag om met hen mee te gaan naar een ""club"" aan het strand en daar een tochtje te maken met een catamaran naar een stuk zee waar koraal te zien was.
Het was ruim een uur rijden naar die club, waarvan men lid moest zijn om erin te mogen (men kan 6 gasten meenemen) Het was een erg luxe "soort Heijderbos"" aan het strand.(Portal de Maracajau) Na een lunch (koud-warm buffet met allerlei heerlijkheden) gingen we op een catamaran. De boot lag een heel klein stukje in zee, dus we moesten met de voeten door het water. Vooraf moest allerlei dat je meenam (ik fototeostel) in een plastic zakje worden gedaan. Paulo (Taciana's broer) deed zijn bovenbroek uit en hij had (verstandig) er een zwembroek onder......hij wist wat er gebeuren ging..........Ik had van mijn vakantiebroek ""thuis"" (Taciana's huis) al de pijpen afgeritst, zodat ik al met blote witte benen liep.............. We gingen aan boord, maar waar ik niet mee gerekend had waren de golven..........het leek maar laag water, maar toen ik erdoor liep naar de boot kwamen er - voor mij onverwachte - golven en ik wertd drijfnat. Bij dit weer is dat geen probleem het droogt snel. De catamaran voer naar een plek waar koraal is te zien en je kon - als je wilde - snorkelen.......... Ik niet dus.........Taciana, Paulo en Julia ook niet.............. Wel heb ik geprobeerd fotos te maken van de vissen, maar of dat gelukt is ????? Op de terugweg schommelde de boot veel mimder dan op de heenweg, gelukkig............ De terugweg naar huis duurde 2x zo lang vanwege al de mensen die ook op de terugweg waren vanaf een dagje strand.............""Zandvoort-problemen in Natal ""!!!! Thuis bij Taciana een avondmaaltijd.........wat rijst, kip en broodjes.............en dan naar bed...............doodmoe..........
Taciana heeft mij verteld dat er in huis gekookt wordt en gegeten wordt zoals men zelf gewend is (dus niet speciaal voor mij extra anders), zodat ik kan ervaren hoe men (hier in huis) leeft. Sommige dingen vind ik minder lekker (tapioca), de vtuchtensappen en andere gerechten zijn weer verrukkelijk.
Op deze dag heb ik uitgeslapen tot elf uur............ Daarna ontbijt in de eetkeuken....diverse soorten fruit...vruchtensap en koffie.......Dat wat zij zelf ook eten.......
Al in Sao Paulo had in veel last van mijn bovengebit......het sneed in het vlees onder mijn bovenlip...............Ik heb geprobeerd te te verhelpen door met een rolletje papier mijn bovenprothese wat lager in mijn mond te krijgen zodat het kon helen, maar het heeft niet echt geholpen. Dus naar een tandarts in Natal..........Taciana's tandarts............. Die vond dat ik een aantal dagen moest spoelen met iets desinfecterends en wattenrolletjes moest gebruiken, zoals ik al papierrolletjes had gebruikt. Ook kreeg ik van hem een wat verdovend middel om de pijn op te lossen. Ook heeft hij iets afgeslepen van de scherpe bovenrand. Eind van de week moet in terugkomen om te zien of de ""wond"" genezen is.............. Op weg naar de supermarkt ging Taciana me tmij even langs bij haar neef, die tezamen met Taciana's broer Paulo en Taciana een advocatenkantoor heeft, waar Taciana overigens weinig werkt omdat zij hoofdzakelijk lesgeeft aan de universiteit. Een kop koffie en een proefje van macaxira een soort tapioca, lijkend op aardappel, maar wat smakeloos.........met wat boter smaakt het een stuk beter. Daarna naar een supermarkt waar ik veel diverse soorten fruit kon zien die wij niet kennen.......... In Taciana's huis leeft ook de vriendin van haar zoon Mario .Rebeka.........Zij hielp Taciana met de inkopen. Taciana deed haar inkopen voor ""thuis"" en we konden daar in een bijbehorende apotheek de medicijnen kopen die de tandarts had voorgeschreven. Bij Taciana thuis hebben we gezamenlijk wat gegeten en toen - vermoeid - naar bed.
Voor dinsdag, woensdag en donderdag zijn we uitgenodigd door Taciana's broer en schoonzus mee te gaan naar een huis aan het strand...........Ik ben erg benieuwd wat daar te beleven valt.
Vrijdagmiddag 16 januari De laatste dag in Sao Paulo heb ik besteed aan op de eerste plaats mijn weblog bij te werken. In de middag hebben we nog een interessant gebouw bezocht :: het eerste gebouw van de stad...........nog altijd in koloniale kleuren en stijl.........er is nu een museum in gevestigd, maar we waren te laat om er in te gaan......(voor mij niet zo'n probleem want ik ben niet echt een museumliefhebber) Op de binnenplaats ontmoetten we een geestelijke, lid van een nieuwe ""tak"" van franciscanan...........werkend voor de daklozen in Sao Paulo. Hij (de geestelijke) was er met een kennis die engels sprak en zo konden we ook horen over zijn werk. Onderdak geven, voeding en kleding................zij hebben hiervoor contact met bedrijven die ""overtollig eten, kleding etc"" schenken aan deze broeders.
Verder nog diverse mooie bouwwerken bewonderd op hetzelfde plein........dan snel naar het hotel om de regen voor te zijn. Verwonderlijk hoe snel het daar in Sao Paulo van weertype kan veranderen........nog erger dan in Nederland. Dan naar Ivany"s huis om ""tchau"" te zeggen tegen de moeder en zoon en dochter van Ivany en hen te befdanken .
Restte nog mijn ""koffer te pakken"" met de laatste dingen, want om kwart voor 8 zal de taxi er zijn om mij naar het hotel te brengen. Het hotel zal mij telefonisch wekken. Omdat Ivany mijn taxi naar het vliegveld heeft gerelegd (belangrijk goedkoper dan de travel-agent) zal ze met mij meegaan naar de airport en wordt ze weer naar haar huis gebracht daarna. Afscheid nemen kan dus morgen.
