Om 8.00 's avonds bij mijn poussade opgehaald door een grote bus..........voor een groot deel gevuld............allemaal brazilianen..........op de tocht naar het feest kwamen er uit diverse andere hotels nog mensen bij...........uiteindelijk zat de bus vrijwel vol. een soort reisleider begon een (blijkbaar leuk) gesprek over het verchil tussen GAUCHO's (spreek uit GA-OE-SJOE) en mensen uit andere delen van Brazilie. Er was veel gelach, ik begreep wel in grote lijn waarover hij het had......maar de humor ontging mij.......daarvoor ken ik teweinig portuguees.......... Aan het eind vroeg hij ...........na uitleg over de feestavond.............of er nog iets te vragen was...........ik wilde weten of alles inclusief was of dat we het drinken extra moesten betalen (antwoord ja:: drinken is extra) en ik wilde weten of er nog iets was dat ik zou moeten weten en mij (taalgebrek) ontgaan was............Antwoord hierop:: let maar op wat de anderen doen, het is simpel......... Bij het uitstappen uit de bus werd ik door een engels-sprekende heer aangesproken die voorstelde dat ik aan tafel bij hen (hem, zijn vrouw en nog 2 andere paren uit Sao Paulo) zou gaan zitten.........zij allen spraken engels en dat was wel zo leuk voor mij.!!!!! Dus bij hem in de buurt gebleven................erg aardige mensen..............aan het eind van de avond had ik het gevoel er de hele avond ""bijgehoord"" te hebben Eerst kregen we een uitleg over een bepaald soort thee dat de Gaucho's constant ""drinken"":: het is een grote kom waarin een soort mengsel van kruiden zit..........daar wordt steeds heet water over gegoten en je drinkt dat door een metalen pijpje met mondstuk..........alsof je een grote pijp rookt.............de pot wordt ook van tijd tot tjd onderling doorgegeven............ Ik had dit al geproefd in Porto Alegre (Rosanna had mij er over verteld en laten proeven) Het smaakte mij naar hooi, dus hier hoefde ik niet.nog eens te proeven......... Het wordt overigens alleen in Rio Grande do Sul (de zuidelijkste staat) gedronken........nergens anders......
Daarna aan tafel...............nadat we wat op ons bord hadden (self-service-buffet met daarnaast vlees van de grill) begon de show. Een ""touristisch"" spektakel van dansen door in ""traitionele dracht"" geklede Gaucho's en dames met veel voetengestamp, maar best wel aardig. In Porto Alegre had ik al eens zo'n show gezien, maar toen had ik mijn camera niet bij me (uit vrees/bezorgdheid) Nu beide.........misschien dat ik met de oude beter foto's zou kunnen maken bij tegenlicht dan met mijn nieuwe........... Heb diverse foto's gemaakt met beide camera's.................maarhet fotograferen van ""dansen"" lukt nog steeds niet goed..........de beweging maakt de foto minder helder............had ik in Bali ook
Het eten was heerlijk............de sfeer erg gezelling..........dat is het voordeel van een groep...........
Toen we naar het hotel terug gingen heb ik nog gezellig gepraat met RENE, de man die mij het eerst aansprak in het engels.............ik heb vab hem zijn e-mailadres gekregen............we zullen foto's uitwisselen over deze avond waarop we ieder staan, ook van de andere engelsprekende paren.......... Met een goed gevoel naar bed gegaan.was een gezellige avond.....
Vrijdag 13 maart 2009
Na het ontbijt even de post bijgewerkt (e-mails)....daarna met de echtgenoot van de hospita besproken hoe ik het best een hotel in Curitiba zou kunnen regelen.............. Zelf naar internet gekeken en een hotel daar (in Curitiba) gevonden voor R$ 42 per nacht (15 euro!!!) Omdat dit hotel in het toeristisch centrum van Curitiba ligt (mijn boek over Brasil noemt de straatnaam als ""DE straat waar je moet zijn geweest)....... Internetreservering gemaakt met vermelding van mijn emailadres..........Ik hoop op een bevestiging in de loop van de dag.
Daarna naar de Rodoviaria om mijn busreis naar Curitiba te regelen...besloten te voet te gaan............wel de plu meenemen. Onderaan de straat waar mijn hotel staat werd een groot hotel verbouwd.................timmerlieden waren juist bezig met raamkozijnen te plaatsen. Dit deden zij op ""de Duitse manier"" In Nederland worden de kozijnen eerst gesteld en dan worden ze ingemetseld.........in Duitsland wordt er een uitsparing voor de kozijnen opengelaten bij de bouw en worden de kozijnen bij het afwerken pas geplaatst. Ik weet dit van mijn tijd bij Mathieu. Even gekeken .............en toen zag ik, dat een timmerman met een klauwhamer tegen de goede kant van het kozijn beukte om het kozijn iets te verplaatsen. Alhoewel ik er niets mee te maken had kon ik het niet nalaten de man te wijzen op het feit dat hij hiermee het hout beschadigde en dat hij een klosje moest gebruiken .............(vroeger van mijn vader geleerd !!) Door deze opmerking kwam ik in gesprek met een van de bouwvakkers die duits sprak .................en die mij gelijk gaf............zonder mijn opmerking zouden er waarschijnlijk ""putten"" in het kozijn ontstaan die niet goed meer weg te werken waren............de man die dit gedaan heeft was een leerling en niet goed ge-instrueerd............... Na een gemoedelijk gesprekje in het Duits.............zijn voorvaderen waren rond 1850 naar deze streek gekomen..........vroeg hij waar ik heen moest. Rodoviairia !! Hij zou mij wel even brengen, want hij moest wat spullen ophalen.......dus.............een kleine moeite...........
Op de Rodoviairia sprak niemand een woord engels of duits..............dus we moesten het doen met mijn portuguees..........
Uitgelegd dat ik de volgende dag naar Curitiba wilde, maar liefst niet te vroeg............... Ik kon kiezen tussen 6.15 's ochtends en 7.15 's avonds............. 's avonds leek mij het meest aantrekkelijk ...............totdat mij werd uitgelegd dat ik dan de hele nacht in de bus zou zitten.................ik zou pas zo'n 14 uur later aankomen............. Dus gekozen voor de ochtend-bus. Die eers tnaar Caixa do Sol zou gaan.......daar moest ik overstappen op de ""echte bus PortoAlegre - Curitiba"" en daar wel ruim een uur wachten........... Omdat ik wat van het landschap wilde zien heb ik - ondanks mijn moeite met vroeg opstaan - gekozen voor de ochtend-start.
De juffrouw koos met mij - op een scherm - de plaats in de bus..nr 15 aan het raam (janela) Voor beide bussen dezelfde plaats !! Toen schreef ze de plaatsbiljetten uit........................omdat ik geen idee had van de prijs kreeg ik nog geen argwaan toen zij het bedrag noemde ( 149R$= zeg 50 Euro) Maar toen ik 4 reisbiljetten kreeg vond ik DAT wel vreemd............. De juffrouw had automatisch aangenomen dat de plaatsbewijzen voor 2 personen zouden zijn..........."".Ik reisde toch niet alleen !!"" Na mijn """So eu"" (ik alleen) begon ze zich te verontschuldigen ..............en kreeg ik mijn eigen biljetten................en de prijs was ook maar de helft. Later zou mij bljken dat ik voor deze 25 euro ruim 800 km zou reizen..............
Mijn hotel was besteld. ik had mijn vervoersbewijzen voor de bus..............nu nog met mijn hospita bespreken dat ik de volgende dag erg vroeg op moest en weg zou gaan............
Ik had het plaatsje Canela (7 km verderop en toeristich ook bekend) nog niet gezien................dus met de bus vanf de Rodoviaria (start- en eindpunt van deze stadsbus) naar Canela............... Het plaatsje viel me tegen...........erg netjes...........wat aardige gebouwen............alleen de kathedraal was prachtig............dus een aantal fotos gemaakt............. Op een terrasje (horeca-bedrijfje was naast en tezamen met een mode-winkeltje) een grote capucino gedronken............heerlijk.......... Met de mensen op het terrasje wat gebabbeld.........een beetje portugees en een heel klein beetje engels................
Toen met de bus weer terug naar Gramado............want ik moest de koffers pakken............en eerst in het plaatsje nog wat eten........(mijn poussade had alleen logies met ontbijt)
Terug bij mijn hotel bleek er geen bevestiging van mijn hotel in Curitiba te zijn........geen email en geen telefoontje naar mijn hotel in Gramada.......... De man van mijn hospita heeft toen naar Curitiba gebeld................ja hoor...mijn reservering was aangekomen en ik kon terecht.........!!!! Ook mijn ""hotelvader"" in Gramada vond dit wel erg simpel...............en kreeg excuses toen hij dit opmerkte aan het adres van mijn nieuwe hotel
Met de man afgesproken dat ik om kwart vor vijf gewekt zou worden........alleen koffie wilde 's morgens..........en dat hij de volgende morgen een taxi voor mij zou bestellen.
Mijn koffers gepakt en gaan slapen.....zou een korte nacht worden voor mij (kwart voor vijf op)
Zaterdag 14 maart
Onrustig geslapen..............steeds op de klok kijken hoe laat het al was................om half vijf maar mijn bed uitgegaan.......... Toen ik met mijn koffers beneden kwam ws mijn ""hotelvader"" er al.......en had koffie in een thermoskan............. De vorige dag had ik (voor alle zekerheid) in een winkel wat broodjes en kaas gekocht..............die hier nu even ""gesmeerd"" voor onderweg......... Om kwart voor zes was de taxi er .......om vijf voor zes zat ik - alleen en in het donker - op een bankje op de Rodoviaria te wachten op de bus.............langzamerhand werd het een beetje licht en er kwamen wat meer mensen............ De bus moest om 6.15 vertrekken, maar ik heb geleerd dat men in Brazilie wat minder precies is met de tijd.......... Tegen half zeven kwam de bus...............mijn bagage in de laadruimte (kopieen van de nummering op mijn koffers gekregen) en toen ik de bus. Nadat ieder in de bus zat vertrok hij. Gramado ligt op 800 meter hoogte en in het begin gingen we ""omlaag"".........Bijzonder was het te zien dat er ""wolken hingen boven de omgeving waar ik van bovenaf op keek"".............later zaten we er midden in .............mist !!! De weg ging met veel bochten en ""omhoogs- en omlaags"" in een rustig tempo voort.............
In Caixa do Sul (anderhalf uur later) werd ik uitgelaten aan de Rodoviaria daar....................maar op mijn reis biljet stond niet aangegeven in /aan welke box de volgende bus zou staan....... Bij navraag bleken de meeste mensen van mening dat het ""hier"" zou zijn............... En ""hier"" heb ik anderhalf uur gewacht.............En waarempel.............de bus naat Curitiba kwam bijna op tijd............ (hier 2 flesjes Guarana gekocht om in de bus te kunnen drinken) Deze bus was een echt luxe touringcar..........met been-ondersteuning en een toilet aan boord................... Ik zat inderdaad op plaats nr 15 aan een groot raam met goed uitzicht.....................en niemand naast me...........wat een ruimte............. De bus was trouwens maar gedeeltelijk gevuld............ Heerlijk in mijn fauteuil gezeten/gelegen met het uitzicht op een afwisselend landschap........
Het geheel van het landschap kan ik het best vergelijken met een tocht door de Ardennen (weet geen ander voorbeeld), maar dan op tweebaanswegen................steeds bochten......omhoog.......omlaag......... Achter vrachtwagens omhoog extra langzaam...............achter vrachtwagens omlaag idem..............en als de bus al een paar vrachtwagens had ingehaald waren er weer andere voor hem.................
Het landschap varieerde van ""tussen rotsen"" tot uitzicht op weilanden in glooiend landschap...............wat mij persoonlijk verbaasde was dat er zoveel naaldhout groeide .en later een speciale soort dennenboom met alleen maar ""een dak"".......net een paraplu................
Na ongeveer 4 uren stopte de bus bij een restaurant:: almoço (warme lunch)................(net als bij de fransen is dit heilig bij brazilianen) We kregen een half uur ervoor...maar omdat het ""buffet"" was kon je vlug wat kiezen en dat rustig opeten............. Het flesje drinken da tik maar half o phad heb ik meegenomen naar de bus.
Toen weer verder.....................tot tegen half zes............De bus stopte toen voor een kwartier ""benen strekken"" Om ongeveer acht uur kwamen we (in het donker) in Curitiba aan.................na het in ontvangst nemen van mijn koffers op weg naar een taxi!! Die bracht mij naar mijn hotel...............Op mijn vraag hoe dit hotel was vertelde hij mij dat het in het midden van het centrum lag.........goede plaats om vanuit daar het centrum te verkennen...........maar dat het erg eenvoudig, maar wel netjes was.
Ik kwam aan op een verlicht plein met mooie gebouwen..............mijn hotelingang was een lange smalle gang naast een internetbedrijf............ Alles was erg simpel............."".eenvoudig"" is nog iets te riant uitgedrukt...............(alsof een goedbedoelende doe-het-zelver dit had getimmerd)............maar.........er is een lift !!!......(wel een erg kleintje. maar toch..........) Aan het eind van een erg lange gang op de eerste verdieping was mijn kamer.............alsof ik in een klooster een cel had gekregen om te logeren............het toilet was schoon.....de douche klein maar werkte goed............en twee eenpersoonsledikantjes elk aan de andere kant van de kleine kamer opgesteld..................deed me echt denken aan de keer dat ik eens in de Achelse kluis heb gelogeerd....... Maar voor 15 euro per nacht incl ontbijt kan je geen luxe verwachten...............en bij Marinete had ik het ook erg simpel gehad............. (Ik vertel dit alles niet om te klagen.............alleen om mede te delen)
's Avonds nog even een ommetje gemaakt...............mooi verlichte kerken gezien...............een fles guarana gekocht in een supermarkt die nog open was (en me rot geergerd aan het trage tempo van afwerken aan de kassa's waardoor ieder ontzettend lang moest wachten voordat hij klaar was.).................maar ik moet redelijk wat drinken.........en deze kamer had geen ""drankvoorraad""..wel een grote koelkast, die uit stond ""want er was toch niemand"".............. Ook van de schemerlampjes waren de stekkers uit het stopcontact gehaald............. En een glas..............om te drinken............moest ik bij de receptie vragen..................overigens een erg aardige man, die (zoals meerdere ""enigszins engels sprekende brazilianen"" graag in het engels oefent !!!!!
Even wat mails beantwoord in het internetwinkeltje en toen naar bed.............was erg moe..........
Na ongeveer een uurtje slaap werd ik wakker van muggengezoem...............licht aan en op muggenjacht.............ik heb er 4 geplet.............en uit mijn grote koffer Autan opgediept...........mijzelf en de ruimte bespoten.....en toen weer gaan slapen in de hoop dat dit afdoende zou zijn.............meer kon ik toch niet doen..... De volgende morgen :: GEEN MUGGENBULTEN !! Het heeft gewerkt !!
Zondag 15 maart 2009
Om 9.00 an het ontbijt.............dat overigens erg goed was............fruit in keuze.........diverse broodjes en beleg..........wat weinig ""gebak"" (dat in luxere hotels veel aanwezig is) En goede koffie !! Langzamerhand liep de ""ontbijtruimte"" vol..............ik telde 12 mensen............ Na het ontbijt even een kaart van de stad gevraagd...........ook deze man van de receptie wilde engels spreken............... Na even vroeg hij mij of ik van voetbak hield...............er was een voetbalwedstrijd op TV vanuit Nederland.......................dus even gekeken naar Feijenoord- PSV en PSV met 1-0 zien verliezen....................leuk een nederlandse eredivisie-wedstrijd op braziliaanse TV te zien............maar jammer dat PSV verloor..............
Daarna naar de ""feira"" een wekelijkse openlucht-markt op zondag........erg groot en leuk om over te wandelen............ Heb daar - voor het eerst overigens- gezien hoe een drank werd geperst uit suikerriet-stengels...................en gepreofd ook natuurlijk..................lekker...........wat aan de zoete kant...........mensen hier drinken het meestal niet """natural"" maar met limoen of met ananas..........
Nadat ik veel in de zon heb gesjouwd over deze markt.................(erg grote markt.............en erg warm) ben ik weer op weg terug gegaan...........had voldoende aanknopingspunten om de weg terug te vinden...............nog even naar de bezienswaardigheid hier geweest ""een schawarzwaldhaus""...................... Daarna gezocht naar een ander internethuis.....ik wilde mijn weblog bijwerken......want ik vergeet allerlei details als ik het niet steeds bijhoud. En nu ben ik bij:: ik schrijf hier nu, dat ik dit zit te schrijven !!!!
Om 8.00 uur opgestaan in het hotel in Porto Alegre en besloten ook werkelijk vandaag en niet pas morgen naar Gramado te gaan. Eventueel uitrusten (wat ik eventueel hier zou doen als ik in Porto Alegre zou blijven) kan ik daar ook en ik moet langzamerhand zuinig worden met mijn dagen...........In het begin dacht ik..........3 maanden..een zee van tijd.......maar nu begint het toch ""af te tellen"" en ik zou nog zoveel willen doen........en zien.........er valt nog zoveel te beleven.....
Dus...na douche en aankleden.........mijn koffers gepakt, ontbeten en nog vlug even ge-internet (weet niet wanneer ik dat weer kan) en o.m. mijn weblog bijgewerkt.
Daarna aan de receptie verteld dat ik ga......wat kleine kosten betaald (het hotel was al in Belo Horizonte betaald)..............de koffers naar beneden gebracht, afscheid genomen van de 2 receptionistes, die me in de afgelopen dagen geweldig hebben geholpen en toen met de taxi naar de Rodoviaria................een soort busstation, waar de bussen naar andere plaatsen vertrekken (en aankomen) Even uitgezocht waar ik kartjes kon kopen, daarna op zoek naar ""halteplaats 42"" voor mijn bus en toen wachten tot de bus zou komen. Oficiele vertrektijd van de bus 12.30..............en waarempel.........de bus vertrok vrijwel op tijd !!
Buiten de stad Porto Alegre zag ik hele ""wijkjes"" met krotten, opgetrokken van hout en zo, met golfplaten als dak..........dacht eerst dat het schuurtjes waren, maar er hing was buiten en er ware kinderen aan het spelen..............huisjes dus.........
In het begin bestond het landschap uit weiland..........(met koeien en soms paarden grazend langs de berm...........later kwam er meer begroeing zoals bv in de Millingerwaard....................nog verder werd het steeds heuvelachtiger..........
Wat me verbaasde was de aard van de begroeing.........veel loofhout , maar ook veel naaldhout.............het kwam ""erg vertrouwd"" over...........alsof ik een tocht door de heuvels in Nederland/Duitsland maakte...............geen Brazilie voor mij........... Later werd het landschap steeds heuvelachtiger......soms stond er bij en groepje naaldbomen ineens een palmbon of bananenstruik.........raar gezicht voor mij
Nog later.......de busrit duurde 2 uur (140 km) werd het zelf ""middengebergte"".............(.Gramado blijkt op 880 m boven zeespiegel te liggen.) Waande me soms in de passen in de Vogezen..........
Het dorpje Gramado ziet er erg schoon en vooral Duits/Zwitsers uit voor mij......................aardig te weten dat dat in Brazilie bestaat, maar dergelijke bergdorpjes zijn nou niet mijn echte reidoel in Brazilie
De poussade is een "'Zimmer-frei""-achtige gelegenheid........de mensen wonen ook in het huis en hebben in het bovengedeelte kamers voor gaten.......... De kamers hebben elk een eigen toilet/douche en zeer ""Duits-schoon"" Omdat het huis tegen een heuvel aanligt komen de gasten bvenin binnen en gaan de bewoners achterom beneden hun huis in. De temperatuur hier is overdag ongever 21 graden.................lekkerder dan in het noorden, ar het vaak boven de dertig graden was.....
De poussade ligt wel ruim 2 km van het centrum..............de eerste dag heeft de hospita me naar het centrum gebracht omdat ze er toch heen moest...... Daar eerst naar de bank gegaan.............moest ""bijtanken""..................daarna wat rondgekeken.............kwam in een kerkje uit waar (o.m) een glas-lood-raam was met een kerstvoorstelling.....................had mijn camera nog in de koffer vanwege de haast mbt de bank. Iets voor de volgende dag dus................... Toen ik weer de kerk uit wilde gaan bleek het te stortregenen.................en de lucht werd alsmaar donkerder...........andere mensen hadden allemaal een parapluie............veeg teken vond ik.............maar ik had niets............... Niet ver van de kerk vandaan was een taxistandplaats.....maar het regende zo hard dat ""even in de regen" zou betekenen dat ik drijfnat zou zijn................ Na enige pogingen kon ik de aandacht van een taxichauffeur trekken.................die kwam tot aan de kerkdeur...............met een parapluie van een andere ""kerkganger"" in de taxi gestapt en de chauffeur gevraagd of hij een zaak wist waar ik een parapluie zou kunnen kopen. Ja.............en hij bracht me naar zo'n zaak...............daar met hulp van een bediende+ plu van de winkel uit de taxi gestapt (nog steeds stortregen)..........een plu gekocht..............van het wisselgeld de taxichauffeur betaald (met de plu boven mijn hoofd), want die kon geen 50 R$ wisselen.............en toen.................onder de paraplu naar en soort ""overdekt winkelcentrum"" iets verderop............... En het bleef maar stortregenen..............als in de Amazonas........... De heuvels/bergen zaten dicht in de wolkenregen...dus het zou nog wel even duren
Toch hield het op een gegeven moment op...............en heel vreemd voor mij................er ontstond en mist...........alsof we in de wolken zaten.
In de hoofdstraat vond ik een ""typisch Duits restaurant"" en ik wilde wel eens zien HOE DUITS.......................nou..............echt duits !!!! (Kartoffelsalat........bockwurst....schnitsel etc......) Maar gelukkig ook "Ente im Orange""...........en dat gekozen.............. Tijdens mijn eten kwam de eigenaar en die sprak me in het duits aan........een soort ""zuidelijk duits"", maar toch.......... Zijn grootmoeder kwam uit Frankfurt............zijn grootvader uit Italie............thuis werd - naast portugees - ook duits gesproken, vandaar..... Blijkbaar was hij er erg trots op tegenover mij of vond hij het leuk om duitste kunnen praten................hij bleef maar vertellen!!!!!! Toen ik klaar was met eten bood hij aan mij naar mijn poussade te laten bregen door een personeelslid ""want het was best ver""!!
Zo kwam ik dus gemakkelijk weer ""thuis"" Ik was doodmoe en ben om 9.00 aan slapen
Donderdag 12 maart 2009
Ik heb geslapen als een os...................werd pas om 9.00 wakker........12 uur aan een stuk geslapen dus.......... Het ontbijt was keurig.........minstens zo royaal als in het vorige hotel en dat had ik niet verwacht
Ik mag hier de laptop van dee zoon gebruiken voor internet............dus na het ontbijt begonnen met mijn correpondentie.......... Toen ik daar bijna mee klaar was viel de stroom uit.........(ik ben tenlotte in Brazilie !!) Mijn fototoestel en mijn plu gepakt en - lopend - naar het stadje............. Eerst in de betreffende kerk wat foto's gemaakt van de kerstafbeelding..............daarna naar het centrum gelopen.........en.......onderweg een ""restaurantje"" gezien met ""buffet"" (voor 10 R$ = 3.50) Wat gegeten.niet teveel, want ik had inmiddels in mijn ""gasthuis"" voor vanavond een speciaal ""diner met show"" geboekt. (Had ik in Porto Alegre ook gezien, maar in verband met bezorgdheid over diefstal geen camera meegenomen toen) Nadat ik uit het restaurantje liep begon het weer te stortregenen............blijkt het in maart elke dag te doen...........Dus onder de plu naar een winkel waar enorm veel chocola is uitgestald...............inclusief kersttaferelen................ Daar een capucino besteld en een bonbonnetje.....................de capucino was een "feest-exemplaar""...... in drie kleurlagen bruin en een enorme top van slagroom, met daarin wer stukjes chocola.......................GENOTEN !!
Omdat ik niet eeuwig achter die koffie kon zitten ben ik maar naar de overdekte ruimte van het winkelcentrum op een bankje gaan zitten wachten totdat de regen (eventueel) zou ophouden. Kwam in gesprek met een man, die engels met mij wilde praten.................. Toen de regen duidelijk minder werd kwam de aap uit de mouw.........hij was taxiste en wilde mij naar allerlei plekken brengen.......... Toen ik (uiteindelijk toch Hollander) vroeg wat het kostte, was dat beduidend meer dan de reguliere organisatie vraagt. Dus beleefd afgewimpeld..........wilde trouwens nog naar en andere kerk en daarna naar ""huis"" (de electriciteit zou weer in orde kunnen zijn en ik moest mijn weblog nog schrijven ook)
De kerk bleek een ""Braziliaans-Lutheraanse"" kerk te zijn................maar met gebrandschilderde ramen met heiligenafbeeldingen en schilderijen van heiligen in de kerk............... Eerst dacht ik dat dit misschien een oorspronkelijk katholieke krk zou zijn (zoals ij kennen in nederland)...maar het bleek een origineel Lutheraanse kerk te zijn.........zo gebouwd in 1902. Bijzonder.................
Daarna op mijn gemak de weg naar mijn ""tijdelijke thuis"" weer opgewandeld, de plu als wandelstok gebruikend..............
Even gerust op bed en daarna mijn weblog bijgewerkt...........Is nu weer bij dus...............Ga m half 9 naar het diner............schrijf daar later wel over.
Na wat gepraat te hebben met Rosanna, de receptioniste , over wat ik zoal kan doen hier ben ik op weg gegaan de stad in. Lopend, omdat je dan meer ziet en omdat het ""niet ver is daarheen"" Nou heb ik wat ervaring over de braziliaanse begrippen ""niet ver"" opgedaan in Salvador...........maar het erop gewaagd.......
Bijna een half uur lopen was het naar de Mercado Publico.........de overdekte markt, waar hoofdzakelijk etenswaren worden verkocht.......de bovenvedieping was voor allerlei ""restaurantjes en barretje"" De Mercado ligt aan een groot plein, met o.m. een verhoogd liggende busstation..........je stapt dan meteen op ""bus-nivo"" in........... Ook was er een geloofsverkondiger luid bezig aandacht voor Jesus te vragen...... Op Maandag voor de middag qas het er redelijk rustig..............overzichtelijk................ De Mercado ligt in het ""havengebied""...............later zou ik daar nog komen voor een boottocht........... In de ""boven-etage"" (roltrap) heb ik in een tentje genoten van een fantastische capucino...........met een soort slagroom in plaats van opgeklopte melk............(in het hotel krijg ik wel ""een poging tot opgeklopte melk"", maar dat zakt meteen weer in, zodat het dan gewoon melk is) Uit het raam van het tentje hadik een mooi uitzicht over prachtige gebouwen..........dus vandaar uit ook wat foto's gemaakt........... In die wijk zijn er overigens veel prachtige ""oude - stijl""gebouwen.............jammer genoeg naast moderne flat-achtige kantoorgebouwen.......
In mijn boekje over Brazilie.........wat ik nu steeds ""moet "" hanteren (heb nu geen ""amigas meer om me te gidsen"") staat over Porto Alegre dat het ----behalve de Mercado-------- ook een kathedraal heeft, gelegen aan een mooi parkje, met aan dat plein ook verschillende andere prachtige bezienswaardigheden...................dus ik op zoek.............
Op de kaart die ik heb staan deze "items" niet aangegeven..............dus vragen..........."".in mijn portugees ""............... Niet ver van de Mercado was een leuk intiem parkje met veel schaduw en bankjes..............daar even uitgepuft.............want het is hier overdag echt heet............. Zag daar een stelletje en hoopte stiekum dat ""jonge mensen misschien wat engels spreken""..................maar nee.......... Dus dan maar ""mijn portuguees "" van stal gehaald............. Ze begrepen me en vertelden, dat zij wegens middagpauze daar zaten......collega's waren...en dat ze - terug naar hun werk - dichtbij het plein zelf ook moesten zijn........dus ik kon met hen meelopen.............. Zij werkten als een soort corrector (in tekst) bij de plaatselijke overheid............en hadden ruim anderhalf uur middagpauze.............
Al meteen in het begin van ons gesprek werd me gevraagd naar mijn voornaam, ...........zij heette Anne en hij Marcello..........(dit meteen uitwisselen van namen is iets wat ik in heel Brazilie tegenkwam als ik alleen onderweg was)
Anne en Marcello brachten mij tot bij het bedoelde Praça......dat overigens anders genoemd word dan in mijn boekje staat.............
De kathedraal bewonderd........prachtig vanbuiten en van binnen............EN...........hier mocht ik fotograferen!!!!!!!! Naast de kathedraal staat een ""Palazzo"" waarin de president van de deelstaat zijn kantoren heeft..............Vooral van binnen heel luxe en mooi............veel mooi houtwerk etc.......... Nadat ik had uitgelegd dat ik Nederlander was en de taal niet echt machtig sprak de man aan de ""versperde"" ingang op een zorgvuldige langzame manier met me.zodat ik tenminste een goed deel kon verstaan en verder waren zijn gebaren een goede aanvulling........... Ik werd uitgenodigd binnen de ""afzetting " te komen en met een ""bijna geheimzinnig"" wenken bracht hij mij naar een pronkstuk in dit gebouw:: een T-ford uit 1919, waarin de eerste president van deze deelstaat (Rio Grande do Sul) destijds had gereden. En alsof het niet genoeg was wenkte hij me naar de andere kant van de ingang.....en daar stond een andere T-ford..uit 1930............ Hij keek met trots alsof het zijn auto's waren, maar natuurlijk is het heel bijzonder zulke oude auto's te zien, die ook nog werkelijk gebruikt zijn door de (destijdse) presidenten. Toen hield de batterij van mijn camera op................leeg................en de andere lag in mijn hotel................einde foto-maken dus...maar ik had een ""goede oogst""
Hoe kom ik nu weer bij het hotel ??
Vragen..........in het portugees..............en het bleek erg eenvoudig..............de weg voor de kathedraal aflopen totdat ik bij trappen links en rechts kwam die naar een straat een verdieping lager leidden........en.......... Op de heenweg had ik deze bijzinderheid al gezien (liep op de ""beneden-weg"") en dus was de weg naar het hotel simpel.............. Onderweg nog wat drinken gekocht in een supermarkt....ik drink veel en uit de hotel-bar wordt dat erg duur.............
's Avonds in een klein ""cafetaria-achtig "" tentje om de hoek lekker gegeten voor 10R$ ( 3.50 euro) Nog steeds niet te begrijpen !!!
Dinsdag 10 maart 2009
Op advies van Rosanna (de receptioniste) een bustour door de stad gemaakt......de instapplaats is schuin tegenover het hotel................ De tocht viel me tegen.............de meeste uitleg was in het portugees en als er al iets in het engels werd gezegd was het ""ander engels"" dan ik ken (andere intonatie) en door het kabaal van de straat niet te verstaan................dus moest ik het van het kijken hebben. De bus stopte niet voor het maken van foto's.................dus maar geprbeerd wat "sfeer-kiekjes"" vanuit de rijdende bus te maken.......... Ik was blij dat ik de vorige dag mijn eigen trip had gemaakt..................want de bus reed ook met een behoorlijk tempo langs deze prachtige gebouwen en ik wist, dat ik hiervan reeds in alle rust mijn foto's gemaakt had................. Nieuw was voor mij een stukje gebied aan het water en het voetbalstadion...........voor brazilianen ""het van je""
Voor de middag kon ik een trip op het water maken....................leek me leuk.............. Taxichauffeur gevraagd me erheen te brengen..............lopen naar een plaats die ik niet precies weet en waar ik op tijd moet zijn leek me nie thandig,,,,,,,,,,,,,, De taxichauffeur zei me exact te weten waar we moesten zijn.................en reed naar een ""havenplaats"" waar niets was..................nadat hij gebeld had naar een daar geschilderd telefoonnummer ""wist hij het nu wel!!!"" Dus naar een ander gebied..............en daar kon ik inderdaad voor de boottocht boeken....................maar ik moest wel de volledige taxirit betalen.......................of dit nu domheid was of een manier om de ritprijs te verhogen ?? (Ik blijk een achterdochtig mens te zijn)
De boottocht ging door de lagunen , waaraan Porto Alegre ligt............deze lagunen hebben uiteindelijk verbinding met de Atlantische Oceaan......maar zover zijn we niet gegaan............... Prachtig watergebied met begroeide eilanden erin.............hete zon..............echt VAKANTIE Op de boot raakte ik im gesprek met ene Liège, een architecte uit Porto Alegre, die een vriend uit Rio begeleidde en die engels sprak. (Mensen hier die wat engels spreken lijken graag in het engels te willen praten voor eigen oefening) Zij vertelde mij dat op deze eilanden aan de ene kant landhuizen van erg rijken staan (kon je ook zien vanaf de boot) en aan de andere kant ""sloppen-behuizingen"" van mensen, die vaak zelfs geen eten voor elke dag hadden................
Deze schrille ongelijkheid bleek haar erg te ergeren....met name dat de overheid zo weinig deed voor deze ""echt armen"" Ik heb haar e-mail-adres gekregen en het verzoek met haar te willen chatten als ik weer in Holland zou zijn..................ze was geintresseerd in verschillen in cultuur .......heb dit beloofd.............(en mijn harem weer uitgebreid !!)
Na de boottocht, waarvan ik echt heb genoten....naar een boekings-bureautje (vriend van Rosanna) om wat hulp te hebben voor het vervolg van mijn trip. Met twee koffers (en zonder auto!!) is het lastig avonturen op de bonnefooi !! MIsschien had ik veel minder kleding moeten meenemen.......(ben vakanties met auto gewend)......en dan maar 1 koffer of grote rugzak ?? Kon ik meer ""trekken"" dan nu reizen............ . Een poussade geboekt voor 3 dagen 150 km ten noordoosten van Porto Alegre.(In dit hotel betaal ik ongev 75 euro per nacht...........daar 25 euro...........benieuwd wat ik daarvoor krijg.............
's Avonds weer in mijn ""cafetaria-tje"" mijn buikje gevuld................en toen....met wat caiprahina uit een fles.............naar bed en lekker slapen. Morgen na het ontbijt o pweg naar de volgende plaats en nu wat meer avontuur..............ga met de bus...........maar weet nog niet waar die is .........hoe laat die gaat en hoe lang de tocht naar mijn volgende pleisterplaats duurt............zie ik morgen wel
Omdat ik niet weet of er in mijn volgende pleisterplaats gemakkelijk internet is te vinden weet ik dus ook niet wanneer ik mijn vervolg zal schrijven.................maar snel........want anders vergeet ik details........... .
Om drie uur 's nachts gaat de ""wek-" telefoon..........opstaan !! Voelde alsof ik net goed sliep !!!! Snel douche .........toilettas in de koffer..............nog even rondkijken of ik alles, er niets van mij nog ligt op tafel of op nachtkastje...... Aankleden en dan met koffers naar de receptie......... Daar mijn rekening gekregen.......misschien nodig bij ""prijsonderhandelingen"" bij andere hotels (prijs was erg redelijk in de laatste periode daar)
De chauffeur was vroeg, dus vroeg naar het vliegveld............ De taxiste (chauffeur) had zijn meter niet aangezet maar vroeg 90R$ voor de rit..........ik gaf hem het kaartje van zijn broer met diens prijs voor de rit en na enig ""gemor" waarvan ik niets verstond (en ook niet wilde verstaan) was hij accoord met R$ 80. 3,50 Euro is voor mij niet de hele wereld, maar het gevoel ""genomen"" te worden voelt niet lekker............misschien deed ik de man onrecht.....misschien handelde ik juist.......weet het niet.
Op het vliegveld bleek er een groep mensen uit Minas Gerais (staat waarvan Belo Horizonte de hoofdstad is en als enige een vliegveld met verbindingen naar alle andere vliegvelden) op weg naar Porto Alegre...........allen geboekt via CVC en vliegend met de maatschappij Webjet (eigen maatschappij van CVC)........... Maar de desk was pas na een half uur open..................de controle ging simpel .... deze keer geen problemen met gepiep wegens mijn schoenen..........(minder secure controle ???) Dan wachten tot het moment dat we in het vliegtuig konden................. De opgegeven tijd daarvoor was 5.29 am.............om 5.50 was er nog niemand van de maatschappij............... Het braziliaans omgaan met de tijd WENT MAAR NIET !!!! Om 6.55 konden we aan boord..................bij CVC had ik een plaats bij de ""nooduitgang"" uitgekozen wegens de meer beenruimte daar............maar de mij gegeven plaats was precies een stoel daarachter...........(de zoveelste misser van de KLOJO van dat buro!!) Gelukkig was de plaats vrij, zodat ik er toch kon zitten........... Het toestel vertrok een kwartier later dan aangegeven was....................
In Rio (de janeiro, maar iedereen praat over "HIO"") overstappen op een ander vliegtuig. Was werkelijk ""gewoon in een ander vliegtuig stappen, zonder controle of wat ook"" Simpeler kon niet...was goed !!!
In Porto Alegre had ik - op advies van het reisburo -geen taxi geboekt via hen.............. De georganiseerde groep werd opgevangen door een soort reisleidster...........ik ben naar ""touristinformation "" gegaan. Gevraagd of er een bus naar mijn hotel ging .......(ervaring van Belo-Horizonte)................nee, als ik met de bus wilde zou ik tenminste 2 bussen moeten nemen. Voor mij geen optie in een vreemde stad................. Advies was :: neem taxi...........de afstan dis niet ver...............kan hoogstens 20 R$ kosten. misschien wel minder............
Ik naar de uitgang van het vliegveld......................een rij taxi's !!! Toch even gevraagd naar de prijs voor een rit naar mijn hotel............30R$ !! Op mijn opmerking dat de Touristinfermation 20R$ had aangegeven haalde de chauffeur er een engels sprekende persoon bij, die mij uitlegde dat de chauffeur verplicht was een taximeter aan te zetten en ik zo de eerlijke prijs zelf kon aflezen.................wel moest ik de ""meterprijs"" met 8% verhogen, omdat met ingang van 1 maart de tarieven met 8% waren verhoogd en de meters nog niet aangepast. (Dit laatste wist ik van Belo-Horizonte al) Na de rit bleek dat de prijs iets onder 30R$ lag.............. De prijs op de meter kan ik aflezen, maar of de chauffeur een omweg neemt kan ik nooit controleren....................misschien moet ik leren dit alles maar voor lief te nemen.................. Ik wind me er overigens niet over op................laat mijn plezier niet verpesten door deze dingen...........het zijn enkel ""belevenissen""
In het hotel trof ik de mij van naam bekende ""Rosanna"" (spreek uit Hosanna).....................die mij van naam herkende vanwege het telefoongesprek vanuit Belo Horizonte. Ze had een kleine verrassing voor mij...............mijn reservering was gecanceld.........!!! Door wie was niet bekend................het was zondagmorgen, dus pas op maandag kon ze proberen te achterhalen wie dit had gedaan. Maar ik werd ingecheckt...............als het een fout van het hotel was had CVC geen schuld.................als CVC het had gedaan, moest IK bij CVC mijn geld terugvragen OF de CVC-prijs voor 3 dagen accepteren...........
Mijn kamer lag op het einde van een lange gang................................altijd in een hotel kijk ik meteen hoe ik naar een ""vluchtuitgang "" kan in geval van brand of zo.....................hier kon ik alleen maar naar de nooduitgang via die lange gang.................toen ik vroeg of er nog een andere mogelijkheid was (uit het raam vanaf 6 hoog leek me ook geen aantrekkelijke optie) kreeg ik een andere kamer op de 8e verdieping vlak bij de nooduitgang en de liften. Het uitzicht vanuit dat raam was over daken naar de achterkant van flats............alles behalve riant (de oude kamer had uitkijk op de straat en een park)...........maar ik zit toch niet overdag op mijn kamer.................dus............
Dit hotel heeft ""vrij internet"", officieel 2 computers daarvoor, maar 1 PC is afgekoppeld............... Misschien omdat het zondag was...............maar de computer was vrij................dus correspondentie afgewerkt en een stuk van mijn weblog bijgewerkt . Bij het opslaan ging er iets mis.....moest de computer opnieuw opstarten en mijn verhaal nogmaals schrijven.
Op de avond naar een restaurant geweest (churrazo.....waar je steeds wat krijgt van een spies).................hier was er een show bij van dansen door ""gaucho's" en wat meisjes.....................leuk............. Wat mij erg opviel was het weer 's avonds..................ik was terug o peen gure dag in Nederland...............veel harde wind............wat miezer-regen en KIL!! Het blijkt hier overdag warm te zijn en 's avonds vaak kil..............een GROOT VERSCHIL met bv Salvador en Vitoria (plaarsen waar ik geen airco antrof in huis en 's nachts mijn bed uitzweette............)
Morgen uitzoeken wat ik allemaal kan doen hier en waar ik daarna naar toe wil......moet dat ook regelen........... Ben met een goed gevoel gaan slapen..............
Blijiven slapen tot half 10, want het ontbijt sluit om 10.00, maar ik wilde zo lang mogelijk slapen , omdat de volgende nacht een erg korte zou worden Het ontbijt in dit hotel is overigens maar (relatief) sober.................alles is er, maar in andere hotels was ik een overdadige verwennerij gewend.
Na het ontbijt wilde ik Rob per SMS feliciteren met zijn 50e verjaardag.........dus in mijn blauwe koffertje naar mijn mobieltje gezocht...........nergens te vinden De koffer uitgepakt .................geen mobieltje........... Rondgekeken of die misschien ergens o ptafel of op de grond zou liggen (ik gebruik hem zeer zelden, dus eigenlijk had hij gewoon in mijn blauwe koffertje moeten liggen............nergens een mobieltje............. Toen de grote koffer uitgrepakt.......geen mobieltje.................. Inmiddels steeg het gevoel van ongerustheid tot een gevoel van ""bijna-paniek""
Gestolen zou een mogelijkheid zijn, maar niet zo waarschijnlijk..........op mijn kamer lag vaak wat geld open en bloot en dat bleef altijd onaangeroerd.............
Uiteindelijk op mijn knieen met mijn zaklamp ondetr het bed gekeken................en ja............ver onder mijn bed (ik heb een 1 persoonskamer maar een ruim twee-persoonsbed) lagmij cellular (portugees voor mobieltje).............waarschijnlijk uit mijn koffertje gevallen en met stofzuigen onder het bed tetrechtgekomen. Goed dat ik het ding nu nodig had.................anders zou ik - in de vaste veronderstelling dat hij in mijn koffertje lag - echt kwijt geweest zijn. Zeer opgelucht heb ik mijn SMS-je naar Rob gestuurd..........
Wat kaarten op de bus gedaan.....gelukkig dat ik - toen ik de CD heb verstuurd - wat extra postzegels had gekocht, want op zaterdag is het postkantoor dicht. Nu hoefde ik alleen maar de kaarten te posten.
Daarna mijn koffers gepakt....................mijn grote koffer mag maar 23 kg wegen en het hotel heeft alleen maar een keukenweegschaal tot 5 kg.............dus gokken...................(bleek later ruim 24 kg te zijn)
Nog wat geinternet......de PC deed het weer en ik had nog ""over"" op mijn inlogkaart................als ik dat niet zou opmaken zou het zonde zijn, geld terug kreeg ik niet..............
Toen voor het laatst naar mijn ""vaste restaurantje"" en daar 2 caprihinias gedronken op Robs gezondheid.....en gegeten natuurlijk ook..........
Daarna wat gespraat met de receptionist....................... Toen ik in dit hotel kwam heb ik niet gediscusieerd over de prijs .................totdat de Duitser, die ik ontmoette, mij vertelde dat zijn vrouw (een braziliaanse van geboorte) een goede prijs had bedongen, met o.m. het argument, dat ze ""vaste klant"" waren (ze waren er 1 keer eerder geweest). Toen ben ik gaan praten over het verschil tussen zijn prijs (nog wel een tweepersoons-prijs) en de mijne (zelfs 1 persoons) en ik kreeg er (op dat argument) voor de komende nachten 50R$ per nacht af. Alleen de eerste 2 dagen werden niet gecorrigeerd...... En hij wist van dit verhhaal.............
Hem toen eens gevraagd hoe ik nou goed doe in de komende weken, waarin ik steeds in een hotel zal moeten verblijven. Hij adviseerde me ALTIJD op de prijs af te dingen......liefst met argumenten...............zoals.............in andere (zelfs betere) hotels betaal ik maar zo en zoveel................dus...........etc. Ook verzekerde hij mij, dat Brazilianen ook de hoogste prijs betalen, als ze niet onderhandelen (en veel weten dat ook niet) en liet mij boekingen zien ervan................wel is het een voordeel (in zijn hotel) als je goed portugees spreekt, want de manager (Susanne) spreekt geen engels......... Hij vroeg mij wat ik voor het hotel in Porto Alegre moest betalen....uit een nieuwsgierigheid...............en veronderstelde dat dit een goede prijs voor dit hotel zou moetenzijn omdat de reisorganisatie (CVC, een grote in Brasil) erg veel gasten aanbrengt en DUS een lage prijs kan uit-onderhandelen.
Na enig gereken (mijn betaling was vlucht + 3 dagen hotel en ik moest mijn vliegprijs uitdokteren) ontdekte ik dat ik 218 R$ betaal per nacht. in het hotel in Porto Alegre. Uit nieuwsgierigheid belde hij dit hotel met de vraag wat de prijs voor een Nederlander, die nu bij hem logeerde, zou zijn.............. Bleek 188 R$ per nacht te zijn..............moest maar naar Rosanna vragen............. Dus 30 R$ minder per nacht dan het reisburo berekent ( en zonder enig onderhandelen)............Hem verbaasde dit !! En mij ook !!
Terloops vertelde hij mij ook nog dat de taxichauffeur vab de komende nacht zijn broer was. Zo gaat dat dus............ Wel heb ik gevraagd wat dan de prijs van de taxi-rit zou zijn (het vleigveld ligt ongveer 1 uur rijden van het stadscentrum) Hij schreef voor mij op 75 - 80 R$ (Later zou de broer/taxi-chauffeur mij 90 R$ voor de rit vragen.................zonder taximeter..........dus heb ik hem het kaartje van zijn broer-receptionist laten zien en 80 R$ afgerekend)
Daarna naar bed (10.00 uur ), want om 3.00 zou ik gewekt worden, om 4.00 de taxi, om 5.00 op het vleigveld en om 6.00 vliegen...........het wordt dus een korte nacht............ Nog even rondgekeken of er nog iets niet ingepakt rondslingerde...............alleen de toilettas.............en toen de ogen dichtgedaan. Had mijn slaap nodig
Heb deze extra dag gebruikt om diverse dingen hier te doen die ook nodig waren......of ik in elk geval nodig vond. En afgezien van het bezoeken van een of andere laats een paar honderd km hier vandaan. Op de eerste plaats uitgeslapen............voel me nu behoorlijk uitgerust.
Dan op zoek naar een internet-cafe, want de 2 computers van het hotel doen het niet en er was geen gelegenheid om daar iets aan te doen, werd me gezegd........er kwam een buslading nieuwe gasten (cursus Volkswagen).
Na wat navraag een internetcafé gevonden.............wilde mijn weblog schrijven, maar ook contact hebben met Monica en Maaike.
Quibus, een van de 2 poezen van Monica, zal binnenkort moeten inslapen, zijn nieren werken niet meer en aan Maaike had ik gevraagd wat gegevens van mijn bank na te vragen. (Op advies van de bank heb ik haar gemachtigd) Maar de bank kon de machtiging niet vinden en vond dat ik zelf per computer dit ook kon zien...........over het hoofd ziende, dat ik (ook op advies van de bank) geen digipas bij me heb in Brazilie..........stomme balie-meiden !!!!!! Maaike laaiend en ik woest ! Nu hoefde ik alleen maar wat gegevens te hebben , maar stel je voor dat mijn bankpassen waren gestolen en Maaike geld zou moeten overmaken................ Zodra ik thuis ben ga ik naar de bank mijn hart luchten !!!
Ook naar het winkelcentrum geweest om 1. daar eens wat rond te zien en 2. te zien of er aardigheidjes zijn te vinden. Ik ben in Minas Gerais........bekend om zijn stenen (edelstenen) Maar hier worden volgens mij ook toeristen-prijzen gerekend en meer dan 500 EURO voor een mooi gezet steentje vind ik veel. Wel werd me op de oorspronkelijkle prijs 5% korting gegeven als ik contant betaalde. Hier betaalt men of met kredietkaart (en die dan in termijnen) ofde winkel in termijnen.............zelden of nooit het bedrag ineens contant.
Goed te weten voortaan.
Ook nog naar het postkantoor geweest. Ik had Marinete beloofd de door mij gemaakte foto's van de laatste avond (de carnavalsavond daar) naar haar op te sturen. Ruim 3 kwartier wachten op mijn beurt.............maar toen erg lief geholpen door een oudere dame, die geen engels sprak en erg haar best deed mij uit te leggen hoe alles moest. Een doosje kopen, adres erop en betalen..........dit is het in het kort......maar de uitleg duurde veel langer............ Maar fijn dat ik zo vriendelijk werd geholpen. Erg aardige mensen .steeds weer.............Alleen ............het kost hier allemaal tijd, alsof ze dat teveel hebben ..........steeds weer.....erg inefficient werken. Bij voorbeeld : toen ik in Salvador20 kaarten aanbood ter verzending kreeg ik niet de postzegels om zelf te plakken....nee.........de postman ging zelf alle kaarten voorzien van 3 postzegels elk , terwijl er een hele rij wachtenden achter mij stond..............
Morgen de laatste dag hier Zal proberen hier nog over zaterdag te schrijven. Kan ik in Porto Alegre opnieuw beginnen
Het buro waar ik mijn vervolgreizen kan boeken ligt om de hoek van het hotel. (Bijna zoeken naar het paard waar je op zit) Daar met een jongeman een idee uitgewerkt en geboekt. Dat schrijf ik nu in een kort zinnetje, maar de jongeman deed dit voor het eerst en moest alles navragen. En het werktempo ligt hier al niet hoog......... Maar ik moest het met deze jongeman klaren, want hij was de enige die (zij het enigszins) engels sprak. Het geheel heeft meer dan 6 uur geduurd.............en ik maar glimlachen en mijn geduld bewaren. Maar als ik niet op donderdag uiterlijk wist wat het zou kosten zou ik niet op zondag weg kunnen. Mijn bankpas is (uit veiligheidsvoorzorg) gelimiteerd tot 1.000 R$ (350 Euro) per dag en het hotel kost al 1500 R$ En de bank is alleen nog op donderdag en vrijdag open. Uiterlijk Vrijdag zou ik dus ruim 2.000 R$ voor de trip en 1500 R$ voor het hotel moeten regelen........of langer hier blijven, om maandag het af te wikkelen. Kortom..........het is me gelukt. Nu ga ik Zondagmorgen om 6.00 met het vliegtuig naar Porto Alegre...........in het diepe zuiden van Brasil (naar de Gouchos!!) Betekent om 3.00 's nachts opstaan, om 4.00 met de taxi...........om 5.00 op het vliegveld en om 6.00 vliegen. Ik heb voor daar ook een hotel voor drie dagen geboekt en kijk daar verder wie/wat/waar/hoe......... Ook heb ik het einde van mijn vakantie hier geboekt :: 3 dagen Riode janeiro in hotel Copacabana, daarna vliegen naar SP naar een hotel vlakbij het vliegveld en.............op 30 maart staat Lufthansa op te wachten om me (via Munchen) naar Schiphol te brengen. In het zuiden............waar veel duitse, deense,poolse en oostenrijkse emigranten wonen (uit de tijd rond 1850) is een heel andere cultuur dan in het noorden of aan de kust. Ben benieuwd. Na smullen van vooral de toetjes in mijn ""stam""restaurant..........enkele minuten van het hotel..........moe, maar voldaan naar bed............ik had het geregeld !!!!
Donderdag 5 maart 2009
De hele nacht onrustig geslapen en zo moe, dat ik het ontbijt heb overgeslagen (eindigt om 10.00 uur) Uiteinelijk toch maar opgestaan, want ik moest in elk geval naar de bank en naar mijn boekingsburo. Naar de bank met 2 bankpassen (gezien de limitering en het (relatief) grote bedrag dat ik nodig had)en naar het boekingsburo om mijn vouchers op te halen. Later op mijn kamer merkte ik, dat ik niet begreep wat ik wel en wat ik nou niet geregeld had gekregen. Dus terug !!
Niet ontbijten maakt mogelijk langer te slapen, maar op den duur begint de maag zich toch te melden. Dus een almoçco (warme lunch, is gelijk aan avondeten, alleen 's middags) genoten in een tentje naast het hotel...............10 R$ voor een bord met allerlei hapjes (het was buffet) en wat lekkere stukjes taart toe en een flesje guarana. (ongeveer 3,50 Euro)
Daarna de correspondentie afgewikkeld en mijn weblog bijgewerkt. Veel echt nieuws is er hier nu niet, maar als ik het niet regelmatig opschrijf wat ik meemakk, vergeet ik het.
Was de hele dag in de veronderstelling dat het al Vrijdag was..........maar het is Donderdag. Ik heb dus een dag meer.
Ondanks het goede idee wat rond te trekken door plaatsen rond Belo Horizonte (plaatsen liggen zo'n honderd tot 200 km verwijderd) heb ik toch ervoor gekozen om Belo Horizonte als uitvalsplaats te houden ..........ik moet nog op zoek naar een boekingsburo (dat ik maandag niet heb kunnen vinden) om de rest van mijn reis uit te werken en te regelen........ Dus zonder bagage met de bus naar Mariana geweest.......een plaatsje met veel oudheid uit de portuguese tijd (wat kleiner dan Ouro Preto, dat ik in december zag op excursie).......... Zo'n bus doet er overigens wel lang over........ongeveer 100 km afstand duurt 3 uur bus heen en 3 uur bus terug........... (De mogelijkheid voor rondreis was misschien toch niet zo'n slecht idee geweest!!)
Nadat ik uit de bus was gestapt gevraagd hoe ik in het ""oude dorpje"" kon komen. Met een andere bus................Ingestapt en tot mijn verbazing ging die bus een totaal andere kant uit....nl naar de buitenwijken in de hoogte van de plaats Mariana (de bus haalde de hellingen alleen maar in de eerste versnelling, zo steil ging het) Langzamerhand werd ik wat ongerust.........had ik wel de goede bus ?? Nadat de bus het hoogste punt van het dorp had bereikt.....(en ik nog steeds niets interessants had gezien........had ik hiervoor die lange reis gemaakt of zat ik in de verkeerde bus) keerde de bus in een smal straatje. En moest in zijn achteruit de steile helling op om met zijn neus de goede kant op te komen staan.............gewoon weer terug naar het uitgangspunt, waar ik was ingestapt. Nagevraagd of ik wel goed zat. Gewoon blijven zitten, begreep ik. En ja........nu ging de bus naar een ander deel van Mariana en uiteindelijk bleek dat te leiden naar een lieflijk oud centrum met pittoreske gebouwen............blij dat ik erheen gegaan ben op advies van de juf van het toeristenburo. Het was er erg heet.............(ondanks het feit dat ik al een tijd in Brazilie ben went dat maar niet)
In de loop van de middag wilde ik wat drinken en wat eten. Gevraagd naar een restaurant........en er waren er 3. Maar alle drie gesloten. Uiteindelijk werd mij een snackbar gewezen.....daar een lekker broodje gegeten en twee blikjes Guarana gedronken. Toen gevraagd naar de (stads-)bus terug...........die bracht me naar de plek waar de lijnbus komt om me weer naar Belo Horizonte te brengen. Na 50 minuten wachten in de bus............3 uur later (9.00 uur) vlak bij het hotel uitgestapt........... Om te eten ben ik naar het restaurantje dichtbij gegaan, waar ik zondag ook was geweest. Daarna een douche en naar bed...............was behoorlijk moe. Morgen op zoek naar een boekingsburo........misschien dat een andere functionaris van het hotel me kan helpen, de vorige die ik gevraagd heb heeft me naar het toeristenburo gestuurd en daar had men alleen maar stedelijke en regionale informatie.
Toen ik op vliegveld Belo Horizonte was geland en stond te wachten op mijn koffer werd ik op de schouder getikt..............door de man die mij in Salvador uitleg over het systeem van instappen had gegeven. Het bleek dat hij 2 straten van mijn hotel vandaan woonde en carnaval met vrienden in Salvador had gevierd. Op zijn vraag hoe ik naar het hotel wilde gaan gaf ik als vanzelfsprekend het antwoord :: taxi.
Niet doen zei hij...........ik ga met de bus.............is veel goedkoper en de bus stopt niet ver van het hotel.......nog geen 200 meter. De bus kost ongeveer 18 R$ en de taxi zeker 70R$..............als je wilt gaan we samen. De man heeft me tot aan de hoteldeur begeleid. !!!!! Nu was ik niet alleen goedkoper uit..........ik was ook een ervaring rijker...........zo'n bus is erg confortabel en wordt verder ook als reisbus gebruikt. In Brazilie is reizen met de bus iets zoals bij ons met de trein.
Na het inchecken in het hotel ben ik eerst wat gaan bijslapen...............toen een kleine lunch aan de overkant van het hotel en toen begonnen aan het ""herschijven"" van mijn verloren gegane verhaal over de laatste week in Salvador Iets voordat ik mijn verhaal klaar had bleek mijn ""internet-kaart"" op te zijn.....................alle tekst weer weg.......
In het restaurant van het hotel wat gaan eten.en toen maar (met TV en wat frisdrank) naar bed.
Oorspronkelijk zou ik doorgereisd zijn naar Lavras naar Rose..................maar doordat haar moeder ziek werd en hulpbehoevend is heeft zij mijn bezoek geannuleerd..............Dus blijf ik in Belo Horizonte.........waar ik in november ook was voor de cursus............en ga van hier uit wat ondernemen om in de Minas wat te beleven.
Zondag 1 maart 2009
Het ontbijt in dit hotel is matig....vooral in de keuzes........... Bij het ontbijt wat gepraat met een echtpaar waarvan hij Duitser is en in Hamburg woont en zij Braziliaanse, die uitstekend Duits spreekt. Ik had hen de vorige avond in het restaurant ook al gezien. Zij hebben al jaren een huisje in de Minas Gerais (de staat waar ik nu zit en die min of meer in het midden ligt van Brazilie) Met haar heb ik van gedachte gewisseld over het feit dat brazilianen wel schelden op overheid, regering en alles............maar geen kritiek op wat dan ook kunnen verdragen van vreemden............dan kom je aan hun land. Zij legde mij uit, dat Brazilianen vele eeuwen zijn uitgebuit door de portugezen, die de brazilianen voor dom en achterlijk versleten... later zijn het de amerikanen die brazilie uitbuiten..........daardoor voelen zij zich snel ""voor dom versleten""....... Verder mag iedereen zich vrij in brazilie vestigen, maar mogen brazilianen niet legaal naar Amerika om daar te wonen en Europa komen ze ook niet in. Ze voelen zich hierdoor gediscrimineerd.
Later ben ik naar de vlooienmarkt gegaan en heb daar weer eens rondgekeken. Een drukte van belang. En wat mij opviel...........het was hier ook over de 30 graden, maar ik zweette totaal niet................had het wel wat warm.
Met het Duitse echtpaar e-mailadressen uitgewisseld en een hartelijke invitatie gekregen om hen in Hamburg te komen bezoeken.....dan laten zij mij Hamburg zien. Op mijn beurt heb ik hen uitgenodigd om, als ze naar Rheden naar kennissen gaan, bij mij langs te komen.
Later nog maar eens mijn weblog ter hand genomen...........na een gedeelte te hebben bijgewerkt heb ik dat maar opgeslagen voor alle zekerheid. Maar om een of andere reden had ik .........toen ik klaar was..........een gedeelte en een geheel in mijn weblog staan............... Het leek me verstandig om dat gedeelte maar te verwijderen...........maar...........alhoewel ik dacht het goed te doen.............heb ik het complete verhaal verwijderd.............zodat ik nog maar het opgeslagen gedeelte over had. Moet ik het laatste deel van het verhaal nog een keer schrijven.
's avonds naar een restaurantje in buurt geweest (advies balie-personeel)............redelijk goed gegeten................met drankje 21 R$ (7 euro) Onvoorstelbaar steeds weer hoe goedkoop het eten is.
Geen zin meer om mijn weblog opnieuw te schrijven.........dus naar bed.
Maandag 2 maart 2009
Na ontbijt eerst even naar de bank, want , alhoewel veel dingen hier voor mij niet duur zijn, zij nveel kleine bedragjes uiteindelijk toch een bedrag en mijn geld smelt dus in kleine beetjes weg. Toen naar het toeristenburo en daar te horen gekregen, dat voor de staat Minas Gerais een ander buro bestaat.............dus als ik iets in de Minas wil moet ik daar zijn.......... De taxi-chauffeur wist niet waar het buro gevestigd was op het plein Liberdade .....dus naar enig rondrijden ben ik maar uitgestapt.......... Aan diverse mensen gevraagd...........en gevonden op de eerste verdieping van een prachtig oud gebouw De juffrouw sprak goed engels en heeft mij diverse mogelijkheden getoond.............straks uitzoeken waar ik begin en dan waarschijnlijk van plaats naar plaats gedurende een week.
Ik had mijn weblog volledig bijgewerkt op vrijdagmorgen, toen, bij het opslaan van de tekst, de computer kuren kreeg en ik alles kwijt was. Nu dus maar weer opnieuw, zij het dagen later en nu vanuit Belo Horizonte.
Maandag 23 februari 2009
Wakker geworden om ongeveer half elf.........stortregen, zoals alleen in de tropen kan (volgens mij). En de hele dag, tot 's avonds toe. Wij dus niet naar de carnaval.......wel op TV er wat van gezien.
Dinsdag 24 februari 2009
Blijkbaar was maandag alle voorraad regen gevallen, want dinsdagmorgen was het volle zonneschijn.en dus HEET !! Fatima wilde mij de stranden van Salvador laten zien, en , als ik wilde, ook haar ""eigenlijke huis"" in Salvador,( vlak bij het vliegveld) aan de rand van de duinen en een paar honderd meter van zee) Omdat het nog carnaval was in de wijk waar Fatima woont was de normale bushalte buiten gebruik.........dus moesten we eerst de ""carnaval vierende " wijk Campo Grande door..........daarbuiten was de dichtsbijzijnde in gebruik zijnde bushalte. Het was een bus speciaal voor toeristen met een tour door de stad en langs de stranden.......... Dus eerst door het centrum van de stad. Om een voor mij onduidelijke reden deed de bus dit 2 keer (dezelfde route) en ging daarna langs het strand. Salvador heeft enorm veel strand, omdat er een baai ""in de stad"" ligt..........ook allemaal strand....met wit zand. De bus had (zoals alle bussen overigens) slechts airco door alle ramen open te hebben............ik zweet erg snel en dus heb ik daar (maar misschien ook op mijn kamer) kou gevat. De dagen hierna flink gesnotterd. In Etapoan (klein plaatsje aan het strand) zijn we uitgestapt en ben ik getracteerd op 2 speciale Bahiaaanse lekkernijen : acarajé (een van bonenmeel gemaakt soort broodje - opengesneden en gevuld met garnalen - uit de frituur.) Wordt uitsluitend door Baiana's gemaakt. Daarna een abara..........een met vruchten gevuld soort broodje. In Natal heb ik guarana leren drinken, een frisdrank, die voor mij het midden houdt tussen Rivella en Cola.......... Dus .........bij deze versnaperingen een guarana. Daarna hebben we per bus onze tocht vervolgd naar Stella Maris.............doordat de buschauffeur niet op tijd stopte zijn we eerst naar het strand gegaan en daarna zouden we het huisje bezichtigen. Fatima was andersom van plan geweest, maar goed.........misverstanden kunnen tussen brazilianen ook ontstaan............ Aan het strand zijn we naar een pavilloen gegaan dat Fatima kent omdat ze jaren daar vlakbij gewoond heeft. Het was druk.........prachtig weer....maar voor mij erg heet............ Toen we mensen naast ons een grote gefrituurde vis zagen genieten kreeg ik trek, dus wij ook zo'n vis besteld. Na ongeveer een half uur keek ik - Nederlander en niet zo geduldig als de Brazilianen - eens rond waar de vis bleef...... Na nog ongeveer 20 minuten zag Fatima mij weer rondkijken en toen ging zij eens vragen waar de vis bleef........""een momentje ""!! was het geruststellende antwoord.................. Vervelend vond ik om te ongeduldig te zijn (ik was met Fatima in ""haar cultuur"") en blijkbaar vond Fatima.het genant voor mij........... Na nog eens een klein half uur ben ik (na overleg met Fatima) naar de eigenaar gegaan en heb hem in mijn portugees gevraagd of we nog lang moesten wachten. "Binnen 5 minuten" zei hij............op mijn kritische blik en vraag hoeveel minuten er in zijn ""5 minuten"" zitten verzekerde hij nogmaals:: er was een probleempje geweest (zei niet welk), maar binnen 5 minuten zouden we onze vis krijgen............en werkelijk.............BINNEN 5 minuten stond de vis op tafel..........................en de vis was heerlijk............
[Ik heb een aantal keren gemerkt, dat, als ik ""voorzichtige kritiek"" heb op iets dat gebeurt, Fatima dat voelt als kritiek op Brazilie, en dat voelt voor haar niet goed. Er lijkt een soort minderwaardigheidsgevoel te bestaan, dat erg snel wordt aangeraakt.....zo van.........jullie europeanen vinden ons - brazilianen- maar een derderangs volkje. Dus ben ik erg voorzichtig (op mijn manier) met dergelijke reacties. Later in sprak ik een braziliaanse vrouw, getrouwd met een Duitser uit Hamburg en in Duitsland wonend en goed duits sprekend hierna. Zij legde uit, dat zij dat gevoel herkende.............honderden jaren zijn de brazilianen door portugezen uitgebuit en voor dom en minderwaardig gehouden......de amerikanen buiten brazilie nu nog uit..................dus dit gevoel zit diep.............en..........alhoewel buitenlanders vrij in brazilie kunnen komen wonen sluit Europa het in Europa wonen van Brazilianen uit (zo zien zij het) en dat voelt voor de brazilianen weer als ""wij zijn niet goed genoeg""]
Na de lekkere vis zijn we naar Fatima's huisje gewandeld........... Met uitzicht op de duinen staat het huisje op een ""plek met een complex van bij elkaar behorende huizen"", afgeschermd door een hoge muur aan de ene kant en een rij garages aan de andere kant. Het is een huis met 4 slaapkamers, een grote living, een keuken, badkamer m/ toilet en een zwembad. Zij heeft dit huis verhuurd en van de huuropbrengst betaalt ze het appartement dat ze nu bewoont, omdat dit appartement ""dichterbij"" haar werk is. Echt dichtbij haar werk (""bedrijfsrestaurant "in een school) is het ook weer niet, maar in de wijk van de school is het een wat verpauperde buurt, daar wil ze haar kinderen niet laten opgroeien Het weerzien met haar (voormalige) buren was uitbundig en warm. Omdat we veel tijd hadden verbruikt bij de vis zijn we weer snel huiswaarts gegaan, want Rodrigo was alleen thuis. Een buurman van daar bracht ons naar de bushalte....dat scheelde weer een stuk lopen in de hitte....
In de bus terug, overvol met carnavalsgangers naar Camo Grande (Fatima's wijk), heb ik ervaren hoe ver haar huis in Stella Maris verwijderd is van het centrum van de stad..............anderhalf uur hangen aan stangen en/of lussen in de bus..........!!!!!!! Daarna door het feestgewoel van Campo Grande carnaval naar Fatima's huis............wat gegeten en toen naar de afsluiting van de carnaval..............eindigend met een groot vuurwerk.
Doodmoe naar bed. Daar de keuze tussen 2 kwaden :: slapen met de ventilator aan en mijn opkomende verkoudheid ""aanwakkeren"" of drijfnat de nacht doorbrengen..............gekozen voor de ventilator....iets van mij af gericht.............en toch drijfnat wakker geworden de volgende morgen.
Woensdag 25 februari
Na douche en ontbijt wat geklungeld........Fatima redderde wat in haar huis........daarna zijn we (zonder Rodrigo....die was naar bevriende mensen) naar het winkelcentrum gegaan..............Fatima moest diverse dingen hebben en ik wilde wat presentjes kopen voor hen.......uiteindelijk heb ik 14 dagen gastvrijheid genoten............ Voor Rodrigo 2 muziek-CD's............voor Luciana 4 oplaadbare batterijen en voor Fatima's camera een 2GB kaart, zaken die voor mij betaalbaar zijn maar voor hen erg duur............ Met Fatima een lunch gebruikt....het was haar laatste vrije dag tot Kerst.......... Voor de moeder van Fatima een presentje gekocht (Fatima vond een eau de toilettte die haar moeder graag had) en we zijn daarna naar haar moeder gegaan. Ik wilde van deze dame ook afscheid nemen voordat ik weer vertrok......uiteindelijk gaf zij ons ook gastvrijheid tijdens de carnaval............ Na een beetje eten snotterend en hoestend naar bed...........paracetamol genomen in de hoop dat dat helpt
Donderdag 26 februari 2009
Fatima moest weer werken......dwz om 5 uur op en om 6 uur naar de ""markt"" om inkopen te doen voor het restaurant..........het restaurant openen.....het personeel instrueren............ Om elf uur kwam ze weer naar huis. Dat kon, omdat haar dochter Fatima's taak in het restaurant overnam. Ik moest postzegels hebben voor de postkaarten en een brief en dus zijn we naar de Correio (postkantoor) in het centrum gegaan..... Daarna nam Fatima mij mee naar een stukje oude stad (em baixo) in de benedenstad..........pittoresk................daarna naar een van de drie PLANO's INCLINADO - een trammetje, dat op een steil spoortje omhoog klimt van de benedenstad naar de bovenstad.......ruim 70 meter en bijna steil omhoog........... Voorheen zou ik voor geen goud daarin gegaan zijn......nu genoot ik van het uitzicht op de oude benedenstad en het zicht op de oceaan........ Later was ik verwonderd over het feit dat ik helemaal geen angst had. We hebben in de bovenstad wat geslenterd door het oude centrum, dat mij inmiddels erg vertrouwd voorkwam.........ik was er de eerste dag geweest en tijdens de carnaval ook. Al wandelend kwamen we aan een mooi parkje, daar even genoten van de stilte op een bankje. Bleek het parkje te grenzen aan de wijk Campo Grande , waar Fatima woont. Lekker gegeten, Fatima had weer feijuada gemaakt..........(een soort tegenhanger van onze erwtensoep, maar met bruine of zwarte bonen) Alvast begonnen met het pakken van mijn koffer, de meeste dingen verdeeld over de grote en de kleine, zodat ik morgen er niet meer zoveel aan hoef te doen......geeft een gerust gevoel. Moe en snotterend naar bed...........paracetamol genomen en de ventilator (ik kan niet zonder daar) op mijn voeteneind gericht, zodat er wel wat koelte voelde, maar ik de wind niet in mijn gezicht kreeg.
Vrijdag 27 februari 2009
Fatima had de vorige dag verteld dat ze op vrijdag de hele dag in het restaurant zou zijn en pas 's avonds tegen tienen terug zou komen. Ik heb dus zelf 2 broodjes genomen en de koffie die ze had klaargezet en toen aan de computer............er was nog veel bij te werken over de laatste dagen van de carnaval en morgen............(zaterdag) ga ik alweer vroeg weg naar Belo Horizonte. Toen ik ""bij was "" met mijn verhaal en het geheel wilde opslaan kreeg de computer plotseling kuren...........en stopte. Weg verhaal, dat ik dus opnieuw moet schrijven..............Omdat de computer helemaal niet meer reageerde kon ik op deze dag er niets meer aan doen. Om 11 uur 's ochtends kwam Fatima onverwacht thuis..........ze had met haar dochter Luciana (die ook behoorlijk grieperig was) geregeld, dat die het werk zou overnemen en Fatima nog wat tijd voor mij had. Zoon Rodrigo moest naar de kapper en Fatima wilde zelf ook en ik wilde van mijn fotos CD's of DVD's laten maken. In de tijd dat Fatima en haar zoon bij de kapper zaten ben ik naar een nabij gelegen internet-bedrijf gegaan en heb daar in mijn beste portugees uitgelegd wat ik gedaan wilde hebben:: 1 DVD van de foto's over carnaval in Vitoria (in 2-voud........1 voor Marinete en 1 voor mij als bach-up) en 1 DVD van de foto's van Salvador (ook in 2 voud........1 back-up voor mij en 1 als presentje voor Fatima) En dat afhalen van 3 ""kaartjes"" waarop ook meer foto's staan...............De man bleek alles begrepen te hebben en heeft de DVD's gemaakt zoals ik ze wilde..............en ik trots op mijn portugees !! (maar misschien was het voor de man simpel omdat het zijn werk is !!) Daarna heeft Fatima mij getracteerd op een lunch, omdat het mijn laatste dag was.............. Daarna nog even naar een winkelcentrum in de buurt .....ik wilde nog wat extrra paracetamol en mijn bril laten maken..........een van de vleugeltjes was verdwenen Daarna de rest van de koffer gepakt.............morgen hoeft er alleen nog maar mijn toilettas en mijn nachtgoed in en dan heb ik alles. Vroeg (half elf) gaan slapen want de volgende morgen zou ik om half 5 alweer op moeten.
Zaterdag 28 februari 2009
Fatima zou mij om half vijf wekken, maar iets voor die tijd werd ik vanzelf wakker. Snel een douche, aankleden, toilettas en nachtgoed in de koffer en ik was klaar. Met Fatima had ik afgesproken dat ik niet zou ontbijten.............dat zou voor haar en voor mij betekenen nog vroeger op en waarschijnlijk zou ik in het vliegtuig wel wat krijgen. Fatima had voor mij geregeld dat de chauffeur tegen een kleine vergoeding mijn grote koffer van ""vier-laag"" omhoog zou brengen. In de afgelopen tijd had ik al moeite genoeg de 4 trappen op te lopen zonder iets..................met een koffer van 25 kg zou ik kapot geweest zijn. De chauffeur had er overigens ook een hele kluif aan. Exact 5 uur was de chauffeur er..............om zes uur was ik op het vliegveld van Salvador (ligt een uur rijden buiten het centrum) Fatima ging even mee naar de incheck en omdat daar vrijwel geen mensen waren hadden we nog ruim tijd voor een kop koffie. Mijn vliegtuig ging pas om vijf voor 7. Na de koffie afscheid genomen van Fatima , want de taxichauffeur wachtte om haar weer mee terug te nemen.
Bij de controle bleken mijn schoenen weer de oorzaak te zijn van ""gepiep"", dus dat was snel geregeld. Op naar mijn gate...............niet zo moeilijk......ik moest bij gate 4 zijn en die ligt achter gate 1 , 2 , en 3. Toen we langzamerhand het vliegtuig in moesten werd er in het portugees iets omgeroepen voor ons dat ik niet compleet verstond. Omdat alle mensen zich begonnen te bewegen naar diverse plaatsen vroeg ik man dichtbij of hij engels sprak." A liitle bit" was het antwoord. Hem vroeg ik mij uit te willen leggen wat er precies werd gezegd tegen ons in het portugees. Het bleek een aanwijzing te zijn voor het binnengaan van het vliegtuig. In rij 1 moesten passagiers met kinderen en invaliden gaan staan............in rij 2 de passagiers met een stoelnummer voor in het tweede gedeelte van het vliegtuig en ik rij 3 de mensen die het voorste gedeelte van het vliegtuig zouden bezetten Ik had stoel 3D dus ik moest in rij 3 Hierdoor was er veel minder gedrang in het vliegtuig, omdat nu niet passagiers voor achterin moesten wachten op een passagier die voorin uitgebreid zijn spullen opbergt en zich installeert voor dat de volgende verder kan. Slim bedacht van deze maatschappij. Omdat de man die mij had ingelicht een stoel in het tweede gedeelte van het vliegtuig had. ben ik hem uit het oog verloren.
Al mijn andere vluchten waren met TAM................nu vloog ik met GOL omdat die 40 Euro goedkoper was en 5 kg meer handbagage toestond. Alle TAM vluchten startten ""min of meer op tijd""(uitloop tot 10 minuten is normaal)....deze vlucht startte exact op het opgegeven moment. Toeval op deze vlucht of een betere organisatie ?? Wel kreeg ik bij TAM zelf op korte vluchten tenminste een warme snack naast frisdrank............hier alleen frisdrank. Mijn aankomst etc beschrijf ik onder het hoofd Belo Horizonte
Salvador (en een groter deel van de kust) is vroeger een tijdje in handen van Nederlanders geweest.............veroverd op portugezen en later weer verloren............ Diverse forten, gebouwd vlak voor de kust, zijn daar nu nog getuige van. Fatima, zoon Rodrigo en ik hebben zo'n fort bezocht.(Sao Marcelo) Dit fort is rond gebouwd (in Natal vierkant) en heeft een onderaardse verbinding met het vaste land. Via deze verbinding heeft het fort o;m. zoet water.................en een vluchtweg ook......... (via deze weg veroverden de Nederlanders destijds dit fort.)
De rondleiding was in het portugees, maar een engelstalige film verklaarde later veel. We zijn er per boot heengegaan, er is (buiten) geen verbinding. Was interessant om te beseffen dat Nederlanders hier ook ""baas gespeeld hebben"" (Omdat Brazilianen slechte ervaringen hebben gehad met de overheersing door portugezen zeggen ze nu:: waren de Nederlanders maar gebleven !!! Maar Nederlanders waren volgens mij geen haar beter !!)
Leuke bijkomstigheid voor Rodrigo was, dat hij 2 oud-leraressen vanhem daar aantrof.
Ook hebben we de Mercado Modelo bezocht............een ""markt"" zoals ik in Istanbul ook gezien heb. Leuk om te zien.............in de kelders van deze mercado is de ingang/uitgang naar het fort en zie je de waterstroom naar het fort. Bovenin de Mercado was een restaurant met bediening in typisch Baiaanse kleding............
Salvador heeft een beneden- en een bovenstad en een van de verbindingen (ontzettend veel gebruikt) is de Elevador, een lift die beide delen verbindt. Uiteraard zijn we met de lift omhoog gegaan.............en.tot mijn eigen verbazing.........had ik geen enkele angst in deze hoge lift. Daarna naar een ""kg-restaurant"" om wat te eten. Buiten zag ik tot mijn verbazing een kg-prijs van 1,20 per 100 gram............( 12R$ per kilo) Onvoorstelbaar goedkoop !! Toen we binnen afrekenden op de weegschaal stond die op 14R$ per kilo...............op mijn vraag waarom dit verschil werd de schaal teruggedraaid op 12R$ !!!!!........En dat, terwijl het mij niet om de prijs ging , maar ik het verschil niet begreep. Nu wel !!! Overigens is het eten hier best naar mijn zin en ONVOORSTELBAAR GOEDKOOP.
Donderdag
Een niet geweldig mooie, maar erg populaire kerk is de Igreja de Bonfim....het is een van de populairste pelgrimskerken van het land Eind januari worden hier de - na een grote precessie van zwarte, in het wit geklede vrouwen, de trappen gereingd door deze vrouwen. (Lavagem do Bonfim) Deze zwarte vrouwen zijn niet katholiek, hebben een ""eigen afrikaans geloof"" en reinigen daarom wel de trappen van de kerk, maar komen niet in de kerk. In de zijgangen van de kerk zijn aan de wand prachtige taferelen in ""portugees blauw tegelwerk"!" Een van de afbeeldingen wilde ik speciaal graag fotograferen :: een kersttafereel..................maar er stond een grote zware bank voor de afbeelding, zodat het mij niet lukte een redelijke foto te maken. Ik probeerde of de bank los stond. Fatima wees mij erop, dat ik niet zomaar de bank mocht/kon verschuiven. Ik dus naar de man die toezicht hield en in MIJN PORTUGEES gevraagd of ik de bank mocht verschuiven voor een foto van het kersttafereel, om daar later in Holland kerstkaarten van te maken. En het mocht. Een beetje portuguees isdus al voldoende !!!!
Daarna zijn we naar hewt huis van Fatima's moeder gegaan...de carnaval begon 's avonds............. Fatima's moeder woont in de straat waar de Camarotes zijn, die ""tribuneplaatsen"" om de carnavalsoptocht te kunnen zien van dichtbij. Prijzen per plaats vanaf (omgerekend) Euro 350............. Wij zijn belangrijk goedkoper uit wij zitten er precies tegenover en gratis !!!! Het is een optocht over de hoofdweg Er is steeds een ""trio-elctrico"", een grote wagen met een zanger/zangeres en een band die KEIHARDE muziek speelt en duizenden hossende mensen erachter en eromheen....... Op de parallelwegen drommen van hossende mensen, ook veel toeristen, met een pilsje in de hand. Daar tussendoor steeds groepen militaire politie (8 tot 10 man) om in te grijpen als er iets misgaat. Gezien dat ze ingrepen bij ruzie, maar ook bij diefstal.......zo'n gepakte persoon gaat voor carnavalstijd achter slot en grendel........ Ook gezien hoe een man iets pikte bij een ander, vlug van shirt verwisselde, dit herhaalde, weer van shirt verwisselde, maar uiteindelijk toch door de politie werd gegrepen. Achter de ""trio-electrico" ( de muziekwagen) komt, na de hossende massa, een wagen met drank en verzorging voor de mensen die daar als immense groep hossen.........in de deze wagen zijn toiletten en ook medische verzorging. Zo'n geheel is dan 1 groep. Na enige tijd komt er weer een andere groep, op dezelfde wijze geformeerd. Het geluid is immens hard.......de ruiten in het appartement trillen !! Omdat het altijd - ondanks politie-toezicht- riskant is je onder de massa te begeven met spullen zijn we een keer zonder spullen tussen de hossende mensen in de paralleleweg gegaan.........maar het ritme deed me niet zoveel en het geluid was oorverdovend...........de massa kende waarschijnlijk de melodie, dus die hoste uitgelaten.............
Vrijdag
Vrijdag uitgeslapen, omdat het donderavond laat was geworden 's Middags naar het strand, zo'n 2 km verder...........om wat te bruinen........Ik had wat last van mijn darmen en dat werd gaandeweg erger. En - in verband met de carnavalsoptochten - zijn de enkele aanwezige restaurants en tentjes gesloten (drank wordt uit tempex kratten verkocht) Op enig moment kreeg ik hoge nood......wat te doen. Ik - zonder Fatima en Rodrigo) naarde post van de militaire politie en in mijn gebrekking portugees mijn probleem uitgelegd. Na enig overleg met andere functionarissen mocht ik gebruik maken van hun chemisch toilet !! Op het strand hebben we 3 stoelen en een parasol gehuurd.........wat gedronken.....en toen kwam er een ""tropishe stortbui"" !!!! De parasol beschermde te weinig, maar omdat ik in zwembroek was (het uitstapje was gepland) viel het allemaal wel mee. Nadat de ergste bui over was maar weer naar huis (Fatima's moeders huis)..........Halverwege ging de zon weer hevig schijnen............. Vanwege de dorst ijsgekoelde kokosnootsap gedronken. Fatima's moeder heeft feijado gekookt, heerlijk gegeten en toen weer kijken naar - luisteren naar hetzelfde (voor mij) alsde vorige dag............alleen nu ook in de beschermde ""groundfloor""....achter bewaakte hekken van het appartementencomplex (flat). Doordat er daar wat meer mensen waren was het wat leuker voor mij....kon wat met hen praten in mijn gebrekking portugees. (Brazilaanse vrouwen kletsen en kletsen over vanalles constant met elkaar.........alleen in februari doen ze dat minder......... waarom?? februari heeft minder dagen !! :: mopje van een van de bewoners !!!)
Zaterdag
Om verschil te zien tussen de carnavalsviering in de ""voorname buurten"" en in de woonwijken zijn Fatima en ik zaterdagavond naar de carnavalsviering van Campo Grande (de wijk waarin Fatima woont) gegaan. Omdat er altijd gevaar voor beroving bestaat dimaal zonder fototoestellen....om sfeer te proeven........... Er waren diverse persfotografen, dus ik had mijn camara ook mee kunnen nemen. De carnavalsviering hier was veel minder formeel, met toch ook heel wat mensen........maar minder massaal dan in de ""deftige wijk"" Afgesproken dat we, als het weer het toelaat, op een andere avond weer gaan, maar dan met fototoestel........... Lter op de avond kreeg Fatima erge pijn in haar onderrug.............ze heeft jaren geleden veel last gehad van nierstenen en dat kreeg ze nu weer. Naar de Farmacia voor de (haar bekende) medicijnen en naar haar huis, waar haar dochter inmiddels ook was . Even wat carnaval uit Rio op TV gzien, toen gaan slapen.
zondag 23 februari
's ochtends bleek de pijn van Fatima redelijk gezakt.............na ontbijt etc zjn we naar de carnavalsviering in de wijk Pelourinho gegaan Dat is een (in mijn ogen) pitoreske wijk.......de oude stad Salvador, die wat uit het ingetreden verval is geraakt doordat kunstenaars etc zich hebben ingezet tegen de totale verpaupering van deze wijk. Er wonene vrijwel uitsluitned zwarte mensen. Hier waren groepen carnavlsvierders maar ook veel families met kleine (verklede) kinderen, die als volleerde danseressen shows weggaven vanhoe een Baiana dant op het ritme vande muziek. Msschien mede door de schilderachtige wijk vond ik het hier het mooist.............Met fototoestel tussen de mensen zonder enig probleem.........hier en daar bij het passeren in drukte ook kusjes gekregen van Baiana's........en veel foto's gemaakt............... Na het genieten daar in Pelourinha weer naar de moeder van Fatima, omdat haar zoon daar ook was en Fatima haar zoon niet altijd alleen wil laten. In het huis van haar moeder waren nu meer familieleden. Fatima's moeder had voorkeur om op TV de carnavalsoptochten van Rio en Sao Paulo te zien...............dusheb ik daar van meegenoten.
De kerk die ik bedoel is de Igreja e convento São Francisco........een kerk met een prachtig interieur.........met veel bladgoud en prachtige beelden. Om deze reden mag er niet gefotografeerd worden.(flits bederft het bladgoud), maar video mag wel. Nou heb ik - volgens mij - een knopje op mijn camera om te video-en.....dus dat maar geprobeerd Allen weet ik niet hoe ik dat moet afdraaien (om te zien of het redelijk goed is en anders over te doen) Maar............beter iets dan niets...........Wel heb ik buiten de kerk diverse in portugees tegelwerk gemaakte taferelen gefotografeerd, dat mocht wel. Het is een kerk die voor mij in het rijtje van diverse prachtige kerken hoort die ik gezien heb. (Chartre - San Marco - Ouro Preto en laatst in Elzas) Daarna de omgeving van de kerk verkend. We waren in het oude centrum van Salvador . Elke wijk in Salvador heeft zijn eigen ""carnavalsgroep""..........hier was het Filhos de Gange (7000 leden) Die40 is volgend jaar 60 jaar oud. Het is een Afro-groep en niet katholiek. Verder zagen we een groep met trommels, Olodum, een erg bekende drumband in Bahia en thuis in deze wijk (Pelougrinho) in Salvador. De totale groep bestaat uit meer dan 100 drummers, we zagen een kleine groep nu van zo'n 40, die alvast een voorproefje gaven van wat er met carnaval kan komen.
Na de bezichtigingen zijn we naar het huis van Fatima's moeder gegaan. Die woont in een appartement in een luxe buurt........tegenover haar apartement staan diverse dure hotels (Othon Palace en Salvador Praia) De moeder is een zeer aardige dame van 83 jaar, die meteen frisdrank aanbood en trachtte wat met mij van gedachten te wisselen. Maar veel verder dan wat standaardzinnetjes kwam ik niet. De zeer religieuse moeder vroeg Fatima en mij ""of we ook naar de kerk gingen"" (het was immers zondag!!)........Dus......wij naar de kerk vlakbij. Daar maakte ik een mis mee, typisch voor deze kerk. Overvol met mensen.......7 priesters om de mis te doen .............en de start was de vraag of er ook mensen in de kerk waren, die niet van Salvador waren. Mensen uit Spanje, Australie en Engeland waren er en ik uit Nederland. Elk van ons werd - na de mededeling door ons - apart welkom geheten door de priester, die deze inleiding hield, gevolgd door een applaus van de kerkgangers. In deze mis, die in hoofdlijnen wel de mij bekende delen bevatte, was er veel zang met ritmisch handgeklap door de kerkgangers. Enkele van de priesters liepen door de kerk om een praatje te maken met diverse mensen in de kerk............. Het gaf mij het gevoel dat het een groter familie was die daar gezamenlijk de mis als een feest beleefde......... Na de mis werd er door 2 meisjes wat voorgelezen..........Fatima vertelde mij:: hun vader was in de afgelopen week overleden en zij vertelden over hun vader.......en de kerkgangers strekten allen hun handen naar boven uit ""om energie over te dragen naar de overledene .....daarna kwamen er mensen naar voren (die bleken in de week jarig te zijn geweest) :: zij werden door de kerk toegezongen ""Parabens pra voce""(Happy birthday to you) met daarna applaus. Als laatste kwamen er kleine kinderen naar voren....................zij hadden tijdens de mis in een aparte ruimte (met oppas) tekeningen gemaakt en die werden aan de pater gegeven. Luis applaus weer.............. Wat mij - positief- verwonderde was, dat er een sfeer van gezamenlijkheid was..............en dat de kerk OVERVOL was.............mensen moesten staan langs de gangen en achterin. En de (muzikale) blijheid tijdens de dienst !! En geen (voor mij ) overdreven gedoe met ten hemel geheven handen uit devootheid !!
Als ik dat vergelijk met wat ik in de kerk (waar ik zing) zie.................een heel verschil. Daarna met taxi naar Fatima's huis. Daar maakte ik kennis met haar dochter Luciana (24 jaar oud) die inmiddels thuis was. Dan naar bed en slapen (godzijdank met een ventilator !!)
Maandag Uitgeslapen. Ontbeten met Fatima (veel fruit en de hier gebruikelijke couscous); Fatima had vandaag vrij van werk omdat haar dochter deze maandag het werk in het restaurant voor haar rekening nam. We zijn naar een ander gedeelte van de stad naar een ""shop"" geweest (een winkelcentrum) en hebben daar een toetsenbord gekocht. Dat van Fatima miste de letters X S en W, drie letters die in mijn wachtwoord voor webmail voorkomen. (Zonder deze kon ik dus niet in mijn webmail !!) Verder is ook een ""neusvleugel"" van mijn bril gerepareerd........... Daarna weer terug naar huis want zoon Rodrigo (10 jaar) zou thuiskomen na een ""logeerpartijtje bij zijn tante"", die hem overigens alvast bij Luciana in het restaurant had afgeleverd. Een leuke jongen, wat wijs voor zijn leeftijd (hij leeft met zijn moeder en een zus van 24 !!) . Hij probeert mij met vanalles van dienst te zijn en wil alsmaar engels met mij praten............. Na het eten naar bed en slapen !!!!!!!!! De warmte en de vele indrukken maken me moe....................
Dinsdag
Fatima was om half zes al naar de markt om fruit, kaas en andere zaken voor het restaurant te kopen. Luciana opende het restaurant die morgen (8:00) zodat Fatima na haar inkopen even naar huis kon. Fatima is daarna met haar zoon en mij naar het restaurant gegaan:: ik wilde graag dat restaurant ook eens zien. Het is een eenvoudige ruimte in een school, gehuurd van de school, waarin een kookruimte is, een grote zaal met tafels en stoelen en een ""buffet"" waar voor de lunch tegen een ""kg-prijs"" diverse salades,.groentes, vleessoorten en vis zijn te krijgen. Het is daar ook zelfbediening en hetgeen wordt gepakt wordt gewogen en later betaald. (Het contract met de school verplicht Fatima een kg prijs aan te houden van R$ 6 per kg omdat schoçieren niet veel geld hebben.) Ik heb daar een tijdje vanalles gade geslagen en begrijp meer van hoe dingen gaan hier.............. Personeel werkt in eigen tempo..............vaak weinig efficient............zijn erg beschermd tegen ontslag..........maar komen soms gewoon niet opdagen als ze geen zin hebben. Vandaag waren er 2 van de zes niet zonder enige mededeling...............Dat betekent dat de anderen meer moeten doen, maar................. Nu was het nu niet druk omdat er alleen maar administratief personeel en wat docenten waren...de school begint pas weer na de carnaval (5 maart ) Om twee uur sluit de lunchtijd............het restaurant gaat dan over op ""sandwiches en drinks"" Elk steeds vers gemaakt. Omdat er twee mensen niet waren gekomen moest slechts 1 man zowel de sandwiches als de ""handgeperste drankjes"" maken en Fatima rekent af met de klant.
Omdat er na een tijdje weinig te zien was voor mij ben ik naar een LANHOUSE (internet-huis) gegeaan om wat corres´pondentie af te werken en het eerste stukje van mijn weblog in Salvador te schrijven.
Dit was Dinsdag. Morgen schrijf ik over mijn bezoek aan andere delen van Salvador die ik met Fatima en haar zoon Rodrigo heb gemaakt.
Na Vitoria - afsluitend met een carnavalsnacht - nu naar Salvador
De nacht van Vrijdag naar Zarterdag heb ik op de tribunes van de carnavalsoptocht doorgebracht.......enkele uren geslapen en toen de koffers gepakt. Om half elf met de taxi naar de luchthaven, rond half een vertrekt mijn vliegtuig naar Salvador........... Alhoewel ik ontzettend moe was (op mijn leeftijd kan ik niet meer tegen slaaptekort) lukte het mij niet in het vliegruig te slapen.
In Salvador stond Fatima mij op te wachten............we herkenden elkaar direct (anders dan met Marinete). Na een lange taxi-rit.............het vliegveld ligt buiten Salvador en Fatima woont nabij het centrum (in Salvador Alto - het hoge gedeelte ) kwamen we bij haar huis. Ze bewoont een appartement in een gebouw tegen de berghelling aan, maar de ingang is boven, zodat we 4 trappen omlaag moesten om in haar appartement te komen. (Meestal start je beneden, nu boven.....even een vreemd idee) Het uitzicht naar buiten is fantastisch.........voor haar appartement (er is nog 1 verdieping onder) ligt een soort (niet bijgehouden) tuin met allerlei vruchtbomen............en er tegenover groeien allerlei bomen de (andere) helling op, dus ook geen huizen aan de overkant, alleen heel hoog op de andere berg.
Na wat bijpraten (haar engels is nog slechter dan mijn portugees) was het inmiddels 5 uur voordat ik ging slapen...............Kapot van te weinig nachtrust....................maar daardoor heerlijk geslapen. De volgende morgen (laat) een typisch Bahiaans ontbijt.couscous-taart met melk en boter en ei en juice en koffie.......... De couscous-taart zal ik vaker krijgen, maar ik vind brood lekkerder..........
Fatima is met mij een eerste verkenning begonnen door Salvador...........door het cenrtrum, o.m. bij de Elevator. Salvador centrum is verdeld in een hoog en laag gedeelte en er is een lift die beide delen verbindt.
[Het toetsenbord van Fatima's computer mist een paar letters , zodat ik daar in haar huis mijn weblog niet kon bijwerken.Ze zal binnenkort een nieuw toetsenbord kopen] Ik zit nu in een internet-huis en dat sluit over een paar minuten. Dus ik stop dit verhaal nu hier en vertel de volgende keer over een prachtige kerk, eerste contact met carnaval, bezoek aan haar moeder en het bijwonen van een Bahiaanse mis.........dit laatste was een echte belevenis
Omdat ik in een taxi meestal naar de meter kijk zie ik weinig van de route. In de bus zie ik vee mee van de omgeving. En zit tussen de mensen!! Verder kost de bus maar R$ 2 per rit en...........hoef ik ivm leeftijd niet te betalen, net als de brazilianen. Dus met de bus naar Vitoria (want we hadden een lunchafspraak)..............Maar Marinete moest eerst naar een vriendin........toen eerst carnavalsspullen voor haar ophalen met de auto van die vriendin.............toen moesten de spulen van de vriendin ook nog worden opgehaald.............uiteindelijk kwamen we ruim een half uur te laat op de lunch-afspraak........(mijn waarneming)............daar bleek de (voor de lunch onverwachte ) autorijd-vriendin welkom om mee te eten De lunch-afspraak was om half 1, we waren er kwart over 1 en na wat gepraat begon de lunch om twee uur............. Tegen vieren waren we klaar..................Tijd heeft daar een andere betekenis dan voor mij................en daar kan ik niet zo goed aan wennen Ook viel mij op dat ieder, die opgeschept kreeg, meteen begon te eten, zonder te wachten tot de anderen ook hadden of totdat de gastvrouw ook iets op haar bord had. Andere cultuur of toevallig ????
De gastvrouw vertelde mij dat ze de vorige avond onder de indruk was gekomen van mijn ""durven"" en ze bekende, dat zij liever van dingen die ze graag wilde afzag, dan risico's te lopen. Jammer voor haar want dan mist ze volgens mij een hoop............dat vond ze zelf ook, daarom bewonderde ze zo wat ik deed.........
Na de lunch nog naar diverse winkels omdat Marinete, carnavalsgek, nog vanalles wilde hebben voor de avond Doodmoe naar huis......ik loop wat af............ Uitrusten want tegen elf 's avonds moesten we in Vitoria zijn.
Tegen half elf met een taxi naar het terrein waar het allemaa zou gebeuren. Daar bleek mij (Marinete wist dat al) dat je entree-kaartjes moest kopen, die allen nog maar ""op de vrije markt"" te krijgen waren. Marinete komt een vriend tegen, die 2 kaartjes C voor ons heeft (tegen kostprijs omdat zij vrienden zijn !!) Nu nog 1, want Helena (Marinetes dochter) was ook mee (en zou later ook meelopen) Na lang gevraag en afdingen (zonder succes) komt Marinete een andere vriend tegen, die 3 kaartjes E te koop heeft................na allerlei geharrewar bleek hij bereid de 3 E te verkopen tegen kostprijs met als aanbetaling onze 2 kaartjes C Leuk om dit ""vrienden-zijn"" en gesteggel om geld aan te zien
Dan naar de tribunes.........E is op tweederde hoogte op een open tribune..............op het pad voor de tribune vindt het allemaal plaats .........aan de overkant zijn ""boxen"" (zoals in een voetbalarena, maar dan zonder glas en minder luxe) De prijs voor plaats in zo'n box is Euro 50 p/persoon, maar al weken uitverkocht............zelfs op de zwarte markt was er tegen een redelijke prijs geen plaats meer te krijgen. Maar daar zat je we LOGE
Vanaf waar wij stonden was het lastig redelijke fotos te maken omdat alles danst in samba-ritme Toch veel foto's gemaakt en thuis maar zien wat redelijk is en wat niet.
Het festijn bestond uit 5 scholen, die met wat praalwagns, maar met heel veel groepen dansende mensen voorbijtrekken. Vaak werd zo'n groep voorafgegaan door een solo-danseres, die schaars gekleed, haar kunnen in dansen showde voor het publiek. Maar om dat goed vast e eggen moet je een ""snelle camera"" hebben denk ik of video...........(ik heb wat met mijn video uitgeprobeerd, maar weet geen resultaat) Verder probleem voor fotos was de grote afstand en de constante bewegng (dansen)
Ik heb mijn ogen uitgekeken naar de onvoorstelbare kleurenpracht van ek van deze groepen......prachtig......geen woorden voor te vinden Na de eerste school was er 3 kwartier pauze, dan de tweede school, weer met veel prachtige groepen, en veel bloot !! En een en al beweging !!! Marinetes groep was groep 4 en we heben ook nog naar de laatste groep (5) gekeken. Toen was het half 6 in de morgen Het was prachtig, maar ik was doodmoe.........kan niet meer zo goed zonder nachtrust.
Zaterdag werd ik om twee uur 's middags wakker...........Marinete sliep tot 4 uur.............En de computer staat in haar slaapkamer !! Na douche en inpaken van koffer achter de computer gegaan om alles in mijn weblog te schrijven.
Ik ben nu dus bij !! Vanavond om half elf ga ik met de taxi naar het vliegveld......mijn vliegtuig gaat om 00:25............in Salvador staat (hoop ik) Fatima mij op te wachten.................nieuwe plaats.........nieuwe dingen..........
Marinete gaat vannacht weer naar de tweede sessie van Carnaval in Vitoria.
Omdat Judith vandaag jarig is he ik haar een felicitatie-sms gestuurd.............hoop dat die ook aankomt.
Marinete wilde vandaag allerlei dingen in haar huis doen en voor de a.s carnaval dingen regelen............. (Vitoria kent als enige plaats in Brazilie een week voor de eigenlijke carnaval een ""vorproefje"")
Dus leek het mij een goede gelegenheid om eens op mijn eentje de plaats te verkennen. Verder had ik ng allerlei dingen, die ik geregeld wilde hebben en dit leek me een goede gelegenheid eens te testen wat ik (zonder hulp) kan in een braziiaanse stad,
Met mijn portugees lukte het mij een zaak te vinden die van mijn fotos een CD kon maken. Extra veiliheid voor het geval mijn ""card"" iets overkomt, of mijn fototoestel wordt gestolen.dan heb ik de fotos nog (was idee van Maaike) Ik heb neten een CD laten maken van mijn ""Vitoria-tijd"" als presentje voor Marinete...........
Verder heb ik wat gekletst in een koffiebar (ik wilde capucino) met een man, wiens grootvader als duitse jood naar brazilie was gekomen. De man sprak geen duits of engels, dus ik moest het doen met mijn portugees (en het zijne natuurijk)......... Omdat de man (op mijn verzoek) langzaam en duidelijk sprak en korte zinnetjes gebruikte lukte het gesprek wonderwel. Als ik een woord niet begreep gebruikte hij een ander woord, dat k wel herkende en zo begreep ik, dat zijn vader (in diens gezin) rond 1850 naar brazilie trok.............in de wat verdere buurt van Vitoria........daar een uit italie afkomstig meisje trof en trouwde. De zoon uit dit huwelijk (de vader van mijn gesprekspartner) trouwde een bailiaanse en deze man ook. Hij heet Schwartz e is eigenaar van de kleine koffiebar.....................zijn vrouw geeft aan brazilianen engelse les.........maar hij spreekt geen woord buitelands...........Op de vraag waarom niet :: op school was het niet aan de orde.................en nadat zijn vrouw engels had geleerd was DAT voor hem genoeg.........zij kende engels !!!! Ook wat gepraat over het feit dat de prijzen voor eten hier zo goedkoop zijn................. De prijzen passen zich aan aan de seizoenen.................nu is er weinig toerisme en zomer met volop aanbod van groente en fruit.........alle reden om niet duur te hoeven zijn.................en vlees is hier altijd (relatief) goedkoop....... Dit bracht ons op zijn bewering, dat de overheid (president Lula) er een rotzoi van maakt........hij geeft mensen, die geen inkomen hebben, een basisinkomen.................en................(redenering van deze man) die gaan dus niet werken voor hetzelfde geld als de uitkering..............en zijn bezwaar :: de middenklasse wordt uitgeperst om dit te kunnen betalen.................Hij was dus duidelijk als middenstander met 2 inkomens een middenklasser !! Achteraf was ik wat trots op het feit dat he mij (weer) gelukt was in mijn eenvoudig portugees (voor de braziiaan waarschijnlijk hetzelfde als voor ons het nederlands van een pas in nederand aangekomen turk of marokaan) toch van gedachten te wisselen met iemand van hier.
Verder heb ik een vervolg aan mijn reisschema gegeven.............In Nederland was mijn reis slechts geregeld tot en met Salvador (in verbnd met de te gebruiken (en gebruikte ) airpasses. Dat zijn goedkope vlucht-coupons, die alleen maar vanuit een intercontinentaal buitenland geregeld kunnen worden. Zelf moet ik dus de rest regelen................ Eerste (vervolg) is dus Salvador - Lavras. In Lavras wordt Rose. Daar ga ik dan na Salvador naar toe. Dat is in de Minas-Gerais, met als hoofdstad Belo Horizonte, waar ik in november al eens was. Deze staat heeft ook veel mooie stadjes en kerken. Vandaar uit wil ik dan de rest van mijn verblijf plannen (en regelen) Ik vond een reis-buro dat de vlucht Salvador - Belo Horizonte kon regelen voor 60 R$ (20 euro) minder dan een eerdere opgave die ik ooit had gekregen. Dus geboekt !! Maar dan ben ik nog maar op het vliegveld Belo Horizonte. ................ De man wist mij uit te leggen dat vlak bij de uitgang van het viegveld een autobus staat, die mij voor 14R$ naar het busstation in Belo Horizonte brengt (Taxi kost ongeveer R$ 70 en is altijd nog een alternatief). Vanaf het busstation inBelo Horizonte vertrekt dan een bus naar Lavras. Zelfs de vertrektijden van de bus gekregen !! En alles in mijn portugees !!! Nou maar hopen dat ik alles goed heb begrepen (hahahaha)
Omdat ik de hele dag in de stad wilde blijven (Marinete hoefde dan geen rekening met mij te houden) heb ik een restaurantje gezocht en daar een salade gegeten. Hier had ik wel het probleem, dat ik de (menu-) kaart niet begreep en de mensen daar geen engels !!! Oplossing die de restauranthouder had:: hij had foto's van de menu's op PC !! Salade met groentes en fruit gekozen.............Prijs 9.90R$ (3,50 Euro). En een guarana..........een frisdrank waar ik bijna aan verslaafd ben geraakt. Vrij snel kwam de ober met een klein kommetje, waarin bladsla en wat fruit. Wel erg lekker, maar weinig voor braziliaanse verhoudingen volgens mij..................Toen ik wat wilde bijbestellen bleek, dat dit slechts de ""entrada"" was en even later kwam hetzelfde, maar nu op een levensgroot bord. Verrukkelijk......en voor mij onbegrijpbaar dat dit geserveerd kan worden voor zo weinig geld. Als ik op vakantie wel eens een salade eet (Italie of Frankrijk) kost die zeker 4 of 5 keer zoveel.........
Na wat rondkijken in diverse winkels en wat genieten van de rust in een parkje ben ik nog eens teruggegaan nar mijn capucino-barretje. Senor Schwartz was er niet meer, maar de capucino smaakte verrukkelijk. Is niet hetzefde als in Italie :: geen geschuimde melk, maar slagroom !!
Omdat ik de weg niet erg goed ken in dit plaatsje wilde ik voor donker terug zijn. Daar trof ik Marinete woedend aan........er was weer geen water................ Geen water = niet douchen (in deze hitte doe je dat zeker 3 x per dag) - niet afwassen - geen was kunnen draaien - niet kunnen koken en geen doorspoeling op het toilet. Woest was ze op de huiseigenaar................... Tegen 10 uur 's avonds was er weer water................ Als avondeten had Marinete een soort warme kaastaart. Lekker van smaak. Er kwam nog een vriendin van Marinete langs (die wel Engels sprak), een arbeidsdeskundige voor bedrijfsongevallen................ We hadden een interessant gesprek o.m. hoe moeilijk het is om bv een chauffeur, die na een ongeluk zijn beroep niet meer kan uitoefenen, aan de slag te krijgen als bv portier (wat hij arbeidstechnisch wel zou kunnen) Als chauffeur (met veel overuren) verdiende hij R$ 2000 per maand en als portier R$ 600 !! En geen instantie die het verschil bijpast !!! Zij nodigde Marinete en mij uit voor een lunch de volgende middag . Vrijdagavond ga ik met Marinete naar de carnaval.................Vitoria heeft altijd een week tevoren een ""generale repetitie"" En carnaval in Vitoria is vergelijkbaar (als carnavalssoort) met Rio de Janeiro en Sao Paulo) en is anders dan in bv Salvador. Hier strijden samba-scholen om de eer de beste te zijn. Marinete is (met haar dochter van 13) lid van zo'n samba-school Ben benieuwd!!
's Avonds mijn koffers gewogen...teveel kgs.................maar misschien is TAM nog een keer coulant ?? Daarna vlieg ik met GOL, die iets meer toestaat.
Ik had een weegschaal gekcht om mij koffers te wegen, maar vroeg me af, of de weegschaal wel het juiste gewicht zou aangeven. Dus op mijn tocht door de stad een apotheek binnengegaan en mijzelf gewogen. Thuis op de nieuwe weegschaal had ik hetzelfde gewicht, dus waarschijnlijk klopt hij wel.
Ik ben wat achter met het schrijven van mijn weblog; vandaag is het al de 14e. Maar k heb aantekeningen van wat ik heb gedaan.........dus........... De reden is, dat ik niet op alle dagen de computer kan gebruiken. Als ik ben weggeweest en terugkom, heeft de dochter soms de PC nodig voor haar school...........en later p de avond is het soms lastig als Marinete vroeg wil gaan slapen :: de PC staat in haar (huidige) slaakamer (haar eigenlijke slaapkamer heb ik als gastenverblijf in gebruik.
Omdat ik wel de omgeving van Vitoria (en beetje) heb bezichtigd gaan we vandaag naar de stad Vitoria zelf. Eerst de oude stad. Marinete vetet dat de oude stad erg verpaupert. Veel mensen trekken naar het (veel mooiere) niewe gedeelte van de stad en er komen in de oude stad steeds armere mensen wonen. Het ziet er echt verwaarloosd ( en soms vies) uit. Terwijl je aan (inmiddels verwaarloosde) gebouwen kunt zien dat het er eens prachtig geweest moet zijn. Jammer dat paleisachtige gebouwen zo verwarloosd zijn. Dan een kijkje bij de haven. Vitoria heeft een open verbinding met de oceaan.........en is gebouwd op een aantal eilanden........(zoals Venetie??)........maar dat zie je alleen maar, als je weer een brug overgaat. Het heeft normale straten. Het nieuwe gedeelte van Vitoria is ""modern"", hoge fatgebouwen omringd met groenstroken en erg schoon........... Zo vuil als de winkeltjes in de oude stad zijn, zo ""ziekenhuis-clean"" zien de shops in het nieuwe gedeelte eruit.......winkecentra met vele winkels er in
Ook even naar het strand........... Daar kwam bij mij de vraag op :: zouden we niet een boottocht om de stad kunnen maken. In principe ja , maar er moeten tenminste 12 deelnemers zijn, luidde het antwoord van de ""bootsman"" die we vroegen. Dus de volgende dag even bellen hoeveel er al zijn aangemeld. Bij Marinete 's avonds gegeten.
Wat mij opvalt in dit gezin is dat de dochter eet, zodra zij zin heeft en Marinete (beleefdheidshalve??) samen met mij eet........ok in Natal viel mij op, dat (thuis) ETEN meer een ""technische kwestie"" is en geen moment van gezamenlijkheid.
11 februari 2009
In de loop van de ochtend belde Marinete (spreek uit MARINETJE........vriendinnen zegen soms ook NETJE) de bot op en JA !!! er waren 10 aanmeldingen........dus met ons erbij !!
Wij met de taxi (om toch maar op tijd te zijn) naar de boot.........een half uur te vroeg.............. Inmiddels kwamen er ook nog 2 meisjes die een rondvaart wilden.............dus............
Maar het groepje van 10, dat zich had aangemeld , kwam niet opdagen.............GEEN RONDVAART !!!!!!!!! You cant have all !!! Maar toch echt jammer........Het blijkt dat in januari (vakantiemaand in Brazilie) het stormloopt, maar nu - in februari - hangt het van het toeval af.
We waren van plan om na afloop van de boottocht naar het strand te gaan, dus ik had een zwembroek onder mijn bermuda aan........ Dus nu de rondvaart niet doorging maar naar de praia (strand)...................Daar heb ik voor het eerst (uiterst voorzichtig) mijn eerste 2 x 20 minuten ""zonnen"" gedaan...........met veel zonnebrandolie..............het is nu a een beetje rose op mijn benen............buik en rug verkeuren minder snel, want ik loop met bote benen , maar altijd met shirt...........dus de benen hebben voorsprong. Blijkbaar heb ik het goed gedaan want ik ben niet verbrand.
In latere dagen mogelijk verdergaan !!???
Op het strand troffen we ..................Nedrlanders............uit Alphen aan de Rijn, die er waren om Braziliaans graniet te kopen........ Als veel Nederanders :: luid aanwezig !! Maar wel aardig.
Ik ben wat achter met het schrijven van mijn weblog; vandaag is het al de 14e. Maar k heb aantekeningen van wat ik heb gedaan.........dus........... De reden is, dat ik niet op alle dagen de computer kan gebruiken. Als ik ben weggeweest en terugkom, heeft de dochter soms de PC nodig voor haar school...........en later p de avond is het soms lastig als Marinete vroeg wil gaan slapen :: de PC staat in haar (huidige) slaakamer (haar eigenlijke slaapkamer heb ik als gastenverblijf in gebruik.
Omdat ik wel de omgeving van Vitoria (en beetje) heb bezichtigd gaan we vandaag naar de stad Vitoria zelf. Eerst de oude stad. Marinete vetet dat de oude stad erg verpaupert. Veel mensen trekken naar het (veel mooiere) niewe gedeelte van de stad en er komen in de oude stad steeds armere mensen wonen. Het ziet er echt verwaarloosd ( en soms vies) uit. Terwijl je aan (inmiddels verwaarloosde) gebouwen kunt zien dat het er eens prachtig geweest moet zijn. Jammer dat paleisachtige gebouwen zo verwarloosd zijn. Dan een kijkje bij de haven. Vitoria heeft een open verbinding met de oceaan.........en is gebouwd op een aantal eilanden........(zoals Venetie??)........maar dat zie je alleen maar, als je weer een brug overgaat. Het heeft normale straten. Het nieuwe gedeelte van Vitoria is ""modern"", hoge fatgebouwen omringd met groenstroken en erg schoon........... Zo vuil als de winkeltjes in de oude stad zijn, zo ""ziekenhuis-clean"" zien de shops in het nieuwe gedeelte eruit.......winkecentra met vele winkels er in
Ook even naar het strand........... Daar kwam bij mij de vraag op :: zouden we niet een boottocht om de stad kunnen maken. In principe ja , maar er moeten tenminste 12 deelnemers zijn, luidde het antwoord van de ""bootsman"" die we vroegen. Dus de volgende dag even bellen hoeveel er al zijn aangemeld. Bij Marinete 's avonds gegeten.
Wat mij opvalt in dit gezin is dat de dochter eet, zodra zij zin heeft en Marinete (beleefdheidshalve??) samen met mij eet........ok in Natal viel mij op, dat (thuis) ETEN meer een ""technische kwestie"" is en geen moment van gezamenlijkheid.
11 februari 2009
In de loop van de ochtend belde Marinete (spreek uit MARINETJE........vriendinnen zegen soms ook NETJE) de bot op en JA !!! er waren 10 aanmeldingen........dus met ons erbij !!
Wij met de taxi (om toch maar op tijd te zijn) naar de boot.........een half uur te vroeg.............. Inmiddels kwamen er ook nog 2 meisjes die een rondvaart wilden.............dus............
Maar het groepje van 10, dat zich had aangemeld , kwam niet opdagen.............GEEN RONDVAART !!!!!!!!! You cant have all !!! Maar toch echt jammer........Het blijkt dat in januari (vakantiemaand in Brazilie) het stormloopt, maar nu - in februari - hangt het van het toeval af.
We waren van plan om na afloop van de boottocht naar het strand te gaan, dus ik had een zwembroek onder mijn bermuda aan........ Dus nu de rondvaart niet doorging maar naar de praia (strand)...................Daar heb ik voor het eerst (uiterst voorzichtig) mijn eerste 2 x 20 minuten ""zonnen"" gedaan...........met veel zonnebrandolie..............het is nu a een beetje rose op mijn benen............buik en rug verkeuren minder snel, want ik loop met bote benen , maar altijd met shirt...........dus de benen hebben voorsprong. Blijkbaar heb ik het goed gedaan want ik ben niet verbrand.
In latere dagen mogelijk verdergaan !!???
Op het strand troffen we ..................Nedrlanders............uit Alphen aan de Rijn, die er waren om Braziliaans graniet te kopen........ Als veel Nederanders :: luid aanwezig !! Maar wel aardig.
07 februari 200 Met Maria, de zus van Marinete,( die uitstekend Engels spreekt) zijn we naar haar buitenhuis in de bergen gegaan. De bergen deden me denken aan de Ardennen qua hoogte ec. Het stadje, waar dit buitenhuis dichtbij ligt, heet Domingos Martins, naar de naam van de stichter, die midden 19e eeuw uit Pommeren ier kwam wonen met een aantal andere duitsers daarvandaan. Tot op heden is daar een duitse traditie (vorige week Sommerfest met veel bier en wurst) en de oudere mensen spreken daar een Pommers dialect, dat uitsluitend ""gesproken"" wordt (niet geschreven) en dat waarschijnlijk allee nog daar bestaat. Mara is hoogleraar linquistiek aan de universiteit van Vitoria en zj vertelde mij dat. Na ruim 150 jaar is daar nog veel Duits te vinden....huizenbouw...typisch duitse voorwerpen als koekoekskloken en lederhosen en er is zelfs een restaurant met de naam Grossmutter, war men duitse gerechten serveert. Ik heb daar met een 84 jarige vrouw duits gesproken, zij vertelde dat bij haar ouders thuis destijds alleen maar duits gesproken werd EN Pommers !! We hebben in dit plaatsje (waar Maria vanuit haar vakantiehuis ook haar inkopen doet) onze avondmaaltijd genoten. BRAZILIAANS, omdat de dames de duitse gerechten niet lekker vonden en ik dat a ken van thuis.
Een paar kilometer verder ligt het vakantiehuis van Maria in een ""park"" (haar tuin) tegen de helling en onderin het park is een riviertje. 's Avonds hoor je alleen wat dierengeluiden en dit riviertje. Hier kon je zeggen ""je hoort de stilte"". Er is geen TV en geen telefoon en zelfs geen mobiel mogelijk omdat de bergen dit onmogelijk maken. Absolute stilte en rust dus. Het huis was prachtig, meerdere kamers beneden en boven een grote ruimte om ook te slapen etc Buiten verder o.m. ook een zwembad natuurlijk. De tuin (park) bevat allerlei vruchten voor eigen gebruik en veel bloemen en speciae bomen. Het resultaat van ruim 16 jaar geleden aanleg door henzelf. Een oudere vrouw (uit Martins, dus Pommers sprekend naast haar portugees) woont in het park en houdt dit alles bij. Daarnaast heeft ze (Maria) nog iemand die het huis schonhoud. Het geheel is een paradijs om in te leven............!!!!!!!!
Alhoewel ik gewaarschuwd was tegen mogelijke muggen en ik veel Autum gebruikt heb ben ik hier door verscheidene muggen gestoken !!! DUS TOCH MUGGENBULTEN !!
Na het ontbijt heben we nog wat aardige vergezichten bezocht, o.m. waar Marinete vorig jaar met haar vriend ook geweest was....inderdaad aardige vergezichten en leuke plekjes. Onderweg een lunch en toen naar Vitoria terug............het was weer een hete dag..zelfs Marinete en Maria vonden het erg heet. (36 - 38 graden....gelukkig had de auto airco)
De auto is van Maria, die echter niet zelf autorijdt. Op deze trip heeft Marinete gereden en normaal heeft Maria iemand die voor haar rijdt.
Op de avond in het huisje heb ik interessante gesprekken gehad met Maria, die een totaal ander type is dan Marinete. Ze heeft mij uitgelegd wat haar werk inhoudt : ze houdt zich bezig met de praktische kant van het taalgebruik. Voorbeeld:: als een Japanner vraagt wat 100 stuks van een artikel kost zal de braziliaan beginnen met zijn waar aan te prijzen, hoe goed de kwaliteit is, hoe speciaal zijn artkel is etc. De Japanner vreest dat dit verhaal er is om de prijs op te drijven en haakt af....... Advies:: noem simpelweg de prijs........ Ander vorbeeld:: Als een man iets zegt betekent dat vaak iets anders dan wat de vrouw denkt dat het betekent en vice versa.
Haar man, een zelfstandig advocaat met veel opdrachten van de overheid, was een verwoed visser, die elk jaar 1 maand in de Amazonas doorbracht om zijn hobby te beoefenen. Zo ook 2 jaar geleden. Maar het vliegtuigje waarin hij zat botste met een ander en hij verongelukte dodelijk. Zij is nu dus weduwe met 2 volwassen zoons. Een aardige vrouw, maar een totaal ander type dan haar zus Marinete.
Dit was mijn trip naar de bergen in Esperito Santo (de staat waarvan Vitoria de hoofdstad is)
's ochtends om 8.30 kwam de gids en werd de trip gestart. De gids had geadviseerd om bermuda en sandalen of slippers te dragen in verband met een nat onderdeel van de trip !!
De tocht startte met een wandeling over een (goed begaanbaar) pad langs de ravijn waar tegenover talloze (meer dan 65) grote watervallen te zien waren...adembenemend !! Uiteindelijk leidde het pad naar een punt waar enkele grote watervallen tezamen naar omlaag stortten en er een grote waternevel ontstond. Camera droog houden !! (Zelf was ik al lang nat van transpiratie...de waternevel was verfrissend)
Met de gids via een lift naar het hoogste punt om daar ""de keel van de duivel"" (oude indiaanse benaming voor deze plek) te zien. Werkelijk adembenemd mooi !!!!
Hierna met een jeep door de bossen van het natuurpark waarin deze watervallen liggen, naar een aanlegsteiger in de rivier. Met zijn allen (een Turkse groep toeristen) in een rubberboot en toen..............full speed over het water richting watervalen........................ en als toppunt van de attractie : met de boot onder de watervallen door........GEWELDIGE ERVARING.......en steeds maar weer........ Enkele Turkse toersten hadden een bikini aan.........erg verstandig want ieder werd drijfnat...........maar het was heerlijk. Van tevoren was ik wat benauwd over ""boot en watervallen"", maar ik heb GENOTEN !!!!!!
Daarna met de auto van de gids naar de Argentijnse zijde van deze watervallen, maar eerst lunch in een Argentijns restaurant. Aan de grens weer eens ""oude tijden"" beleefd...........geld wisselen (hoeveel moet ik wisselen voor alleen een lunch ??).........grensformaliteiten........stempel in paspoort.........(wat is EUROPA toch gemakkelijk geworden !!!) De lunch was voortreffelijk............en buffet met veel keuze van lekkere dingen.... Daarna met een open treintje naar de watervallen aan Argentijnse zijde............na drie kwartier langzaam rijden kwamen we aan een plek waar een anderhalf kilometer lange ""loopbrug was naar de eigenijke watervalen.................in de brandende zon........... Het zicht daar was erg indrukwekkend maar (voor mij) minder dan de Braziliaanse zijde.
Na afloop terug naar het hotel.............inmiddels was ik weer opgedroogd, maar te moe om nog te eten.................dus....douche en naar bed. Mijn armen en mijn gezicht hebben wat kleur gekregen, maar ik ben erg voorzichtig, wil niet verbranden.
6 februari 2009
Omdat er niets op het programma stond en de gids pas om 5 uur zou komen om mij naar het vliegveld te brengen heb ik lang uitgeslapen. Was nog net op tjd vor het ontbijt (10.00) Verder de faciliteiten van het hotel verkend, wat aan mijn emails gedaan en mijn koffer gepakt. Omdat het vliegtuig 's avonds zou gaan en ik om 5.00 al uit het hotel zou weggaan (en dus geen avondeten zou krijgen) heb ik uitgebreid geluncht in het hotel. Om exact vijf uur kwam de gids (Waldir) om me naar de airport te brengen..............problemen bij de controle (mijn schoenen veroorzaakten een piep, dus die moesten uit !!) Ook wide men dat ik mijn riem afdeed, maar die riem weer in mijn broek ""rijgen"" is lastig, dus dat wilde ik niet zonder echte noodzaak. Zonder mijn schoenen aan liep ik zonder gepiep door het controlehekje...de riem kon ik dus aanhouden !! Een weet voor de volgende keer. In Sao Paulo overstappen op een andere vlucht naar Vitoria.....................daar een taxi naar Marinetes huis.............. Marinete had mij beloofd mij een beeld te geven van een doorsnee Braziliaans gezin (gescheiden moeder met kindeen van verschilende vaders en een pover leven).........en ze had een ander voorbeeld voor me paraat :: bij haar was de electriciteit afgesneden !!! ( In dit geval wegens wanbetaling van de huiseigenaar, aan wie zij huur + energie betaalt.) Dus bij kaarslicht naar bed. De vogende morgen is er een provisorische oplossing voor de stroom geregeld, want nu (vrijdag-zaterdag-zondag) was er niets te egelen met heraansluiting en zij had - omdat ik er ben - etenswaren in de vriezer opgeslagen, die niet te lang zondr stroom kon. Jan, zei Marnete, je wilde een doorsnee Braziliaans gezin meemaken............je krijgt het... Overigens hebben we verder afgesproken dat ik de komende dagen eet wat zij normaal eten.......1 warme maaltijd per dag , 's ochtends een broodje met margarine en koffie en 's avonds idem.
Ik ben nu bij met mijn weblog tot nu......... Vanmiddag en morgen gaan we met Marinetes zus naar het buitenhuis van de zus in de bergen................ben benieuwd....
Op de airport van Vitoria stond Marinete (met een vriendin) mij op te wachten. Omdat ik Marinete altijd met haar leesbril op heb gezien op MSN en ze nu zonder bril was herkende ik haar tussen al die mensen niet. Zij kent mij ook alleen zoals ik achter mijn PC zit (en nu had ik een pet op), dus ook zij was niet zeker of ik het was. En - vertelde ze mij - ze had niet een zo grote man verwacht !! Maar uiteindelijk kwam zij op mij af en konde we elkaar begroeten. Met een taxi naar haar appartement. Daar kreeg ik een eigen kamer, de kamer van haar zoon, die nu bij zijn vriendin logeert. Nog even wat bijgepraat en om 3 uur 's nachts gaan slapen.
2 februari 2009 Uitgeslapen !!!! had ik nodig !! Ontbeten met Marinete, fruit, cake, kwark en koffie........(Later vertelde ze me dat dit een feestelijk ontbijt was ter ere van mij ). Daarna de koffers uitgepakt....(heb een eigen kast op mijn egen kamer!!) en daarna lunch gebruikt (almoco):: ze had (speciaal voor mij) feijado gemaakt.........(zwarte bnen en ""varkensvlees""/snuit-oren-staart-etc). Is een heerlijk gerecht, doet qua samenstelling wat denken aan onze erwtensoep, maar dan met bonen.
's middags naar de ""convento da Penha"", een oude kloosterkerk boven op een hoge rots, gesticht door een Spaanse monnik in 1558 ter ere van Maria. (Marinete woont tegenover een hospitaal en daar staan altijd taxis) Met een taxi hebben we de eerste grote klim naar boven gemaakt tot de plek waar ook de taxi niet verder kon. Vandaar vele trappen omhoog !! Van tijd tot tijd worden er in deze kerk ook missen opgedragen, verder is het een bedevaartplaats.... In de tijd van mijn laatste ziekte is Marinete regematig naar deze kerk gegaan om voor mijn gezondheid te bidden. Omdat deze kerk zo hoog ligt is het daar een prachtig punt om ook de wijde omgeving te bezien De oceaan aan de ene zijde, de stad Vitoria (liggend op een eiland) aan de andere zijde. (Marinete woont in een stadje Vila Velha, dat ligt net buiten het eiland Vitoria) Na de bezichtiging van de mooie kerk (veel antieke beelden en schilderijen) zijn we naar het strand gegaan, daar wat gedronken (ik ben verkikkerd geraakt op ""guarana"" - het midden tussen cola en rivella) en bijgepraat...ondertussen heb ik genoten van het zicht op zee en vooral het zeewindje...........het is hier nl erg warm (33 tot 35 graden). Na het strand wat gegeten en doodmoe naar bed. Omdat de computer niet in orde was, verder niets geschreven...komt later wel.
3 februari 2009
Lang uitgeslapen............ Marinete heeft een bezichtiging van de plaatselijke chocladefabriek geregeld. Was interessant om te zien hoe fabrieksmatig bonbons worden gemaakt.........en even proeven mocht ook. Van 4 tot 6 februari zou ik een trip maken naar Foz Iguasu, de beroemde watervallen op de grens van Brazilie-Argentinie en Paraguay. Dus de middag van 3 februari gebrukt om in mijn kleine koffer te pakken wat ik dacht nodig te hebben daar. Wat gegeten en toen vroeg naar bed, want ik moest om 8.20 vliegen.............dus om 6.30 op.
4 februari 2009 Omdat ik het tijdsverschil met Nederland weet liep de wekker van mijn mobieltje op tijd af. Douchen, aankleden, Marinete had wat koffie gemaakt en toen met de taxi naar het vliegveld. Ondanks mijn zorgvuldig vorzichtig gepakte koffertje was het gewicht weer te hoog voor handbagage en ging ales weer met de ""normale koffers mee"" In Rio de Janeiro overstappen op een andere vucht naar Iguasu, de koffer werd ""automatisch"" doorgestuurd.. In Iguasu stond de gids me op te wachten en bracht me naar het hotel...........overigens een ander dan mij was beloofd, maar dat moet ik in Nederland maar verder uitzoeken........ Tegen 2 uur 's middags was ik in het - overigens best luxe - hotel. Omdat er die dag niets op het programma stond ben ik na een douche maar wat gaan ""bijslapen""........Later toch even met een taxi naar het stadje gegaan en daar mijn ""jantar"" (diner) genoten. Toen terug naar het hotel en naar bed.
