Om 7 uur schijnt de zon en ik kom uit mijn tent we hebben nog wat over voor een ontbijt en hang mijn tent in de goal te drogen. Vandaag tijd genoeg dus wacht tot de tent droog is. Ik loop vandaag naar Ria en Leo mensen die al meer dan 10 jaar geleden verhuist zijn van Hoogstraten naar Menestreau ik mag een paar dagen langskomen een aangename onderbreking van mijn tocht. Ik zie op mijn GPS dat ik aan de goede kant van Varzy zit en het nog maar 16 km. is er is zelfs een nog kortere weg door de bossen maar omdat mijn gps niet opgeladen is durf ik het risico niet te nemen. Ik wandel over de verharde weg het is aangenaam wandelweer en voor 12 uur ben ik er. Ik word hartelijk ontvangen, het is hier goed vertoeven Leo zijn zelf gebrouwen bier geproefd en heerlijk gegeten met veel uit eigen hof. Ik slaap in een huisje aan de overkant van de weg. In 2004 was ik hier met onze caravan maar het huis is nu aangenaam verbouwd en het ziet er fantastisch uit. Er is nog wat werk te doen maar ze nemen de tijd en het is allemaal goed doordacht een buitenkeuken, een cafe en het huis is prima gelegen wat de zon betreft en tegenover de dorpskerk. De klokken doen het nog goed en vanaf 7 uur s morgens slaan ze regelmatig een wekker zetten is niet nodig. Het is s nachts enorm stil in het dorp en ik slaap heerlijk. De 2 dagen vliegen voorbij, bezoek aan de zagerij van Leo, het een dorpje verderop gelegen cafe, winkel, brooddepot. En om 4 uur op hun terras met nog een aantal Fransen die langs komen om een glaasje te drinken. Het is goed wonen hier in Menestreau midden tussen de natuur, we gaan bos asperges plukken voor het avondmaal. Er staan er volop het weer is wat regenachtig maar in de middag klaart het op. Duidelijk dat Menestreau in Bourgondie ligt. Morgen weer op pad.
Om 6 uur staat iedereen op er is een keuken en ik heb gisteren spek en eieren gekocht dus al vroeg aan mijn ontbijt. Voor 7 uur stap ik het nog slapende stadje uit. Via wijngaarden en veel donkere bospaden omhoog en omlaag het is glad in het bos en veel plassen water. Vandaag weer veel kleine dorpjes La Maison-Dieu, Asnois nergens een bar of winkel veel verlaten huizen. In Saligny kom ik een andere pelgrim tegen een 30 jarige fransman Julien we beslissen voor vandaag samen verder te stappen hij spreekt goed engels en we hebben leuke gesprekken in Sant-Germain-des Bois nemen we een pauze, mijn laatste fruit en ik had gedacht nog wel een bakker of zo tegen te komen maar nergens is iets in deze dorpjes. In het dorpje Thurigny lopen we fout normaal loop je niet een weg in waar een geel kruis staat dus we gaan rechtsaf en volgen een verkeerde route na 2 uur en 10 km. gelopen te hebben zijn we terug in het dorpje en nemen de goede weg. In het volgende dorp Cuncy-les-Varzy is de B&B volzet en er is geen winkel dus we moeten doorlopen tot Varzy. Hier aangekomen om 5uur melden w ons bij het gemeentehuis waar ze vertellen dat de Refuge pelerin municipal gesloten is en ook de camping is dicht dit in tegenstelling tot wat in mijn boekje staat de B&B is volzet maar er is een supermarkt en die is open, we doen samen boodschappen voor het avondmaal en kopen wat wijn ondanks de 46 km. voel ik me nog redelijk fit, het begint te regenen en we besluiten de gesloten camping op te zoeken. Net buiten de stad is er een voetbalveld met een overdekt plaatsje we schuilen hier voor de regen en maken ons avondmaal klaar op Julian zijn gasbrander het smaakt me goed na die km. Als het stopt met regenen beslissen we om onze tenten op het veld op te zetten en om 11 uur kruipen we in onze tent.
In het chauffeurshotel kan ik al vroeg genieten van een uitgebreid ontbijt en al vroeg ga ik op stap. Het is bewolkt maar droog en al direct omhoog de bossen in. Na 3 km het eerste stadje al Accolay een groep kunstenaars heeft hier na de oorlog veel keramiek en pottenbakkers kunst gemaakt zoveel zelfs dat het tot gigantische productie komt en tot 1989 voor welvaart in het stadje zorgt. Verder na Bessy-sur-Cure een oud dorpje gebouwd in Boergondische steen war voor een apart karakter zorgt. De dorpjes liggen niet ver uiteen vervolgens Arcy-sur-Cure, Saint-More, en La Jarrie. Het blijft droog het lopen gaat goed en ik beslis door te stappen naar Vezelay. Ik kom door Les Herodats en steeds door de bossen omhoog en omlaag blijkbaar heeft het de 5 dagen dat ik in Belgie was veel geregend want overal staat veel water en is het glad door de leem soms is het bospad meer een rivier en moet ik een alternatief zoeken op mijn GPS. Maar om 3 uur kom ik aan in Asquins en er is een bar met terras dit is de eerste vandaag ik neem een pauze van een uur en besluit de laatste 2 km. omhoog te gaan doen naar de basiliek die ik enkele uren geleden al kon zien liggen boven op een heuvel. Het gaat stijl omhoog en dan sta je plots voor de basiliek die is enorm! Bovenop de Rue Sant-Pierre gelegen de basiliek gebouwd in de 11e eeuw een van de mooiste romaanse basilieken van Frankrijk met indrukwekkende voorhal bedoelt voor de massa s pelgrims. Vezelay is een van de belangrijkste vertrekplaatsen van pelgrims naar Santiago de Compostela. Na het bezoek ga ik naar het er naastgelegen klooster Centre Sainte Madeleine om te vragen of ik er kan overnachten en er is plaats. Er zijn nog 2 nederlanders en we reserveren een tafeltje in een restaurant voor een pelgrimsmenu. Het is een mooi stadje en het eten is goed. Mijn boek van de route Randonneurs & Pelerins 51 stopt hier in Vezelay en ik kan kiezen uit 2 routes naar de spaanse grens St. Jean-Pied-de-Port. De z.g. pelgrimsweg van Vezelay, de route via Bourges of de route over Nevers. Ik kies voor Bourges de twee Nederlanders kiezen de andere route. Om 9 uur ligt iedereen in bed en ik beslis om morgen op tijd te vertrekken.
Na een overnachting in de Parochieherberg bij mev. Anne Marie Fortin. Mevrouw was er niet maar een andere pelgrim liet me binnen. Het was Nico een man uit het voormalige Oost duitsland, hij had de gehele dag in de regen gestapt en was zijn kleren aan het drogen boven de verwarming en had de ramen opengezet. Toen mevrouw wat later aankwam was ze erg boos we spreken geen van beide frans maar snapte wel dat het ging over de verwarming aan en de ramen open. We moesten niet de afgesproken prijs van 15 euro p.p. betalen maar ieder 17 euro voor de extra kosten van de verwarming! Het was een echte eucalipta. Nico heeft een kleine erfenis gekregen van zijn overleden oma en met dit geld maakt hij de tocht, hij is van huis uit vertrokken heeft een dochter van 15 en een zoon van 9. Zijn vrouw is het niet eens met zijn vertrek en is nu volgens Nico een beetje boos. Hij loopt een totaal andere route als ik en vertrekt naar Auxare hij loopt de weg Trier - Vezelay. Hij spreekt perfect engels en hebben de avond nog een leuke conversatie. S morgens om 8 uur zijn we weg en na 200 meter nemen we afscheid. Ik loop de wijngaarden in steeds over zandpaden en al snel kom ik in het dorpje Courgis met een mooie openbare wasplaats uit 1630. Helaas is ook hier de kerk gesloten, een kerk uit de 13 e eeuw met een retabel van Sint Jacob. Al snel volgt het volgende dorp Prehy met een 16e eeuw se kapel buiten het dorp gelegen midden in de wijngaarden, toegewijd aan Ste Clara. Het gaat snel daar is het volgende dorp al St Cyr les Colons, het dorpje ligt op de grens van de beroemde witte wijnen van Chablis en de rode Bourgogne wijnen van de Cote d Auxerre et d Iranay. Het is een cirkelvormig dorpje omwille van de stadsmuren. Het is goed bewaard gebleven een traditioneel dorp uit de 12 e eeuw. Als ik het dorp verlaat loop ik onder de Autostrade u Solei door. Nu volgen vooral bossen en om 14:00 uur kom ik aan in Cravant een charmant dorpje uit 900 gelegen op de samenloop van de Cure en de Yonne. Deze 2 rivieren zorgden voor grote welvaart en ontwikkeling vanaf 1700 dankzij het vervoer van hout uit de Morvan richting Parijs. Mooie stadsmuren stadsgrachten en behouden stadspoorten. De kerk is indrukwekkend en een van de mooiste uit de regio. Een gedenksteen bij de kerk herindert eraan dat op 31 juli 1423 4500 dappere Franse en Schotse soldaten zijn gevallen eendrachtig strijdend voor Frankrijk tegen de Engelse bezetter. Ik besluit hier te overnachten en boek een kamer in het plaatselijke chauffeurshotel: Les Lilas des 2 ponts. De kamer is zeer netjes en het eten is goed en ruim voldoende ik kan vroeg ontbijten en beslis morgen op tijd te vertrekken.
Heerlijk om weer iedereen even gezien te hebben na 651 km. wandelen. Ik kook vrijdag samen met Lief voor heel de bubs verse asperges uit eigen tuin met eitjes van eigen kippen. Zaterdag feest omdat mijn vader 88 jaar word. Zondag om 9 uur s morgens weer in de auto naar Cahblis. De overnachting is geboekt. Maandagochtend weer op pad heb er zin in.
We hebben een 4de kleindochter wat zijn we blij .. en zeker dat Jack zijn voetreis onderbreekt voor het te komen bezoeken.. iedereen verrast met zijn komst op de kraamafdeling van Malle Groetjes Lief
Dag 27 Chablis - Hoogstraten 0 km. wandelen (familie bezoek)
Vandaag dus de verassing, zit in de auto op we naar huis voor 3 dagen dan kan ik weer mee terug en zet Leo me weer op de route af. Als we net aan het rijden zijn belt Bram, Annelies ligt in de arbeidskamer, de bevalling gaat beginnen hij weet niet dat ik in de auto zit. We hebben behoorlijk plezier om dit alles. Na een paar uur belt hij weer om te melden dat alles vlot gegaan is en ze een dochter hebben Kato. Uiteraard de nodige felicitaties maar ik zeg niets over de reis naar huis. We zetten Christiaan thuis af, drinken er een koffie en rijden verder. Om 5 uur zet Leo me aan het ziekenhuis af. Met volle bepakking stap ik de kamer binnen en Annelies Bram en Lief weten niet wat er gebeurd. Hoe kom jij hier? Hoe kan dat? Even later heb ik Kato in mijn armen en worden de eerste foto's genomen. Via Facboek is iedereen snel op de hoogte van mijn thuiskomst en worden de eerst foto's van Kato gedeeld. Zaterdag word mijn vader 88 jaar en ook hij is verrast dat ik op het feest zal zijn. Het worden drukke dagen want zondagochtend om 9 uur rij ik weer mee terug naar Chablis. Den blog invullen Femke Bert Merel en Esmee ontmoeten veel knuffelen, de was doen en nog wat zaken regelen. Maar mijn slaapplek voor zondagavond in Chablis is geregeld en maandag weer vroeg op route. Zodra er wifi is horen jullie weer hoe het verder gaat.
Vandaag weer mooi weer en met Gert en Christiaan vertrekken we deze ochtend, maar Christiaan zijn beide voeten zijn opgezwollen en doen enorm pijn hij besluit zijn schoenen uit te doen en op zijn sandalen verder te gaan. We lopen langs een kanaal over het jaagpad dus vandaag vrij vlak allemaal. Langs Roffy, en Bermouile met zijn st Jacobskerk en straat. Van Vezannes naar Collan waar we gezeten tegen de bekende ronde strooibalen onze boterhammen opeten. Christiaan vouwt zijn pizza tot een conzoles en geniet ervan. Na de middag de heuvels met wijngaarden van Chablis door en al vroeg lopen we het mooie stadje in. Christiaan gaat naar de pelgrimsopvang maar Gert en ik hebben een goedkoop hotelletje gevonden in het stadje. Hotel de la Poste zeer oud en dito sanitair maar het water is warm. Geen wiffi maar wel bij de vvv dus daar gebeld naar thuis en naar Annelies ze merkt nog niets en verteld dat op 3 Mei bij volle maan de meeste kinderen geboren worden dat zou voor mij slecht uitkomen maar dat ze ik niet. Christiaan gaat eerst een dokter zoeken om naar zijn voeten te laten kijken. Als ik samen met Gert in het hotel een biertje drinkt komt Christiaan met slecht nieuws allebei zijn benen zijn ontstoken medicijnen en minstens 10 dagen rust. Hij is een van de weinigen die weet dat ik morgen voor 3 dagen naar Belgie ga en vraagt of hij mee zou kunnen reizen. Ik heb met Leo Vleugels afgesproken die gaat 3 dagen naar Hoogstraten en pikt me op op de route. Ik bel Leo en het is geen probleem Christiaan kan mee rijden nou mooier kan niet toch. We drinken nog wat en omdat we inclusief geboekt hebben eet Christiaan ook mee, het word zijn laatste avondmaal met ons. Bij het eten natuurlijk de nodige Chablis genuttigd. Ik spreek met Christiaan af dat hij de volgende dag om half negen langskomt. Als ik met Gert om 8 uur aan het ontbijt zit staat hij al voor de deur. Neem afscheid van Gert waar ik toch heel wat km. mee door frankrijk gelopen heb, hij was aangenaam gezelschap. Om 9uur pikt Leo ons op. Ik heb Lief een bericht gestuurd: vandaag een lange trip naar nederlands sprekend gezin in Netartsgooh. Ze heeft niets door.
Vandaag een zware tocht heel de dag regen en veel door de bossen, de leemgrond plakt enorm aan de schoenen het word gevaarlijk glad de weg veranderd in een rivier de regenponcho blijkt het water niet tegen te kunnen houden en mijn schoenen lopen langzaam vol alles is nat gelukkig zit mijn rugzak in de regenhoes. Uiteindelijk aangekomen in Flogny-la-Chapelle krijgen we op het gemeentehuis de sleutel van de lokalen van de plaatselijke voetbalploeg. Lekker douchen alle kachels aan en de boel gedroogd. De kachel bij de ruimte waar Visiteurs op staat krijg ik niet aan de praat dat is verdacht tacties. Heerlijk koffie gezet in de scheidsrechtersruimte matje uitgerold slaapzak erop en klaar voor de nacht. Alles hangt te drogen de schoenen op een rekje boven de kachel. We zijn met 4 pelgrims en beslissen om niet zelf te koken maar om naar een pizzeria te gaan. Het is nog vroeg dus eerst langs de plaatselijke bar waar het nog heel gezellig word de ba eigenaar reserveert voor ons een plaatsje en na de nodige bietjes smaakt de pizza voortreffelijk, Christiaan heeft nog een flink stuk over en laat het inpakken voor morgen onderweg. Het stopt met regenen en we gaan terug naar ons voetballokaal. Hier kruip ik in mijn slaapzak en word wakker van de koffiegeur als er al een pelgrim in de keuken bezig is. Het is droog en ik heb gisteren bij de bakker appelkoeken gekocht wat nu een heerlijk ontbijt is samen me de koffie.
Het is prachtig weer en een mooie tocht lonkt maar we hebben nog geen slaapplek voor vannacht maar allebei een tentje dus wie doet ons wat. Het lopen gaat vlot de km. schieten voorbij. Om 12 uur zijn we in Sommeval waar een gratis refuge is net voor het dorp, de gemeente komt ieder ochtend om8 uur de deur openen en s avonds om 8 uur als er geen pelgrims zijn weer sluiten. Er hangt een briefje met het nummer van de burgemeester voor het geval je er later dan 8 uur aankomt. We eten onze pic nic hier en beslissen om verder te gaan het is nog vroeg. We wandelen tot Eaux-Puiseaux waar een camping is, als we er zijn begint het te regenen maar op de deur hangt een briefje met ook in het nederlands installeer u wij zijn zo terug. Er staan 4 caravans waarvan 3 nederlandse we maken een praatje en gaan in de recreatiezaal zitten. Een uurtje later komen de eigenaars eraan. Er blijkt plaats in de aanwezige Chambre d Hotes dus de keuze is snel gemaakt het tentje blijft in de rugzak. Blijkbaar is er in het dorp een restaurant en ze boeken voor ons een plaatsje. Na een heerlijke douche lopen we het dorpje in veel is er niet dus het restaurant is snel gevonden. Chez Gibus Le Paisotin is gezellig ingericht en er zijn nog mensen aan het eten. de kok c.q. uitbater is een vietnamees en hij kookt voortreffelijk. We eten zijn suggesties en met een heerlijke wijn erbij. Om 22:00 uur liggen we in bed moei maar voldaan na meer dan 30 km.
Vanochtend waker geworden door regen getik op het dak. Het ontbijt is geweldig alles vers. Heerlijke koffie waarna vertrokken met regen en tot aankomst in Troyes blijft het regenen. We lopen eerst naar het kanaal alwaar we afgesproken hebben om met Maria en Nico te wandelen in de verte zien we Adri en Andrea lopen en na 1 uur lopen we samen door de regen. Als het harder begint te regenen schuilen we met 7 pelgrims en rugzakken in een bushokje. Als we Troyes binnen wandelen gaat het minder hard regenen. We slapen met 6 pelgrims in gebouwen van de plaatselijke hogeschool de ADDS een verblijf campus het is buiten de stad en we besluiten er met de bus heen te gaan. Maar de verwarming staat te laag om alles weer goed droog te krijgen. Maar de douche is heerlijk warm droge kleren aan gedaan. Met de bus terug naar de stad. De rest van de dag bezoek ik de kathedraal en de stad het is de moeite waard heel veel zeer oude huizen allemaal mooi gerestaureerd. Er staan ook veel kunstwerken in de stad, de kathedraal is in 1700 al zijn beelden kwijt gespeeld en niemand weet hoe of waarom. Ik krijg een mooie stempel in mijn boekje. Samen met Gert eten we in een goed restaurant een heerlijk maal. Ik slaap heerlijk en na een goed ontbijt om 7 uur s morgens zijn we weer op weg. We hebben wat moeite om de route weer te vinden komt omdat we hier met de bus aangekomen zijn. Maar het lukt.
Ondanks
alles heerlijk geslapen om iets voor 7 eruit, de kleren fris en droog en
ongelofelijk maar weer schijnt de zon. Het ontbijt is sober het stokbrood van de
dag ervoor met veel koffie doorgespoeld. We sliepen op de route dus gelijk weer
op het jaagpad van het kanaal Haute Seine wat we de gehele dag volgen richting Mery-sur-Seine.Mijn
schoenen blinken door het hoge gras weer als nieuw. Na een poosje lopen we weer
met 6. Gert, Marie, Andrea, Nico, Adrie en ik. Het lopen door het gras is
heerlijk en de kilometers schieten voorbij. Ik ben inmiddels mijn 500ste km gepasseerd.
Van de nog steeds aanwezige blaren weinig last, mijn derde doosje Compied is
erdoor maar ik heb nog een doosje en ieder dorp heeft een apotheek, de rest van
de middenstand is weg maar blijkbaar heeft de apotheek klanten genoeg.We lopen even verderop in een dorpje langs de kerk maar inplaats van de gebruikelijke haan dit keer een groot standbeeld op de toren. Het is Jeanne d Arc!
Gelukkig is
er om de paar km. een brug waaronder het in de schaduw heerlijk pauzeren is. We
komen niet een bootje tegen wel enkele vissers en een paar fietsers, verder
vooral genieten van de gesprekken met elkaar en de rust. Adrie en Andrea haken
als eerste af en lopen naar een dorpje om te slapen. Gert en ik hebben in Payns
een b & b geboekt en lopen nog een dorp verder. In het dorp een bar tabak
c,q, winkel. Overal in dit soort baretjes staat de t.v. op en kunnen mensen constant gokken paarde rennen en om de 5 minuten een lotto trekking, de omzet is groot en vaak de hoofd inkomsten van de bar. De slaapplek is fantastisch maar je kunt er niet eten en het
laatste restaurant is sinds kort ook dicht dus terug naar de bar waar ze ook
stokbrood verkopen. De eigenaar van de b & b geeft ons de sleutel en is
zelf weg morgenvroeg om 8uur komt hij het ontbijt verzorgen.
Sinds enkele
weken heb ik voor noodgevallen zo een franse droge worst in mijn rugzak en
samen met het stokbrood is het een prima avondmaal.
Morgen 4
uurtjes wandelen en ik zit in Troyes om deze stad te bekijken slaapplek met nog
3 andere pelgrims in een school. Ben benieuwd wie de andere pelgrims gaan zijn?
Blijkbaar
gaat het weer dan toch echt veranderen ik zie wel.
Het ontbijt
om 7 uur is fantastisch dat continentaal hebben ze goed begrepen de was die we
gisteren gedaan hebben is gedroogd en gaat in de rugzak. Het afrekenen blijkt
een verassing het ontbijt is gratis en we betalen niet de afgesproken
prijs maar samen 50 euro. Kijk dat is binnen het budget. Met 2 gaan we bergop
het stadje uit. s Avonds het dal inlopen na een wandeldag is leuk maar s
morgens moet je weer omhoog het is nog steeds ongelofelijk mooi weer dus de
korte broek weer aan. We lopen langs de wijnvelden het bos in de gewoonte om in
het eerste dorpje te stoppen bij de kerk houden we erin en jawel zonder iets te
hebben afgesproken zijn daar Andrea Adrie en Nico en Marie weer. Na een tijdje
zien we ook Eric in de verte lopen. Ook hij wacht op ons. Eric blijkt ook een
op 54 gepensioneerde militair. Blijkbaar kunnen Christiaan en Eric elkaar,maar om een
of andere reden willen ze niet samen lopen. Ongelofelijk hoe die twee kunnen
lopen ze zweven gewoon over de route. Andrea blijkt net met haar 60ste op
pensioen te zijn gegaan. Ze heeft pas twee nieuwe heupen gekregen en is al meer
naar Compostela gelopen maar nog nooit vanuit thuis en besliste om dit nu met
haar nieuwe heupen te gaan doen haar rugzak is ook ruim 13 kg. en volgens mij
loopt ze vooral op karakter. Adrie loopt de route die zijn vrouw in 2013 gedaan
heeft en slaapt op dezelfde slaapadressen. In St.Quentin -le Verder hebben ze
de km. er op zitten en haken Adri en Andrea af, Eric blijkt in Anglure dezelfde
slaapplek als ons besproken te hebben via Onderdak bij particulieren van de RP
51 die in bijna ieder dorp een verantwoordelijke voor onderdak van de pelgrims
heeft. Vandaag veelal over door de velden afgewisseld door bossen. Het gaat
vlotjes en vroeg in de middag kom ik met Gert in Anglure aan. Meneer en Mevrouw
Finot hadden verteld door de telefoon dat ze op familie bezoek waren en tegen 5
uur thuis zouden zijn maar de poort van de tuin zou open zijn. Het huis licht
aan de ingang van het dorp maar we beslisten door te lopen naar het
gemeentehuis. Anglure blijkt zeer de moeite waard eind 13 eeuw het
verblijf van de heren van Anglure bestaat nog en een van de graven vertrok op
kruistocht met Renaud de Chatillon hij werd gevangen genomen
en de sultan laat hem gaan met voorwaarden: hij moet in zijn leen een
moskee ter ere van mohammed bouwen, nu het vreemde gebouw aan de kerk. Hij moet
de halve maan toevoegen aan zijn wapenschild deze is dus nog steeds
aanwezig in het wapen van de stad en hij moet de naam Saladdin toevoegen aan
zijn naam en nog steeds zijn er families met de naam Saladdin d Anglure. Hier
stroomt ook de Seine door de stad met veel bochten en een grote watermolen
tenminste wat er van over is. Aan de Seine in het stadspark eten we net gehaald
stokbrood en genieten van de zon. De temperatuurmeter van de apotheek geeft 34
graden. We doen nog wat boodschappen en gaan naar ons logies adres. Eric zit al
in de tuin en er is bier klaargezet, we instaleren ons onder het afdak in de
schaduw en naar een poosje komen meneer en mevrouw thuis we worden hartelijk
verwelkomt we krijgen een biertje en ze toont onze kamer, we slapen met 3 op de
zolderkamer. Ze kleed zich om en de oude kleren gaan aan. Ze gaat koken en om 7
uur worden we aan tafel verwacht. Na een heerlijke does sla ik de lakens open
maar even snel weer toe. Ik beslis om mijn slaapzak op het bed te leggen
ben wel wat gewend maar dit?? In de grote kamer en in de kamer staat de tv.
op dezelfde zender en blijkbaar is het eerst wat se s morgens doen de ze aanzetten.
Ik durf niet te vragen hoe oud ze zijn maar ben er zeker van dat het in de 80
is ze hebben 5 kinderen en een aantal kleinkinderen alle huizen om hun huis
heen zijn onbewoond, veel leegstand of vacatiewoningen? Het eten is heerlijk
zelf gemaakte soep een aardappelschotel met franse kaas uit de oven. Na de soep
weer net als bij de zusters krijg je een stuk brood om je bord schoon te vegen
en dan het volgende erin. Salade en kaasschoteltje na. Eric en Gert
willen al naar bed dus ik ga maar mee liggen er wel erg vroeg in vandaag.
We vertrokken met 3 Gert Cristian en ik. In het eerstvolgende dorpje Talus St. Prix stoppen we bij het kerkje en even later komen er nog 2 pelgrims aan. Het zijn Maria uit Schijndel en Nico haar stapmaatje we hebben elkaar vanaf Rocroi al vaker ontmoet en beslissen om met 4 te gaan stappen vandaag. Maar in de verte zien we nog 2 pelgrims aankomen dus wachten we even. Het zijn een man en een vrouw die elkaar onderweg ontmoet hebben: Andrea van 60 en Adri die al in de 70 is dan komt er nog iemand toe het blijkt een Waal Eric. Nou dat werd een gezellige groep. Met 8 gaan we verder het is warm 23 graden en in korte broek stap ik verder. Veel wijngaarden bossen en koolzaadvelden. Zeer boeiende gesprekken onderweg ervaringen uitwisselen en vooral waar slapen jullie de komende dagen? In de bossen bij Lanchy sluit ook Cristiaan de Waal weer bij ons aan. We komen met 9 pelgrims aan in Sezanne, De opvang is voorzien in het plaatselijke rusthuis maar die vangen maximaal 5 pelgrims op en wie het eerst belt heeft plaats. Ze moeten s avonds om 7 uur binnen zijn voor de warme maaltijd en kunnen hierna niet meer buiten gaan. Blijkbaar zijn het nog nonnen die de verzorging doen en zuster verpleegster verzorgt de voeten van Andrea die veel last heeft. Maar er is een plaatselijk Le Petit Bar en besluiten om tot half zeven onze dorst te lessen. Christiaan onze waal die met 54 op pensioen is mogen gaan bij het leger is er communicatie deskundige geweest hij spreekt dan ook vloeiend Frans en Nederlands en is de sfeermaker onderweg en in het cafe. We liggen constant in een deuk. De kastelein is zelf zijn beste klant iedere keer als we bestellen giet hij zijn eigen glas ook vol. Om kwart voor zeven vertrekken degene die in het rusthuis slapen behalve Christiaan die nog steeds in discussie is met de kastelein en er nog eene besteld om 5 voor 7 is hij weg en blijkbaar valt hij net na het samenkomen aan tafel bij de zusters. Samen met Gert heb ik een kamer geboekt in het plaatselijke hotel Le Relais Champenois. Daar aangekomen blijkt dat ze aan de overkant een huis hebben speciaal voor pelgrims we zijn de enigste 2 en hebben ieder een eigen slaapkamer kunnen koken en alles is zeer netjes we beslissen om morgenvroeg een Petit dejeuner continental te nemen van 14 euro en mogen om 7 uur komen ontbijten. Na al die biertjes hebben we geen zin meer om te koken en er is een pizza zaak dus de keuze is snel gemaakt. Hierna is het heerlijk slapen.
Deze morgen zat ik om 6:30 uur in de kapel voor de lekenmis. Een zuster ik denk rond de 40 gaat languit op de vloer liggen met haar gezicht naar de grond zeker 10 minuten beweegt ze niet. De anderen beginnen te zingen in het Frans met begeleiding van orgel en gitaar. Een pastoor zingt de mis, veel handen vasthouden en in een kring staan. De kapel is van voor 1200 en is prachtig
De mis duurt een uur maar de tijd vliegt voorbij. Dan naar de al even oude eetzaal et staan 18 stoelen 15 voor de zusters en broeders en 3 voor pelgrims.Ze willen persoonlijk contact en daarom is het maximum op 3 pelgrims vastgelegd
Wat een geluk dit mee te mogen maken. Voor en na het ontbijt word er weetal gezongen net zoals gisteren bij het avondmaal. De broeders en zusters gaan mee met de tijd verschillende hebben een ypad en dito telefoon. Twee zusters spreken engels wat voor mij handig is. Onze waalse pelgrim die perfect frans en nederlans spreekt doet de vertaling. Hun levensvorm is vooral gericht op spiritualiteit en ze vragen ons helemaal uit, spreken netjes om zijn beurt en laten iedereen steeds uitvertellen. Boeiend. Om 9 uur nemen we afscheid en ontroerd verlaten we het klooster op weg met 3 pelgrims naar Sezanne 21 km. dat word vandaag een makkie in korte broek en volop zon vandaag door de laatste champagne druiven wijngaarden en veel koolzaadvelden en bossen de route loopt al enkele dagen over de GR dus bijna geen meter asfalt maar steeds over zandwegen. Ongelofelijk hoe je via zandwegen toch overal geraakt. In Sezanne blijken 9 pelgrims te overnachten en de gemeente voorziet overnachting in het plaatselijke rusthuis dat blijkt volzet. Ik neem samen met de Vlaming Gert een Hotel het mag wel eens iets kosten na zoveel verwennerij.
Morgen om 7 uur ontbijt en dan op weg naar Anglure 24 km. Hier slaap ik bij particulieren de onderdak verlenen dit is alvast geregeld. Heb er zin en de voeten doen het goed alleen nog steeds 4 blaren 3dooskes Compeet zijn er al aan besteed maar dat hoort erbij zullen we maar denken. Groetjes Jack.
Het lopen gaat goed maar de rugzak begint flink door te wegen extra water en eten het telt. Veel berg op en af langs de wijngaarden de door de bossen de plaatselijke organisatie heeft een mooie tocht ineen gestoken met veel vergezichten het is warm en het extra drinken komt goed van pas. We lopen met 3 ongeveer het zelfde tempo maar Christian lijkt gewoon te zweven zonder moeite in grand vitesse. Hij heeft de zwaarste rugzak wat hij allemaal moeiteloos meezeult. Hij is constant fotos aan het nemen van van alles hij heeft zijn rugzak vol hangen met souveniers. We eten onze pic-nic op bij een meer en de rugzak lijkt wat lichter. Om half een zijn we op de helft, nu verlaten we de wijngaarden en gaan vooral nog door de bossen het is drassig maar heerlijk zacht aan de voeten. Mijn rechter schouder doet pijn van de rugzak 15 kg. is niet te onderschatten en de zon lijkt steeds feller te worden. Dan zien we het klooster van Baye liggen Gigganties groot uit de 12 eeuw met kapel en heel veel kamer. We worden allerhartelijkst ontvangen door de zusters het blijkt een leken klooster te zijn. Alles van de gigantische gebouwen 5 verdiepingen is prima onderhouden. We krijgen ieder een eigen kamer en mogen om half acht mee eten morgenvroeg om half zeven worden we uitgenodigd voor de lekenmis dat gaan we zeker doen. En morgenvroeg om half 8 mogen we mee ontbijten. Ik probeer het klooster op foto s vast te leggen maar kom met 10 fotos niet toe zo groot. Na het douchen loop ik het dorp in en er blijkt een Hotel met internetfaciliteiten te zijn op een Frans toetsenbord tik ik mijn blog in bij een Amstel biertje van de tap, het gaat een stuk vlotter dan op mijn g.s.m. Bier blijken ze hier in de buurt in Frankrijk niet te brouwen maar het smaakt heerlijk. Zo nu terug naar het klooster voor het avondmaal. Voor morgen een hotelletje geboekt 21 km. verderop kunnen de schouders en de benen wat rusten.
Om 6 uur opgestaan half 7 ontbijt en om 7 uur op weg met Gert en met stralend weer.Vandaag gelijk weer een pittige route 34km. naar Mardeuil door de champagne wijngaarden prachtig weer en na een 10 tal km. lopen we met 5 pelgrims, 2 nederlanders 1 mevrouw uit Belgie, en Christian een waal die perfect Nederlands spreekt. Het worden weer leuke conversaties. Christian is in Mei 54 geworden en met pensioen kunnen gaan bij het Belgie s leger. De vrouw blijkt Andrea te heten 60 jaar en ook net gepensioneerd. Toevallig allemaal op weg naar Mardeuil. Mardeuil een dorp zonder voorzieningen vraagt aan pelgrims om van te voren te melden dat je langskomt. Als we gezamenlijk aankomen blijkt waarom. We melden ons op het gemeentehuis worden ontvangen met champagne, warm en koud eten volop, een prima slaapplaats in de plaatselijke school goed ontbijt en een picnic mee voor onderweg alles gratis. Hier word de pelgrim uiteraard vrolijk van! We besluiten om morgen om half acht te vertrekken met 3 naar een klooster 35 km. verderop we bellen om af te spreken en we mogen langskomen. De 2 andere beslissen om een hotel te nemen 25 km. verderop. Het is nog steeds stralend weer en ik vertrek in korte broek. Het zal een lange tocht worden vandaag maar alles zit mee ik heb er zin in.
Ik ben jac broers
Ik ben een man en woon in Minderhout (Belgie) en mijn beroep is Onderhoudscoordinator: Amphia Ziekenhuis Breda.
Ik ben geboren op 21/01/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek