hier zijn we weer, iets sneller dan de vorige keren, maar we hebben dan ook een GEWELDIG weekend achter de rug! Wat hebben we gedaan? We hebben vrijdag de nachtbus naar Valdivia genomen, een stadje op ongeveer 600 km ten zuiden van Curicó, dicht tegenaan de kust. Daar heeft Cristian (een stagiair die hier 2 maand geleden was) zich over ons ontfermd. Hij nam ons mee op sleeptouw doorheen de stad, heeft ons de universiteit en het "castillo de niebla" laten zien. Het laatste was een soort fort aan de kust dat gebouwd werd door de spanjaarden in 1645 om de hollanders op afstand te houden. Daarna nam hij ons mee in zijn 4x4 voor een trip langs de niet-geasfalteerde wegen van de ruwe kustlijn. ´s Avonds hebben we dan de bus naar Pucón genomen, een vrij toeristisch stadje (in de zomer) nabij de cordillera (de Andes dus). Op zondag zijn we dan om 7u ´s morgens vertrokken om de meest gekende vulkaan "Villarica" te beklimmen (N.B. ook één van de meest actieve van Chili). Een klim van 6u, met helm, ijspick en een soort ijsklauwen voor onder onze schoenen. Heel vermoeiend, maar onvoorstelbaar prachtig. We hadden super goed weer (enkel zon, geen wolk te bespeuren) en zijn dus ook tot aan de krater geraakt waar we soms lava zagen opspatten...eigenlijk onmogelijk om met woorden te omschrijven (dus zie foto´s). De afdaling was voor de helft mogelijk met "poto-esqui", vertaald: op je poep de berg afglijden! Terug kind voor even! De dag nadien, met nog steeds lichte spierpijn, zijn we naar het nationaal park Huerquehue geweest. We hadden een super toffe gids (een fransman die hier al enkele jaren vertoeft) die heel veel uitleg kon geven, niet enkel over de natuur (die uiteraard weereens prachtig was) maar ook over het leven in Chili, met al zijn voor- en nadelen. Een heel leerrijke en plezante dag dus. 's Avonds opnieuw de bus in, die ons om 4u15 in Curico dropte waar we dan nog 2 uurkes geslapen hebben vooraleer we weer moesten gaan werken... Een rijk gevuld weekend dus! Ondertussen zijn we aan de eindspurt hier begonnen, de laatste weken stage, en als afsluiter de "noorderreis", die we eind juni zullen aanvatten...zeer waarschijnlijk weer een onvergetelijke ervaring, zoals heel deze stage-reis-vakantie-periode in Chili!
Ook al is het in Belgie een harder leven, met meer werk en minder vakantie, toch hopen wij dat het jullie allemaal goed gaat en zullen we blij zijn iedereen terug te zien!
Na lange tijd nog eens nieuws vanuit het koude Curicó...jaja, iedereen die denkt dat we hier in't zonneke zitten moeten we toch ontgoochelen, het vriest hier 's nachts en overdag klimmen de temperaturen nog maar tot 8-10 graden. Ondanks het gure weer zijn we gisteren (zondag) gaan wandelen en hebben we zelfgemaakte confituur gekocht ergens aan een huis dat we tegenkwamen (1kg abricoseconfituur, iel lekker ). Wij, girls, zijn twee weken geleden naar pediatrie geswitcht en wij zijn er heel blij om. De dokters zijn super sympathiek en er zijn er die het woord "teaching" echt begrijpen en ook toepassen. We zien ongeloofelijk veel verschillende ziektebeelden (trisomie 8, progeria, ziekte van Sandhoff, ziekte van Duchenne, West-syndroom, scarlatina...) en hebben dus het gevoel dat we echt iets aan deze stage gaan hebben. Benjamin is dus nu veranderd naar gynaecologie/verloskunde. Hij heeft net 2 weken spoed gedaan en verandert deze week naar hoog-risico-zwangerschap.
Vorig weekend zijn wij met Wim (de Santiago-belg) naar Chillan geweest, een stadje op 350km ten zuide van Curicó, en van daaruit naar Las Trancas, een klein en super gezellig plaatstje in de precordillera. Dit is één van de meest bezochte ski-oorden van Chili in de winter (juli-augustus), het lijkt een beetje op Canada, allemaal houten chalet'kes, heel veel natuur, midden in de bergen...We zaten daar in een megatoffe jeugdherberg, helemaal uit hout, met kleurrijke "echte" donsdekens en een open haard! We hebben geysers gezien, hebben in natuurlijke termen gezeten (28 en 33°C), heel aangenaam als je in het water zit, het moment dat je eruit moet komen is wel iets minder als het buiten onder de 10° is...Daags nadien hebben we een berg beklommen op zoek naar een laguna die we niet gevonden hebben, maar het uitzicht was desalniettemin prachtig, zeker omdat het heel de dag koud maar zonnig was! Die dag hadden we een persoonlijke gids, Smilla, de hond, die helemaal tot boven meegeklommen is.
Met de chileense "interno's" (stagiairs) die er momenteel zijn komen we goed overeen, en met hen hebben we al enkele plezante en zotte avondjes gehad (zie foto's ) Volgend weekend staan Valdivia en Pucón op het menu, hoe dat eindigt zullen we zeker hier nog meedelen!
Het gaat ons dus goed...de tijd vliegt en we beseffen dat ons relax leventje hier bijna gedaan is!
t Is weeral zo lang geleden dat we nog iets geschreven hebben! Ondertussen hebben we onze ongelooflijke reis naar het einde van de wereld gedaan, zijnde het Chileense Patagonië :o) het was prachtig :o) na een lange nachtbus komen we toe op het eiland Chiloé (een beetje zoals Ierland). De huisjes zijn er allemaal van hout en in verschillende kleuren wat van ver nogal mooi is en van dicht er nogal krakkemikkig uitziet het binnenste van de kathedraal van Castro was echter een pareltje! Een paar dagen later begint ons uniek bootavontuur!!! Drie dagen door de Patagonische kanalen, in een veredeld vrachtschip, heel goed veredeld weliswaar :oD meestal varen we tussen de eilandjes, een nacht echter op volle zee en dat hebben er velen gevoeld! (ik ook!) (Benjamin niet, zijn eetlust bleef onveranderd ) het was een unieke ervaring, vooral omdat we daar veel toffe mensen leren kennen hebben, de laatste avond was het Bingo en Party ;o) Bon, we komen toe in t zuiden en verkennen het bekende Torres del Paine nationaal park. Daar hebben we effectief vier seizoenen in één dag ervaren, zoals ze hier zeggen! Op t einde van de tocht begint het gewoon te sneeuwen!! We hebben dus een dag gestapt (zeg maar geklommen) naar De Torres en een dag in een minibusje rondgereden met een cool groepje om alle andere hoofdpunten van het park te zien, waaronder Glaciar Grey.
Benjamin verlaat ons voor een paar weekjes :o( na het pediatrische congres heeft hij de unieke gelegenheid gekregen naar Santiago te gaan om daar in het universitaire ziekenhuis mee te volgen op pediatrische intensieve zorgen en neonatologie. Jute gaat volgende week naar een driedaags gyneco congres in Vina del Mar. Ikzelf mag mee met een dokter naar een kleiner ziekenhuis waar vier algemene artsen werken voor een weekendje wacht. Zoals je ziet zijn we ook soms met geneeskunde bezig in Chil(l)i-land ;o). Voor de rest zijn het van Jute en ik onze laatste weekjes gyneco-verloskunde en hebben we eindelijk een paar bevallingen mogen doen!! Maar nog altijd niet mega veel
De komende weken staan een bezoekje naar Argentinië, en een paar natuurpareltjes op het programma. De verslagen volgen nog!
Het heeft een tijdje geduurd maar hier zijn dan eindelijk weer met wat nieuws van ons nieuw thuisfront!
We hebben veel gedaan afgelopen weken, en het lijkt dan ook alsof we hier al meer dan een paar weken zitten. Twee weekends terug stond een uitstapje naar zee met de familie Mellado op het programma in typische Chileense last-minute stijl . Daar hebben we het gevaarlijke cucaracha-drankje leren kennen, een mengeling tussen koffielikeur en rum, dat vervolgens in brand wordt gestoken en je met een rietje moet opdrinken. Laten we het er gewoon op houden dat het lekker, maar heel straf spul is, en fast forward naar het strand , waar we wat hebben kunnen uitwaaien met de uiterst schattige kindjes van de zussen van Cristian. (Het water was nogal koud, dus buiten Alexia, en nog een paar masochistes, was de rest niet echt te vinden voor een bad in de Pacific... .)
Sinds we die kindjes kennen zijn de oudergevoelens van zowel Jute, Alexia als Benjamin enorm aangescherpt , nu ja, als je de foto´s bekijkt zul je wel begrijpen waarom! Constanza, Martina, Mathias, Catalina en Camilla, ze hebben allemaal echt ons hart gestolen! Het weekend daarna was het dan weer tijd voor de doop van Constanza, dat normaal gezien een familiegelegenheid is, maar blijkbaar zijn we een tijdelijk onderdeel van de familie geworden, dus gaan we maar mee he! Om daarna bij de zoveelste "asado" mee te eten en drinken (chilenen gieten hun feesten meestal in de vorm van asado´s, of barbecues, maakt niet uit welke gelegenheid...), in het zwembad te springen (met zwemgerief of ongewild met kleren, nietwaar Benjamin ) en ons spaans wat bij te schaven. Verder kwamen Margot, Nathalie en Wim vanit Santiago ons een bezoekje brengenm en gingen we een kijkje nemen op de Fiesta de la Vendimia, het oogstfeest waar je voor een spotprijsje bij een x aantal wijngaarden van hun wijn kan gaan proeven. tip voor de fijnproevers: de rosewijn van Miguel Torres is echt een aanrader .
Het feit dat we een soort van "gastfamilie" hebben, heeft ons zeker veel geholpen bij het integreren in Curico, en ook bij het op-oms-gemak-voelen. Plekjes om eten, de vrouw van de wasserij die ineens de rekening verlaagd, wat je wel en niet moet doen... we krijgen om de haverklap tips en voordelen dankzij onze Melladofamilie. Het moet gezegd, het kon veel slechter!
En dan volgend weekend staan Santiago, Valparaiso en Viña del Mar op het programma, samen met de satiagostiagiairs.
Ohja, voor we het vergeten, de stage! Jute en Alexia hebben er net 2 weken ingreso opzitten (de spoed voor de zwangere vrouw), terwijl Benjamin twee weken op lactantes stond (de kleine boelekes, de zuigelingen). Daar konden we al wat wennen aan het Chileens (geen overbodige luxe, ze spreken hier vaak heel snel en onduidelijk...) en ons wat in het ziekenhuis inwerken. Er zijn geen wachten, en het zijn geen lange dagen, wat het geheel er wel wat leuker op maakt.
Het is wel een andere realiteit dan in België. "Ontsmetting" met water en zeep is hier vaak al voldoende voor bijvoorbeeld een bloedname of voor klinisch onderzoek, steriele handschoenen worden heel deskundig omgedaan, om dan vervolgens nog eerst vanalles vast te nemen vooraleer ze aan de patiënt komen ... . Soms frons je wel eens de wenkbrauwen. Langs de andere kant leer je terug de dingen die je in België tijdens je stage zag te relativeren. Hier worden de onderzoeken heel gericht en klinisch gemotiveerd aangevraag. Geen parameter teveel wordt aangevraagd op een bloedname, en een CT-scan "omdat de radioloog er toch niet is voor nen echo te doen, of om zeker te zijn" is hier gewoon ondenkbaar. Er wordt heel gericht en zorgvuldig omgegaan met de middelen die ze hebben, terug naar geneeskunde die gericht is op het genezen, en niet "om medicolegale redenen". Dit doet ons wel eens nadenken bij de manier waarop het bij ons gedaan wordt. Deze week staat Jute op hoog-risicozwangerschappen, terwijl Alexia op gynaecologie staat. Benjamin staat op segunda infancia, de iets grotere kindjes. Al bij al is het heel amusant, en is de stageplaats zeker niet slecht, leren kunnen we zeker!
Nu ja, ik denk dat het stukje al lang genoeg is, we zullen jullie wat laten bekomen, en vergeet niet, de nieuwe foto´s staan online!
jaja, met deze troetelnaam werden we meerdere malen genoemd door onze chileense gids/vriend/nieuw familielid. maar het was goed bedoeld... ondertussen zitten we sinds vrijdagnacht in curicó, onze nieuwe thuisbasis voor de volgende 4 maanden. gisteren (zaterdag) zijn we naar de "fiesta de la vendimia" geweest in santa cruz, een stadje op 70 km. alle lokale wijnboeren bieden een glaasje aan tegen goede prijs, en zo hebben we op een stijlvolle manier ons promillegehalte licht doen stijgen (10 kleine glaasjes voor 4 samen, dus we hebben niet overdreven) vandaag waren we uitgenodigd bij de familie Mellado voor het middagmaal, een hele lekkere bbq, en hebben we voor het eerst de lokale aperitief mogen proeven "Pisco Sour", een sterke drank (Pisco) gemengd met citroensap, water en suiker, héél lekker... vanavond gaan we langs onze baas (Dr. Muñoz), morgen nog enkele dingen regelen (zoals een chileens paspoort) en dan dinsdag onze eerste dag werken in't zkh. als we dat overleven zullen er verdere berichten (en ook foto´s !!!) volgen
vele kussen aan het thuisfront
los gringos
P.S. we hebben benjamin gevonden onder de brug gisteren nacht, neenee, hij is heel goed toegekomen vrijdagochtend... P.P.S. het uur is hier vannacht veranderd naar winteruur, het zijn nu 5 uur verschil, en als bij jullie thuis het uur naar zomeruur verandert zal het 6 uur verschil zijn...dit enkel ter informatie
¡hola todos y todas! ondertussen hebben we ook de mooiere kantjes van santiago leren kennen, minder stof en meer groen gisteren vooral het centrale deel met de 'plaza de armas' en de 'palacio del govierno', de meer officiele hoofdstad dingen dus. de binnenkant van de 'banco estado', een immeeeeense bank, de hele blok is gewoon de bank! we wouden hier een rekening openen, kwestie van gemakkelijk te zijn, maar we moeten daarvoor eerst een chileense 'identiteitskaart' gaan halen bij de internationale politie, zorgen voor later... en ook de drukke winkelstraten, alle schoenwinkels in die straat, alle kleerwinkels daar... als echte chilenas hebben we een typisch drankje gedronken van een straatverkoper (geen paniek, we hebben er geen rommelbuik van gekregen!) het heette huesillos of zoiets: gekookte tarweboontjes (gelijk ebly) met een perziekensiroopje erop, valt wel mee. verder hebben we een 'cerro' beklommen, midden in een park, waar we en mooi zicht over de stad hadden. de andes zien we in de zomer niet zo goed, omwille van de smog... wat wel opvallend veel en overal te zien is zijn de jonge en minder jonge verliefde koppeltjes, overal verstrengelde koppeltjes gewoon!!! vandaag was de dag van de vrouw!! overal in de straten van het centrum was er iets die er ons aan herrinnerde: affiches, info-standjes met foldertjes, bloemenverkopers... we kregen zelfs ook een bloemetje (weliswaar met een briefje van een politieke partij ) en in het restaurant vanavond kregen we en 'feliz dia' toegewenst voor de rest waaren we vandaag al heel wa meer in form, en hebben we heel veel gestapt. eerst naar het nationale toerisme centrum om eem ideetje te hebben van de mogelijke reizen naar het zuiden, vanaf dan zijn we beginnen wegdromen!! kleurrijke oorringskes voor een halve euro gekocht, zonnecreme gesmeerd en de Belle Vista buurt verkend, het klinkt wel mooier dan het is... alle huisjes hebben een verschillend kleurtje en da's wel mooi maar de mensen zijn er wa stoer zo... daar hebben we ook 1 van de huizen van pablo neruda (chileense dichter met nobelprijs) bezocht: 'la chascona' gebouwd voor zijn derde vrouw. voila dat was het zo voor vandaag. in de jeugdherberg is er altijd wel ambiance. nahomie heeft gisteren middag voor ons gekookt, en die koemen we ook altijd wel eens tegen int stad. spaans verstaan gaat ondertussen wel, zelfs met het chileens accent en ritme, ookal moeten we soms toch de oren spitsen! antwoorden in spaans gaat ook wel maar wat trager tot de volgende, ¡ciao!
na 2 uur in zaventem, 1 uur en 10 minuten vlucht naar zurich kwamen we op de luchthaven Annelies en Nick tegen die ook richting zuidamerika trokken. samen hebben we 11.5 uur op de vlieger gezeten richting sao paolo, zij zijn toen afgestapt en wij blijven zitten. na 40 minuten bijtanken en nieuwe mensen ging de vlucht verder richting santiago de chile waar we veilig landden 4.5 uur later. dit lijkt allemaal een hele lange tijd maar Swiss verwenden zijn passagiers met lekker eten, chocolaatjes, veel films en muziek-keuze en zelfs online-spellekes. in santiago is het nog steeds aangenaam warm maar wel hoofdstad-achtig stoffig. voor de rest zijn ze hier heel vriendelijk en behulpzaam en morgen zullen we de stad eens dieper verkennen...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
)
. Daar hebben we het gevaarlijke cucaracha-drankje leren kennen, een mengeling tussen koffielikeur en rum, dat vervolgens in brand wordt gestoken en je met een rietje moet opdrinken. Laten we het er gewoon op houden dat het lekker, maar heel straf spul is, en fast forward naar het strand
.
... . Soms frons je wel eens de wenkbrauwen. Langs de andere kant leer je terug de dingen die je in België tijdens je stage zag te relativeren. Hier worden de onderzoeken heel gericht en klinisch gemotiveerd aangevraag. Geen parameter teveel wordt aangevraagd op een bloedname, en een CT-scan "omdat de radioloog er toch niet is voor nen echo te doen, of om zeker te zijn" is hier gewoon ondenkbaar.
