Liefde; Het leven loopt soms raar, van de ene in de andere dag verandert alles de ene gaat dood, de andere komt in je leven, en sommigen verlaten je.
29 Oktober 2009 - Het was een donderdag, een gewone schooldag, doodnormaal. Van 11u15 tot 12u55 hadden we NCZedenleer. Mijn oma was ziek, ze lag inmiddels in een rusthuis. De deur van het lokaal ging open, iemand van het secretariaat riep mijn naam, veel nadenken moest ik niet meer doen, ik pakte men spullen en stormde als een gek het lokaal het. Het was waar , ze was slechter geworden. Ik moest er ene gaan. Ik liep naar men fiets, en fietste erheen alsof mijn leven ervan afhing.. Daar lag ze, roerloos in haar bed. Ik hoorde haar avond, ik was niet te laat. Ik voelde haar hand nog knijpen, voor de laatste keer. We gingen weg.
30 Oktober 2009 - Vroeg in de ochtend kwam ik naar beneden voor de laatste schooldag voor de vakantie. Iedereen was beneden.. Het was zo ver, ze was weg, maar ik ging naar school, weliswaar nutteloos want ik zat er maar zoals een zakje.
14 Januari 2010 - Weer een Valentijn op mijn eentje dacht ik, maar vandaag kwam de jongen die nog steeds mijn hart heeft. Het begin van een sprookje.. Het begin van het einde van mijn rouwproces om mijn oma..
- Ze is nog steeds bij mij, en nooit zal ze nog verdwijnen.
1/12/2010 - We zijn nu bijna een jaar ver, ik en mijn jongen. Men mam vertelde me altijd dat na het eerste jaar de verliefdheid over gaat en het 'graag zien' komt. Dus het maakt me wel benieuwd.. Hoe zal het voor mij lopen. Die jongen betekent zoveel voor mij.. Het is ongelofelijk.. Maar kan ik zegge dat ik hem graag zie na 11 maanden? Het houdt me in twijfel, we zijn zo ver en het gaat zo goed, maar toch blijf ik zitten met vragen. Gaat hier een einde aankomen? Zie ik hem dan graag als het normaal pas na 1 jaar komt? Is hij de man van mijn leven? Zoveel vragen te stellen, maar ik heb besloten om er niet over te tobben, en het leven nemen hoe het komt. Ik weet hoe het nu gaat, en dat is fantastisch, ik zal eraan werken om dit zo te houden. Om mijn liefje te houden, want ik heb het gevoel dat als ik van hem weg ga, ik me nooit meer zo zal voelen als bij hem.
- Een vriendin van me vertelde me laatst over ze zich voelde tegenover een jongen op school. Ze vertelde dat het meer als verliefdheid was.. Maar hij ziet haar als een gewone vriendin. Ik vind het triest voor haar, als ik cupido was zou ik het wel weten. Ze ondergaat de wreedheden van het hedendaags leven.. De schoonheid. Ze is niet bepaald mooi en mager.. geen model dus.. maar ze is zo'n ontzettend lief hardwerkend meisje, ze heeft een gouden hart, maar de (meeste) jongens vallen op de schoonheid van de meisjes. En
ik vrees dat hij ook zo'n jongen is. Plus hij loopt nog steeds achter
zijn (ex-)lief. Hij is haar niet waard, dat weet ik zeker ma ze is zo verliefd op hem. Ik weet niet meer wat zeggen tegen haar, ik wil gewoon dat ze gelukkig is, en als dat met hem is dan aanvaard ik dat. Maar ik denk niet dat hij dat ziet zitten.
♥ "Whenever life seems to drift you away from me, I can't help but
cry. You've grown to be such a part of me that without you life is no
more than a desperate sigh. They do say love comes and goes, and to
that I disagree. So, here's my hand, take it and don't let go of me." ♥♥.
Mondeling examen, Elke zes maand weer opnieuw de periode van de mondelinge examens.. Zo verschrikkelijk, voor iedereen. Je krijgt van die vervelende stomme opdrachten om spreekbeurten, dialogen.. te maken in een bepaalde taal. Tekst maken, tekst leren, nerveus rondlopen en uiteindelijk kom je dan vooraan te staan, nerveus en stotterend rammel je dan je tekst af en gaat vliegensvlug weer naar je plaats. Elke zes maand ben je dan weer furieus op die ene klasgenoot die niet aan het opletten was tijdens jou presentatie.. Maar eigenlijk zat je ook stiekem spelletjes te spelen onder de bank. Ik zit nu ook weer in deze periode van het jaar, en ja hoor ook deze rituelen zijn weer te zien, en spijtig genoeg ben ik ook één van hen. Ook ik ben zo zenuwachtig, en ook ik zit spelletjes te spelen.
Parfum, Je hebt hopen parfums staan, alles soorten alle geuren, en toch heeft iemand anders toch weer een parfum dat een tikkeltje mooier is en een tikkeltje beter ruikt. Ken je 't gevoel?
Mam's parfum, telkens weer de beste, hopen parfum heb ik.. en toch moet mama elke dag aanzien hoe ik haar 80euro parfum overvloedig opspuit. Het ruikt zo goed, en je ruikt het de hele dag door. Telkens as ik mam zie ruik je het parfum, het zit op haar, in haar kleren, dan denk je van dat wil ik ook! Dus daar gaat de eigen parfum, die is niet zo goedruiken en langblijvend! Telkens weer grijp ik naar één van haar parfums. Wat is het toch geweldig een mam met zoveel goedruikende parfums.
