|
Deze morgen zijn we dus vertrokken richting Trolltuga via
het dorpje Skjeggedal. Er staan voldoende wegwijzers dus dit kan je
moeilijk missen. Als je met de camper bent wordt je gedwongen naar een vrij
grote parking . we geven jullie graag een update van de huidige organisatie
aldaar anno 2019 summertime ( dergelijke info had ik dus nog niet gevonden op
t Internet ).Met de camper ,
verplichte parking 300NOK/dag dan neem je de shuttlebus voor een rit van 5 km.
2 personen heen en terug = 400NOK ( die
jammer genoeg maar vertrekt als het buske vol zit, hiermee verlies je veel tijd
), de laatste rit in de terugreis is 18u00 of op afspraak als de groep groot
genoeg is. Met de auto/moto(Mami) hoef je deze parking niet te nemen en
rijd je 5 km. verder naar een volgende parking 150NOK . Dan pas start de
wandeling naar de Trolltuga. Conclusie: wij waren dus de laat om het hele
traject te doen, het wachten van de shuttlebus ,en we geven ook wel toe
natuurlijk onze te late aankomst heeft ervoor gezorgd dat we deze tocht ook
bijschrijven op onze Bucketlist. Wil je echt goed op tijd zijn dan zijn de
ideale uren tussen 6u en 7u , of dat de shuttlebus dan al aanwezig is konden ze
ons niet verzekeren. Voilà zo hebben we jullie al meteen de meest recentste update gegeven wat
eigenlijk ook een beetje de bedoeling is bij het opstellen van deze blog. Efkes
balen was dit
, maar we laten het niet aan ons hartje komen ,en rijden gewoon
verder naar de Latefoss een spectaculaire waterval even verder net voorbij
Odda. Een vrij drukke plaats maar iedereen is gemoedelijk om mekaar te helpen
bij het parkeren. En nu keren we echt terug richting Geilo . Stiekem heb ik in mijn diepste
binnenste nog even overwogen om de tocht morgen te doen maar het wordt een
regendag , dedjuu toch
Onze klaar gemaakte rugzak maken we wel leeg op een plekje
aan het meer onder een stralend zonneke, we maken alvast plannen voor onze 2de
BBQ. Deze plaats delen we met een koppeltje Duitsers die laat in de avond terug
komen van een grote wandeling zo te horen, na wat gebabbel bieden we hen een
aperitiefke aan. Ze vertellen ons dat ze een deel met de trein reizen , een heel andere manier van reizen dus. De Cappelenkaart
wordt er bij gehaald en het wordt een leuk gesprek, we delen onze ervaringen en
fotos , man wat is dit land toch schoon.
|
