Nog steeds zit ik met vragen over die droom die ik heb gehad... Ik weet niet wat ik er mee moet doen, misschien kan het ook niets zijn, maar toch vind ik het raar. Vandaag voelde ik me goed. Ik maakte me even over niets zorgen en heb me geamuseerd. Ik heb ook nog eens een hele nacht geslapen, dat was lang geleden! Ik hoop dat er nog meer van zulke dagen en nachten komen, dan ga ik me uiteindelijk weer helemaal goed in mijn vel voelen.
Vandaag lijkt het een goeie en leuke dag te worden. De laatste dagen heb ik het nogal moeilijk gehad. Ik voelde me zo slecht vanbinnen en ik begon voor niets te wenen. Eergisteren avond vertelde ik mijn vriend dat ik het niet meer zag zitten en dat ik liever dood wou zijn. Natuurlijk zei hij dat we er samen wel door zullen komen en dat hij er voor me zal zijn, maar dat veranderd niets aan hoe ik me voel eigenlijk. Nu is er die nacht iets raars gebeurd. Ik heb heel de nacht niet kunnen slapen, behalve 's morgens. Dan viel ik in slaap. Ik kreeg een droom dat ik gevallen was en dat ik me aan de rand van een afgrond moest vasthouden. Ik kon bijna niet meer, maar toen voelde ik opeens twee handen die me mee omhoog hielpen. Ik keek achterom en het was mijn overleden grootvader. Hij lachte nog even naar me en toen werd ik wakker. Zou deze droom een soort van boodschap kunnen zijn van mijn grootvader dat hij me steunt nu ik het zo moeilijk heb of...? Ik ben er nog steeds niet goed van, van die droom.
Mijn naam is Isabelle. Dit is de eerste keer dat ik een blog maak en dit is dus ook ineens mijn eerste bericht. Ik ben een meisje van 18 jaar en zit momenteel in een dipje. Daarom ben ik deze blog begonnen. Ik wil de dingen die ik meemaak in mijn leven en mijn gevoelens delen met anderen, die me niet kennen. Vreemden hebben geen vooroordelen. Hun mening komt enkel uit van de gebeurtenissen zelf en niet vanuit ik als persoon.
Ik hoop dat jullie mijn blog accepteren en me af en toe mee proberen steun te geven in het leven.
