Ik ben Isabel, en gebruik soms ook wel de schuilnaam isaatje70.
Ik ben een vrouw en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 09/07/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, schrijven, ....
welkom op mijn blogje. Ik vertel graag over allerlei zaken die mij bezighouden!
Romy Schneider, pseudoniem van Rosemarie Magdalena Albach (Wenen, 23 september 1938 - Parijs, 29 mei 1982) was een Oostenrijkse actrice, die doorbrak met de rol van Elisabeth van Oostenrijk in de filmcyclus Sissi. Ze was de dochter van Magda Schneider en Wolf Albach-Retty, die beiden ook acteur waren. Omdat haar moeder Duitse was en Wenen tijdens haar geboorte bij Duitsland hoorde, kreeg Romy ook de Duitse nationaliteit.
Alhoewel de Sissi-films haar wereldberoemd maakten, kwam Schneider nooit meer van het suikerzoete imago van die rol af. Met beide handen nam ze het aanbod aan om te acteren in de nogal zwaarmoedige film Christine. Tijdens de opnamen in 1958 kreeg ze een relatie met haar medeacteur, de Fransman Alain Delon, en trok met hem naar Parijs. Daar werkte ze o.a. met Luchino Visconti en Orson Welles. Hoewel ze door het publiek nog steeds als Sissi gezien werd, betekende deze carrièrewending wel de ontsnapping aan haar imago. Via Frankrijk kwam ze in 1964 in Hollywood, waar ze samen met Jack Lemmon in Good neighbour Sam speelde en in 1965 met Woody Allen in What's New, Pussycat. In 1964 eindigde haar relatie met Alain Delon, waarna ze een zelfmoordpoging ondernam. Later, in 1969, speelde ze nog met hem samen in La Piscine.
In 1969 trouwde ze met Harry Mayen. In datzelfde jaar werd hun zoon David geboren. Haar huwelijk met Mayen liep in 1975 op de klippen. Op de dag na de echtscheiding trouwde ze met haar privésecretaris Daniel Biasini. Later dat jaar werd dochter Sarah Magdalena geboren. Niettemin was ze niet erg gelukkig en raakte ze in deze periode aan de drank en nog later aan de drugs.
Haar favoriete tegenspeler was Michel Piccoli. Met hem speelde ze onder meer in La Voleuse (1969), Les Choses de la Vie (1969), Le trio infernal (1974) en haar laatste speelfilm La Passante du Sans-Souci. In 1981 kwam er nog meer rampspoed in haar leven. De scheiding van Biasini werd gevolgd door het verongelukken van haar zoon David. Hij werd op 5 juli gespiest op een hek toen hij naar beneden viel tijdens een klimpartij bij het huis van de ouders van Biasini. Niet lang na de première van La Passante du Sans-Souci (op 14 april 1982 in Frankrijk) werd ze dood aangetroffen in haar woning in Parijs. Een overdosis slaappillen zou de oorzaak zijn geweest, maar later werd dat ontkracht en was de doodsoorzaak een hartaanval. Ze werd begraven op de begraafplaats van Boissy-sans-Avoir. Haar zoon David rust in hetzelfde graf.
Een kalender met namen van heiligen voor het hele jaar, die een bron vormen bij het kiezen van een naam voor een pasgeborene, kennen de Japanners niet. Zij noemen een kind vaak naar het voorwerp waarop bij zijn geboorte de blik van de vader het eerst valt. Het is dan ook helemaal niet ongewoon een kind in Japan Lelie, Stoel, Venster of iets dergelijks te noemen.
Ava Lavinia Gardner (Brogden, VS, 24 december 1922 - Londen, 25 januari 1990) was een Amerikaanse filmactrice. Ze was de dochter van tabaksplanter Jonas Gardner en bracht haar jeugd op de plantage door. Ze was de jongste van 7 kinderen. Ava begon haar carrière in 1940 op 18-jarige leeftijd, toen haar foto in het raam van de fotostudio van haar schoonbroer in New York werd opgemerkt door mensen van Metro-Goldwyn-Mayer. Men was algemeen van oordeel dat Gardner weinig acteertalent bezat, maar dat zij door haar uiterlijke schoonheid enorm geschikt was voor de filmindustrie. Tijdens de eerste jaren van haar carrière speelde ze dan ook maar enkele kleine bijrollen die beperkt bleven tot enkele regels tekst. De eerste film die haar echt onder de aandacht bracht was The Killers uit 1946.
Gardner werd in die periode nog het meest bekend vanwege haar stormachtige huwelijken. In de periode 1941-1943 was ze gehuwd met acteur Mickey Rooney, in 1945-1946 met jazzbandleider Artie Shaw en van 1951 tot 1957 met Frank Sinatra. Na de Tweede Wereldoorlog kreeg ze eindelijk grote rollen aangeboden van heel wat grote regisseurs en speelde ze naast enkele van de grote acteurs: met James Mason in Pandora and The Flying Dutchman, met Gregory Peck en Susan Hayward in Snows of the Kilimanjaro, met Clark Gable en Grace Kelly in Mogambo (voor haar rol in deze film kreeg ze een Oscarnominatie), met Tyrone Power, Errol Flynn en Mel Ferrer in The Sun Also Rises, met Humphrey Bogart in The Barefoot Contessa en met Richard Burton en Deborah Kerr in The Night of the Iguana.
Gardner stond bekend als een grillige actrice en ze pleegde meerdere malen contractbreuk. Ontevreden met het leven in Hollywood, verliet ze de filmstad op het hoogtepunt van haar carrière, in 1955, en ze trok zich terug in Spanje. De meeste films die ze na 1955 maakte werden dan ook buiten de VS opgenomen. In 1968 vestigde ze zich in de deftige Londense wijk Kensington. In de jaren '60 zou Gardner affaires gehad hebben met de industrieel Howard Hughes, acteur George C. Scott (die haar naar verluidt geslagen zou hebben tijdens hun relatie) en de Spaanse stierenvechter Luis Miguel Dominiquin.
In 1989 werd ze door een beroerte getroffen die haar gedeeltelijk verlamde. Haar vroegere echtgenoot Frank Sinatra betaalde de medische kosten. Ze stierf in Londen op 25 januari 1990 aan een longontsteking. Ava Gardner ligt begraven in Smithfield, North Carolina (VS). Daar bevindt zich ook een museum ter ere van Ava Gardner.
Gisteren zijn mijn man Nico en ik een dagje naar Hasselt geweest: eerst lekker gaan eten in restaurant Exquisa en daarna hebben we nog een bezoekje gebracht aan het Jenevermuseum en de Japanse tuin. Enkele foto's van die uitstap:
Hollywood is een district in Los Angeles, Californië, de Verenigde Staten. Het is gesticht als een onafhankelijke stad in 1857. Verhalen dat de naam Hollywood komt van geïmporteerde Engelse hulststruiken (holly bushes) zijn onjuist: de naam komt van de vrouw van Harvey Henderson Wilcox, een vastgoedmakelaar rond 1880. Wilcox' vrouw ontmoette op een treinreis een vrouw die haar huis als referentie naar een door Zwollenaren gestichte nederzetting 'Hollywood' had genoemd, en dus noemde ze haar ranch bij haar terugkeer eveneens bij die naam. Een bijnaam voor Hollywood is Tinseltown. De stad werd in 1903 als een aparte wijk ingelijfd bij Los Angeles. In 1910 werd het een district van L.A. met een eigen watervoorziening. Een referendum om Hollywood af te scheiden van Los Angeles werd in november 2002 gehouden. Met een ruime meerderheid werd dit voorstel verworpen. Hollywood in brede zin omvat ook naastgelegen wijken zoals Beverly Hills, West Hollywood en Hollywood Hills, hoewel deze niet deel uitmaken van het district Hollywood. Als begrip wordt Hollywood ook gebruikt om te verwijzen naar de filmindustrie in en rond Hollywood. De eerste studio werd opgericht in 1911 door David Horsley van de Nestor Company. In datzelfde jaar vestigden er zich nog 15 onafhankelijke studio's. Filmproductiebedrijven kwamen naar Hollywood vanwege het goede weer en de langere dagen. In de begindagen van de film was sterke kunstmatige verlichting nog niet mogelijk; de enige bron van licht die zorgde voor een voldoende belichting van de film was zonlicht. Tot dan toe was New York de hoofdstad van de filmproductie geweest. Hollywood en de filmindustrie in de jaren dertig waren het onderwerp van de roman "What Makes Sammy Run?" van schrijver Budd Schulberg uit 1941.
Een Amerikaanse hond die opgesloten zat in een oververhitte auto heeft zichzelf met de claxon gered. Labrador Max uit de staat Pennsylvania werd door zijn baasje in de auto achtergelaten. Na een uur bediende hij met zijn poten de claxon en alarmeerde zo alsnog zijn baasje, die hem bevrijdde.
Een eland heeft een ravage aangericht in een supermarkt in het Noorse plaatsje Kongsvinger, ten noordoosten van de hoofdstad Oslo. De bezoekers van de winkel keken vreemd op toen zij een eland langs de schappen zagen rennen. Het dier stormde de supermarkt waarschijnlijk binnen om wat afkoeling te zoeken. De eland zorgde voor grote schade aan de bloemen- en tuinafdeling van de supermarkt, waarna het zijn weg vervolgde naar de drankafdeling. Voor een stapel met koele bierflesjes bleef het dier een tijdje staan, stormde via de ingang de winkel uit en verdween dan in een bos.
Een Pakistaanse schoonmaker die 50.000 dollar vond in een hotelkamer wordt in zijn land alom geprezen vanwege zijn eerlijkheid. De schoonmaker Essa Khan vond de vijfhonderd briefjes van 100 dollar in de kamer van een Japanse gast in het Serena Hotel in Gilgit, zo meldt de BBC. Khan verdient 21.000 roepies, ongeveer 235 dollar per maand. Toch zegt hij nooit in de verleiding te zijn geweest om het geld te houden. Als dank heeft Khan een beloning gekregen van het hotel, en ook de overheid heeft hem een premie beloofd als dank voor zijn eerlijkheid.
Het lijkt er op dat Joop van Ooijen uit Giessenburg (NL) de woorden 'Jezus Redt' toch echt van zijn dak moet gaan halen. De Raad van State heeft gisteren een nieuwe stap gezet in het juridisch getouwtrek om de kreet op het dak. De gemeente Giessenlanden strijdt al twee jaar tegen de enorme kreet op het dak van Van Ooijen. Het college vindt dat de tekst, die goed te zien is vanaf de N216, in strijd is met de gemeentelijke welstandsnormen. De eigenaar moest de witgeschilderde dakpannen weghalen. De gemeente legde daarom een dwangsom van 15.000 euro op. Van Ooijen vocht die dwangsom aan tot aan de Raad van State, maar heeft nu ook deze zaak verloren. De eigenaar zegt in het Algemeen Dagblad dat hij nu naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens stapt. Van Ooijen vindt dat zijn grondrechten worden beperkt. De Raad van State schrijft in het oordeel dat de gemeente geen dwangsom heeft opgelegd vanwege de inhoud van de tekst, maar puur vanwege de omvang en vorm ervan. "Er zijn voldoende andere manieren om de boodschap 'Jezus redt' tot uiting te brengen." Er is in Nederland in dit geval geen hoger beroep mogelijk na de Raad van State.
Chrysler Building, een van de beroemdste wolkenkrabbers van New York, werd gebouwd in opdracht van Walter Chrysler, een Duits-Amerikaanse pionier in de automobielindustrie.
Wie bouwt het hoogste gebouw ter wereld? Walter Chrysler en John Raskob (oprichter van General Motors) wilden beiden het hoogste gebouw ter wereld bouwen. Het naar Walter Chrysler vernoemde Chrysler Building werd ontworpen door William van Alen en was in 1930 af. Het gebouw heeft een hoogte van 319 meter en was bij de opening het hoogste gebouw ter wereld. Een jaar later echter al niet meer. Het Empire State Building dat John Raskob had laten bouwen was nog hoger: 381 meter. Wie naar de skyline van New York kijkt, ziet echter nog altijd ook het opvallende Chrysler Building. Het meest in het oog springende is de glanzende metalen spits. Aanvankelijk maakte deze spits geen onderdeel uit van de bouwplannen. Toen het Chrysler Building bijna voltooid was, was het gebouw even hoog als de wolkenkrabber 40 Wall Street. De eigenaar van dat gebouw liet toen echter snel twee extra verdiepingen bijbouwen zodat 40 Wall Street het hoogste gebouw zou blijven. Walter Chrysler wilde zich niet laten kennen en gaf ontwerper William van Alen opdracht een metalen spits van 58,4 meter op het gebouw te plaatsen. Deze spits werd op 23 oktober 1929 op de top gehesen. Het Chrysler Building was daarmee het hoogste gebouw ter wereld. Het gebouw heeft 77 etages en is momenteel in bezit van een investeringsmaatschappij uit Abu Dhabi.
