Ik ben Tom Verbruggen
Ik ben een man en woon in Sint-Lievens-houtem () en mijn beroep is piloot.
Ik ben geboren op 08/08/1974 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triatlon, voetbal en luchtvaart.
Ik ben gelukkig getrouwd met Anja en ben papa van twee toffe kids, Gilles en Laure-Lise.
Bon, qua vlammen is niet veel in huis gekomen. Wel goed geamuseerd.
2u23min en de 204de plaats van de 318 finishers.
heel warm was het zaterdag, volgens de organisatoren begon het lopen bij een temperatuur van 33°, om dan een beetje af te zakken naar 29°. Ik heb het gevoeld. Warmte is mijn ding niet, nooit geweest. Zak ik toch rekening mee moeten houden bij de keuze van de Ironman.
Het zwemmen, fietsen en lopen was in, en in de omgeving van de Boerekreek in St.Jan-in-Eremo, nabij een mooi sportcomplex. Voor de toeschouwers was er een tent met eten en drinken en voor de kinderen een springkasteel. We waren mooi op tijd aangekomen en parkeerden de auto op de geimproviseerde parking in de wei. Al snel werd duidelijk dat de andere atleten geen pannekoeken waren, scherpe lichamen, tijdritfietsen om u tegen te zeggen,...
Bandjes opgepompt (iets minder dan de normale 9bar, want ik was bang dat ze door de zon zouden springen) en de fiets en wissel klaargezet. Foutje 1, handdoek vergeten om over mijn bak te leggen, zodat ik enerzijds mijn voeten zou kunnen afdrogen na het zwemmen en anderzijds mijn drinken zou kunnen beschermen tegen de zon. Foutje 2, zowel mijn bak als mijn drinkbus zijn transparant, daardoor warmde al hetgeen er in zat veel te erg opwarmde. Resultaat van dit alles: blaren op voeten van natte voeten in schoenen en te weinig gedronken door te warme drank.
Zwemmen - 1km - 18min49 Het zwemmen gebeurde zoals gezegd in de Boerekreek, in 3 waves. Ongeveer 150 atleten per wave. Ik zat in de tweede en nam me voor om niet al te ver achteraan te staan. Als er moest gevochten worden dan was het maar zo. 8 minuten na de eerste wave was het aan ons en spurtten eerst een 50-tal meter door het ondiepe water alvorens echt te zwemmen. Ik kwam niet echt direkt in mijn ritme en forceerde een beetje, ik ging ook compleet uit de richting zodat ik meerdere malen moest corrigeren om op koers te blijven. Ik probeerde in de voeten mijn voorganger te zwemmen maar ik geraakte er niet bij. Uiteindelijk kwam de aankomst van het zwemmen in zicht juist op het moment dat ik de indruk had een lekker tempo te hebben gevonden. Dat zou goed zijn voor Neerpelt en Antwerpen, want daar is het dubbel zo ver. Ik kwam het water uit na 17min50, maar het duurde tot 18min49 voor ik op de mat passeerde die mijn chip registreerde. Dat is dan ook mijn zwemtijd. Daarmee is ook een sportieve doelstelling voor dit jaar behaald, namelijk 1000m zwemmen in minder dan 20 minuten. Bij deze is dan ook de nieuwe doelstelling 1000m zwemmen in minder dan 17 min en de 1900m op de halve triatlon in minder dan 34min30sec.
Fietsen - 40km - 1u10min35 De fietswissel ging redelijk vlot, hoewel ik bijna vergeten was mijn nummer om te doen. Gelukkig riep mijn pa in het buitenlopen, zodat ik dit eerst nog kon rechtzetten. Ik nam me voor om de eerste 2 km een tempo van rond de 32 te rijden, ik hoor het me nog zeggen. Ja tarara, na 500m zat ik al op 36 en het duurde niet lang voor ik continu 37 a 38 aan het rijden was. Dat gaf me wel een boost want ik had naar mijn gevoel snel gezwommen had en nu een pittige fietsproef aan het afleggen was. Het strookte volledig met mijn plannetje om te vlammen en te zien waar ik zou uitkomen. Klonk het niet dan botste het maar. Na de eerste ronde stonden de supporters klaar om aan te moedigen, en ik kreeg er een kippevelmoment, zodanig zelfs dat ik gedurende de kilometer daarop 41 reed en 2 voorgangers voorbijging. Dat gaf nog een extra boost omdat zij met een speciale triatlonfiets reden met volle wielen en de hele bazaar. De tweede ronde begon ook redelijk maar ik besefte dat ik me niet teveel mocht geven. Tot de eerste dames en mannen van de wave die na mij gestart waren mij voorbij vlogen. Toen Veerle Ingels (2de dame op dat moment) mij voorbijkwam heb ik even proberen aanklampen en dan verder tempo gereden. Ik kwam aan met een gemiddelde van 35,5km/u maar moest opnieuw nog geregistreerd worden dus mijn officiele tijd was 1u10:35. Ik was nog steeds zeer tevreden, want ik begon aan mijn lopen na 1u29 wedstrijd. Ik had gehoopt om dan een tempo te kunnen lopen van rond de 4'30/km om dan binnen te komen na 2u15 ongeveer.
Lopen - 10km - 54min13 De eerste 3km waren goed, zeer goed. Ik ging dadelijk een andere loper voorbij en hield goede tred. Geen enkel probleem in de overgang van fietsen naar lopen. Het water dat ik meehad was bijna heet en ik kon er niets mee aanvangen. Na 3 km begon de warmte zijn tol te eisen alsook de inspanning van het fietsen. Ik had plotseling moeite om de snelheid erin te houden en werd nu zelf voorbijgelopen.Ik snakte naar de bevoorrading op 6km, en besloot om mijn geheim wapen in de strijd te gooien om zo de laatste 4km aan een verschroeiend tempo af te leggen. Het hele experiment 'backfirede'. Het ging om een squeezy super energy gel met cafeine. De substantie was te dik en moest met water worden weggespoeld en eenmaal binnen ging het licht nog wat meer uit. Ik keek elke keer naar de km-aanduidingen en telde af. Verschillende keren wou ik toegeven aan de drang om even te stappen maar elke keer weer zette ik door.
Conclusie: dubbel gevoel. Enerzijds blij dat ik heb kunnen meedoen aan deze wedstrijd waar toch veel deelnemers van redelijk niveau aan deelnamen (als je met deze gemiddelde snelheid fietsen slechts de 186ste fietstijd hebt dan weet je het wel) en dat ik reeds begin juni een trainingsniveau heb om aan kwarttriatlons mee te doen. Anderzijds teleurgesteld want mits een betere loopproef had ik toch een meer aanvaardbare tijd kunnen behalen. Een aantal lessen geleerd, maar diegene die ik maar niet kan onthouden is nog meer eten en drinken tijdens de wedstrijd. Ik merkte tot vandaag dat mijn lichaam gedehydrateerd was. Drinken in Neerpelt zal vooral een logistieke bedoening zijn want hoe krijg ik zoveel drank op fiets.
Deze week nog eens een serieuze lap op geven en dan zien hoe we de twee laatste weken doormaken voor Neerpelt.
Morgen is het zover, de eerste echte afspraak van het jaar. 1000m zwemmen, 40 'clicks' fietsen en 10 'bornes' lopen. Dit alles onder een zomerzonnetje in de omgeving van St. Laureins We zijn er klaar voor. Ik zelf natuurlijk en ook mijn trouwe schare supporters. Mijn vrouwke en de kids ( de rugzak met zonnemelk en zonnebrillen en de rest is al gepakt ) en mijn ouders die van het verre Reet wederom paraat zullen staan. Van in mijn prille jeugd toen ik voetbalde heb ik weinig momenten geweten dat mijn Pa en Ma er niet waren om te supporteren. Nu bijna 30 jaar later staan ze nog steeds aan de zijlijn/straatkant en dat doet me serieus wat. Onze Pa heeft zelfs in aanloop van deze triatlon een statistisch onderzoek gedaan naar de uitslag van de Boerekreektriatlon van vorig jaar en gesteld dat er op mijn persoonlijke doelstelling nog wat marge zit. Hij heeft gelijk, er zal morgen gevlamd worden. Nog iets dat ne publiekelijke merci verdient aan mijn persoonlijke sponsor, is het feit dat ik dankzij een vrijgevige ingeving van onze Pa, morgen het strijdtoneel de Boerekreek zal betreden in een spiksplinternieuwe wetsuit, een orca sonar model 2010. Zij die naast mij zwemmen zullen, u weze gewaarschuwd ! Merci Pa
Vandaag mijn lijf zoveel mogelijk afzijdig gehouden en gerust, buiten het repeteren van mijn fiets - loopwissel ( hier besloten om mijn schoenen op de pedalen te laten) waarbij ik ook mijn geheime wapen in stelling heb gebracht. Dit zal echter geheim blijven tot na de wedstrijd en zal op deze blog in geuren en kleuren uit de doeken gedaan worden.
Gisteren heb ik voor de eerste keer met mijn omgebouwde fiets gereden. balhoofd een 2cm lager, zadel 2 cm naar voor en een triatlonstureke erop gemonteerd. Het resultaat mocht er zijn. Op de dijk naar Berlare via Wetteren een paar stukskes tegen 37 - 38 gereden. Ik kon nog meer maar dat leek me niet verstandig. In de namiddag ben ik dan met Anja mijne wetsuit gaan proberen in de Nieuwdonk, een beetje raar qua gevoel want je ligt toch hoger in het water met de benen. eerste keer trouwens in de donk en ik moet zeggen, ongelooflijk helder water, amai.
Enfin, ik ga mijn beentjes nog eens laten masseren door mijn persoonlijke fysiotherapeute en dan dodo, morgen vlammen !
'Da komt helemaal goed'. Momenteel een op endorfines gedreven positief ingestelde atleet spreekt tot u. Ik zal maar hout vasthouden want er kan nog van alles misgaan natuurlijk. Eigenlijk wel raar hoeveel aandacht ik schenk aan een pure voorbereidingswedstrijd komende zaterdag. Ik zou gewoon kunnen deelnemen om te zien hoe ik zwem in zwempak, hoe ik de wissel moet aanpakken en hoe ik op mijn - nog om te bouwen - tijdritfiets een tempo moet rijden dat ik in de halve van Neerpelt en Antwerpen kan volhouden. Maar nu ik de beste voorbereiding tot dusverheb volbracht wil ik gewoon zaterdag zo diep mogelijk gaan. Vooral in het zwemmen en lopen. 1000m zwemmen in zwempak, ik wil gewoon achterin het peloton aankomen bij het zwemmen, dwz minder dan 20 min zwemmen. Dan het fietsen een deftig tempo rijden in mijn eerste niet-stayer wedstrijd sinds een sprint in 2003. Tempo 32 a 34 en misschien meer ? En dat het lopen wil ik gewoon in het rood gaan en zien hoever ik kom. Kom ik de man met de hamer tegen, so be it. Ik zal proberen in alle geval onder de 2u30 te gaan. Gisteren na de looptraining mezelf gewogen op een redelijk precies instrument en tot mijn positieve verbazing, onder de 80kg gegaan, evenveel als voor de marathon in brussel, maar wel meer spiermassa. Ik voel me scherp, enkel nu nog volhouden tot vrijdag en dan carboloading (lees schransen: rijsttaartjes, pannekoeken, pasta, alles wat koolhydraten bevat). De looptraining deed ik in de buitenlucht in moskou, hetgeen gezien het fijne stof niet echt een goed idee is maar wou toch iets anders dan op de loopband. Ik ben nooit echt een snelle loper geweest, maar kan wel lang blijven lopen. Maar gisteren stond een pittige intervaltraining op het programma en liep sneller dan dat ik mogelijk achtte: 10 min inlopen 3 x 1000m in submaximaal tempo (dat wil in mijn geval zeggen tegen 3'45/km, hartslag boven 170), met na elke 1000 volledig herstel en 3'recup lopen. Geen echte verzuring is opgetreden en kon de 3de km tegen 3'50 afklokken, iets wat ik tot dusver nooit kon ! Daarna nog 3 x 1000m in aeroob 2 tempo (in mijn geval tegen 4'20/km, hartslag tussen 155 en 170). Zonder problemen. Ook weer elke keer 3' recup. en om af te sluiten nog 10 min uitlopen. Alles goed voor 12km.
Ervoor had ik reeds 2200m non-stop gezwommen tegen relax tempo. Watergevoel goed.
Vandaag staan er 2200m zwemmen en 60' losfietsen op de hometrainer op het programma. Easy biscuit. Morgen huiswaarts naar het vrouwtje en de kids, ah ja en ook de kat.
Nog steeds in een hotel in Moskou. Een goed hotel gelukkig. Voor mijn normen is dat een hotel met een goed bed, een propere badkamer en een degelijke fitness en toegang tot een zwembad. Het zwembad is wel maar 15 a 17m lang, (heb het afgemeten door stappen te tellen) maar goed genoeg om watergevoel te kweken. Voor de rest zijn mijn dagen nu gevuld met trainen eten en slapen, ik moet namelijk wachten op de volgende vlucht. Die kan binnen 2u zijn of gewoon pas binnen 2 dagen.
Gisteren gezwommen: 200m inzwemmen, dan 10' techniek drills, 10' met paddles, 20' tempo (ik denk 1000m onder 20' maar niet officieel natuurlijk) en 10' relax uitzwemmen. Alles samen zo een goede 2500m denk ik.
Dan een beetje gerust en opnieuw de fitness in voor 60' hometrainer tegen hartslag 142 en 100rpm, direkt erna 5km gelopen tegen 12km/u, en een km tegen 13km/u. Geen problemen, een trainingsdag van 2u15, ongeveer de tijd die ik nodig zal hebben volgende zaterdag (mik op alles dat minder is dan 2u30).
Linkervoet (binnenkant enkel) doet wat zeurderig pijn, twijfel om vandaag te lopen bang voor een microfractuur, maar dat botst met geweten, want heb zo het gevoel dat ik geen training mag missen. Heb ook het trainingsprogramma voor volgende week gekregen, duidelijk een taperweek, hoewel wel elke dag getraind wordt. Volgende week moet ik een wetsuit aanschaffen/huren want dat heb ik nog niet en zal ik nog een openwatertraining moeten inlassen om dat eens te proberen.
Vandaag nog welgeteld 1 week voor de eerste echte wedstrijd van het jaar. Wat zeg ik, nog 7 dagen !!! Al 10 dagen serieus op m'n eten aan het letten, geen druppel alcohol meer aangeraakt, dat geeft enerzijds een redelijk zen-gevoel, aan de andere kant stijgt de mentale en fysieke spanning die hopelijk op het juiste moment volgende zaterdag tot ontploffing komt.
Deze week begon op sportvlak bizonder zwak. Van maandag tot woensdag gene klop gedaan, en u zal zich afvragen hoe dat kwam. Ewel dat kwam omdat ik de halve wereldbol heb overgevlogen beste lezer. Ik kan gerust zeggen, 1 van de hoogtepunten tot dusver op vlieggebied. Een aantal jaren geleden vloog ik al eens met een zieke patient van Sri Lanka naar Melbourne, via Singapore en dat was ook top. De vlucht van deze week staat in mijn boek nu op dezelfde hoogte. Het was een vlucht die ons de eerste dag van Londen naar Tulsa (oklahoma) bracht, via een refuelling stop in Goose Bay (newfoundland). Na een nachtje terug vertrokken naar Edmonton in Canada (net ten noorden van Calgary) en na een rustpauze daar, de lange vlucht naar Moskou via Sondrestromfjord in Groenland (of zoals de eskimos het zeggen Kangerlussuac). (BGSF) Het speciale aan deze vlucht was dat ik nooit eerder zo noordelijk vloog. Sondrestromfjord ligt halverwege de westkust van Groenland, maar bij het vertrek uit dit maanlandschap vlieg je nog meer noordelijker om de korste afstand naar moskou te vinden, en dan ben je wel heel dicht bij de noordpool. Voor de specialisten, de gemiddelde breedtegraad waarop gevlogen werd was 72graden noord. (is dat geen programma op VT4?) Het straffe hieraan vond ik dat je je zeer klein op de wereldbol voelt en nog kleiner in het heelal. Oei zo filosofisch. Hoe komt dat ? Het is namelijk zo dat de aarde rond de zon draait in een elliptische baan. in de zomer draaien we korter bij de zon en in de winter verder weg. Onze aarde draait ook nog eens om zijn as (daardoor hebben we dag en nacht) maar die as is niet loodrecht van boven naar beneden maar staat onder een hoek van 23,5 graden geinclineerd. In de zomer is het dan zo dat alle gebieden boven de 66,5ste breedtegraad (90 - 23,5)geen echte nacht kennen, maar dat zelfs wanneer het nacht zou moeten zijn, de zon schijnt. op 21 juni is het dan zo voor alle gebieden boven deze breedtegraad het geval en in ons belgenlandje is het dan de langste dag, daarna korten de dagen weer tot 21 december waarin we de kortste dag kennen. Tot zover het planetair weerpraatje Dus beste lezer, ik bevond me in dit gebied en zag deze bovenstaande theorie werkelijkheid worden, en dat gaf een gevoel van ontzag en realisatie van welk klein element we zijn op deze aardbol. In de praktijk vertrokken we om 14u lokale tijd in Edmonton op dinsdag en vlogen we naar moskou om daar om 12 uur lokale tijd aan te komen. In Sondrestromfjord (een basis gebouwd door de amerikaanders om vliegers over te vliegen naar engeland in WOII) moesten ze speciaal voor ons de vliegplein open doen. Een heus maandlandschap was dit, desolaat en omsingeld door enerzijds de zee en anderzijds een gigantische ijsvlakte met ijsberen and what not. Daar was het 1u30 lokale tijd des nachts als we landen en jawel de zon scheen nog. In de winter zou hier het poollicht perfect zichtbaar zijn, nu niet. We hebben het dus in de nacht van dinsdag op woensdag nooit donker zien worden. Qua jetlag en lichaamsritmeverstoringseffectconsequentie kan dat tellen. Ik ben dus ook gecrascht in mijn beddeke in moskou tot donderdagmorgen, alwaar ik direkt 2 trainingen heb volbracht. 1 u gezwommen, maar ook nog 10 minuten gebabbeld over vliegers met een ex-collega van mijn vorig bedrijf die toevallig in het baantje naast mij aan het zwemmen was , en daarna 9 km op de loopband met 12 minuten zwaar tempo (tot 16,5km/u). Gisteren niks, buiten assistentie verleent met het vervangen van een brandstofpomp op de vlieger, want die was naar de vaantjes. Vandaag 3 trainingen op den boek: Zwemmen, fietsen en lopen. 3u werk voor de boeg. Zal morgen zeggen hoe het was.
Gisteren zoals gepland een goede sessie op de hometrainer gedaan. Goed gezweet, 2 keer 30 minuten met om de minuut een moeilijker stuk, hartslag mooi onder controle en om musclememory te behouden, alles boven 100 omwentelingen per minuut. Dat is mijn manier om niet al het gedane werk kwijt te zijn qua fietsen. Daarna ging ik nog wat zwemmen normaal maar het 'badkuipke' was in onderhoud, dus nougatbollen.
Vandaag staan er 2 looptrainingen op de menu, vanmorgen al een vetloopje gedaan van 45 minuutjes en straks nog wat kwaliteit gedurende 90 minuten. I love it, en dat zal mijn weektotaal qua trainingsuren op 8u brengen. Niet veel maar het is ook een beetje regeneratieweek dus geen probleem.
De komende 3 dagen zal een beetje problematisch worden want ik doe zo wat de tour van amerika en terug naar rusland op 48u tijd dus zal weinig tijd hebben om wat te sporten.
Gisteren de Ironman in Lanzarote gevolgd op ironmanlive.com. Dat is toch echt wat ik wil doen, elke keer weer geeft zo een wedstrijd enorme motivatie om verder te doen, keep it up dus. Maar ik denk niet dat de ironman van lanzarote voor mij zal zijn. redelijk vroeg op het jaar, je zou bijna een winterstage moeten doen, en ik ben al zo veel weg van huis dus dat is niet haalbaar. Ik zou ook graag mijn gezin als supporters hebben en lanzarote valt in de schoolperiode. Maar het is wel zo dat ik moet beginnen nadenken over welke ironman ik wil doen. Oostenrijk, Nice en Frankfurt spreken me aan, maar ook Florida en Arizona die later op het jaar zijn. Wordt nog moeilijk om te kiezen. Misschien valt de halve van Neerpelt zo goed mee dat ik volgend jaar de volledige doe, maar die heeft dan niet het ironman-label.
Absurde zwemtraining vandaag. Als je zoals ik 'on the road' bent moet je je behelpen met de trainingsfaciliteiten die er zijn. Zo ook hier in Luton, waar ik een zwembad tot mijn beschikking van ....12 m lang. Alsof je zwemt in een badkuip. Welgeteld 8 a 9 slagen nodig om over to geraken. Zo een 1500m gezwommen, met veel drills, watergevoel kweken. Mijn linkervoet deed wat pijn van gisteren, daarom een beetje actief herstel door een soepele wandeling te maken in het park - slash - golfterrein, lekker zacht gras, mooi weertje en na 7 km terug hotelwaarts. Voet reageerde goed. Morgen een uurtje op de hometrainer en nog wat badkuipzwemmen.
Voor de rest veel wedstrijdverslagen en uitslagen bekeken van de wedstrijden van vorig jaar, zo ook de fotogalerij van Neerpelt en Antwerpen. Hm, precies nog wat werk voor de boeg
Ook nog een leuke two-liner gevonden over triathlon
For most sports you need one ball For triathlon you need two !
Nog eens een berichtje. Veel gebeurd de laatste 2 weken. Onze Gilles heeft zijn communie gedaan. Was heel fier op hem en ik denk dat hij zich kostelijk geamuseerd heeft op de feest. De papa ook en al sjaans dat ik smorgens nog een vetloopje heb gedaan zodat ik mijn geweten wat kon sussen met al dat eten en drinken. Ik ben een man van uitersten, de ene keer alles , de andere keer niks, vandaar ook de titel, want in het trainingschema gaat het soms zeer goed en soms zeer slecht. Dan slaat de twijfel toe, zal ik wel genoeg gedaan hebben ? Rust ik niet te veel? Ik zou veel liever iets minder trainen in tijd, maar wel continu, ttz elke dag. Nu doe ik soms lange zware trainingen en dan een dag niks. Of 2 dagen niks. Ik heb mijn nieuwe fiets, amai wat een verschil met vroeger. er moet nog wel wat aan veranderd worden (stuurpen korter, balhoofd lager,...) maar het is al een serieuze verbetering. Op een dikke week 438km gereden, hetgeen ook mijn maandtotaal voor mei zal zijn want ben weer een beetje in de weer voor het werk. Mijn oude loopsloefen zijn naar de eeuwige loopvelden, allez das ni waar want ze staan in mijn berging want ze zijn nog goed om in den hof te wandelen. De nieuwe zijn Mizuno wave riders, de eerste keer dat merk sinds meer dan 15 jaar. Tot hiertoe vallen ze enorm mee. Nu enkel nog een nief zwembrilleke want het oude laat water door en een wetsuit huren. Tis toch een kostelijke affaire die triatlon amai. Maar 'one sport is not enough' ! dus moeten we verder. In ons gezinnetje is er ook een nieuwe bewoner, hij luistert naar de naam VIC, niet van Victor maar als acroniem voor Very Important Cat. Een kat dus, met karakter nog wel. De kinderen zijn er zot van, en ik moet zeggen Anja en ik ook wel. Qua training de laatste 2 weken niet al te slecht: 25 uurtjes getraind en ook genoeg gerust. de belangrijkste evenementen waren: - de allereerste keer 2 looptrainingen op 1 dag, een vetloop en dan een intervaltraining, totaal 25 km. De tweede training daarvan was volledig in de regen, ik was doorweekt. Daar kwam ik tot het besef dat je niet echt Ironman wordt op de wedstrijd zelf, maar in de voorbereiding ervan. - dan de ontdekking van mijn favoriete trainingsrondje op de fiets, allez zeg maar ronde, want die is 92km lang: houtem-wetteren (dijk) - melle - heusden - R4 naar Zwijnaarde - dijk naar Oudenaarde - Sint-Maria-Latem - Velzeke en zo naar huis. Ook in de regen en de wind. - De Serge Baguet Classic vorige zondag: een schone tour langs de zwalm en Flobecq, 135 km lang, 1550 hoogtemeters, 27km/u gemiddeld. Meestal alleen gereden maar af en toe in een groepje meegedraaid. Soms waren er hellingen die serieus pijn deden maar ik had een zeer goed gevoel in de benen. Moet alleen nog meer leren drinken, ..., water he En dan vandaag 2u rustige duurloop, het werden 20km tegen een gemiddelde hartslag van 134 in 1u48. Zeer plezant om te zien hoe de hartslag gezakt is en laag bleef, en ik toch een redelijke snelheid kon volhouden. (is ongeveer mijn marathontempo van oktober !!! tegen 20 slagen minder) Enige minpunt vandaag was dat ik geen drinken bij had, stom stom stom. Heb dus 20km gelopen zonder te drinken, en inderdaad het prestatieniveau zakt significant daardoor. Alleen zwemmen blijft het zwakke broertje in de trainingen, ik train er bijlange niet genoeg voor. Daar zal de komende 10 weken verandering in moeten komen wil ik een niet al te zwak figuur slaan in Antwerpen.
conclusie: de twijfel slaat soms toe of ik wel genoeg getraind heb met nog 2,5 week voor St.Laureins en 5,5 week voor Neerpelt. Maar op de momenten dat ik dan train merk ik wel dat mijn lichaam de training absorbeert en de prestatie stijgt. Ik heb wel bewust uitgemaakt dat zowel St.Laureins en Neerpelt pure voorbereiding is voor Antwerpen. Ik ben wel een beetje gerustgesteld dat ik nu al de afstand van zowel het zwemmen, het fietsen en het lopen van de halve in de benen en armen heb. ook een inspanning van boven de 5u heb ik al volbracht dus nu mag er wat kwaliteit in de trainingen komen onder de vorm van intervallekes.
en dan dodo, morgen vlammen !
, en daarna 9 km op de loopband met 12 minuten zwaar tempo (tot 16,5km/u).
