Inhoud blog
  		• Drijfhout
  		• Zondag is nog ver
  		• falende werkelijkheid
  		• triggerhappy
  		• the flames are too hot
  		• LV at the Drumboy
  		• Ijzig
  		• Jazz
  		• Wraak
  		• Even van huis (deel 3)
  		• Even van huis (deel 2)
  		• Even van huis (deel 1)
  		• Onopgeloste vragen
  		• levenskunst
  		• kanker sluipt
  		• Woorden schieten me te kort part 2
  		• sterkte
  		• Bedacht
  		• vriendschap en liefde
  		• de afwas van 5 maand verliefd zijn
  		• Liefde en ellende
  		• Daar gaat ze
  		• 2010
  		• Woorden schieten me te kort.
  		• In één greep voer ik de letter uit.
  		• vallen
  		• Kunstenaars
  		• Ge moet het niet forceren.
  		• Vamp-pier
  		• Wereldwijs in het wildeweg.
  		• Murw
  		• beleven+zin-inspiratie+beschouwen=215woorden
  		• I ­– I need your love so bad.
  		• Ffffrigo
  		• Stempelkaart: Hier.
  		• Regenboog
  		• Konijn
  		• Prikkelpop
  		• Kraslotje
  		• Wegwerpwatje
  		• Streetspirit
  		• meidenavond-quiche
  		• Grote heren hebben lange handen
  		• Wie ben ik?
    Laatste commentaren
  • Tureluur (Victoria)
        op Even van huis (deel 3)
  • gevonden (johan)
        op meidenavond-quiche
  • (L) te goed (Helena)
        op Ffffrigo
  • zalig (Shameika)
        op Grote heren hebben lange handen
  • smarties leest mee (giel)
        op Wie ben ik?
    • Onschuldig
    en andere onwaarheden
    28-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Drijfhout
    Onzekerheid evolueerde uit schaamte
    Een mug werd een olifant
    en openheid verdween
    de olifant stond in de kamer
    maar we probeerden hem niet te zien
    met onze gekende strategieën hebben we hem lang ontweken

    de kamer werd een porseleinkast
    lompigheid maakte me meester
    de porseleinkast viel
    op blote voeten liepen we over de scherven
    ik weet niet wie er het meeste bloedde
    maar er vormde zich een rivier van gevoelens
    op drijfhoutjes dobberden we verder, grijpend naar grassprietjes langs de kant
    Jij zwaait, maar ik wil het niet zien
    Ik roep, maar jij verstaat me niet
    Er blaast een sterke wind door mijn haren
    Ik weet niet of wij elkaar nog op dezelfde manier zullen vinden. 

    28-02-2018 om 09:10 geschreven door Irene  
    >> Reageer (0)
    24-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zondag is nog ver
    Een koude waarop ik me kan kleden. 

    Een friste aangevuld met de lentezon die zijn aantocht kenbaar maakt. 

    Het is zo'n dag waarop ik eigenlijk moet gaan fietsen langs jagerspaden, terwijl ik de landschappen aan me voorbij laat razen. 

    Ik geniet. 

    Op een verjaardagsfeest had ik heerlijke nieuwe ontmoetingen en op een begrafenis sterkte ik banden aan met een kennis. De evenementen waren een viering van het leven. Een beleven en een stilstaan. 

    Ik ben me bewust van de intense en oprechte contacten die ik heb met mijn vrienden, ze vullen me met steun, eerlijkheid, gehoord worden en plezier. 

    Ik geniet. 

    Muziek speelt in mijn oren en ik dans. 

    Zelfs als ik op mijn stalen ros naar huis keer kan ik zwoel bewegen en zing ik. 

    Hier ben ik dan, als gelukkigste mens op aarde.

    Een warme stroom vloeit door me heen en eindigt in mijn onderbuik. Ik voel de opwinding in mijn borsten. Mijn gedachten durven al eens naar jou afglijden.  

    Zondag is nog ver. 

     

    24-02-2018 om 17:31 geschreven door Irene  
    >> Reageer (0)
    10-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.falende werkelijkheid
    Je prikkelde een herinnering aan naïeve onbevangenheid met een man die me liet meeslepen op een wispelturige en onbetrouwbare verliefdheid. 
    Hij had een gebroken hart en was zoekende. Ik was jong en lerend. 
    Het werd een emotionele rollercoaster waar ik soms nog aan terugdenk. 
    Een passionele verhouding die in schril contrast staat met de stabiliteit en zekerheid die ik nu ken. 
    De herinneringen zijn rozer gekleurd dan de werkelijkheid en je doet me snel de pijn terug voelen die ik heb geleden. 
    Ik vind het mooi hoe jouw jeugdige speelsheid mij overstijgt. 
    Naast af en toe een verlangen om uit mijn situatie te breken, weet ik hoe gelukkig ik ben. 
    In een bizarre draai vraag je wat er mogelijk is. Ik antwood: niets. 
    Mijn afwijzen doet jouw interesse groeien.
    Je maakt iets los bij me. 
    Ik voel me te volwassen om me te laten meeslepen in iets dat gedoemd is om te falen. 

    10-08-2016 om 11:10 geschreven door Irene  
    >> Reageer (0)
    09-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.triggerhappy
    een streel, een tinteling
    je herinnert me aan verliefdheid
    aan en uit
    ik voel me ouder worden en daar geen zin in hebben
    een prikkel die overslaat
    meegaan in dit verhaal zou alles veranderen
    glas dat snijdt in mijn vlees
    realisme houdt me tegen
    aandacht vergaat
    dat was het dan

    09-08-2016 om 10:56 geschreven door Irene  
    >> Reageer (0)
    27-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.the flames are too hot

    Raak verslaafd aan mij. Je trekt me aan.
    We zijn kat en hond. Traumaboy. Je stoot me af. Dramaqueen.
    Duidelijk, het is weer zo ver.

    27-02-2012 om 16:45 geschreven door Irene  
    >> Reageer (0)
    11-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.LV at the Drumboy
    Niets mooier dan jij die me begrijpt.
    Niets mooier dan de lucht te klaren.
    Niets mooier dan de gesprekken die we hebben.
    Niets mooier dan wat ik aan je heb.

    11-02-2012 om 02:40 geschreven door Irene  
    >> Reageer (0)
    21-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ijzig
    De kille nacht lijkt kouder bij ruzie
    Onverschillig blijf ik bij je tranen
    Vertrek
    Het spijt me dat ik het niet eerder heb gezegd
    Vertrek
    Mijn besluit staat vast.
    Ik verras mezelf met harteloosheid
    Ga
    Dag
    Salut
    Vaarwel
    Help ik mee pakken?

    21-11-2011 om 23:23 geschreven door Irene  
    >> Reageer (0)
    22-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jazz
    Deze avond deed Jazz me wegdromen naar een vervlogen tijd.
    Toen auto's nog als communicatiemiddel dienden en meningen nog gezegd konden worden.
    Aan de rust die we vonden en de echtheid van ons zijn.
    Massages en een gitaar, dat waren wij.
    Boetes werden gespaard om in bed te blijven liggen.
    Nooit kwamen we nog op tijd.
    Fascinaties voor ogen, handen, gedachten en liefde.
    Eindeloos opgaan in mekaar.
    En dan elkaars vertrouwen breken, uit angst om te verliezen.
    Met een laag verf gingen we over de stoelen, we dansten;
    je smeekte me om te blijven en ging zelf weg.

    Herinneringen worden gekleurd.

    22-10-2011 om 10:48 geschreven door Irene  
    >> Reageer (0)
    20-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wraak
    Het werd een beslissing die ik me al direct betreurde.
    Ik liep over straat met opgeheven hoofd, maar ik was niet trots.
    Ik dacht aan de onmogelijkheid om de tijd terug te draaien, terug te kunnen keren naar datzelfde moment en mijn woorden in te slikken.
    Heel erg moedig ben ik niet, want ik kan mijn fout niet toegeven.
    Verantwoordelijkheid nemen voor je daden en met de gevolgen leven, spreek ik mezelf toe.

    En nog steeds denk ik er over na, bloedt mijn hart en voel ik me schuldiger dan ooit. Dat is het gevolg van mijn daad: een wrange smaak.


    20-10-2011 om 20:17 geschreven door Irene  
    >> Reageer (0)
    25-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even van huis (deel 3)
    'Op de bus, bus, bus, zie ik mensen. Op de bus, bus, bus, kijk ik door het raam. Op de bus, bus, bus, kan je iedereen vanalles toewensen. Op de bus, bus, bus, is het aangenaam.'
    Het was duidelijk geen stad naar mijn hart. Een halve dag reizen en ik zit in een ander deel van het land, met z'n eigen sfeer. Deze keer gaat het goed zijn, ik voel het. De gedachten van de voorbije dagen schud ik van me af en ik leg mijn hoofd tegen het raam. Het is het vooruitkijken dat me hoop geeft.
    Er zitten 3 enthousiaste Britse vrouwen op de bus, contact leg ik snel door in te spelen op wat ik ze hoor vertellen. Ze nemen me in hun armen.
    Bij het afstappen krijg ik een vreemd gevoel. Van nul beginnen, naïviteit, goed geloven, er zin in hebben en wat onzekerheid.
    2 van de 3 vrouwen vluchten voor hun mannen, enkele dagen weg, 'op bezoek bij een kennis'. Ik hoor hen plannen maken om nooit meer terug te keren. Deze dames worden mijn gezellinnen, de pil tegen de eenzaamheid. We huren samen een kamer en het etentje wordt een zatte bedoeling met liefdesverklaringen. De dag met kater volgt. Ik lag in het midden, met m'n arm op m'n voorhoofd.

    25-08-2011 om 21:14 geschreven door Irene  
    >> Reageer (1)


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs