hallo,

verhaal " Over de oceaan van de kindertijd". 

het verhaal gaat over een klein zieltje dat zat te wachten tot hij naar de echte werleld mocht komen. Voor hij  nu echt werkelijk naar de wereld mocht komen zijden ze " je gaat op een boot komen met  kapiteinen die je vader en moeder mag noemen". Toen het zieltje eindelijk op de wereld was belanden hij niet op een boot maar in het koude water. Na een tijdje in het koude water te zitten werd het kleine zieltje opgevist door een boot.  daar werd hij opgevangen en kwam het zieltje heel goed overeen met de kapitein van de boot. Toen hij eindelijk een beetje geend was aan de boot en kapitein, is de boot gekapseisd. het kleine zieltje kwam weer terecht in het koude water. Na een lange tijd zwemmen belanden hij op het strand en zij hij tegen zijn eigen " ik ga niet te snel wenen aan de mensen, want als ik gewend wordt dan gebeurt er altiid wel iets".  

na het lezen van deze tekst kwammen er bij ons wel wat gevoelens naar boven zoals droevigheid en een beetje angst. 

droevigheid omdat de jongen nog altijd geen boot heeft gevonden waar hij ng lang en gelukkig kan leven. 

angst; angst om de verdrinkene angst om niemand te vinden.