Inhoud blog
  • ervaring in een weeshuis/internaat
  • Proficiat!
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Internaten en Instellingen
    KAN DIT ??
    22-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ervaring in een weeshuis/internaat
       , Pa was dood. Ze komen me uit de school ophalen en zeggen dat ik mee moet
      komen. wat zou ik toch uitgespookt hebben dat ik zo zwaar gestraft moet worden?
      Bij mijn weten niets!
      Ik wordt in een politiewagen begeleid en weg gebracht . Ik dacht, ze steken mij in een gevang.
      En ja hoor,dat was correct. Alhoewel ik verneem van de andere kinderen die daar zitten dat 
      het "een weeshuis " genoemd wordt en dat wij wezen zijn.

      Ik was nieuwschierig waarom ik daar terecht was gekomen want niemand had mij enige zinnige
      uitleg gegeven. Waarschijnlijk vonden ze dat niet nodig. Ik was immers een snotneus van
      9 jaar en had blijkbaar toch niets te vertellen,dat was al heel snel duidelijk.
      Mijn vrije onafhankrlijke leven dat ik tot hiertoe had geleid was voorgoed voorbij,zoveel was
      duidelijk.
      Sommige kinderen waren door het gerecht uit hun gezin weggenomen en daar geplaats door
      een rechtbank zonder enige inspraak. Anderen zoals ik hadden een ouder verloren en
      werden daar ook gedropt zonder boe of ba. We werden allemaal onderworpen aan een heel
      zwaar disiplinair regime waar niet werd gevraagd wat je daar van vond. Opvolgen of rammel,
      dat was de leuze, bleek al van in den beginne. Dat rammel werden dan wel tuchtstraffen
      genoemd. Dat kon je al krijgen als je durfde te klagen over de aangebrande melk die we
      elke morgen moesten drinken of simpel een bevel dat je niet snel genoeg opvolgde.

      Na een aantal maanden mocht ik zogenaamd op bezoek bij familie. Mijne pa had 10 zussen
      en 3 Broers maar daar had ik nog niemand van gezien of gehoord of enig teken van leven.

      En dan plots kreeg ik het nieuws dat ik toen ik 10 jaar was geworden op een zondag-
      namiddag op bezoek mocht gaan. Er was niemand aan de poort toen ik na zoveel tijd terug
      in een normale straat stond. Dus ging ik maar zelf tevoet op weg naar mijn dorp dat 6 km
      verder lag. Ik beredeneerde in welke richting dat zou kunnen zijn en ging op weg.
      Omdat ik mijn pa zijn zuster niet wist wonen ging ik naar het huis waar ik had gewoond
      en naar de boer die aan de overkant woonde toen ik thuis niemand kon vinden en honger kreeg.
     
      Toen mensen in paniek daar kwamen om mij op te halen begreep ik niet veel van al dat gedoe
      en geleuter als was ik weggelopen en hoe onverantwoordelijk ik wel was. Ik zou dan ook gestraft
      worden omdat ik niet deed wat ik moest doen. Ook al had ik er geen idee van wat er van mij verwacht
      werd vermits niemand mij dat had verteld. Mij kwam het eerder voor dat zij de onverantwoordelijken
      waren die hun eigen falen op mij verhaalden. Mijn tante huilde dat ze zo bang was geweest dat er mij
       iets was overkomen. Raar , want al die maanden eerder had ik nooit iemand gezien of gehoord.
      Toen ik vroeg waarom ik mijn ma niet kon vinden werd mij verteld dat die ook was opgesloten in
      een gesloten inrichting net zoals ik en daar niet meer uit kon. Ze vertelden mij dat ze ziek was en het voor
      haar bestwil was. Toen ik daarop zei dat ik dat niet geloofde dat mijn ma ziek was,kreeg ik te
      horen dat ik daar te klein en te dom voor was om dat te kunnen begrijpen.Toen ik daarop
      replikeerde dat ik al meer voorbeelden had gezien van volwassenen die aantoonden dat het eerder
      de volwasenen waren die er niets van begrepen kreeg ik bijna een draai om mijn oren.
     
      Ik mocht kiezen: wat meer respect tonen of niet meer komen. Ik knikte dan maar heel nederig dat
       ik het zo erg nu ook weer niet had bedoeld.Ik was bang dat ik niemand meer zou hebben om
      naar toe te gaan want ik had gezien wat er toen gebeurde bij jongens die niemand hadden.

      Die moesten dan bij de broeders komen in afzondering. Of 's nacht in de chambrette en dan klonk
      er geklaag en gebrom dat soms steeds maar erger werd. Martin die drie tot vier maal per week
      bij verschillende broeders snachts moest komen plaste tot zijn 14 de in zijn bed. Hij had dan ook
      een meisjesachtig uiterlijk. Albert vond het allemaal niet meer zo erg. Die kwam dan ook veel
      keren al brullend de koer opgerend om rondjes te lopen op de koer waar hij steeds maar
      brulde " broeder karel dikke beuzze,broeder karel dikke beuzze" Dat ging soms een half uur zo door
      na elk kontakt bij die beruchte broeder karel meestal in het kiekenkot.

      Echter toen Albert het zonder schroom overal begon rond te bazuinen verdween hij samen met
      broeder Karel uit het zicht. Nooit nog iets van gehoord. Wat niet betekende dat de seksuele
      handelingen daar mee ophielden, nee die namen juist toe.

      Toen ik op een dag besloot dat te vertellen aan de tante waar ik soms naar toe mocht, begreep ik al
      dat dat een grote vergissing was die ik beter niet had gedaan. Ik werd uitgemaakt voor leugenaar
      nietdeug met de niet mis te verstane boodschap dat als ik het ooit nog eens zou wagen deze heilige
      mannen te beschuldigen ik nooit meer zou moeten komen. Alweer.

      Ik was duidelijk een erg ondankbaar kind dat zich gelukkig mocht wanen dat zulke mensen bereid
      waren om voor mij te willen zorgen. Over de vernederingen, de psychische verkrachtingen en
      het seksueel misbruiken via een totale afhankelijkheids positie, het afgesloten zitten van de maatschappij
     werd met geen woord gerept.
      Door de straffen die daarop volgden zoals een hele namiddag met uw knieën op een lat zitten
      totdat ze bloeden en je dagen na elkaar bijna niet meer kon gaan leerden mij al snel dat het
      veiliger was laag profiel te houden en uw woede innerlijk op te potten. Het was beter te ontploffen
      door de psychische druk dan het te uiten.  Ik weet dus uit ervaring hoe Dutroux's worden gecreërd.
      Werd ik volledig mensen schuw. Als ik zeg mensen schuw bedoel ik het ook zo. Als ik in mijn
      dorp kwam op bezoek bij mijn tante liep ik soms hele huizenblokken rond omdat ik meende dat
      ik iemand had gezien die ik kende om te vermijden dat hij of zij mij zou aanspreken,want dat was
      een heel gevaarlijke toestand voor mij. Die bezoeken waren de enige bescherming tegen openlijk
      seksueel misbruik  Ik moest zien snel op te groeien om mij te kunnen verdedigen en leerde dan
      ook in alle omstandigheden te vechten omdat ik wist dat het onvermijdelijk zou worden
      dat ik dat op een dag zou moeten kunnen als ik niet tot de slachtoffers wilde behoren.

      Intussen verwaarloosde ik niet om in de mate van de mogelijkheden zoveel als mogelijk goed
      op te letten in de klas om mij degelijk te ontwikkelen ik was dan ook telkens de eerste van de klas.
      De broeders liepen te pronken dat het hun opvoeding was die van mij zo een goede leerling maakte
      en voor een deel was dat ook waar. Maar dan via de negatieve kant nl. Uit angst dat ik niet voor
       mezelf zou kunnen zorgen als ik daar ooit buiten kwam en ik op niemand anders dan mijzelf
      zou kunnen terugvallen. Maar zeker niet door hun opvoeding.  Laat mij niet lachen!!
      Ik spuwde op hun opvoeding en hun misbruiken maar ja ze kregen dan ook alle medewerking
      via de rechtbanken en rechterlijke kringen. Dat zou ik snel genoeg ondervinden.

      Het eerste staaltje had ik al gekregen op 9 jarige leeftheid. Toen werd ik gedwongen een
      bakker uit mijn dorp te beschuldigen voor verkrachting van mijn moeder. Nadien heb ik
      vernomen dat daar de reden werd gebruikt om mijn moeder die de taal heel gebrekkig kende
      en haar rechten al helemaal niet, waardoor ze tot psychiatrische patient werd gebombardeerd
      en opgesloten in de psychiatrische instelling van dezelfde stad waar ik opgesloten werd.

      Dus in feite heeft men mij gebruikt om mijn moeder te kunnen opsluiten. 
      Van crapuleuze honden gesproken!! 
      De heilige mannen die samenwerken met de wet uitvoerders en wetmisbruikers. 
      Of heeft u er een ander woord voor?
      Wij waren overduidelijk een soort handelswaar die geld moesten opbrengen.
      Of geloofd u dat ze dat deden voor de naastenliefde waar ze de mond van vol hebben
       maar niet het hart.  Neen hoor. 'T is omwille van de lieve belastingscenten die betaald worden.
      Ja brave belastingsbetaler dankzij uw betaling kunnen zij de kinderen misbruiken,geholpen
      door onze slachtbanken. En niet alleen de kinderen mijn moeder werd via gedwongen
      toedienen van DRUGS onder de duim gehouden vernederd en verkracht.
      Let echter wel heel goed op want als je dat aanklaagd wordt je zelf aangevallen en
      mogelijks ook opgesloten. Want zij zorgen er voor dat dit niet op grote schaal kenbaar
      wordt gemaakt en de misbruikezrs worden door en door beschermd en betaald via belastingsgelden.
      Omwille van hun imago en om de mensen het gevoel te geven dat er wel degelijk tegen seksuele
      misbruiken wordt opgetreden worden zo nu en dan kleine misbruikers in de prive opgepakt en
      dan nog in vele gevallen op valse klachten.Let wel op. Ik beweer niet dat dat niet noodzakelijk kan zijn
      maar het wordt heden gebruikt als een oogverblinder.

      Ik weende bittere tranen en ik vroeg steeds maar om te mogen studeren. Ik kreeg een broeder zover
      (dat was de enige van wie ik wist dat hij geen kinderen misbruikte) dat hij zich inzette om mij aan
      een studiebeurs te helpen op basis van het feit dat ik telkens als eerste van de klas ver uit stak
       boven de anderen. Maar dat was alweer een slag in het water. Zoals ik al vertelde zat ik
      opgesloten afgezonderd van de gewone maatschappij en wist bijgevolg ook niets van wat daar gebeurde.

      Toen ik voor die jury als 12 jarige kwam, zaten die daar juist als in die rechtbank waar ik als 9 jarige zulke
      nare herinneringen aan over had gehouden. Ik was heel zenuwachtig en mensenschuw. Ik durfde
      dan ook niemand recht aan te kijken . Na een lange stilte werd dan toch een vraag gesteld:
      "WEL JONGEN? ALS JE AAN DE LIEVE VROUWE KERK STAAT EN ER KOMT
      EEN AUTOMOBILIST DIE DE WEG VRAAGD NAAR ANTWERPEN, HOE ZET JE
      HEM DAN OP WEG?" Ik panniekte. Wat is dat voor een stupiede vraag? Ik ken de onze
      lieve vrouiwe kerk wel en van Antwerpen heb ik ook al gehoord. Maar ik ken geen enkele straat
      buiten de straat waar de instelling ligt hoe moet ik dat dan weten ik kom nooit buiten.
      Vraag mij verdomme toch om het even wat over de materie die ik heb geleerd, dan weet ik het wel.
      Maar dit. Het verleden indachtig dierf ik deze gedachten natuurlijk niet luidop te spreken, dus bleef
      ik zwijgen. Daarop besliste de jury dat ik blijkbaatr geen capasiteiten had om te kunnen studeren.
      "Zit zijn moeder ook niet in de psychiatrie? Ja!  Nu dan is het duidelijk. We gaan toch geen
      belastingsgeld verspillen aan hopeloze gevallen!!  AFGEWEZEN !!
                                                                                                              wordt vervolgd ronny
     

    22-09-2007 om 20:27 geschreven door ronny  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Proficiat!
    Proficiat!

    Uw blog is correct aangemaakt en u kan nu onmiddellijk starten! 

    U kan uw blog bekijken op http://www.bloggen.be/internaatje

    We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen.  Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.

    U kan dit zelf helemaal aanpassen.  Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'.  Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.

    Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt.  Surf naar http://www.bloggen.be/  en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord.  Druk vervolgens op 'Toevoegen'.  U kan nu de titel en het bericht ingeven.

    Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'.  Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!').  Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd.  U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.

    Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op.  Klik vervolgens op 'Instellingen'.  Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.

    WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
    De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
    - Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

    WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
    Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

    WAT IS DE "WAARDERING"?
    Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


    Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

    Met vriendelijke groeten,
    Bloggen.be-team

    22-09-2007 om 12:17 geschreven door  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - ( Stemmen)


    Archief per week
  • 17/09-23/09 2007

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs